"Assassin's Creed Nexus: Plezier beleven aan moorden in virtual reality

In virtual reality rondneuzen als huurmoordenaar en me helemaal onderdompelen in de prachtige spelwerelden van Ubisoft is mijn droom sinds ik in 2017 voor het eerst een VR-bril op mijn neus zette. Met "Assassin's Creed Nexus" en een Meta Quest 3 komt deze droom nu uit.

"Asassin's Creed Nexus" is nu beschikbaar voor Meta Quest 3, Meta Quest 2 en Meta Quest Pro. Ik heb al een paar uur in het spel kunnen doorbrengen. Je kunt hier mijn indruk krijgen van de besturing, het gevechtssysteem, de graphics en natuurlijk de verhaallijn.

Je bestuurt drie bekende huurmoordenaars

"Nexus" is anders opgebouwd dan de andere delen van de gameserie. Je bent een hacker van de Brotherhood of Assassins en werkt undercover bij Abstergo. De Abstergo-groep is de dekmantel voor de machinaties van de Tempeliers - de traditionele vijand van alle Assassijnen - die hun macht willen vergroten ten koste van ieders vrijheid. Abstergo heeft een nieuwe manier gevonden om zijn doelen te bereiken. En jij bent de sleutelfiguur daarvoor.

VR-bril

Meta VR-headset Meta Quest 3 128 GB

128 GB

VR-bril

Meta VR-headset Meta Quest 3 128 GB

128 GB

De complete herinneringen van verschillende huurmoordenaars zijn opgeslagen in de Abstergo Cloud. Dit is waar de Animus om de hoek komt kijken: dit is een virtuele omgeving waarin je de herinneringen van belangrijke persoonlijkheden uit het verleden kunt herbeleven. De meeste "AC"-veteranen zullen bekend zijn met dit concept. In "Nexus" is het element van geheugensimulatie als virtuele realiteit coherent en consistent geïmplementeerd. Voor mij was het hele Animus-verhaal nogal abstract in de laatste paar spellen, maar in een VR-game is het echt logisch.

Je opdracht is om een aantal belangrijke momenten in de herinneringen van drie bekende huurmoordenaars uit eerdere games binnen te gaan. Daar moet je speciale artefacten voor Abstergo vinden en ze saboteren - voor de Brotherhood. "Assassin's Creed Nexus" is dan ook geen open-wereld game, maar een compilatie van verschillende missies met verschillende huurmoordenaars op verschillende locaties.

Je kunt Estergo spelen in deze open-wereld game.

Je kunt Ezio Auditore da Firenze spelen in Italië rond 1500, Cassandra in het oude Griekenland en Connor Kenway tijdens de Amerikaanse Revolutie rond 1800.

In het midden in plaats van ervoor: Eerste optreden in een palazzo

Na de introductie begint de actie meteen: je opent je ogen als Ezio in een Italiaans palazzo. Zoals altijd beneemt VR me de adem: ik bevind me in een prachtig ingerichte slaapkamer. Het is nacht, door een raam zie ik vuurwerk over de daken van Venetië en hoor ik het geroezemoes van mensen. Als ik op mezelf neerkijk, realiseer ik me dat ik de kleren van Ezio draag. In plaats van het puntje van mijn eigen neus, zie ik het puntje van Ezio - wiens neus trouwens in grootte verstelbaar is. Je kunt zelfs de kap van de moordenaar over je hoofd doen met de juiste handbewegingen.

Het spel gooit je niet in het diepe. Het geeft je genoeg tijd om met objecten om te gaan en vertrouwd te raken met de besturing. Zodra je er vertrouwen in hebt, kun je echt aan de slag. Je eerste taak is het terugvinden van je zwaard. Een zoekmarkering in de interface laat je zien waar je heen moet. Deze eerste herinneringssimulatie dient als een tutorial om je tenminste een rudimentaire huurmoordenaarstraining te geven.

Dit omvat natuurlijk sluipen en moorden. Of je echt op je hurken gaat zitten om jezelf klein te maken of dat je in plaats daarvan op een knop op de controller drukt, is aan jou. Maar ik kan je vertellen: het leven van een huurmoordenaar op zijn hurken is behoorlijk vermoeiend.

Het gevechtssysteem is intuïtief en leuk

Je kunt vijanden afleiden door rondslingerende voorwerpen te gooien. Of je kiest voor de radicale methode en stuurt ze naar hun voorouders. Door op de trekker te drukken en je pols te bewegen, komt het beruchte Assassin's Blade tevoorschijn en kun je het met geweld in nietsvermoedende bewakers storten. Er vloeit overigens geen bloed, de vijanden sterven zonder zichtbare wonden. Desalniettemin is "Nexus" alleen toegestaan voor spelers van 18 jaar en ouder.

Als je het niet van achteren kunt doen, kun je voor een frontale aanval gaan. Gebruik je zwaard om de aanvallen van je tegenstander te blokkeren en maak gebruik van de mogelijkheden om een tegenaanval in te zetten. Het is ook mogelijk - maar in het begin niet zo gemakkelijk - om het wapen van je tegenstander op het juiste moment en op de juiste plaats te raken om hun aanval te onderbreken. Je kunt dan zwaar beschadigde tegenstanders afmaken met een snelle opmars met de Assassin's Blade.

In de loop van het spel speel je ook verschillende vaardigheden en wapens vrij, zoals springaanvallen en het verdringen van vijanden. De werpmessen die je krijgt vinden hun doel bijna automatisch, dus je hoeft niet precies te mikken. Als je echter volledig langs je tegenstander gooit, zal deze je opmerken en dit kan tot ongewenste gevechten leiden. Je kunt de messen ook gebruiken om vallen te activeren, bijvoorbeeld een krat die aan een touw hangt. Als je het touw doorsnijdt, begraaft de krat je tegenstanders eronder.

De gevechten zijn erg leuk. Je moet de juiste momenten herkennen en aangrijpen om je tegenstanders professioneel uit te schakelen. Ontwikkelstudio Ubisoft heeft goed nagedacht over het benutten van de mogelijkheden van VR voor een interessant gevechtssysteem. Het moedigt je aan om als een sluipmoordenaar goede combinaties uit te voeren en een tegenstander snel en netjes uit te schakelen. Simpelweg op je tegenstander inhakken is ook mogelijk, maar dan loop je het risico zelf een pak slaag te krijgen.

Kleine maar fijne spelomgevingen

Na het inleidende level bezoek je Ezio's geboorteplaats Monteriggioni in Toscane. Je gaat op bezoek bij Ezio's zus Claudia op het landgoed van de familie. In de levendige straten van het pittoreske stadje flaneren aristocratische dames rond in jurken van kralenfluweel en zijde, timmeren ambachtslieden aan houten balken, adverteren verkopers hun waren en rent er af en toe een dief door de steegjes. Kortom: de spelwereld voelt levendig aan.

Grafisch kan de omgeving natuurlijk niet op tegen een "Assassin's Creed Mirage" uit 2023. Van dichtbij doen de modellen en texturen meer denken aan games uit 2010 - maar een standalone VR-bril is ook geen next-gen console. Het belangrijkste kenmerk van VR-games is immersie en Ubisoft heeft het hier geweldig gedaan.

Er is een onzichtbare muur rond de stad waar je niet doorheen kunt. In plaats daarvan ligt Monteriggioni grotendeels voor je open en nadat je je op het hoogste punt hebt gesynchroniseerd met de Animus, worden er verschillende nevenactiviteiten weergegeven. Synchroniseren en vooral de daaropvolgende doodsprong in de verplichte hooiberg is een must in elke Assassin's Creed-game. Virtual reality zorgt natuurlijk voor een speciale sensatie bij het springen van een hoogte.

De Animus-verkenner is beschikbaar om je te helpen je weg te vinden in de stad: Wanneer je deze activeert, lijk je boven een levensecht model van de stad te zweven terwijl de mensen door de straten blijven lopen. Misschien heeft Ubisoft zich hier laten inspireren door "Google Earth VR", dat net zo fascinerend aanvoelt.

Er is veel te doen in de verhaalmissies

Door de stad dwalen is best leuk, maar het wordt pas echt interessant in de verhaalmissie in het familielandgoed. Daar krijg je meer te doen: Je praat met je zus, luistert gesprekken af, zoekt voorwerpen en zet voorwerpen in elkaar. Sluipen, moorden en gevechten maken natuurlijk ook deel uit van het spel.

In sommige delen kun je je min of meer vrij bewegen in het missiegebied en in andere volg je een vooraf bepaald parcours waarin je klimt, springt en slingert op klassieke "AC"-manier.
In andere delen kun je je vrij bewegen.
In aanvulling hierop heeft Ubisoft verschillende verzamelobjecten verstopt, zoals historische achtergrondinformatie. Het is dus de moeite waard om je ogen en oren open te houden. Bij het verlaten van de missie is er een samenvatting en ik realiseerde me dat ik bijna alle collectables over het hoofd had gezien.

Hoe zit het met bewegingsziekte en hoogtevrees?

Motion sickness is een bekend probleem in VR-games: veel mensen voelen zich ongemakkelijk bij het bewegen in VR-games. "Nexus" biedt hiervoor verschillende comfortinstellingen. Deze omvatten de keuze tussen vrij bewegen en de teleportfunctie, tunnelvisie bij draaien en bewegen en - afhankelijk van de instelling - elke 15 minuten een herinnering om even te pauzeren voordat je maag in opstand komt. Met de teleportfunctie kun je je personage van plaats naar plaats laten "hoppen" in plaats van continu te bewegen.

Ik heb een middenweg gekozen voor de comfortinstellingen. Onderdompeling is erg belangrijk voor me. Hier hangt echter een prijskaartje aan: uiterlijk na een half uur merk ik een licht ongemak en moet ik even pauzeren. Beweging in VR-games is gewoon een probleem (voor mij). Dienovereenkomstig heb ik ook geen toegenomen interesse in de loopuitdagingen die in de gratis spelomgevingen worden aangeboden.

In "Assassin's Creed" is klimmen op gevels van gebouwen en over daken ook onderdeel van het spel. Mensen met hoogtevrees kunnen lijnen die de grond simuleren laten weergeven om het gevoel van grote hoogtes te minimaliseren.

Virtual reality is ook erg leuk als huurmoordenaar!

Hoewel ik nog maar een klein deel van het spel heb gezien, kan ik nu al zeggen dat het erg leuk is. De realisatie met verschillende huurmoordenaars op verschillende locaties is coherent met VR en toont op indrukwekkende wijze de mogelijkheid van virtual reality om de speler naar anders ontoegankelijke plaatsen te brengen.

Gelukkig kan ik nog niet beoordelen of het spel een spannend verhaal ontwikkelt naarmate het vordert of dat het te veel op herhaling zal leunen. Over het geheel genomen zou "Assassin's Creed Nexus" je zo'n 15 tot 20 uur bezig moeten houden. Er is niets aan te merken op de prestaties van het spel. Ik speelde het direct op de Quest 3 en had geen last van stotteringen of crashes.

Vergeleken met de huidige spellen die je op het scherm speelt, zijn de actiemogelijkheden, zoals paardrijden of praten met NPC's, beperkter. Daardoor is het vrij verkennen van de spelomgeving minder uitdagend. De onderdompeling maakt dit echter goed. De echte actie komt ook in de missie-omgevingen.

Ik denk dat Ubisoft met "Nexus" een heel goede case heeft gemaakt voor virtual reality, vergelijkbaar met bijvoorbeeld Valve's "Half Life: Alyx". Als het spel ook financieel succesvol is, hoop ik dat andere grote gameontwikkelaars moed zullen vatten en VR-versies voor hun populaire gameseries zullen realiseren.