Mysterieuze walvis onthult een geheim

Er leven minstens 24 soorten spitssnuitdolfijnen in de wereldzeeën en biologen ontdekken nog steeds nieuwe soorten: deze zeezoogdieren leven in enkele van de minst onderzochte gebieden van de oceanen en brengen herhaaldelijk lange perioden in de diepzee door. Als gevolg daarvan is er relatief weinig bekend over deze dieren. Een groep spitssnuitdolfijnen (Berardius bairdii) verraste echter een team onder leiding van Olga Filatova van de Universiteit van Zuid-Denemarken: Deze school walvissen kon tussen 2008 en 2019 regelmatig worden waargenomen in ondiepere wateren rond de Russische Commander Islands in het noorden van de Stille Oceaan (Covid-19 en de aanval op Oekraïne verhinderden vervolgens verdere onderzoeksreizen). De werkgroep rapporteert over haar bevindingen in het tijdschrift "Animal Behaviour".

Oorspronkelijk wilden Filatova en co. bultruggen en orka's in de regio bestuderen, maar toen viel het hen op dat enkele tientallen spitssnuitdolfijnen dit gebied voor de eilanden regelmatig bezochten. Na enkele jaren concludeerden ze dat dit een lokale populatie was die een gemeenschappelijke groep vormde van ten minste 79 dieren. In de loop der jaren observeerden de onderzoekers nog eens 107 individuen die op doorreis waren en meestal maar korte tijd voor de eilanden verbleven.

61 van de dieren bezochten ook de eilanden.

61 van de dieren hadden ook interactie met de lokale spitssnuitdolfijnen en zeven volgden ze zelfs naar de ondiepere kustwateren die ze normaal vermijden. Volgens Filatova en Co duidt dit op een persoonlijke ontwikkeling en de uitwisseling van culturele tradities tussen de spitssnuitdolfijnen. "De doortrekkers zijn niet zo bekend met de lokale omstandigheden als de lokale bevolking en zoeken daarom normaal gesproken naar voedsel op de gebruikelijke diepten voor hun soort," vertelt de biologe: "We hebben echter een aantal doortrekkers in het ondiepe water waargenomen. Dit waren individuen die op de een of andere manier sociaal contact hadden met de bewoners. Dit contact moet hen vertrouwd hebben gemaakt met het ondiepe water en de voordelen ervan." Ze kopiëren en leren dus het gedrag van soortgenoten - zoals we weten van andere walvissoorten zoals orka's.

Wat ze precies zoeken in de ondiepere wateren is nog onbekend, maar het heeft waarschijnlijk te maken met voedselgebieden. Het team vond het grootste aantal Baird's spitssnuitdolfijnen in ondiepe wateren in een gebied waar de rand van de plaat zich terugtrekt van de kust en minder steil wordt. Dit biedt een geschikte habitat voor demersale vissen en ongewervelde dieren op relatief ondiepe diepten, maar voorbij de rand van de plaat, die de spitssnuitdolfijn bijna nooit bezoekt. Hierdoor kunnen de inheemse walvissen zich op relatief geringe diepte voeden en minder energie verbruiken tijdens het duiken - wat uiteindelijk een evolutionair voordeel oplevert en deze traditie ten goede komt. Deze traditie wordt vervolgens behouden door overdracht binnen de lokale gemeenschap van de Baird's spitssnuitdolfijn.

Een verwante soort, de spitssnuitdolfijn, wordt ook wel Baird's genoemd.

Een verwante soort, de spitssnuitdolfijn van Cuvier (Ziphius cavirostris), is houder van verschillende records onder zeezoogdieren: Geen enkele andere walvis heeft ooit een diepere (bijna 3000 meter) en langere (222 minuten) duik kunnen aantonen.

Spectrum van de wetenschap

Wij zijn partner van Spektrum der Wissenschaft en willen goed onderbouwde informatie toegankelijker maken voor jou. Volg Spektrum der Wissenschaft als je de artikelen leuk vindt