Huawei Mate 50 Pro review: een smartphone met een fysiek diafragma

Het camerasysteem van de Huawei Mate 50 Pro bevat een fysiek diafragma. Dat betekent dat fysica verantwoordelijk is voor de achtergrondonscherpte en niet software, zoals normaal het geval is bij smartphones. De verschillen tijdens het fotograferen zijn duidelijk en onthullen de valkuilen van kunstmatige onscherpte.

Camera als designelement en een inkeping aan de voorkant

Visueel gezien is de Mate 50 Pro vrij eenvoudig. De monochrome glazen achterkant wordt gedomineerd door een ronde cameramodule in het midden met vier lenzen/sensoren. Ondertussen verbinden aluminium randen de voorkant met de achterkant. Aan de lange zijden is het toestel smaller omdat het glas rond de randen buigt. Wat betreft waterdichtheid is de behuizing IP68 gecertificeerd. Met andere woorden, hij kan 30 minuten overleven in 1,5 meter water zonder beschadigd te raken.

Aan de voorkant kijk je naar een 6,74-inch OLED-scherm met een resolutie van 2616×1212 pixels en een verversingssnelheid van 120 Hertz. Het scherm zelf is helder en gemakkelijk te gebruiken, zelfs bij daglicht. Ondertussen zien de kleuren er natuurlijk uit en zijn ze een lust voor het oog. In de standaardmodus heeft het scherm een lichte gele tint, waardoor het warmer lijkt dan andere schermen. Dit is vooral merkbaar naast de Nokia X30. Je kunt de kleurmodus en -temperatuur in de instellingen aanpassen en de gele zweem verminderen.

De vingerafdruksensor onder het scherm is ook snel en betrouwbaar. Wat meer opvalt is de grote inkeping. Tegenwoordig heeft de uitsparing aan de bovenkant van het scherm op veel smartphones plaatsgemaakt voor een gat voor de camera. De luidspreker of het oortje is weer terug naar zijn gebruikelijke plek naast de frontcamera - maar die is er niet op de Mate 40.

Het juiste diafragma zorgt voor mooie foto's

De frontcamera van de Mate 50 Pro maakt foto's van 50 megapixels. Wat vooral bijzonder is, is het fysieke diafragma. Je hebt vier diafragma's tussen f/1.4 en f/4.0 om uit te kiezen. Er is ook nog een virtueel diafragma aanwezig, dat voldoende is voor subtiele gradaties tot f/16. Daarnaast bevat de Mate 50 Pro een 13-megapixel groothoeklens en een 64-megapixel telelens.

Je kunt kiezen tussen de twee diafragma's met de modus "Diafragma". Deze gebruikt alleen de hoofdcamera en biedt 2x en 3x zoom. Je kunt niet tegelijkertijd de nachtmodus gebruiken. De diafragmamodus combineert, net als de automatische instelling van de camera, vier pixels in één. Met andere woorden, de foto's hebben standaard een resolutie van 12,5 megapixels. Als je de volledige 50 megapixels wilt, moet je de modus "Hoge resolutie" selecteren.

Het virtuele diafragma isoleert op betrouwbare wijze een onderwerp op de voorgrond, maar maakt de hele achtergrond wazig, ongeacht hoe dichtbij of ver weg het zich van de camera bevindt. Het hele gebied wordt onscherp. Met het optische diafragma ziet het er daarentegen natuurlijker uit. Hoe verder het onderwerp zich van de camera bevindt, hoe waziger het is - en het is niet alleen de achtergrond die gepixeld is. Ik zou altijd kiezen voor het optische diafragma boven zijn virtuele tegenhanger.

Wat betreft kleurweergave produceert de Mate 50 Pro een realistisch beeld, maar het lijdt een beetje onder de grijze, winterse luchten van Hamburg. De beelden zien er uitgewassen uit. Wat betreft de kleurmodi kun je in de camera-app kiezen uit drie modi: origineel, levendig en helder.

Mijn favoriet is "levendig", maar ik zou het graag nog eens in zonlicht willen zien. De winterlucht van Hamburg trakteert me alleen maar op grijze wolken.

's Nachts maakt de automatische modus op de hoofdcamera goed gebruik van het weinige licht dat er is. Ik kan met de hand lange belichtingsopnamen van meerdere seconden maken - de software compenseert elke beweging. Vooral straatlantaarns geven problemen, omdat er een lichtstraal omheen zit.

Nachtmodus geeft meer helderheid aan opnamen en maakt alles nog helderder. Maar het is een beetje te helder voor nachtelijke opnamen. Als je de groothoeklens of telelens gebruikt, is de nachtmodus ook handig. Maar vergeleken met het eindresultaat met de hoofdcamera verliest de opname uiteindelijk aan beeldkwaliteit.

Van groothoekcamera tot 100× zoom, de Mate 50 Pro biedt voldoende groothoek. De kwaliteitsdaling ten opzichte van de hoofdcamera merk je alleen in een paar details. Dat is in de veronderstelling dat je de zoom niet te veel belast. Vanaf ongeveer 10× zoom begint het detailniveau af te nemen en wordt het moeilijker om een onderwerp met de hand vast te leggen.

De Mate 50 Pro biedt ook een macromodus via de groothoekcamera, wat een stuk beter is dan veel smartphones die beschikken over twee- of drie-megapixel macrocamera's. Toegegeven, de kwaliteit neemt af aan de randen, maar in het midden is het onderwerp duidelijk herkenbaar. In het geval van de voorbeeldafbeelding bijna te goed. Ik moet dringend mijn toetsenbord schoonmaken.

De 13-megapixelcamera neemt selfies met een kijkhoek van 100 graden. Je kunt de doorsnede digitaal verkleinen tot 78 graden, wat je in de voorbeeldafbeelding ziet.

Overdag vormt contre-jour niet eens een probleem. Het detailniveau blijft hoog en de kleurweergave ziet er nog steeds natuurlijk uit. In het donker laat de frontcamera echter zwakke punten zien die zelfs de donkere modus niet kan compenseren. In feite is het donkerder dan automatisch. Maar beide modi zijn een stuk korreliger dan selfies die bij daglicht zijn genomen.

Restricted Snapdragon en een snelle voedingsadapter

Huawei heeft een Qualcomm Snapdragon 8+ Gen 1 opgenomen in de wereldwijde versie van de Mate 50 Pro in plaats van Kirin 9000, die alleen beschikbaar is in modellen die bestemd zijn voor de Chinese markt. Het wordt ondersteund door acht gigabyte werkgeheugen. De resultaten in de Geekbench 5 benchmarktest blijken verrassend laag in vergelijking met andere smartphones met deze processor.

Ik heb nog steeds geen verklaring gevonden voor dit verschil. Hoewel de Motorola Edge 30 Ultra 12 GB geheugen heeft, verklaart dit niet het verschil in processorprestaties. Wat nog mysterieuzer is, is dat je de slechte resultaten uit de test niet merkt als je de Mate 50 Pro gebruikt. Met andere woorden, de laadtijden van apps zijn niet langer dan standaard is in deze prijsklasse. En er is geen vertraging als het gaat om beeldverwerking.

De batterijcapaciteit van de Mate 50 Pro is met 4700 mAh aan de lage kant van de topcategorie smartphones. Toch is één keer opladen genoeg om de dag door te komen. Maar als ik de batterij zwaarder belast, kan ik hem tussendoor snel opladen met de meegeleverde 66 W voeding. Afhankelijk van het oplaadniveau is de batterij binnen 30 minuten weer helemaal vol of in ieder geval zo aangevuld dat ik de smartphone nog een paar uur kan gebruiken.

Met de juiste oplader kan de Mate 50 Pro tot 50 W draadloos ontvangen. Met omgekeerd opladen is hij iets minder genereus, want hij levert tot 7,5 W draadloos aan apparaten die op zijn rug liggen.

De "noodmodus batterij bijna leeg" is, zoals de naam al aangeeft, bedoeld voor dringende situaties. Hij wordt geactiveerd wanneer de batterij nog maar 1% lading heeft. Dan worden bijna alle functies van de smartphone uitgeschakeld. Daardoor krijg je drie uur stand-by tijd en kun je tien minuten bellen. Hoewel dit geen functie is die je wilt gebruiken, kan het belangrijk zijn in noodgevallen.

De 256 GB interne opslagruimte kun je uitbreiden, maar alleen met een Huawei NM-kaart. De meer gangbare microSD-kaarten passen niet op de Mate 50 Pro.

EMUI 13: heeft nog steeds geen Google-diensten

Uit noodzaak, kan Huawei nog steeds geen Google-diensten leveren op Android. Op zijn beurt bleef de fabrikant zijn eigen softwaresysteem ontwikkelen. De Mate 50 Pro is de eerste smartphone met EMUI 13. Dit besturingssysteem is gebaseerd op een open-source versie van Android en de nieuwste iteratie komt met een paar vernieuwingen. Sommige van de 220.000+ apps in de AppGallery - Huawei's app store - kwamen ook binnen voor updates.

Daarom kunnen widgets in EMUI 13 bijvoorbeeld gestapeld worden voor een beter overzicht. Ook nieuw is de optie om twee widgets in één map te combineren. Zo kun je bijvoorbeeld je muziek en de widgets in je lopende app naast elkaar zetten.

Huawei heeft ons ook getrakteerd op een paar nieuwe thema's, waaronder "SuperHub" als onderdeel van Huawei's "SuperDevice". Dit betekent dat je een gezamenlijk klembord krijgt voor bestanden, teksten of foto's die meer dan één bestand kunnen opslaan. "SuperStorage" geeft aan dat Huawei nieuwe wegen inslaat met opslagoptimalisatie. Om je een voorbeeld te geven van wat dit in de praktijk betekent: zelden gebruikte apps worden gecomprimeerd en als meerdere apps worden opgeslagen met hetzelfde afbeeldingsbestand, zal het systeem ze in hetzelfde bestand weergeven.

In het nieuwe privacycentrum zie je welke apps toegang hebben tot specifieke functies. Wat betreft het waarborgen van je privacy, heb je de optie om metadata (EXIF) van een bestand te verwijderen voordat je foto's deelt. Op app-niveau bevat kaartendienst "Petal Maps" AR-navigatie en toont het benzineprijzen. Huawei breidt "Petal Search" uit naar fotoherkenning met tekstvertaling en een link naar een winkel.

Huawei belooft Mate 50 Pro besturingssysteemupdates voor twee jaar en beveiligingsupdates voor drie jaar. Hoewel er reden is om te hopen op langere ondersteuning gezien de ervaring met andere Huawei-apparaten, zijn deze updatetijdschema's kort vergeleken met andere Android-tegenhangers.

Verdict: cool diafragma

Huawei's fysieke diafragma geeft de Mate 50 Pro een exclusief argument in zijn voordeel. Toch is het nog steeds geen goed idee om een smartphone te kiezen op basis van zijn fotofuncties.

Al met al biedt de Mate 50 Pro een goed camerasysteem, chique design en snelle, up-to-date hardware in combinatie met een ruime batterij. Zijn grootste probleem blijft de software. EMUI is niet helemaal overtuigend en dat komt niet alleen door het ontbreken van Google diensten. Uiteindelijk denk ik dat het prijskaartje te hoog is om de Mate 50 Pro te kopen zonder er goed over na te denken.

Persoonlijk zou ik wachten op de volgende generatie Android topsmartphones. De Galaxy S23, Xiaomi 13 en OnePlus 11 staan al in de startblokken en zouden vanaf februari of maart verkrijgbaar moeten zijn.

Header afbeelding: Jan Johannsen