Kip gedachten
Achtergrond

Boekentip voor parkietenfans: "Kippengedachten".

Anika Schulz
24/2/2025
Vertaling: machinaal vertaald

Iedereen die van papegaaien houdt, zal van dit boek houden. Want het is grappig en authentiek, zoals mijn kleine fotodocumentatie bewijst.

Kijk eens naar de grote foto bovenaan het artikel. Als je een parkiet hebt, lach je waarschijnlijk al. Gniiihihihiiiiii.

Voor alle anderen, hier is de uitleg: veel parkieten zijn dom en misbruiken hun bellen graag als hoed. De vogels zetten het metalen kapje op hun hoofd en zingen voor alles wat ze waard zijn. Waarom doen ze dit? Waarschijnlijk omdat het zo mooi galmt in de bel. En het lied klinkt dan (nog) harder.

En omdat papegaaien niet alleen grappige dingen doen met hun belletjes, heeft schrijfster Sarah Wymer een heel boek gepubliceerd over de grappige eigenaardigheden van valkparkieten en co: het Engelstalige werk "Chicken Thoughts: A Comic About Birds".

Ik hou van dit boekje omdat het is ontleend aan het (vogel)leven. Het dagelijks leven met mijn nimfen Rio, Cookie en Pebbles is vaak net als in de strip. En het is hilarisch, eh... hilarisch. Maar kijk zelf maar.

Kruip me! Nee, jij eerst!

Laten we beginnen met mijn favoriete Sarah Wymer strip: het kruip dilemma.

Hockatiels tonen elkaar genegenheid door de veren op elkaars hoofd te poetsen. Het enige probleem is: wie begint?

De valkparkiet links eist een scritch, oftewel een krabbeurt. Helaas komt hij daar niet ver mee.
De valkparkiet links eist een scritch, oftewel een krabbeurt. Helaas komt hij daar niet ver mee.
Bron: Chicken Thoughts

Ik heb thuis een vergelijkbare situatie: Cookie houdt meestal zijn kop naar buiten en gebaart naar Rio dat hij een krabbeurt nodig heeft. Rio herinnert zich dan dat hij ook geknuffeld wil worden en houdt zijn hoofd ook schuin. En zo blijven de twee heren vaak minutenlang kop aan kop liggen. Tot het te gek wordt en hij wegloopt ...

Rio en Cookie zijn het ook zelden eens over wie er begint met krabben. Jammer eigenlijk. Want uiteindelijk wordt er vaak niemand geknuffeld.
Rio en Cookie zijn het ook zelden eens over wie er begint met krabben. Jammer eigenlijk. Want uiteindelijk wordt er vaak niemand geknuffeld.
Bron: Anika Schulz

De mens is de bezorgdienst

In "Chicken Thoughts" bestelt de nymphie eten per telefoon, waarna hij naar de schaal wordt gedragen. Vliegen wordt immers overschat.

In de strip belt Kip, zoals de auteur haar valkparkiet liefkozend noemt, zijn baasje.
In de strip belt Kip, zoals de auteur haar valkparkiet liefkozend noemt, zijn baasje.
Bron: Chicken Thoughts

Rio, Cookie en Pebbles zijn niet zo modern. Maar een verkoper van dierenbenodigdheden heeft zich ook gerealiseerd dat ik, als parkietenmoeder, de bezorgdienst ben en heeft een bijpassende slogan op zijn tassen gedrukt.

Mijn boodschappentas zegt genoeg, nietwaar?
Mijn boodschappentas zegt genoeg, nietwaar?
Bron: Anika Schulz

Fotobomben? Ik kan het!

Een andere klassieker uit het leven met parkieten. Je wilt een foto of video maken van je favoriete gevederde vriend en prompt duwen ze zichzelf in de schijnwerpers.

In de strip wordt Merle de valkparkiet gevraagd om een zin te herhalen voor de camera. Helaas krijst haar maatje brutaal in de lens en overstemt haar.
In de strip wordt Merle de valkparkiet gevraagd om een zin te herhalen voor de camera. Helaas krijst haar maatje brutaal in de lens en overstemt haar.
Bron: Chicken Thoughts

Ik wilde ook een foto maken van Rio die aan zijn bal knabbelt - en net als ik op de ontspanknop druk, glipt Cookie in beeld.

Cookie heeft het photobombing zelf ook ontdekt.
Cookie heeft het photobombing zelf ook ontdekt.
Bron: Anika Schulz

Overvloed aan foto's op de smartphone

Auteur Sarah Wymer vult haar smartphonegeheugen bijna uitsluitend met foto's en video's van haar vogeltjes.

De fotocollectie in de strip ...
De fotocollectie in de strip ...
Bron: Chicken Thoughts

Ik pleit ook schuldig.

... en op mijn iPhone.
... en op mijn iPhone.
Bron: Anika Schulz

En last but not least: de wijsheid van de oude kaketoe

Ik heb geen equivalent voor deze strip omdat ik de grote kaketoe niet heb, maar er zit nog steeds veel waarheid in het paneel. Kaketoes zijn net zo slim als tweejarige kinderen, maar toch herkennen ze zichzelf niet in de spiegel. In de strip geeft een 80-jarige geelkuifkaketoe de wijsheid "De vogel in de spiegel was altijd jij" door aan zijn jongere (en dommere) familieleden. Hun kaken en snavels vallen naar beneden als gevolg.

De valkparkiet en zijn blauwe huisgenoot zijn compleet verbijsterd als de kaketoe ze de waarheid vertelt.
De valkparkiet en zijn blauwe huisgenoot zijn compleet verbijsterd als de kaketoe ze de waarheid vertelt.
Bron: Chicken Thoughts

Mijn nymphie Rio is ook nogal onintelligent in dit opzicht. Want hij zit de laatste tijd verrukt naar zijn waterbakje te staren. Een andere parkiet "woont" in het gepolijste roestvrij staal. (Helaas heb ik er nog geen foto van kunnen maken. Rio schaamt zich waarschijnlijk een beetje.)

Ik heb in dit artikel uitgelegd waarom je als parkietenmoeder of -vader je huisdier absoluut geen spiegel moet geven.

  • Gids

    Een spiegel maakt parkieten verdrietig en ziek

    van Anika Schulz

Het boek is trouwens al lang een echte insider tip in de community van vogels. Wymers Comics heeft 217.000 volgers op Instagram, bijna 41.000 leden volgen de auteur op Reddit en nog eens 218.000 volgers op Facebook. Je kunt daar ook aanvullend materiaal vinden dat niet in het boek staat.

Halen jouw dieren ook allerlei kattenkwaad uit? Laat het de community weten!

Omslagfoto: Kip gedachten

12 mensen vinden dit artikel leuk


Deze artikelen kunnen je ook interesseren

  • Achtergrond

    Uitgeprobeerd: Ik teken mezelf ontspannen

    van Anna Sandner

  • Achtergrond

    Dit was het coolste speelgoed voor meisjes in de jaren 90

    van Anne Fischer

  • Achtergrond

    bestaat er vandaag de dag nog een ontwerpdoctrine zoals Bauhaus of Memphis ooit deden?

    van Pia Seidel

Opmerkingen

Avatar