Mikamax Springtouw
28 cm
Het touwtje springen zonder touw tovert een glimlach op mijn gezicht. Maar zoals dat soms gaat met liefde op het eerste gezicht, blijkt het een beetje een afknapper te zijn als het op de werkelijkheid aankomt. En toch zou de oplossing zo eenvoudig zijn - en er zelfs mee komen.
Geschenk of grapartikel? Als ik bij het bekijken van het sportassortiment stuit op het springtouw van Mikamax, maakt de absurditeit ervan me aanvankelijk zoet. In plaats van een verbindingstouw bungelen er twee kleine plastic balletjes aan de losse handgrepen. Dat ziet er, op zijn zachtst gezegd, een beetje vreemd uit. Als iets wat de wereld niet nodig heeft. Uit nieuwsgierigheid haal ik dit product, dat zelfverzekerd lijkt te zeggen: "Waarom zou het touw niet overbodig zijn bij het touwtje springen?" Zoveel chutzpah verdient een nadere beschouwing.
Het is waar dat kabels, snoeren en touwen vervelend kunnen zijn. De telefoon is een goed voorbeeld. Terwijl we vroeger waren "aangehaakt" en een bewegingsradius van anderhalve meter hadden als we aan de telefoon praatten, zijn we tegenwoordig bevangen door de volledige vrijheid om altijd en overal verbonden te zijn. Zelfs op computers, TV's, koptelefoons en luidsprekers vinden de meesten elke kabel een mindere aanwinst. Oplettende geesten beseffen dat de kabel bij alle genoemde producten een middel tot een doel was en nu overbodig is omdat er nieuwe manieren zijn gevonden om hetzelfde doel te bereiken.
Ook bij touwtjespringen is het touw duidelijk een middel tot een doel, namelijk ritmisch springen over een touw dat vanuit de polsen wordt versneld en om het lichaam draait zonder in de knoop te raken. Het weglaten van het gelijknamige deel is moedig, omdat een groot deel van de betekenis verdwijnt. Het eigenlijke doel van de oefening kan nu niet meer bereikt worden.
Touwtjespringen zonder touw is gewoon springen. Toch: een sportieve activiteit die een idee geeft van hoe touwtjespringen zou kunnen zijn. Net zoals telefoneren zonder snoer vroeger gewoon de hoorn aan je oor hield en dus voorbehouden was aan kleine kinderen. Een doe-het-zelver. Geen communicatie. Maar een voorstadium ervan, dat zelfs op luierleeftijd onder de knie te krijgen is. De touwspringsimulator daarentegen moet slagen in de koorddansact om zichzelf interessant te maken voor een oudere doelgroep zonder hen voor de gek te houden.
Om dit te doen vertrouwt hij ten eerste op een weergave en ten tweede op een verhaal. Een display dat iets laat zien als je beweegt dient als rechtvaardiging voor het vasthouden van twee handvatten in je hand zonder touw. En het verhaal biedt het geschikte probleem voor de oplossing die hij zojuist heeft ontwikkeld om het touw weg te laten.
Je weet hoe het gaat: je bent nog maar net aan je huishoudelijke work-out begonnen of je conventionele springtouw grist een vaas van zijn voetstuk voordat je er per ongeluk de kat mee wurgt. Overal waar een rondvliegend touw een risico zou kunnen vormen, zit je aan de veilige kant met de draadloze versie. Je maakt niets kapot. Hooguit je zelfrespect. Dus laten we het doen. Of uit, al naar gelang het geval.
De elegante donkerblauwe verpakking ziet er goed uit. Maar zodra hij open is, ademt hij precies die onaangename plastic noot uit die naar je neus stijgt als je het plaatje uit je reukgeheugen bekijkt. De set bevat twee handgrepen, waarvan één met een display en vier knoppen ter grootte van een rijstkorrel.
Met deze kun je instellen hoe vaak je over een touw zou willen springen als dat er was. Of hoe lang je zou willen springen. Het wil ook je gewicht weten om je een bonuswaarde te geven voor de calorieën die je misschien verbrand hebt.
Het gewicht wordt op het scherm getoond.
Daarnaast vind je natuurlijk de twee kabelachtige touwvervangende klossen in de verpakking, waarvan de uiteinden in de handvatten worden geregen. Strikt genomen is het springtouw niet draadloos, maar is er alleen minder draad nodig. Het meest waardevolle onderdeel lijkt de reservebatterij te zijn. Een kleine schroevendraaier maakt het pakket compleet.
Mijn flashtest laat zien dat ik me zo dom voel bij het touwtje springen met pom-poms dat ik na vijftien seconden weer moet stoppen, ook al ziet niemand me dat doen. Hoewel het niet helemaal onrealistisch voelt om de ballen door de lucht te dwarrelen in plaats van een touw. Je kunt ermee doen alsof je touwtje springt. Maar het is vreugdeloos en daarom zinloos.
Niets sist door de lucht, niets slaat op de grond, de handvatten kletteren treurig in je hand. Het is een droogloop, zoals zwemslagen op het strand.
Daarmee zou deze korte test eindigen met de langverwachte teleurstelling, ware het niet dat er nog iets in het pakket zat: een touw! Een touw dat lijkt op een stroomkabel en een echte killerfunctie zou kunnen blijken te zijn. Dus snel veranderd, weg met de bobbels en zie, nu heeft het ding zin en is het ook een coördinatieve uitdaging. Mikamax zou agressiever moeten adverteren dat er één bij zit. Het verandert alles.
Maar omdat het verkoopargument nu geen touw is, haal ik een second opinion en duw de twee bobble handles in de hand van mijn zevenjarige zoon. Hij peddelt ze rond in de lucht, stopt onmiddellijk en zegt met een onbegrijpende blik: "Het heeft geen zin zonder touw," en ik realiseer me dat het draadloze touw ook niet bepaald iets voor beginners is.
Je moet het ritme van touwtje springen geïnternaliseerd hebben om niet helemaal verloren te gaan in de handbewegingen. Na deze ervaring is mijn vermoeden bevestigd: misschien valt er niets te optimaliseren of te digitaliseren aan het springtouw. Misschien is het tot het einde toe ontwikkeld en is het gewoon goed zoals het is. hier vind je een grote selectie. Het Draadloos Springtouw daarentegen wordt vooral gebruikt als babyrammelaar. Tenzij je het touw natuurlijk monteert.
Dankzij deze mislukking blijf ik met enthousiasme kijken naar het Mikamax assortiment. Van de "Angry Mama" tot het brandijzer voor de biefstuk tot de zeemeerminstaartdeken, er zit nog veel meer in waar ik nooit van gedroomd had. Kerstmis kan komen.
Sportwetenschapper, high performance vader en telewerker voor Hare Majesteit de Schildpad.