Green Protein
Duits, Rebekka Trunz, 2022
Ik ben al meer dan twintig jaar grotendeels vegetarisch. Nu neem ik de volgende stap: ik ga voor minstens een week over op een veganistisch dieet. Ik heb mezelf voorbereid om zonder te gaan, maar in plaats daarvan heb ik een hele nieuwe wereld van voeding ontdekt.
Een bekentenis vooraf: ik heb deze proefweek een paar keer uitgesteld totdat ik het echt durfde te proberen. Maar wat bleek: mijn aanvankelijke zorgen waren ongegrond, want ik vond het veel makkelijker dan ik dacht. En de gevreesde opoffering was niet zo noodzakelijk als ik had gevreesd.
Ik maakte me vooral zorgen over mijn dagelijkse dosis chocolade, die ik niet wilde missen. Ik kwam er al snel achter dat alle soorten snoep nu in veganistische vorm verkrijgbaar zijn. Maar ik gebruik ook regelmatig dierlijke producten als ontbijt. Om nog maar te zwijgen van een spontane maaltijd uit eten in een normaal restaurant. Hoe zou ik daar iets veganistisch kunnen vinden?
Na het citroenwater is de verplichte koffie een must aan het begin van de eerste ochtend proefdraaien. Gelukkig heb ik daar voor de veganistische week geen last van, want ik heb koemelk enige tijd geleden omgeruild voor havermelk. Het aanbod, inclusief barista-smaken, is nu gigantisch. Als alternatief kun je soyamelk, amandelmelk of rijstemelk. Havermelk smaakt mij het beste. Ik heb vandaag geen croissant, maar vers brood met vegan linzenspread.
Lunch is ook een no-brainer: er is een gemengde salade die het goed doet zonder dierlijke producten. Er ontstaat echter een klein vonkje melancholie als ik de mozzarella in de koelkast ontdek. Zonder mijn veganistische plan was die rechtstreeks in de salade beland. Maar het is prima zonder en ik neem me voor om voor de volgende salade een klein alternatief te nemen, zoals kikkererwten of tofu.
Als ontbijt neem ik vandaag gewoon een volkorenbroodje met olijfolie en zout, belegd met tomaat, komkommer en paprika. De lunch gaat niet door wegens tijdgebrek. Om een hongeraanval voor het avondeten te voorkomen, eet ik onderweg een appel, een banaan en een paar noten. Noten zijn voor mij sowieso het ultieme tussendoortje: Ze kunnen overal gegeten worden, zijn snel en duurzaam vullend en zijn ook nog eens een bron van dierlijke vrije eiwitten en veel vitaminen en mineralen.
Na deze, toegegeven, nogal minimalistische oogst tot nu toe, kook ik 's avonds vol overgave. Om een paar ideeën en suggesties op te doen, koos ik een van de oneindige hoeveelheid vegan kookboeken waarin het belang van voldoende eiwitten in voedsel wordt benadrukt. Om ervoor te zorgen dat een veganistisch dieet niet omslaat in ondervoeding, is het immers belangrijk om ook zonder dierlijke producten voldoende eiwitten te consumeren.
Ik zou me met plezier een weg kunnen eten door alle geweldige gerechten. Maar het eten moet ook aantrekkelijk zijn voor mijn man en zoon, die geen van beiden veganistisch eten. Daarom kies ik vandaag voor veganistische burgers met zelfgemaakte frietjes.
Ik maak alles zelf volgens het recept, zelfs de hamburgerbroodjes, en ik ben blij dat ik hier genoeg tijd voor heb ingepland. Want zoals altijd, als je een recept voor de eerste keer maakt, duurt alles een eeuwigheid: het deeg voor de broodjes maken en de broodjes bakken, de ingrediënten voor de pasteitjes maken en de pasteitjes bakken, de sla, tomaten en augurken voor de topping regelen en dan de aardappels in frietjes snijden en in de oven doen. In totaal ben ik twee uur bezig geweest met koken. Zeker geen gerecht voor elke dag. Hoewel het de volgende keer zeker sneller gaat en ik niet altijd moeite hoef te doen om de broodjes zelf te bakken.
Nadat ik gisteren zoveel tijd heb besteed aan koken, heb ik vandaag geen tijd of zin in een vergelijkbaar uitgebreid gerecht. Dus houd ik het simpel: ik eet weer brood met vegan spread als ontbijt en 's middags eet ik de restjes van het avondeten van gisteren. Zodat ik morgen een beetje variatie heb voor het ontbijt, maak ik 's middags overnight oats klaar voor de komende dagen. Een recept hiervoor vind je ook in mijn nieuwe kookboek.
Als overnight oats ook jouw eetlust opwekt, kun je hier meer lezen over dit praktische en evenwichtige ontbijtalternatief:
Als avondeten eten we een stoofpotje van aardappelen en verschillende groenten, verfijnd met kerrie en een saus van gezeefde tomaten en kokosmelk. Het is een snelle, ongecompliceerde maaltijd die ik vaak voor mijn veganistische week kookte. Ik maak altijd zoveel dat we er meerdere dagen van kunnen eten. Het is ook heerlijk om in te vriezen en kan op een volle dag snel worden ontdooid.
Op de vierde dag realiseer ik me dat het veganistische dieet eigenlijk veel minder moeite kost dan ik had verwacht. Ik heb een heleboel recepten in mijn hoofd die ik deze week wil testen zonder dat ik me in allerlei bochten hoef te wringen om ze te maken, of zonder zoveel te hoeven. Ik heb echter niet de tijd om elke dag een nieuw recept uit te proberen. Daarom maak ik vandaag snelle wokgroenten in plaats van de eigenlijk geplande "Teriyaki wok met mie noodles en tempeh" uit het nieuwe kookboek.
Vandaag is een kantoordag, maar dat zou geen problemen moeten opleveren voor mijn proefwerkweek. Ik heb mijn geprepareerde overnight oats als ontbijt, die ik gemakkelijk mee kan nemen naar kantoor. Bij de saladebar op een nabijgelegen markt kan ik ook wat veganistische opties pakken, maar mozzarella, feta en ei blijven vandaag uit mijn bakje. En ik moet ook voorzichtig zijn met de dressing. Amerikaanse of yoghurtdressing zijn uit den boze, in plaats daarvan gebruik ik azijn en olie.
's Avonds heb ik een eetafspraak bij een pizzeria. Ook hier is het niet moeilijk om iets veganistisch voor me te vinden, want ik hou echt van pizza zonder kaas. Het is het toetje dat voor problemen zorgt. Tiramisu is vandaag verboden terrein en ik moet mezelf ook aardbeien met mascarpone ontzeggen. Uiteindelijk geef ik het toetje met tegenzin op. Ik denk dat dat de manier is om af te vallen met een veganistisch dieet.
Na de flop van het toetje van gisteren, bak ik vandaag gewoon mijn eigen toetje. Vegan brownies staan op het menu. Ik ben verrast en een beetje sceptisch over het hoofdingrediënt: zwarte bonen. Kunnen ze wel lekker smaken? Een uur later realiseer ik me: Oh ja - en hoe! Het beslag is snel door elkaar geroerd en het resultaat maakt zelfs indruk op mijn niet-veganistische testeters.
's Avonds moet het snel: Spaghetti Napoli belandt op het bord. Ik heb niet zo'n medelijden met de Parmezaan. De spaghetti is gemaakt van spelt, natuurlijk zonder ei. Ook hier moet je even over nadenken, want ik ben allang overgestapt op pasta zonder ei, omdat hiervoor bijna altijd eieren uit slechte landbouwomstandigheden worden gebruikt. Bovendien smaakt de eivrije pasta mij sowieso beter.
De overnight oats zijn al heel praktisch gebleken op mijn kantoordag. Ook in het weekend ben ik blij met een uitgebalanceerd, heerlijk ontbijt zonder enige moeite.
s Avonds eten we de enige soort aardappel die mijn zevenjarige vrijwillig eet: zelfgemaakte chips. Ik maak ook een veldsla salade met gebakken champignons. De rest van het gezin eet graag vis - dat is er voor mij meestal uit, zelfs zonder proefweek.
Dit was het einde van mijn veganistische proefweek. Maar zoals vaak het geval is na een week van zelf experimenteren, houd ik voorlopig vast aan de nieuwe gewoonte. Ik ben nu drie weken volledig gestopt met dierlijke producten en tot nu toe is er geen enkele verleiding geweest om weer te stoppen.
Hier vind je meer proefweken van mij, waarin ik regelmatig gezonde gewoonten test:
Bronnen:
Wetenschapsredacteur en bioloog. Ik hou van dieren en ben gefascineerd door planten, hun mogelijkheden en alles wat je ermee kunt doen. Daarom is mijn favoriete plek altijd buiten - ergens in de natuur, het liefst in mijn wilde tuin.