Dit punt gaat duidelijk naar mijn dochter

Ik ben altijd sceptisch over de leeftijd van spellen. Met andere woorden, ik neem aan dat de leeftijdsclassificatie te laag is ingesteld (om de spellen sneller te verkopen). Met andere woorden, het spel is nog te veeleisend voor kinderen van de juiste leeftijd.

Met deze instelling benaderde ik het spel "Punto" van de firma Game Factory. Het spel zou speelbaar en begrijpelijk zijn vanaf zeven jaar. Een snelle blik op de niet zo korte spelinstructies maakt mijn twijfels over de leeftijdsopgave nog groter. Maar hé: wie anders dan mijn achtjarige dochter kan mijn ongelijk bewijzen?

Kwantumkorting

Gezelschapsspel

EUR9,79

Game Factory Punto

Frans, Duits

38

Gezelschapsspel

Kwantumkorting

EUR9,79

Game Factory Punto

Frans, Duits

38

Gelijkenissen met "Four Wins"

Concentreren - ik wil altijd alles begrijpen - ik lees de spelinstructies en ben opgelucht. Het lijkt niet zo ingewikkeld als het op het eerste gezicht leek. Samenvattend heeft het spel overeenkomsten met "Four Wins". Je moet zelf een rij vormen met een bepaald aantal kaarten van dezelfde kleur en tegelijkertijd voorkomen dat je tegenstander precies dat doet.

Hoewel het toch niet zo ingewikkeld is.

Maar eerst het een en ander: Er zijn in totaal 72 kaarten in vier verschillende kleuren. Rood, blauw, groen en oranje. "Papa, dat is geel," corrigeert mijn dochter me, me er pijnlijk aan herinnerend dat ik duidelijk kleurenblind ben als het om geel gaat. Elke kaart heeft een score van 1 tot 9. Van elke kleur zijn er twee met dezelfde score, dus 18 van elke kleur.

Mijn dochter kiest voor blauw en oranje (er geel). Ik speel met de groene en rode kaarten. Maar er is een verschil met "Vier wint". De winnaar is niet de eerste speler die een rij maakt met vier kaarten, maar met vijf. Wat echter hetzelfde blijft, is dat het niet uitmaakt of de rij horizontaal, verticaal of diagonaal wordt gelegd.

We schudden onze kaarten en leggen ze omgekeerd op tafel. Als alternatief mag steeds één persoon een kaart van zijn stapel leggen, waarbij ik mijn dochter natuurlijk eerst laat spelen. De speler wiens beurt het is heeft altijd twee opties: Leg de kaart op een van de kaarten op tafel (rand aan rand of hoek aan hoek), of leg de kaart bovenop een andere kaart, waarbij de kaart die bovenop ligt meer punten moet hebben dan de kaart die gedekt moet worden. De kleur doet er niet toe.

Mijn dochter negeert (gelukkig) mijn tactische inputs

Het spel komt snel op gang. Er is nog maar één belangrijke regel om te onthouden. Alle kaarten mogen alleen binnen het raster van zes bij zes worden gelegd.

Mijn aanvankelijke scepsis over de leeftijdsgrens verdween snel. Mijn dochter kreeg het meteen onder de knie. Nee, erger nog, ze negeert terecht mijn tactische input en besluit vervolgens tot een nog betere strategie.

In het vervolg was het vergelijkbaar met "Four wins". Je kijkt of je binnenkort zelf een rij van 5 kunt voltooien, of probeert het je tegenstander onmogelijk te maken om precies dat te doen. Het wordt al snel duidelijk dat de meest efficiënte manier om dit te doen is om de rij van de tegenstander op te breken door jouw kaart erop te leggen.

Dus we leggen en leggen en leggen onze kaarten totdat al onze 36 kaarten op tafel liggen. Omdat geen van ons erin slaagde een rij van 5 kaarten te leggen, is de winnaar degene die meer rijen van 4 of 3 kaarten kon leggen. En zie, de winnaar was inderdaad mijn dochter met een oranje, pardon, gele rij van 4.

Als we allebei een rij van 4 hadden gehad, hadden we de punten geteld. De winnaar was dan de speler wiens rij minder punten had.

Het spel kan ook gespeeld worden in teams van 2

Ik en vooral mijn dochter hebben het spel met veel plezier gespeeld. Zo leuk zelfs, dat ze er diezelfde avond op stond dat we het spel als viertal op het bed speelden voor het slapen gaan. Het spel kan ook met drie of vier personen worden gespeeld (zie de instructies voor de regels). En natuurlijk kun je het spel ook in teams van twee spelen.

"Punto" is ideaal voor kinderen vanaf zeven jaar en stimuleert het logisch (vooruit)denken en scherpt de tactische finesse aan. En vooral jongere kinderen raken spelenderwijs vertrouwd met getallen.

Bij elk spel vraag ik me altijd af hoe groot het aandeel van geluk en tactiek is. Na een paar speelrondes beweer ik dat het tactische element wat kleiner is dan het gelukselement. Ok, dat moet ik nu bijna beweren na het verlies van mijn achtjarige dochter.