Getest van "Shattered Space": "Starfield" had vanaf het begin zo goed kunnen zijn

De relatie tussen "Starfield" en mij is... gecompliceerd. Kort na de release van Bethesda's sci-fi epos was ik geïnspireerd. Maar na verloop van tijd werkten de lange laadtijden, de repetitieve missies en de lege planeten echt op mijn zenuwen. Ik had het gevoel dat ik meer tijd doorbracht met menu's en snelreizen dan met het spel zelf.

Noch geef ik de eerste betaalde uitbreiding "Shattered Space" een kans. Niet in de laatste plaats omdat Bethesda belooft dat de DLC veel dingen anders zal doen dan het hoofdspel. Dus ik graaf mijn oude ruimtepak op, klim in mijn chromen ruimteschip en vlieg naar de thuisplaneet van een moordzuchtige sekte.

Welkom in "Va'ruun'kai"

Gelukkig hoef ik in "Shattered Space", in tegenstelling tot het hoofdspel, niet de hele tijd heen en weer te hoppen tussen planeten en zonnestelsels. Bijna het hele verhaal van het spel speelt zich af op de planeet "Va'ruun'kai". De sekte "Huis Va'ruun" leeft op deze planeet, geïsoleerd van de rest van de menselijke ruimtebeschaving. Of wat er van over is.

Een paar weken voor mijn aankomst vond er een verwoestend ongeluk plaats op de planeet, dat een groot deel van de hoofdstad "Dazra" verwoestte en veel mensen het leven kostte. De oorsprong van de ramp ligt in een mislukt experiment dat scheuren opende naar een tussenliggende dimensie. Walgelijke insectenwezens en gloeiende Va'ruun krijgers komen uit deze dimensie en doden alles wat op hun pad komt. Natuurlijk moet ik de held spelen en de hele zooi ongedaan maken.

Het verhaal is meer gefocust dan dat van het hoofdspel. Centraal staan de intriges en machtsspelletjes van de regering, die indirect verantwoordelijk is voor de ramp. De inzichten in de eigenaardige gebruiken van de "House of Va'ruun" religie zijn fascinerend. Ik ben vanaf het begin verslaafd en wil weten hoe het afloopt.

Verbeteringen aan het missieontwerp

Het missieontwerp van "Shattered Space" lijkt coherenter dan in "Starfield". Ik vind de zijmissies zelfs spannender dan veel van de hoofdmissies in het hoofdspel. Ik breng minder tijd door in menu's, snel reizen of laadschermen en kan me in plaats daarvan richten op het verkennen van de planeet.

De missies sturen me niet langer op zinloze fetch quests van de ene hoek van het melkwegstelsel naar de andere en weer terug. In plaats daarvan geven ze me een spannende verhaalcontext en leiden ze me naar mysterieuze locaties die ik op mijn gemak kan verkennen. Sommige missies stellen me ook voor moreel moeilijke beslissingen waarbij ik echt evil kan zijn - een gevoel dat ik vaak miste in de hoofdgame.

Mijn favoriet: ik moet gijzelaars redden uit de klauwen van een vijandelijke factie. Een personage vraagt me de gijzelaars te doden en de vijanden de schuld te geven. Dit zou de politici overtuigen om de vijandelijke factie hard aan te pakken. Dat is cool. Ik vind dit conflict alleen al spannender dan alles wat ik heb meegemaakt in "Starfield".

Als je je alleen op de hoofdmissies concentreert, speel je "Shattered Space" met gemak in iets meer dan vijf uur uit. De relatief korte speelduur zorgt online al voor verhitte discussies onder fans. Voor mij is het compacte verhaal geen punt van kritiek. Naast de hoofdmissies valt er veel te ontdekken met grote zijmissies en een open wereld vol geheimen. Ik heb in totaal zo'n 16 uur besteed aan "Va'ruun'kai".

Een kleinere maar spannendere wereld

Als ik geen missies voltooi, verken ik de uitgestrekte planeet alleen en zonder een specifiek doel. Het landschap van "Va'ruun'kai" ziet er verdomd gaaf uit. Het lijkt in niets op de vaak grijze en sombere planeten van het hoofdspel. In plaats daarvan is de wereld geschilderd in een paarsblauw kleurenpalet dat een buitenaardse en letterlijk buitenaardse sfeer creëert. Soms stop ik gewoon om de sfeer in me op te nemen of breng ik irrationeel veel tijd door in de fotomodus, op zoek naar het perfecte kiekje.

Er zijn verschillende kleinere en grotere geheimen, kerkers en buitenposten van piraten of andere vijandige facties te ontdekken. In tegenstelling tot het hoofdspel is alles op het oppervlak van "Va'ruun'kai" met de hand ontworpen. Het spelgebied is niet enorm groot, maar er zijn geen procedureel gegenereerde gebieden of kerkers meer. En dat is maar goed ook.

Als ik in de verte een spannende locatie zie, weet ik zeker dat het niet gewoon een saaie, willekeurig gegenereerde kopie van een andere locatie is. Ik vind het heerlijk als ik "even snel" iets wil verkennen en opeens in een enorme kerker vol buit terechtkom, waar ik twee uur lang aan het schieten en verkennen ben. Geweldig.

Het strengere missieontwerp en de kleinere, handgemaakte wereld met unieke locaties doen me denken aan de "goede oude tijd" van Bethesda. Begrijp me niet verkeerd - ik vond niet alle missies in het hoofdspel slecht. Ik vond het verkennen van het gigantische universum ook een spannend idee - in ieder geval op papier. In de praktijk voelde "Starfield" echter te verdeeld door het constante reizen en te generiek door de procedureel gegenereerde werelden. De uitbreiding geeft me een gevoel terug dat ik heb gemist sinds "Fallout 3" en "Skyrim". "Shattered Space" is het beste bewijs dat minder soms meer is.

Veel nostalgie, weinig vernieuwing

Als je in "Shattered Space" op zoek bent naar revolutionaire vernieuwingen in de Bethesda-formule, dan zul je die niet vinden. Het spel scoort punten bij mij omdat het vertrouwd aanvoelt en nostalgische gevoelens oproept, niet omdat het spannende vernieuwingen biedt. Voor mij zijn er maar twee noemenswaardige punten die voor een frisse wind zorgen.

Eén probleem: op de Xbox Series X worstelt het spel met de "Rev-8" met vervelende prestatieproblemen. Ik word herhaaldelijk gestoord door framerate drops terwijl ik rondvlieg. Ik ben tijdens mijn avontuur in ieder geval geen verwoestende bugs tegengekomen. Afgezien van één complete spelcrash tijdens een cutscène, ben ik zonder fouten door "Shattered Space" gekomen - geen vanzelfsprekendheid voor een Bethesda-game.

De tweede vernieuwing betreft de gevechten. Deze voelen over het algemeen hectischer en chaotischer aan. Dit komt door de verschillende snelle en agressieve vijanden op "Va'ruun'kai", die achter me aan rennen ongeacht het aantal slachtoffers. Sommigen verschijnen zelfs plotseling uit interdimensionale scheuren voor mijn neus en vallen me aan. De wezens zijn genadeloos.

Door de vaak korte afstand tussen mijn wendbare vijanden en mij, vertrouw ik steeds meer op melee wapens zoals messen en jachtgeweren. De nieuwe melee-strategie motiveert me om mijn personage te levelen en nieuwe vaardigheden vrij te spelen voor de intiemere gevechtssituaties. Uiteindelijk is het echter nog steeds hetzelfde vechtsysteem als in de hoofdgame - met alle voordelen en nadelen die er al waren.

"Starfield: Shattered Space" is verkrijgbaar voor Xbox Series X/S en PC voor ongeveer 30 frank of euro, of 27 frank of euro met een abo op Gamepass.

Game

Bethesda Starfield PC

PC, DE

7

Spel (Download)

Microsoft Xbox Starfield Standaarduitgave COMBO Downloadcode

Xbox serie X, Xbox serie S, PC

1