Bingo: deze collectie verrast met zijn speelse ontwerp

Van een afstand lijkt de "Bingo - Collection No. 2" van Palma op de Milan Design Week onbewogen. Het bevindt zich in een garage in een achtertuin en bestaat uit lampen, tafels en fauteuils in sobere kleuren. Maar van dichtbij ben ik verbaasd over de objecten met elementen die ik herken uit bordspellen. Dit is geen toeval. In het interview vertelt Lorenzo Lo Schiavo me waarom de studio speelsheid bijzonder belangrijk vindt in het ontwerpproces.

**Op het eerste gezicht zijn de stukken in "Bingo - Collection No. 2" heel verschillend. Wat hebben ze met elkaar gemeen?Lorenzo Lo Schiavo:Ze delen een gemeenschappelijke creatieve benadering, die wordt gekenmerkt door zowel het concept van spelesthetiek als de manier waarop ze zijn gemaakt. Wat ons fascineert aan de esthetiek van het spel is hoe het de gebruiker uitnodigt tot interactie. De stukken delen ook een tactiele benadering waarbij we gepolijste oppervlakken tegenover ruwe plaatsen. Terwijl de spiegel "Jogo do Ganso" (Ganzen spel) een drievoudige patina heeft, heeft de "Biscoito" tafel een uniek glad oppervlak dat een trompe-l'œil effect creëert. Deze laatste is gemaakt met behulp van een zelfontwikkeld proces waarbij aluminiumfolie, hars, glasvezel en andere materialen in lagen worden aangebracht.

De tafellamp "Mikado" heeft stokjes zoals het behendigheidsspel met dezelfde naam. Hoe zijn jullie op het idee gekomen om juist deze fragiele elementen als lampvoet te gebruiken?Toen we onderzoek deden naar spelletjes, kwamen we Mikado-stokjes tegen en we vonden ze perfect om een aantal stukken van af te leiden. We wilden al een tijdje werken aan het idee van een duizendpoot voor een lamp. Dus de Mikado set met zijn 41 stokjes leek ons een goed uitgangspunt.

Zijn deze leuke elementen iets wat je nastreeft in je ontwerpen of is het puur toeval?We zouden niet zeggen dat we specifiek streven naar een leuke uitstraling, hoewel veel mensen ons werk wel op die manier interpreteren. Tegelijkertijd verwelkomen we toeval in het ontwerpproces. We hebben een heel open benadering bij het ontwerpen van onze collecties. Fouten, vallen en opstaan en zelfs woordspelletjes spelen een grote rol in het beginstadium. Het proces zelf is leuk omdat we vaak geen idee hebben waar we uitkomen en hoe dingen op hun plaats zullen vallen. Misschien kunnen we het leuke element een verwachte willekeur noemen.

Hoe zou u uw leidmotief voor design samenvatten?Wij zien design als een voortdurende, vaak cirkelvormige dialoog tussen onze referenties, experimenten en eerder werk. We geloven dat er interessante resultaten ontstaan als we elementen van bijvoorbeeld de Italiaanse architect Andrea Palladio, YouTube-tutorials en donuts samenvoegen. Omdat we met z'n tweeën zijn, proberen we voortdurend onze verschillende ideeën te verenigen. Door deze samensmelting en de materiaalexperimenten in onze studio vinden we nieuwe, onverwachte manieren om te werken en ons creatief uit te drukken.

Naast je aanpak is ook de materiaalkeuze ongebruikelijk. De lamp "Estrela" is bijvoorbeeld gemaakt van sponzen van kokosvezels. Hoe ben je op het idee gekomen om dit materiaal te gebruiken?Kokosvezel is een materiaal dat we al sinds onze eerste werken onderzoeken. Wat we er zo mooi aan vinden is de rijke natuurlijke kleur en het speciale gevoel. Daarnaast is het een zeer kosteneffectief en overal verkrijgbaar materiaal. Omdat het meestal wordt verwerkt tot platen of sponzen - we hebben beide gebruikt in deze collectie - biedt het een groot formeel en sculpturaal potentieel. Als een spel nodigt het zijn tegenhanger uit om het aan te raken en er interactie mee te hebben. Gebruik je bewust natuurlijke materialen zoals kokosvezel of eierschalen?De eierschaalmozaïek was iets waar we al mee wilden werken voordat we begonnen met het maken van meubels. We leerden het kennen door het werk van de Zwitsers-Franse lakkunstenaar Jean Dunand en de Japanse lakkunst. We werden meteen aangetrokken door de prachtige textuur, de afwerking en de vele verschillende gebruiksmogelijkheden.Ik stel me voor dat werken met eierschalen net zo wiebelig is als Mikado spelen. Hoe heb je dat aangepakt?Voor de eerste stukken die we met deze techniek maakten, verzamelden we eieren die we als ontbijt aten. We moesten eerst leren hoe we dit moesten doen via internet tutorials en schaarse geschreven bronnen, omdat we geen geschikte leverancier konden vinden. We geloven dat zulke natuurlijke, ongebruikelijke materialen unieke eigenschappen hebben. Het is geweldig dat we nu een manier hebben gevonden om ze te gebruiken in plaats van weg te gooien. <p