Getest "Empire of the Ants": Mieren hebben er nog nooit zo mooi uitgezien

Stel je voor dat je niet groter bent dan een rijstkorrel en vecht om de heerschappij in je eigen koninkrijkje. Dit is precies wat "Empire of the Ants" biedt. Een spel dat de wereld laat zien vanuit het perspectief van kleine wezens en een verrassende diepgang onthult. Als mier ben je voorbestemd om je volk naar glorie en grootsheid te leiden.

Het spel is gebaseerd op het boek "Les Fourmis" van Bernard Werber en is een remake van het gelijknamige videospel uit 2000. Beide spellen zijn ontwikkeld door Microids. "Empire of the Ants" is verkrijgbaar voor de PC, PS5 en Xbox Series. Ik heb het spel getest op zowel de PC als Playstation 5.

Ik werd meteen verliefd op de prachtige graphics van het spel en de interessante spelwereld. De schoonheid van de natuur is fascinerend. Voor mij is "Empire of the Ants" het eerste spel dat deze fascinatie en schoonheid volledig weet te vangen en het rijk van de insecten tot leven brengt. Maar kunnen de gameplay en de campagne mij ook boeien als motivatie voor de lange termijn?

Grafiek en geluid

De graphics van "Empire of the Ants" zijn een echte blikvanger. Het spel maakt gebruik van Unreal Engine 5 en ziet er bijna fotorealistisch uit. Tijdens de eerste paar uur spelen kon ik niet stoppen met verwonderen. Ik geniet van de spelwereld en de beelden die me worden voorgeschoteld. Ik verlies mezelf in de wereld van de mieren. Ik merk dat ik er de voorkeur aan geef om de spelwereld te verkennen, veel te lang van de omgeving te genieten en andere wezens te observeren in plaats van doelgericht de missies na te jagen. Alleen al de bewegingen van de mieren en andere insecten lijken ongelooflijk natuurlijk en authentiek. Het is een droom om jezelf in de spelwereld te laten vallen en de wereld op je in te laten werken.

De ontwikkelaars zijn erin geslaagd om de wereld van de mieren zo gedetailleerd en levendig weer te geven dat ik me bijna zelf een van de kleine wezentjes voel. Elk blad, elke steen en elke mier is met oog voor detail ontworpen. De indrukwekkende beelden worden aangevuld met een bijpassende soundtrack die de sfeer perfect benadrukt.

Verhaal en personages in de campagne

Ik speel de mier 103.683, een zogenaamde zustermier in de Bel-o-kan kolonie, vanuit een derde-persoonsperspectief. Het is niet alleen mijn taak om de kolonie te beschermen tegen bedreigingen, maar ook om nieuwe gebieden te veroveren. Mijn zussen wenden zich tot mij als er problemen zijn. Ik neem deel aan verschillende missies om de doelen van de kolonie te bereiken. Volgens de ontwikkelaars duurt het ongeveer 20 tot 25 uur om de campagne te voltooien. Ik krijg meestal te maken met twee soorten missies: realtime strategie en platformonderdelen.

Ik moet bijvoorbeeld op vuurvliegjes jagen voor voedsel in een grot of een mierenkolonie bereiken die is getroffen door een overstroming en later onder tijdsdruk individuele mieren redden. Soms moet ik van blad naar blad springen of mijn weg vinden over boomstammen en tussen stenen. Ik moet echter voorzichtig zijn. Eenmaal in het water heb ik maar weinig tijd om op het droge te komen. Anders verdrink ik. Dan word ik gereset in het spel.

In andere missies voer ik het bevel over mijn troepen tegen vijandelijke nesten of andere insectenlegers. Ik kan mijn eenheden wild en chaotisch inzetten tegen andere eenheden. Ik loop dan echter snel het risico dat ik de strijd verlies. Het spel is overigens niet bloederig. In de strijd zie je echter wel mieren, termieten en andere insecten her en der door de lucht geslingerd worden.

Tot nu toe heb ik nog geen grote, belangrijke personages opgemerkt met wie ik in de campagne vaak communiceer of interacteer. Mijn eigen personage blijft in mijn ogen ook nogal saai en maakt geen grote karakterontwikkeling door. Ik ben maar een mier.

Gameplay

De introductie van "Empire of the Ants" is erg geslaagd dankzij de tutorial. De besturing voelt grotendeels goed aan. Af en toe kan de besturing van de camera verwarrend zijn, bijvoorbeeld als ik langs verticale oppervlakken loop en plotseling ondersteboven land. Na een gewenningsfase zou dit echter ook prima moeten gaan.

Met de muis en het toetsenbord werkt de besturing voor mij veel beter dan op de Playstation 5 met de controller. Maar dat komt ook omdat ik alleen gewend ben om sportgames te spelen op de PS5. Na wat aanloopproblemen heb ik de platformonderdelen nu heel goed onder de knie.

Het gevechtssysteem is gebaseerd op legioenen. Elk type eenheid heeft zijn sterke en zwakke punten. De gevechten vereisen daarom gerichte planning en ik moet letten op het steen-papier-schaar-principe. De standaardeenheden zijn soldaten, boogschutters en arbeiders: Soldaten verslaan Arbeiders, Arbeiders verslaan Schutters en Schutters verslaan Soldaten.

In de loop van het spel kan ik sterkere eenheden rekruteren, apexroofdieren zoals mestkevers als extra legioen of ondersteunende eenheden opbouwen. Deze ondersteunen mijn troepen of intimideren mijn vijanden met hun feromooncapaciteiten en zorgen voor een extra strategische laag. In mijn gevechten tegen de AI tot nu toe heb ik dit echter nog niet echt goed kunnen gebruiken.

Ik doe zelf niet actief mee aan gevechten. Ik geef alleen de bevelen en verken het gebied. Dit heeft voor mij voor- en nadelen: Aan de ene kant elimineer ik zo het vervelende micromanagement. Aan de andere kant, als ik meerdere groepen heb, moet ik opletten hoe ik ze het beste kan prioriteren en wanneer ik welke eenheid tegen wie de strijd in moet sturen. Als dit eenmaal is gedaan, vind ik de strijd veel relaxter. Toch lijken de gevechten altijd een beetje chaotisch. Als een gevecht eenmaal aan de gang is, heb ik nauwelijks het gevoel dat ik beslissend kan ingrijpen.

In principe is het tempo van het spel vrij laag. De individuele troepen bewegen relatief rustig over het speelveld. Elk nest kan maar één legioen produceren. Dit betekent dat het lang kan duren om een groot leger op te bouwen of voordat er ondersteuning op het slagveld verschijnt.

Mijn mierenkolonie wordt direct bij de nesten opgebouwd. Ik kan met ze communiceren en telkens naar een kant van het nest gaan om een categorie te selecteren. De interface verschijnt dienovereenkomstig op de vloer. Nadat ik een categorie heb gekozen, kan ik mijn bouwoptie of -instructie kiezen: of ik mijn verdediging, de economie, legioenen of bijvoorbeeld informatie in de vorm van cartografie wil opbouwen. Het systeem is eenvoudig gehouden, maar biedt tegelijkertijd veel opties.

Deze variant kan vervelend zijn omdat je geen toegang hebt tot de individuele nestbouwmenu's op afstand. Ik moet elk nest om de beurt bezoeken om ermee te werken. Ik zie motivatie op de lange termijn als een probleem, omdat er veel herhaling is en het spel heel langzaam wordt opgebouwd.

Multiplayer

Ik keek erg uit naar de multiplayerstand. Helaas had ik geen vaste tegenstander en kon ik het alleen opnemen tegen andere spelers in 1v1 ranked matches. In negen wedstrijden was er echter geen echte strijd. Mijn tegenstanders gooiden altijd uiterlijk aan het begin van het eerste gevecht de handdoek in de ring. In de eerste vijf wedstrijden haakten ze zelfs af zodra de legioenen waren opgezet. Dat vond ik jammer. Naast deze ranked matches is er ook de optie voor free-for-all wedstrijden met maximaal drie personen. Gevechten tegen de AI zijn ook mogelijk in privélobby's. Dit heb ik echter nog niet uitgeprobeerd.

"Empire of the Ants" is sinds 7 november verkrijgbaar voor PC, PS5 en Xbox Series. Ik heb het spel voor testdoeleinden ontvangen van Microïds voor PC en PS5.