De Shokz "Open Fit": expres een beetje te veel

Ik ben gefascineerd door het luisteren naar coole beats via een koptelefoon terwijl ik me toch bewust ben van mijn omgeving. Want tijdens het hardlopen, fietsen en skaten wil ik horen wanneer er een auto aankomt of iets anders mijn aandacht vraagt.

Daarom staat het merk Shokz (voorheen Aftershokz) al een tijdje op mijn radar. Tot nu toe heeft het naam gemaakt met zijn botgeluidstechnologie. De geluidssignalen worden via het jukbeen naar de gehoorzenuw gestuurd.

De Shokz Open Fit is anders. Boven het oor zitten kleine luidsprekers. Deze sturen het geluid naar de gehoorgang en dus naar het trommelvlies. Maar omdat de luidsprekers de gehoorgang niet bedekken, moet omgevingsgeluid goed hoorbaar blijven. Shokz stapt dus af van de beengeluidtechnologie en biedt voor het eerst een apparaat in de open-oorcategorie aan.

De hoofdtelefoon wiebelt een beetje op mijn oren

Aangezien de hoofdtelefoon niet in de gehoorgang wordt geplaatst zoals andere modellen, maar losjes over de gehoorgang zweeft, moet hij op zijn plaats worden vastgezet met een zachte siliconen hoofdband. Dit is gemakkelijk te doen, maar de hoofdtelefoon past mij niet perfect. Dit kan te maken hebben met de grootte en vorm van mijn oren. Misschien is het voor jou anders. Het ontwerp is goed doordacht: de fabrikant heeft de kleine batterij aan het uiteinde van de hoofdband geplaatst, zodat deze het gewicht van de luidspreker in evenwicht houdt. De hoofdtelefoon kan echter niet worden versteld.

In ieder geval ben ik niet helemaal tevreden over de pasvorm, ondanks het goede ontwerp. De hoofdtelefoon wiebelt een beetje bij het op en neer bewegen, zoals gebeurt bij sprinten of bergaf rennen. Daardoor ben ik altijd een beetje bang dat de koptelefoon niet uit mijn oren en naar de grond beweegt. Dat gebeurt niet tijdens het hardlopen, maar achteraf wel als ik een fris shirt wil aantrekken.

Hoewel de koptelefoon maar ruim acht gram per stuk weegt op de keukenweegschaal, is hij niet zo comfortabel om te dragen als verwacht. Na ongeveer een uur vind ik de - toegegeven lichte - druk op de oorschelpen oncomfortabel, dus haal ik de mini-speakers uit mijn oren. Een kleine opmerking: het gevoel van comfort is natuurlijk individueel. Ik heb vrij gevoelige oorschelpen en heb na een tijdje ook last van oordopjes en in-ear koptelefoons.

De levensduur van de batterij en het oplaaddoosje

Als je de hoofdtelefoon niet op je oren hebt, zit hij in een compact oplaaddoosje dat netjes in een hardloopriem of rugzak past. Het doosje heeft ook een snellaadfunctie: na vijf minuten in het doosje hebben de kleine luidsprekers genoeg stroom voor een uur. Dat noem ik nog eens een effectief powernapje.

Volgens de fabrikant heeft de hoofdtelefoon een batterijlevensduur van zeven uur en kan hij meerdere keren worden opgeladen tot in totaal 28 uur met behulp van het oplaaddoosje. Dit komt overeen met mijn ervaring. De hoofdtelefoon ging iets minder dan zeven uur mee op één keer opladen. Ik luisterde echter alleen naar muziek op een gemiddeld volume en luisterde meer dan twee uur naar een audioboek. Het doosje geeft de oplaadstatus aan met een groen, oranje of rood lampje als het wordt geopend. Als je het nauwkeuriger wilt weten, kun je de oplaadstatus ook bekijken in de app. Opladen gebeurt in de doos met de meegeleverde USB-A naar USB-C kabel.

De batterij heeft het tot nu toe met gemak uitgehouden tijdens al mijn runs, maar de batterijduur is niet uitmuntend vergeleken met andere modellen. De Open Run Pro hoofdtelefoon heeft bijvoorbeeld een batterijduur van ongeveer tien uur, terwijl de Open Fit met zeven uur ruim tekort komt.

De bediening daagt mijn fijne motoriek uit

Nu komt voor mij de grootste tekortkoming van de Open Fit hoofdtelefoon: de bediening. "Pauze", "Volume" en "Nummer overslaan" worden bediend met de aanraakfunctie op de delen van de hoofdtelefoon die voor de gehoorgang zitten. In theorie. Voor mij werkte het niet meteen. Toen ik tijdens het joggen een vriend tegenkwam en de muziek even wilde pauzeren voor een praatje, tikte ik steeds weer op de kleine vlakken totdat de muziek eindelijk stopte.

Later probeerde ik de aanraakbediening nog een keer, dit keer om het volume aan te passen. Ook dat lukt niet meteen. Tijdens het hardlopen raak ik duidelijk niet de juiste plek op de koptelefoon. En als ik mijn haar naar achteren duw, kom ik onbedoeld bij de onzichtbare pauzeknop. Pas nadat ik er een paar keer op heb getikt, wordt het afspelen van de muziek hervat.

Omdat de commando's voor de mini-touchpads ook via de app kunnen worden aangepast, probeer ik dat ook. Met een dubbele tik op de linker hoofdtelefoon zou ik het afspelen nu moeten kunnen pauzeren en herstarten. Een dubbele tik op de rechter koptelefoon zou het huidige nummer moeten overslaan. Een enkele tik op rechts zet de muziek harder en hetzelfde gebaar op links zet de muziek weer zachter.

Dit werkt voor mij ook niet betrouwbaar, vooral niet tijdens het sporten als precies tikken moeilijk wordt door beweging. Bovendien, als ik de koptelefoon, die te los aanvoelt, weer in de optimale stand wil zetten, pas ik onbedoeld ook het volume aan of stop ik helemaal met afspelen.

Ik had graag gezien dat de Open Fit hoofdtelefoon kleine, goed voelbare knoppen had gehad zoals bij het Open-Run-Pro model, die ik getest een paar maanden geleden. En een uitknop. Hiermee kan ik de hoofdtelefoon uitschakelen, zelfs als hij niet in het hoesje zit.

Het verbinden met de iPhone en het schakelen tussen iPad en iPhone werkte bij mij niet altijd even soepel, ondanks multipoint pairing. Meerdere keren moest ik de Bluetooth-verbinding op mijn iPad uitschakelen en dus het apparaat en de koptelefoon loskoppelen voordat ik naar muziek op de iPhone kon luisteren.

Lopen met muziek, vogelgeluiden en straatgeluiden

Mijn gebruikelijke hardlooproute voert me langs landweggetjes en door een bosrijk gebied. Ik hoor het getjilp van vogels, het geluid van een beekje en naderende fietsers duidelijk genoeg. Ik vind het geluid van de muziek en vooral de krachtige bas verrassend goed voor een open hoofdtelefoon. Het geluid is levendig, evenwichtig en genuanceerd. Hier biedt de Open Fit meer dan de Open Run Pro met beengeluidtechnologie. Maar deze hoofdtelefoon komt natuurlijk niet in de buurt van het geluid van een hoofdtelefoon die puur is ontworpen voor audioplezier. Dat is duidelijk.

Het middelpunt van de miniluidsprekers is wat de fabrikant de "DirectPitch" technologie noemt. Simpel gezegd wordt het geluid zo gekanaliseerd dat de afstand tot de gehoorgang en het trommelvlies zo klein mogelijk is en het grootste deel van de geluidsgolven in de juiste richting wordt gestuurd. Dit werkt heel goed, want er lekt heel weinig van mijn muziek weg, zoals verschillende mensen mij bevestigden.

In een relatief stille omgeving werkt het concept van een open hoofdtelefoon voor mij: Ik geniet van de beats en later van het luisterboek terwijl ik door de natuur draaf. Het is een ander verhaal als ik langs een drukke straat loop. Ik moet het volume echt harder zetten (dat gaat niet zo gemakkelijk met de aanraakbediening) om ook maar iets te horen. Vermengd met straatlawaai en het geluid van de opstekende wind is het luisterplezier weg.

Volgende keer neem ik de koptelefoon mee naar de sportschool. Weer ben ik niet erg onder de indruk. De geluiden op mijn koptelefoon vermengen zich met de achtergrondmuziek - een vreselijke mix. Het werkt beter met een podcast. Toch zijn er verstandigere alternatieven voor de sportschool, zoals een hoofdtelefoon met ruisonderdrukking. Ik wil tenslotte de luide knallen van halterschijven die de vloer raken en het pijnlijke gekreun van bijzonder harde sporters zoveel mogelijk blokkeren.

Over ruisonderdrukking gesproken: de Open Fit hoofdtelefoon heeft deze functie alleen in de microfoon. Anders zou het concept van omgevingsperceptie geen zin hebben. Met behulp van kunstmatige intelligentie wordt je stem gefilterd en omgevingsgeluid onderdrukt. Dit werkte heel goed, want tijdens een testgesprek dat ik voerde naast een kabbelend beekje, kon de beller me goed verstaan en niet raden waar ik was.

De app is nuttig, maar niet essentieel

De app heeft vier equalizermodi plus de optie om je eigen instellingen te configureren. Voor mijn gehoor zijn de standaardinstelling en de instelling voor het gesproken woord voldoende voor telefoongesprekken. Ik geef de voorkeur aan de standaardinstelling voor podcasts en audioboeken. De conversatie-instelling daarentegen klinkt een beetje blikkerig voor deze toepassing.

De app (voor iOS en Android) is optioneel: je kunt hem gebruiken, maar het hoeft niet. Dat vind ik prettig, want hoe minder ingewikkeld het is om met een product aan de slag te gaan, hoe beter. Als ik vervolgens bepaalde functies wil aanpassen, komt de app om de hoek kijken. Dat was voor mij het geval met de touchbediening, zodat ik de voor mij meest intuïtieve knoptoewijzing kon instellen.