Feministische porno haalt een genre uit de modderige hoek

Ooit was ik in dienst van een mannenblad en daar verantwoordelijk voor de seksverhalen. De meeste waren zo expliciet dat ik schreef onder een pseudoniem: Pandora. Mijn "alter ego". Toen drukwerk nog groot was en budgetten ook, reisde ik voor een reportage naar een buitenwijk van Barcelona. De Europese glossy porno-industrie had zich daar gevestigd, terwijl de "gonzo" triomfantelijk was, afkomstig uit Amerika: goedkoop geproduceerde ram-films met veel close-ups.

Ik mocht echter op de set van een film die onder humane omstandigheden werd opgenomen. Met een script, geweldige camera's, kostuums en make-up, decorontwerp, catering, genoeg pauzes, verzekerde performers en een plezier om mee te werken. "Private Films" was de naam van de productiemaatschappij en was ooit een garantie voor een bepaalde standaard.

Maar wat een blijvende indruk op me maakte was een jonge vrouw die ik ontmoette op de laatste avond van mijn reis, op het première-feestje van een heel bijzondere film. Haar naam: Erika Lust. Een artiestennaam, natuurlijk. De getalenteerde Zweed had haar zinnen gezet op het veroveren van de vrouwelijke doelgroep als pornoproducent. Haar vrienden hadden zich verzameld in haar stadsflat om haar eerste werk, "The Good Girl", te bekijken. Het klassieke verhaal van de pizzajongen die niet alleen de pizza bezorgt. Maar perfect in scène gezet - tot aan de bekleding van de bank toe. De achtergrondmuziek was U2's "Beautiful Day", in plaats van het gebruikelijke gedreun. De focus? Was duidelijk op het vrouwelijk standpunt.

Ja, zelfs porno kan filmgeschiedenis schrijven

. En voor het eerst zag ik in een pornofilm iets geheel nieuws voor dit genre: authentieke lust. En levensvreugde. Het was in 2003 dat "The Good Girl" erotische filmgeschiedenis schreef: In de eerste maand gebruikten twee miljoen mensen de gratis downloadlink op internet, en in 2004 won de film de prijs voor beste korte film op het Internationale Erotische Film Festival in Barcelona. Aangemoedigd door het succes richtte Erika haar eigen productiemaatschappij "Lust Films". . Het bedrijf heeft nu meer dan 20 werknemers, distribueert niet alleen films maar ook boeken en erotisch speelgoed, en heeft "xconfessions" gelanceerd: Mensen zoals jij en ik vertellen hun erotische fantasieën op de website, Erika selecteert er verhalen uit en maakt er films van. De triomf van pornografie gemaakt door vrouwen (of tenminste met aandacht voor vrouwelijke behoeften) was begonnen. En daar kan - ik benadruk dat ik hier alleen mijn privémening geef - niets mis mee zijn.

Wat windt vrouwen op in porno? Bijna hetzelfde als mannen (bloemenseks, in ieder geval)

. Pornografie valt in filmtermen aantoonbaar onder "sci-fi/fantasy" - bijna alles is mogelijk en zeker alles is overtrokken. Porno is rauw en opzichtig en komt in veel opzichten niet overeen met de werkelijkheid. Ik denk dat dat goed is. Voor mij mag porno zijn cliché waarmaken - de werkelijkheid is voor mij echt genoeg.

Niemand gelooft serieus (minderjarigen gedeeltelijk uitgesloten natuurlijk - de overseksualisering van de nog onervaren jeugd is een waar probleem!) dat een gemiddelde penis 30 centimeter lang is en een gemiddelde vulva onbehaard en roze. En hooguit een minderheid vindt het waarschijnlijk wenselijk om door een hele horde vreemden met sperma overgoten te worden.

Maar hoe ziet het eruit, deze werkelijkheid? Hebben vrouwen in pornofilms echt veel actie en tederheid, zelfs romantiek nodig? En zijn ze echt saai, verslavend en ongelukkig op de lange termijn? Voor een serieus internationaal onderzoeksartikel uit 2022 werden 2433 vrouwen anoniem ondervraagd over hun seksleven. Vrouwen die porno keken tijdens het masturberen waren meer geïnteresseerd in seks, masturbeerden vaker, hadden minder moeite om opgewonden te raken tijdens het masturberen en werden ook gemakkelijker opgewonden tijdens seks met een partner. Over het onderwerp van de inhoud van films heb ik op dit moment een recente studie op het oog. Het werk van de Finse mediaonderzoekster Susanna Paasonen onderbouwt: vrouwen voelen zich aangetrokken tot een vergelijkbaar scala aan inhoud in pornografische voorstellingen als mannen.

2.000 vrouwen beantwoordden gedetailleerde vragen over hun pornoconsumptiegedrag - en er zat nauwelijks bloemenseks tussen. In plaats daarvan was er dominantie, gangbangen, bondage en zelfs SM. Bijzonder interessant: Veel van de respondenten die zeiden opgewonden te zijn geraakt door gewelddadige porno merkten op dat ze dit soort seksueel gedrag niet met hun partner zouden willen vertonen. Ze gaven aan dat ze porno opvatten als fantasie en niet als een afspiegeling van de werkelijkheid. Geen spiegelbeeld, geen vervanging, maar: gewoon een facet van erotiek.

FemPorn: Anders wordt er zaken gedaan met lichamen en seksualiteit

. En binnen dit facet zijn er nog veel meer: harde seks, geslachtsdelen in close-up en spuug in plaats van glijmiddel - maar ook emotionaliteit, lichaamstaal en experimenteren. Op mijn nachtkastje ligt nu een boek met de charmante titel "Feminisme neukt". De kennis van Patrick Catuz, die samen met de voormalige operazangeres Adrineh Simonian achter "Arthouse Vienna" zit, komt niet uit de grijze theorie: als medebedenker van een platform voor verfijnde adult films is hij bekend met het hedendaagse debat over de vraag of porno ook gelijkwaardig gemaakt kan worden. Een citaat uit zijn boek: "Feministische pornografie is een recent verschijnsel en toch slechts de logische volgende stap. Nu zijn er ook pornofilms gemaakt door vrouwen en voor vrouwen. Producties die sterk afwijken van de praktijken van de conventionele porno-industrie. Ze veranderen de manier waarop zaken worden gedaan met lichamen en seksualiteit. Het is dus niet alleen een symbolische strijd."

De man weet waar hij het over heeft. Alleen werken van filmmakers die werken volgens ethische en feministische waarden worden geproduceerd en toegelaten op zijn streaming platform, om een veilige ruimte te creëren voor zowel kijkers als filmmakers. Alle betrokkenen werken op eerlijke voorwaarden. Diversiteit van geslacht, etniciteit en sociale klasse staan voorop - en de stijlen strekken zich ook uit tot bondage en BDSM.

Nu is er dus alles: pornofilms gemaakt voor de "male gaze". En feministische pornografie die zich richt op het plezier van vrouwen, voorbij rol- en genderclichés. Tegenwoordig is er veel meer keuze op de markt dan in 2003 in Barcelona. Het aanbod reikt tot zowel Geilspechte als Feinspitze (let op: Oostenrijks voor fijnproevers). Diversiteit, immers - in alle standen, van queer tot hetero, van bloemrijk tot vies.