"Luigi's Mansion 2 HD verandert een spookachtig landhuis in een oase van welzijn. Ik ben dol op de reis naar het spookhuis. Maar pas op: de op missies gebaseerde gameplay gaat een andere kant op dan in deel 1 en 3.
Het is 2013, Miley Cyrus tapt op het podium, "Flappy Bird" is helemaal in en de internetcultuur produceert memes zoals de "Harlem Shake". Het is ook een historisch jaar voor Nintendo: het is de 30e verjaardag en het zelfbenoemde Jaar van Luigi. Nintendo viert dit met verschillende spelreleases: "New Super Luigi U", "Dr Luigi" en "Luigi's Mansion 2".
Even jaar later beleven we misschien niet de wedergeboorte van dit prachtige concept, maar Luigi-fans staan nog steeds niet met lege handen. Met "Luigi's Mansion 2 HD" kun je de voormalige Nintendo 3DS exclusive voor het eerst spelen op de Nintendo Switch.
In samenwerking met Nintendo geven we in totaal drie exemplaren van «Luigi's Mansion 2 HD» weg - inclusief geweldige merchandise. Het enige wat je hoeft te doen is deze vraag beantwoorden: In welk spel verscheen Luigi voor het eerst?
De wedstrijd is afgelopen.
Luigi neemt een voorbeeld aan zijn grote broer als het gaat om het starten van het spel. Ik word meteen in de actie gegooid. Professor I. Gidd is gespecialiseerd in geestenonderzoek en vertelt me, als Luigi, dat de Donkere Maan uit de lucht is verdwenen in de Nachtschaduwvallei.
Zonder de Donkere Maan veranderen de anders zo vredige geesten in gemene kerels. Dit is visueel te zien aan het feit dat ze hun pupillen verliezen - hoe kan het ook anders? Natuurlijk kan ik het verzoek van de professor om de geesten weer bij zinnen te brengen niet weigeren. Daarom ga ik als Luigi op pad om de afzonderlijke stukken van de Donkere Maan te verzamelen.
Als je de Mario-spellen kent, kun je wel raden wat voor verhaal je te wachten staat. "Luigi's Mansion 2 HD" vindt de franchise niet opnieuw uit, maar dat hoeft ook niet. Het verhaal zorgt voor de nodige motivatie voor mijn acties en verblijdt me met af en toe een zoet moment.
Nadat ik het leed van de Nachtschaduwvallei heb leren kennen, begint mijn avontuur. In tegenstelling tot andere "Luigi's Mansion"-spellen verken ik niet één groot gebouw. In plaats daarvan wachten me verschillende kleinere herenhuizen met verschillende thema's: het eerste herenhuis zit vol spinnenwebben, het tweede is overwoekerd met griezelige planten en ... ik wil de rest van de herenhuizen niet voor je verpesten. Aan het begin word ik begroet door een missiekeuze waar ik het eerste level kies.
Ik kan dwars door de villa heen ploeteren en me volledig wijden aan mijn missiedoel. Dit omvat taken zoals het vinden van bepaalde sleutelvoorwerpen, het openen van gesloten deuren of het kalmeren van bijzonder gevaarlijke geesten. Als ik niet in de stemming ben om spullen te verzamelen, kan ik "Luigi's Mansion 2 HD" vrij lineair spelen. Het plezier komt echter pas echt tot uiting als ik ook de overgebleven open kamers verken en de puzzels daarin aanpak. Er zijn juwelen, minigames en Buu Huus verstopt in de levels, die ik met meer of minder moeite kan vinden. De minigames bieden speelse afwisseling en zijn soms echt uitdagend. Als ik alle Buus Huus in een villa verzamel, kan ik zelfs een extra level spelen! Een leuke bonus die van de verzamelactie meer maakt dan alleen een beetje bezigheidstherapie.
De levels die ik tot nu toe heb beschreven zitten vol met juwelen, minigames en Buu Huus - maar er is meer. Nintendo had in het eerste deel al het ingenieuze idee om overal geld te verstoppen. Zelfs de kleinste verkenningsactie wordt beloond met munten, bankbiljetten en goudstaven.
In het algemeen zitten de villa's en de tussenfilmpjes boordevol charme. De Polterpinscher is een spookhond die me helpt of streken uithaalt en voorwerpen voor me verbergt. Had ik al gezegd hoe knuffelig hij is? Als Luigi een keer "Bad Doggie" roept, barst mijn hart in duizend stukjes.
In het algemeen geven Luigi's gebaren zijn schuchtere en verlegen aard perfect weer. Net als de individuele geesten die ik soms achter gaten in de muur of door ramen zie. Of de padden die Luigi een high five geven zodra ik ze red. De scènes die zich voor mijn ogen afspelen zitten vol karakter. En ik zou uren kunnen tieren over de geluiden van professor I. Gidd. Ze zijn heerlijk excentriek. De aandacht voor detail in "Luigi's Mansion 2 HD" laat me weer eens zien waarom ik van Nintendo-games hou.
Terwijl ik mijn omgeving verken, mag ik het belangrijkste niet vergeten: het geld - eh, de geesten. Ik kan ze bereiken met mijn stofzuiger genaamd Schreckweg 09/15. Professor I. Gidd heeft het 08/16 model uit het eerste deel herzien. Naast geld, spinnenwebben en dekbedden kan hij nu ook spoken opzuigen, waardoor hij een onmisbare metgezel is geworden voor alle spokenjagers.
In "Luigi's Mansion 2 HD" heeft het schrikpad verschillende upgrades gekregen ten opzichte van het eerste deel. Met de stroboscooplichtfunctie kan ik geesten voor een kort moment uitschakelen en verschillende mechanismen openen. De schemerlamp daarentegen onthult onzichtbare voorwerpen en Buu Huus.
Daarnaast heeft het geld eindelijk een doel. Als ik een bepaald bedrag heb verzameld, verbetert mijn schrikpad. Zo kan ik de spoken meer schade toebrengen als ik ze naar binnen zuig of mijn somberlamp langer laten branden.
Vergeleken met zijn voorganger is het opzuigen van de spoken dynamischer. Als ik tijdens het opzuigen van de geesten lang genoeg in de tegenovergestelde richting druk, wordt er een balk opgeladen. Als deze vol is, richt ik extra schade aan de geesten aan. Dit mechanisme komt niet helemaal overeen met de actie van het derde deel. Desondanks maakt het een kernelement van het spel leuker.
Als ik een bepaalde hoeveelheid geesten en andere dingen heb opgezogen, teleporteert Professor I. Gidd me uit het level. Dan verschijnt er een scherm waarin mijn prestaties tot nu toe worden samengevat en een eindwaardering krijgen van één tot drie sterren. De waardering hangt af van mijn snelheid, mijn zuigvaardigheden en mijn talent om schade te ontwijken.
Daarna gooit I. Gidd me weer in dezelfde villa - maar dit keer met een nieuw doel gebaseerd op mijn vorige verkenning. Overigens is professor I. Gidd een echte kletskous. Zijn veelvuldige telefoontjes doen me denken aan een zekere neef uit de Balkan die constant met me wil bowlen in een ander spel. Gelukkig kan ik de telefoontjes met I. Gidd meestal overslaan.
Het op missies gebaseerde levelontwerp van "Luigi's Mansion 2" is al bekritiseerd op de Nintendo 3DS. De afzonderlijke missies dempen het samenhangende gevoel dat ontstaat bij het verkennen van de gebouwen in de andere delen. Het is onbegrijpelijk en ingewikkeld dat sommige collectibles opgesloten blijven achter bepaalde missies.
Ik moet het daar niet mee eens zijn. Ten eerste zijn sommige collectibles in de andere "Luigi's Mansion" delen verborgen achter spelvoortgang in plaats van missies. Het is dus eigenlijk hetzelfde principe, alleen subtieler. Ten tweede is het missieprincipe voorspelbaar.
Ik heb gemiddeld 15 tot 30 minuten nodig voor een missie in "Luigi's Mansion 2 HD". Dit betekent dat ik altijd weet hoeveel vooruitgang ik kan verwachten. De laatste missie van elk landhuis bevat een eindbaasgevecht. Ik vind deze voorspelbaarheid ontspannend. Het betekent dat ik 's avonds of in de trein snel een missie kan voltooien.
Het concept is destijds waarschijnlijk ook gebruikt op de 3DS, omdat het zich leent voor een handheld. Het maakt het voor mij ook veel gemakkelijker om in te schatten welke collectibles waar op me wachten. Er is bijvoorbeeld maar één verborgen Buu Huu per missie. Ik hoef dus niet meerdere keren als een kip zonder kop door dezelfde kamers te rennen.
"Luigi's Mansion 2 HD" nodigt ook uit tot langere spelsessies. Ik vind het heerlijk om urenlang op de bank te zitten om een paar spoken naar binnen te zuigen met mijn schrikspoor. De compacte missies doen geen afbreuk aan mijn ervaring, maar verrijken hem juist.
In totaal kostte het me ongeveer 15 uur om het spel uit te spelen. Als ik alle Buu Huus en juwelen zou verzamelen, zou ik daar gemakkelijk nog tien uur aan toe kunnen voegen. Als ik nog meer tijd wil besteden aan "Luigi's Mansion 2 HD", breng ik een bezoek aan de Maze Tower. In deze multiplayermodus werk ik samen met maximaal drie andere spokenjagers. Samen proberen we de toren te beklimmen door op elke verdieping de verborgen deur te zoeken. Kwade geesten staan ons in de weg.
De oorsprong van "Luigi's Mansion 2 HD" als 3DS-game valt me niet op. De graphics zijn top voor de Switch. De kleuren zien er op de tv of het OLED-scherm van de Switch nog intenser uit dan in het originele spel op de 3DS.
Ik mis het tweede scherm van de 3DS ook niet. Het toonde de belangrijkste informatie zoals geld, levens en de huidige missie. Typisch voor DS-games is dat de kaart ook op het onderste scherm wordt getoond. De Switch integreert deze functies eenvoudig op één scherm.
"Luigi's Mansion 2 HD" verschijnt op 27 juni voor de Switch. Het spel is mij door Nintendo ter beschikking gesteld voor testdoeleinden.
"Luigi's Mansion 2 HD is een sfeervol spookspel met een verschil. In plaats van te griezelen en te vechten voor mijn overleving, ontspan ik me en verken ik verschillende locaties met karakter en de "yay" factor.
Voor mij is de remake van de 3DS-klassieker het beste spel in de serie. Hoewel "Luigi's Mansion 3" een open gebouw heeft in de vorm van een hotel dat ik kan verkennen, vind ik de constante onderbrekingen in de vorm van korte cutscenes vervelend. Ik kan ze niet zo makkelijk wegklikken als Gidd. Ik vind de herenhuizen in "Luigi's Mansion 2 HD" ook mooier dan de verschillende verdiepingen van het hotel in het derde deel.
Ik hou ook van de missie-gebaseerde gameplay. Ik weet altijd waar ik aan toe ben in de volgende speelsessie. Alleen de voorspelbare streken van de spoken temperen de ervaring een beetje. Ze maken het spel langdradig. Aan de andere kant geniet ik van de extra tijd in de spookhuizen.
Pro
Contra
Ik schreef mijn eerste tekst over videogames toen ik acht jaar oud was. Sindsdien ben ik niet meer kunnen stoppen. De tijd daartussenin besteed ik aan mijn liefde voor 2D Husbandos, monsters, mijn riot cats en sport.
