"Astro Bot" getest: platformer perfectie

Na verschillende technische demo's en een VR-spel krijgt de schattige Playstation-mascotte zijn eerste grote PS5-spel. En het heeft het allemaal: "Astro Bot" is gewoonweg briljant. Het is een meesterwerk dat tijdens het spelen een grote grijns op mijn gezicht tovert en me zelfs na de aftiteling aan de controller gekluisterd houdt.

Als je een PS5 hebt en van platformers houdt, moet je dit unieke spel zeker spelen.

Het PS5 moederschip heeft mijn hulp nodig

Astro's "moederschip" - een oversized PS5 met raketaandrijving - wordt aangevallen door een vervelende alien. De console crasht. Afzonderlijke onderdelen, zoals de GPU en de ventilator, worden de ruimte in geslingerd en landen op buitenaardse planeten. Dat geldt ook voor de bewoners van het moederschip, de schattige bots.

Het is mijn taak om de machineonderdelen en in totaal 301 verloren robots te vinden en te redden. Dit doe ik in meer dan 80 levels, of planeten, verspreid over zeven sterrenstelsels.

Veel bots en verzamelobjecten zijn verborgen in de grotere levels. Af en toe vind ik ook verborgen uitgangen naar geheime levels. Het is erg leuk om de heerlijk eigenzinnige spelwerelden af te speuren naar geheimen.

Dat komt deels door het uitstekende levelontwerp, dat indruk maakt met originele ideeën en veel afwisseling. Soms spring ik over onzichtbare platforms door een spookhuis, soms vecht ik me een weg door een speelgoedlevel waar ik met één druk op de knop kan wisselen tussen dag en nacht. Geen twee levels zijn hetzelfde, ik laat me constant verrassen.

Naast de grotere levels zijn er kleinere uitdagingsplaneten die spelen als ultra-difficulturele speedrun-passages. Er valt hier niet veel te ontdekken, ik hoef alleen maar op de een of andere manier de finish te halen.

Als ik een bot of voorwerp heb gemist, kan ik op elk moment teruggaan en het betreffende level opnieuw doorlopen. Als alternatief helpt een schattig vogeltje met een radar me bij het zoeken naar de geheimen die ik nog niet heb ontdekt. De motivatie om alles te vinden en vrij te spelen is ongelooflijk hoog voor mij, zelfs nadat de credits zijn gerold. Ik rust niet voordat ik alle bots heb gered!

Een liefdesbrief aan de Playstation

"Astro Bot" wemelt van de verwijzingen, woordspelingen en kruisverwijzingen naar andere Playstation-games. Ongeveer 150 van de bots zijn gastoptredens uit iconische spelseries die op Playstation consoles zijn verschenen. Naast personages uit huidige kaskrakers zoals "The Last of Us" of "Ghost of Tsushima", komen ook minder bekende franchises uit de Playstation-geschiedenis aan bod in het spel - inclusief die van andere uitgevers.

Sommige Playstation-games hebben niet alleen bot-gastoptredens, maar ook hele levels. Deze speciale spelonderdelen wachten op me aan het einde van een sterrenstelsel. Hierin verandert Astro van uiterlijk en neemt hij de spelmechanieken van de betreffende Playstation-legende over.

Ik vecht me bijvoorbeeld als Kratos een weg door een besneeuwd gebied uit de Noorse mythologie. Natuurlijk uitgerust met zijn iconische ijsbijl, die ik naar vijanden slinger. Het geheel wordt begeleid door een elektronische remix van de themamuziek van "God of War". Prachtig.

De andere Playstation-levels zijn ook gerealiseerd met ongelooflijk veel aandacht voor detail. Er zitten een paar verrassingen tussen - ik zal niet verklappen welke dat zijn.

De bots die ik tijdens mijn avontuur red, verzamelen zich geleidelijk op de crashlocatie van het PS5 moederschip. Het is de moeite waard om daar regelmatig langs te gaan. Hoe meer bots ik verzamel, hoe meer ik het gebied rond de wrakke console kan verkennen. Ik speel ook steeds nieuwe functies vrij op de crashsite, zoals een kleedkamer met nieuwe outfits of een gachamachine met speciale voorwerpen.

Van tijd tot tijd keer ik gewoon terug naar de rampplek zonder een specifiek doel. Ik ren door de geredde bots en ontdek personages uit Playstation-games waarmee ik ben opgegroeid. Het voelt als een interactief Playstation-museum. Nostalgische gevoelens overvallen me en ik pink een traantje weg. Zoveel mooie herinneringen aan zoveel geweldige games op één plek. Gewoonweg geweldig.

Oh mijn god, dat voelt goed

Astro's moveset is relatief eenvoudig. De kleine robot kan springen, korte tijd zweven met zijn laservoeten en vijanden aanvallen met zijn vuisten of ronddraaien. Deze eenvoudige basis wordt in sommige levels aangevuld met gekke power-ups. Ik gebruik bijvoorbeeld een robothond als jetpack, sla tegenstanders van een afstand in elkaar met cactusbokshandschoenen of verander mezelf in een metalen bal om over dodelijke obstakels te rollen.

Ik moet de power-ups gebruiken om veel vijanden op creatieve manieren te doden - ik trek aan de monsters, zuig ze leeg of verpletter ze. Het spel legt niet precies uit hoe de power-ups werken of hoe ik ze gebruik om vijanden en eindbazen te verslaan. Ik begrijp het intuïtief.

Sommige voorwerpen zijn zo verdomd goed dat ik zou willen dat hele spellen deze spelmechanismen hadden. Dit komt deels door de bijna perfecte besturing, die naast een feilloze precisie ook schittert door fantastisch gerealiseerde special effects.

Ik heb nog nooit een spel gespeeld dat zo goed bestuurt en zo bevredigend aanvoelt als Astro Bot - Super Mario inbegrepen. Het spel laat me elke stap, elke sprong en elke aanval voelen met een mix van haptische, visuele en auditieve feedback. Dit geeft Astro's acties echt gewicht en impact.

De controller trilt constant.

De controller trilt constant en maakt geluiden. De adaptieve triggers kraken en geven weerstand als ik erop druk. Ik voel hoe Astro een tegenstander bij de staart grijpt en wegvliegt met de jetpack om hem aan stukken te scheuren. Ik voel elke rechtse en linkse hoek die de robot gooit met zijn bokshandschoenen. En ik voel de dodelijke nagels waarover ik rol als een metalen bal. Geweldige film!

O mijn God, dit is prachtig

"Astro Bot" maakt ook op visueel gebied indruk op me. Het spel loopt constant soepel en maakt indruk met een zeer scherpe beeldkwaliteit. Vooral de vele physics-simulaties zijn indrukwekkend. Astro vecht en wervelt herhaaldelijk door honderden voorwerpen die op een natuurkundig correcte manier rondvliegen en chaos veroorzaken.

De bombastisch geënsceneerde eindbaasgevechten zijn ook chaotisch, met enorme monsters, ontelbare partikeleffecten en talloze kleinere vijanden die voor prachtig ogende scènes zorgen.

De gedetailleerde visualisatie van verschillende materialen blijft me ook verbazen. Als Astro bijvoorbeeld op een opgeblazen ballon landt, bolt deze realistisch naar binnen. Dat ziet er gewoon ongelooflijk cool uit.

De soundtrack is minstens zo briljant als de visuele presentatie. Kenneth Young, die de muziek voor "Little Big Planet" verzorgde, is verantwoordelijk voor de soundtrack. Elektronische geluiden met pakkende melodieën worden begeleid door af en toe robotstemmen en zorgen voor een goed humeur.

Ik wil meer

Als je op zoek bent naar een overdreven lange spelervaring, dan zul je die niet vinden in "Astro Bot". Het kostte me ongeveer 14 uur om het spel uit te spelen. Nog eens vier om de platina trofee vrij te spelen. Ik denk dat de speelduur perfect is. In een wereld vol opgeblazen AAA-games die hun speelveld kunstmatig uitbreiden, is "Astro Bot" verfrissend en to the point.

"Astro Bot" heeft me meer plezier gegeven dan elk ander spel dat dit jaar is uitgebracht. Ik beëindig een spel liever met het gevoel dat ik meer wil dan dat ik verzadigd ben. En volgens creatief directeur Nicolas Doucet krijg ik binnenkort meer. Team Asobi plant later dit jaar een gratis DLC met meer uitdagingslevels en een speedrunmodus. Ik kan haast niet wachten.

"Astro Bot" wordt op 6 september uitgebracht voor de PS5. Het spel is mij door Sony ter beschikking gesteld voor testdoeleinden.