Dag Spotify, hallo cassettes - mijn week met een Walkman

Michelle Brändle

21/6/2023

Vertaling: machinaal vertaald

Ik heb prachtige jeugdherinneringen aan cassettes. Die wil ik graag herbeleven. Dus, voor één week, dump ik mijn streaming platforms ten gunste van een oude Walkman.

Muziek is een vaste soundtrack in mijn leven - elke dag en in elke emotionele toestand. Als kind luisterde ik naar mijn favoriete bands op een walkman. Mijn herinneringen hieraan zijn vaag en de technologie is sindsdien erg veranderd.

Dezer dagen ben ik een streaming fiend. Maar is het echt beter? Ik ga deze throwback in om te zien of ik mijn cassettes niet onterecht naar de plank heb verbannen.

Op zoek naar een cassettespeler

Een week lang naar cassettebandjes luisteren is makkelijker gezegd dan gedaan. Vroeger gaf ik mijn Sony Walkman aan mijn broer. Hij luisterde ermee naar mixtapes die ik voor hem had gemaakt, totdat het ding uiteindelijk overleed. Retro lijkt in te zijn - er zijn genoeg te dure (maar in ieder geval gereviseerde) opties op Ricardo - maar de meeste fatsoenlijk geprijsde modellen zijn kapot.

Ik besluit rond te vragen in mijn vriendengroep. Et voilà, ze komen met een koppeling! Het blijkt dat een vriend van een vriend thuis nog een oude, originele Sony Walkman heeft liggen die ik mag lenen. Hij is in prima staat en volledig functioneel.

Als techjournalist ben ik natuurlijk geïnteresseerd in de functies:

• De start-, stop- en pauzeknoppen zijn haptisch!
• Je kunt vooruit- en terugspoelen met één druk op de knop - wow!
• De speler heeft een opnamefunctie en een ingebouwde mid-range microfoon.
• De volumeregeling kan zonder waarschuwing volledig worden opgedraaid.
• Er is een snelheidsregelaar voor het geval ik op dubbele snelheid naar AC/DC wil luisteren.
• In plaats van Bluetooth zijn er twee(!) aansluitingen voor je hoofdtelefoon en microfoon.
• Viva hoogspanning: er is een DC-aansluiting voor een 3-volt voedingseenheid.
• Er is ruimte voor twee AA-batterijen - meer energie heb je niet nodig.

En mijn absolute favoriet: muziek luisteren via de ingebouwde luidspreker van de cassettespeler. Dat is geweldig voor als ik thuis ben. Als ik naar buiten ga, pak ik mijn bedrade koptelefoon. Mijn Sennheiser HD 25 gebruik ik meestal in mijn bandkamer voor het mixen en spelen op elektrische drums, en ze bieden geweldig geluid. Mijn Walkman-week is officieel begonnen!

De Walkman werkt - maar ik heb cassettes nodig!

De Walkman alleen is niet genoeg. Ik heb ook cassettes nodig. Ik heb geluk: mijn collega en mede retro vriend David biedt aan om een mixtape voor me te maken. Ik ben enthousiast.

Gelukkig heeft mijn vader zijn oude collectie nog en is hij bereid me een paar goede tapes te lenen. Omdat we dezelfde muzieksmaak hebben, pak ik wat Dire Straits, Queen, The Beatles en Bonnie Tyler.

Walkman in het dagelijks leven - als je kleren precies goed moeten zijn

Ik ben eraan gewend dat mijn vrij grote telefoon niet in elke zak past. Maar een cassetterecorder? Dat is een klasse apart. Ik moet nog uitzoeken hoe ik die het beste bij me kan dragen... En nu begrijp ik de voordelen van spijkerjacks! Mijn cassettespeler past er perfect in. En ik kan zelfs gebruik maken van mijn Digitec hoodie, die niet alleen een praktische zak aan de voorkant heeft, maar ook een gat waar ik de hoofdtelefoonkabel doorheen kan leiden.

Tussen haptiek en waanzin

Vertrouwensvol en optimistisch schuif ik Davids mixtape in. Ondanks de wat oudere technologie klinkt de muziek goed. De koptelefoon zit comfortabel en de Walkman is weggestopt in de voorzak van mijn trui als een babykangoeroe. Ik voel me ontspannen als ik op weg ga naar het treinstation om naar kantoor te gaan. David heeft zijn cassette ontworpen als stemmingsverruimer. Na Jump van Van Halen dreunt I Love Rock 'n' Roll in mijn oren. Tegen de tijd dat ik in de trein stap, is het tijd om de cassette om te draaien. Ik ben blij met de haptiek van dit alles. De verschillende knoppen op het apparaat hebben iets speels.

Tijdens mijn anderhalf uur durende woon-werkverkeer luister ik door het bandje heen. Ik ben dit niet gewend. Het is van een heel andere dimensie dan mijn Tidal afspeellijst van net geen 1.000 nummers.

Deze week sla ik geen nummers over, ook al zou ik met een beetje geduld door een nummer kunnen spoelen. Met een maximale speelduur van 90 minuten per cassette worden de nummers toch vaak genoeg herhaald. Het is erger dan radiostations die drie keer per dag hetzelfde nummer spelen...

Nadat ik de hoofdtelefoon langer heb gedragen, ben ik niet zo blij met het draagcomfort. Ik ben niet gewend aan on-ears en ze knellen na verloop van tijd. Ik raak ook steeds verstrikt in de lange kabel en moet hem om de Walkman wikkelen.

Winkelen te voet is ook lastiger. Omdat ik boodschappentassen moet dragen, heb ik geen vrije hand. Als het bandje is afgelopen, moet ik even pauzeren en het omdraaien om opnieuw naar muziek te luisteren. En als liedjes van minder goed bewaarde banden worden afgespeeld, kan ik de tekst niet verstaan door het krassende geluid.

Hoe heb ik dit vroeger volgehouden? Ik denk dat het me gewoon lukte omdat ik niets beters wist. Ach ja. Ik hoef maar één week te overleven.

Tussen platen en streaming

Ik mis het luisteren naar muziek op mijn smartphone en mijn zorgvuldig uitgedachte afspeellijsten op Tidal. De voordelen zijn duidelijk. Thuis werp ik ondertussen verlangende blikken naar mijn platencollectie. Het geluid op vinyl is veel beter. Ik begin na te denken over waarom ik platen nog meer verkies boven cassettes.

Ik moet immers ook platen omdraaien. Om nog maar te zwijgen over het feit dat ze helemaal niet draagbaar zijn en je ook geen mixvinyls kunt maken.

Met vinyl houd ik van het gekraak van de naald als ik voor de stereo ga zitten en me concentreer op de psychedelische klanken van Pink Floyd. De levendige geluidsweergave boeit me echt.

Een laatste cassette, ondanks alles

Ik ben bijna door de week heen. Omdat ik me af en toe erger, luister ik uiteindelijk minder muziek dan normaal. Maar ik luister bewuster. s Ochtends beslis ik welke bandjes ik meeneem. Onvermijdelijk denk ik terug aan mijn kindertijd en de tijd dat ik, naast het luisteren naar muziek op mijn walkman, in slaap viel met mijn favoriete kinderverhalen.

Toen was de Walkman speelgoed en de nostalgie uit mijn kindertijd heeft me vast aangezet tot het opzetten van een roze bril. Waar ik deze week vooral van genoot was het gevoel, de lichamelijkheid van de muziek. En speciaal gemaakte mixtapes krijgen is echt cool. Maar de extra bagage en beperkingen zijn vervelend. Het raakt me weer eens hoe handig het is om een online muziekbibliotheek te hebben.

Inhoudelijk luister ik op zondagavond naar mijn laatste cassette. Het nummer Fox on the Run komt op en doet me denken aan de film Guardians of the Galaxy. Morgen stel ik mijn eigen zoete mix samen. Let wel, op Tidal.

Michelle Brändle

Editor

Michelle.Braendle@digitecgalaxus.ch

In mijn wereld achtervolgt Super Mario Stormtroopers met een eenhoorn en mixt Harley Quinn cocktails voor Eddie en Peter in de strandbar. Overal waar ik mijn creativiteit kan uitleven, tintelen mijn vingers. Of misschien komt het omdat er niets anders door mijn aderen stroomt dan chocolade, glitter en koffie. meer

Deze artikelen kunnen je ook interesseren