40 jaar "Terminator" - de creatie van een icoon
Achtergrond

40 jaar "Terminator" - de creatie van een icoon

Luca Fontana
30/10/2024
Vertaling: machinaal vertaald

The Terminator heeft maar 74 woorden in de hele film. Maar voor Arnold Schwarzenegger was het de rol in 1984 die van hem een schermlegende maakte - en van zijn regisseur James Cameron een Hollywoodkracht om rekening mee te houden. Een terugblik.

Het begon allemaal met een droom. Of eigenlijk: een nachtmerrie. Het jaar? 1981: James Cameron, een jonge regisseur op de rand van een zenuwinzinking, stuiptrekt in zijn slaap. Het filmen van "Piranha 2" is een ramp. Hij heeft last van voedselvergiftiging. En nu achtervolgt een onstuitbare moordmachine hem in zijn dromen - een symbool van zijn naderende mislukking.

"Zal mijn carrière eindigen voordat hij echt begonnen is?" zou hij zich afgevraagd kunnen hebben.

Dank God dat ik nooit door een Terminator in mijn dromen ben achtervolgd.
Dank God dat ik nooit door een Terminator in mijn dromen ben achtervolgd.
Bron: Skydance

Maar Cameron geeft niet op. In plaats daarvan klampt hij zich vast aan deze nachtmerrie. Hij maakt een notitie van de beelden die hem achtervolgen. Bijna manisch begint hij met het schrijven van een nieuw scenario; het script voor zijn oorspronkelijk geplande volgende film - "Aliens" - is eigenlijk al voor de helft af. Maar eerst wil hij de angst van zijn nachtmerries verwerken in een duister sciencefictionverhaal. Dan, op een nacht, vindt Cameron eindelijk de perfecte titel voor zijn nieuwe verhaal. Kort, bondig - en angstaanjagend.

"Terminator"

Romantiek in de strijd tegen de machines?

Cameron is ervan overtuigd: "Terminator" zou zijn meesterwerk worden. Vol energie presenteert hij zijn script aan Orion Pictures. Maar de studiobazen zijn minder enthousiast. Het eerste wat ze doen is een van de twee verzetsstrijders schrappen die in Camerons visie terug in de tijd zouden reizen om Sarah Connor te redden. Te ingewikkeld, te wreed - de scène waarin een van de strijders materialiseert in een massief object en doodgaat van de pijn wordt geschrapt. In plaats daarvan eist de studio iets anders. Iets onverwachts:

Romantiek.

Sarah Connor, ooit de moeder van de leider van het verzet uit de toekomst, en Kyle Reese, de verzetsstrijder uit de toekomst, zouden verliefd worden. "Onzin!" zou Camerons eerste reactie zijn geweest. Soppy liefdesverhalen passen niet bij zijn duistere visie, geboren uit nachtmerries en voedselvergiftiging.

Maar hoe langer hij over het verzoek nadenkt, hoe leuker hij het vindt. Wat als Kyle Reese, niet zomaar iemand, de vader is van de toekomstige verzetsleider John Connor? Dat zou niet alleen een geslaagde plotwending zijn. Het zou zelfs een perfect gesloten lus zijn - en nog een zeer ironische ook! John Connor zou immers nooit geboren zijn als Skynet niet actief had geprobeerd zijn geboorte te voorkomen.

Slowly, the pieces come together to form an iconic puzzle. Maar de belangrijkste van allemaal ontbreekt nog...

Een spierbundel als machine: Camerons onverwachte Terminator

Het is de studio die de jonge filmmaker weer drie vonken geeft: om "Terminator" meer sterkracht te geven, letterlijk, krijgt uitgerekend Arnold Schwarzenegger, de gespierde Oostenrijker met het accent waar je op zijn zachtst gezegd even aan moet wennen, de rol van Kyle Reese. Na het succes van "Conan the Barbarian" wordt Schwarzenegger beschouwd als een garantie voor de kassa's.

Cameron voldoet. Met knarsetanden. Maar hij geeft zich niet zomaar gewonnen. Hij mag Schwarzenegger misschien niet afwijzen. Maar misschien kan hij de wannabe acteur overhalen om de sale vrijwillig af te slaan?

De ontmoeting vindt plaats. Cameron is niet van plan om vriendelijk te zijn. Integendeel: hij wil de Oostenrijkse krachtpatser afschrikken met provocaties en beschimpingen. Maar het plan werkt niet. Want Schwarzenegger slaat Cameron op het verkeerde been: Hij heeft niet alleen het hele script gelezen, maar hij is er ook zo enthousiast over dat hij met zijn eigen ideeën komt. Bijvoorbeeld dat de Terminator in geen enkele scène mag knipperen. De Terminator is immers een machine. En machines knipperen niet. Briljant.

Maar dan de grootste verrassing: Schwarzenegger wil niet de rol van Kyle Reese, zoals aangekondigd door de studio. Hij wil de schurk spelen. De moordmachine.

De Terminator.

We kregen bijna een heel andere Terminator in plaats van Arnold Schwarzenegger.
We kregen bijna een heel andere Terminator in plaats van Arnold Schwarzenegger.
Bron: Skydance

Schwarzenegger als de Terminator - een onverwachte wending. In Camerons visie is de Terminator een onopvallend, bijna uitgemergeld type dat zich kan verliezen in de menigte en er in een flits uit tevoorschijn komt - dodelijk en wreed. Vergelijkbaar met de T-1000, die we jaren later zullen zien in "Terminator 2". Schwarzenegger daarentegen belichaamt precies het tegenovergestelde: een kolos, een kei van vlees en bloed. Met zijn imposante verschijning is hij allesbehalve onopvallend.

Maar misschien is dat precies het punt? Zou deze onstuitbare, rauwe kracht de Terminator niet nog angstaanjagender maken?

Cameron en Schwarzenegger nemen afscheid. Beiden weten al dat ze elkaar weer zullen zien. Het idee is gewoon te verleidelijk. "Ik kom terug", zal Schwarzenegger later in de film zeggen.

Low budget, high stress: Camerons gevecht voor "Terminator"

Dankzij de sterke cast is de productie allesbehalve een fluitje van een cent. Het budget? Extreem krap. De film mocht slechts zes en een half miljoen dollar kosten - en alleen omdat Cameron eerder om een verhoging had gesmeekt nadat hij de oorspronkelijke vier miljoen te horen had gekregen. Maar Cameron ging in de leer bij niemand minder dan Roger Corman, de "Koning van de B-films". Daar leerde hij hoe je van weinig veel kunt maken. Voor "Terminator" betekent dit een nauwgezette voorbereiding, gedetailleerde storyboards en Cameron tekent zelf de ontwerpen om het uiterlijk van de film te verduidelijken.

James Cameron (links) en Arnold Schwarzenegger (rechts) tijdens het filmen.
James Cameron (links) en Arnold Schwarzenegger (rechts) tijdens het filmen.
Bron: Skydance

De opnamen beginnen in Los Angeles, meestal 's nachts en in onveilige, gevaarlijke buurten - het budget is niet toereikend om de juiste filmvergunningen van de stad te krijgen. De scène waarin de Terminator de "verkeerde" Sarah Connor doodt of de epiloog in de woestijn worden bijvoorbeeld zonder toestemming gefilmd. Dan zijn er nog de zware 16-urige dagen om het geheel in slechts een paar weken op te nemen. De crew? Zo gestrest dat sommige op de set verschijnen met T-shirts waarop staat: "Mij maak je niet bang, ik werk voor James Cameron."

Cameron blijft koppig - zijn perfectionisme kent geen grenzen. Een voorbeeld: de openingsscène waarin een paar dronken punkers de Terminator ontmoeten. In de montage realiseert hij zich dat hij de scène niet mooi vindt. Dus schiet hij hem gewoon opnieuw, op eigen kosten, met geïmproviseerde belichting, een nieuwe cameraman en een paar maten die punkoutfits uit de kledingkast halen. De vrienden? Bill Paxton en Brian Thompson. Twee jaar later huurt Cameron ze weer in - deze keer voor "Aliens".

De triomf van "The Terminator"

Alle moeite was uiteindelijk de moeite waard. "The Terminator" is een wereldwijd succes en brengt wereldwijd bijna 80 miljoen dollar op - meer dan tien keer het budget. Schwarzenegger krijgt een aantal van de beste kritieken uit zijn carrière - en "The Terminator" legt de basis voor een van de meest succesvolle actiefilmseries uit de filmgeschiedenis.

En James Cameron? Hij ging nog een stap verder in 1991 met "Terminator 2" en creëerde niet alleen een andere mijlpaal, maar ook de duurste film aller tijden op dat moment. In "True Lies" werkte hij zelfs voor de derde keer samen met Arnold Schwarzenegger voor de camera. Tegenwoordig is hij met "Avatar", "Titanic" en "Avatar: The Way of Water" verantwoordelijk voor drie van de vier meest succesvolle films aller tijden.

Maar dat is een ander verhaal.

Omslagfoto: "Terminator / Skydance

63 mensen vinden dit artikel leuk


User Avatar
User Avatar

Avonturen beleven en sporten in de natuur en mezelf pushen tot mijn hartslag mijn ritme wordt - dat is mijn comfortzone. Ik geniet ook van rustige momenten met een goed boek over gevaarlijke complotten en koningsmoordenaars. Soms raak ik meerdere minuten opgewonden van filmmuziek. Dit komt zeker door mijn passie voor cinema. Wat ik altijd al heb willen zeggen: "Mijn naam is Groot." 


Deze artikelen kunnen je ook interesseren

Opmerkingen

Avatar