Oh, jij stressvolle! Hoe ouders een rustige kerst kunnen hebben
Kerstmis als ouder: Is er nog ruimte voor bezinning? Ja! Mijn zeven tips voor minder stress onder de kerstboom.
Hoe dol was ik als kind op Kerstmis. De twinkelende lichtjes, de opgewonden verwachting, de magische sfeer ... Wat is er mooier, dacht ik als jongvolwassene, dan op een dag Kerstmis beleven met mijn eigen kinderen?
Nu heb ik twee kinderen. En laten we het zo zeggen: ik begrijp nu beter waarom mijn moeder bij sommige kerstmissen niet zo ontspannen leek als ik me als kind voelde.
Neem bijvoorbeeld kerstavond, toen mijn eerste zoon anderhalf was. Mijn partner was druk bezig in de keuken om zijn allereerste zelfgemaakte filet in beslag te maken. (Spoiler: de maaltijd was pas klaar toen het kind sliep.) We bespraken de noodzaak van een familiefoto als het kind geen zin had om stil te zitten. Van de vele cadeautjes onder de boom pakte het kind er maar één uit met veel aanmoediging - de vele andere bleven liggen. Die avond zat ik teleurgesteld voor de kerstboom, mijn partner uitgeput naast me. We hadden niets gevoeld van de magie die we zo hadden verwacht.
En dat brengt ons bij de verwachtingen, die zelden zo hoog zijn als op deze emotioneel beladen feestdag. Kan het niet relaxter, vroegen we ons nuchter af?
We proberen het! Ik kijk nu terug op zes kerstmissen vanuit het perspectief van een ouder. Hier vat ik samen wat ik ervan heb meegenomen en graag met de wereld wil delen. Voor een meer reflectieve kerst!
1. aardappelsalade met worstjes op kerstavond
Ik ben opgegroeid in Berlijn en aardappelsalade met worst is een klassieker op 24 december. Mijn partner dacht lange tijd dat ik een grapje maakte toen ik voorstelde om de traditie in onze familie over te nemen. Maar na twee mislukte filets in beslag (het tweede jaar bestelden we er een die niet op tijd ontdooide...), was hij er klaar voor.
Ik was zo opgelucht toen we de biologische worstjes gewoon konden opwarmen en de al klaargemaakte aardappelsalade op tafel konden zetten. Met de kerstversiering en kaarsjes op tafel zag zelfs deze maaltijd er echt feestelijk uit. Wij ouders grijnsden ondeugend naar elkaar, voelden ons een beetje opstandig en overhandigden onze stralende zoon ceremonieel de ketchup, die we thuis bijna nooit hebben.
Je kunt ook een heel andere maaltijd op tafel zetten. Het belangrijkste is dat iedereen het lekker vindt en dat het makkelijk te bereiden is. Hoe minder tijd de ouders in de keuken doorbrengen, hoe meer tijd er is voor gezelligheid. Na de tweede kerst met aardappelsalade en worstjes voelt het al als onze eigen traditie.
2. Doe het zonder de familiefoto
Eerlijk gezegd ben ik degene die elk jaar aandringt op de familiefoto. Maar het kost tijd. En het kost veel zenuwen. Uiteindelijk wordt me weer gevraagd: Is het nodig?
Ik geef het toe: als je een ontspannen kerst wilt, kun je de familiefoto beter overslaan! Toen ik voor dit artikel door onze kerstfoto's scrolde, realiseerde ik me dat ook: De niet-geposeerde foto's zijn toch de meer authentieke herinneringen, de foto's die me doen glimlachen. Op deze foto's concentreren de kinderen en de hond zich op het uitpakken van hun cadeautjes en mijn partner maakt het pakje worst al open in zijn rendiertrui ...
3. het is oké om jezelf en de kinderen blij te maken met Kerstmis - en niemand anders
Ja, dat is wat ik bedoel. Er zijn zoveel verwachtingen van alle kanten dat ik me soms niet eens realiseer welke eigenlijk van mij zijn. Uiteindelijk ben je als ouder ook maar een mens en je doet je uiterste best om van de kerst van de kinderen de kerst van hun leven te maken (en er de rest van het jaar te zijn om naar ze te luisteren, ze op te vrolijken, te troosten...). Het is helemaal oké om je tijdens de feestdagen uit te leven als je daar zin in hebt en zoveel als je kunt met de kinderen. Misschien heb je zin in een kerstdiner bij een vuurtje in het bos, ga je een paar dagen weg of blijf je gewoon bij elkaar? Doe waar je je goed bij voelt.
4. Minder cadeaus is meer
Maar wel cadeaus waar de kinderen echt blij mee zijn en waar ze lang mee kunnen spelen. Dit geeft drukke ouders ook een paar minuten rust. Met andere woorden, richt je in plaats van op sokken op Duplo, Lego, houten treinen of (prenten)boeken. Misschien is er een gelegenheid om samen met de kinderen speelgoed door te geven waar al een tijdje niet mee gespeeld is?
Een bevriend stel vertelde me onlangs dat ze hadden afgesproken elkaar geen cadeaus meer te geven met kerst. En dat ze daardoor veel vrijer waren geworden. In een turbulent jaar waren mijn partner en ik ook opgelucht toen we besloten ons te richten op cadeautjes voor de kinderen.
5e cadeautjes gekocht en ingepakt voor eind november
Ik heb dit zelf nog nooit voor elkaar gekregen, misschien volgend jaar wel! Ik kan me voorstellen dat het ongelooflijk ontspannend zou zijn om de adventstijd zonder tijdsdruk door te brengen. Hoe stressvol ik het vind als ik vlak voor het einde nog niet alle cadeautjes heb en me dan realiseer dat mijn ideeën niet meer op tijd beschikbaar zijn. Het is ook een heel slecht idee om cadeautjes pas op kerstavond in te pakken. Vooral als je kinderen overdadige cadeaus geeft, duurt het altijd veel langer dan verwacht.
6. de boom hoeft niet per se van de regionale boswachterij te zijn
Natuurlijk was het romantisch toen we deze keer onze kerstboom bij Staatsbosbeheer kochten. Toch bespraken we het ter plekke. Mijn partner vond dat het een fijnspar moest zijn, die was traditioneler. Dat vond ik ook: Die prikken en naalden meer, en bovendien had mijn familie destijds een Nordmann spar.
Tot op dat moment had ik er nooit bij stilgestaan dat er verschillende soorten kerstbomen zijn. Maar opeens had ik een uitgesproken mening: want zo kende ik het van vroeger. En mijn partner ook, maar op een andere manier dan ik. Een bekentenis op dit punt: op mijn allereerste kerst met een baby stond er een plastic kerstboom in mijn woonkamer!
7. praat van tevoren met je medevierders
Ik raad aan om te praten over hoe je Kerstmis als kind hebt ervaren, wat je ervan wilt houden en wat je los kunt laten. Het wordt er niet makkelijker op als, zoals in mijn geval, binationale families van herkomst en lappendeken van leden met hun verschillende ideeën een rol spelen. En toch helpt het meestal om met elkaar te praten.
Tijdens een van deze gesprekken over kerstbomen en het kerstdiner realiseerden mijn partner en ik ons plotseling onze rol als ouders. En dat dit ook veel zelfbeschikking met zich meebrengt: We kunnen nu beslissen volgens welke tradities we willen leven en wat we aan onze kinderen willen doorgeven. Voor ons betekent dit ook dat sommige dingen niet elk jaar precies hetzelfde hoeven te zijn. Voor ons is het belangrijker dat er ruimte is om samen te zingen, te lachen en tot rust te komen tijdens het feest van de liefde.
Hoe beleven jullie kerst als ouders? Wat zijn jullie tips om stress tegen te gaan en voor meer bezinning?
Ik ben eigenlijk journaliste, maar de laatste jaren werk ik ook steeds meer als zandtaartenbakker, gezinshondentrainer en graafexpert. Mijn hart smelt als mijn kinderen met vreugdetranen lachen en 's avonds gelukzalig naast elkaar in slaap vallen. Dankzij hen vind ik elke dag inspiratie om te schrijven - en nu weet ik ook het verschil tussen een wiellader, een asfalteermachine en een bulldozer.