Samsung Odyssey Neo G8 in test: Ziet er goed uit, maar staat op wankele benen
De Samsung Odyssey Neo G8 zou een zeer goede gaming monitor zijn met een verversingssnelheid van 240 hertz bij een resolutie van 3840 × 2160 pixels. Helaas ontsieren de zwarte plet en de wankele standaard mijn ervaring.
Ik zit in het flikkerende licht van het kampvuur. Het is pikzwart om me heen. Dan hoor ik een geluid. Met een misselijk gevoel in mijn maag ga ik op zoek naar de oorzaak. Uit het niets valt een vijand me aan vanuit de duisternis. Ik heb geen tijd om te reageren. Ik bijt in het stof.
Deze scène beschrijft perfect mijn ervaring met de Samsung Odyssey Neo G8: dankzij de mini-LED achtergrondverlichting ziet het zwart op de monitor er daadwerkelijk zwart uit. Maar soms mis ik daardoor belangrijke details - zoals vijanden die dan hun pistool in mijn hoofd rammen - omdat ze worden opgeslokt door het zwart. De Neo G8 heeft een zwarte crush.
Op papier is de Neo G8 de perfecte monitor voor mij. Games zien er fantastisch uit en dankzij de hoge helderheid en goede kleurweergave is hij ook geschikt voor kantoorgebruik en beeldbewerking. Was het maar niet voor de wankele standaard, de onhandige bediening en de zwarte kreukels.
Hier zijn de belangrijkste specificaties van de monitor:
- Paneel: VA met een resolutie van 3840 × 2160 pixels (16:9 beeldverhouding)
- Kromming: 1000R
- Verversingssnelheid: 240 hertz
- Helderheid (Normaal): 350 nits
- helderheid (maximaal): 1000 nits
- Statisch contrast: 1 000 000:1
- HDR10+
- Mini LED Lokaal Dimmen in 1196 zones
- Responstijd: 1 ms (grijs naar grijs)
- Aansluitingen: 1 keer DisplayPort 1.4, 2 keer HDMI 2.1, hoofdtelefoonaansluiting, 2 keer USB 3.0
- FreeSync Premium Pro
Wat een gewiebel
De Neo G8 is een echte wiebelaar. Als ik de toetsen goed aansla, schommelt de monitor op tijd. Ook als ik op de knoppen druk om het monitormenu te bedienen, beweegt de monitor veel. Dat is verbazingwekkend, want de standaard neemt een groot deel onder de monitor in beslag. Het zou eigenlijk een stabiele ondersteuning moeten bieden. In feite komt het meeste wiebelen van het verbindingspunt tussen de monitor en de standaard. Dit wordt erger naarmate je de stand van de monitor hoger instelt.
Anders is de monitor heel goed gemaakt. Ook al ziet het grote aandeel plastic er wat goedkoop uit. Qua ontwerp spreekt de Neo G8 vooral gamers aan. De achterkant van het beeldscherm is glanzend wit en de zwarte randen mat. De 1000R kromming is vrij sterk en past misschien niet bij iedereen.
Zoals gebruikelijk bij de Odyssey-monitoren is het hoogtepunt de Infintiy Core-verlichting aan de achterkant, die de Neo G8 een extra, futuristisch tintje geeft.
Ergonomisch is er niets op de monitor aan te merken. Hij kan gedraaid, gekanteld en in hoogte versteld worden. De standaard heeft een rubberen clip om kabels te geleiden en er is een klepje voor de aansluitingen. Ik heb echter één punt van kritiek: de voeding is extern, wat mij persoonlijk stoort.
Ik bedien de monitor met een D-pad in het midden onder het scherm. De knoppen voelen papperig aan en ik moet ze zo hard indrukken dat de monitor altijd wiebelt. Maar het zou anders ook wiebelen.
Het scherm op het scherm is verder overzichtelijk en laat niets te wensen over. De gamer sci-fi look lijkt me echter wat stoffig. Samsung zou hier een herontwerp moeten overwegen.
Prestaties in spellen
De kleuren van de Neo G8 zien er scherp en rijk uit in games - of dat nu in HDR of SDR is. Het hoogtepunt van de beeldkwaliteit van de Neo G8 is de contrastverhouding. Dankzij de Mini LED Local Dimming functie met 1196 zones ziet zwart er echt zwart uit en blijft dat ook naast heldere delen van het beeld.
De lokale dimming kan worden ingesteld op "Auto", "Hoog" en "Laag". Op "High" kunnen fijne details in het zwart echter verloren gaan als een dimzone niet aangaat. Dit wordt black crush genoemd. Op "Laag" gebeurt dit minder, maar heldere gebieden zijn minder helder in vergelijking met het zwart.
Dankzij de vele dimzones is bloei geen probleem. Dit gebeurt wanneer het licht van de achtergrondverlichting over de omliggende zones schijnt. Alleen bij ondertiteling of als je niet recht voor de monitor zit is lichte blooming waarneembaar. Het eerste is echter niet hinderlijk en het laatste is een gegeven bij een gebogen monitor.
Dat brengt me bij de kijkhoek. Zelfs vanuit een lichte hoek bekeken ziet het beeld er uitgewassen uit. Alleen als ik in het midden voor het scherm zit, zijn de kijkhoeken stabiel. Maar dat is het geval met alle gebogen monitoren die ik tot nu toe heb getest.
De Neo G8 is voorzien van AMD FreeSync Premium Pro variabele verversingssnelheid (VRR) technologie. Volgens mijn tests is de monitor ook compatibel met G-Sync, hoewel dit niet specifiek wordt vermeld. G-Sync werkt echter alleen via DisplayPort. Schermscheuren - d.w.z. wanneer het beeld er onsamenhangend uitziet - is daarom niet aan de orde. Als de framerate echter sterk daalt, manifesteert dit zich met flikkering.
De monitor ondersteunt tot 240 hertz verversingssnelheid bij een resolutie van 2160p. Sommige gebruikers melden scanlines, d.w.z. zichtbare pixellijnen, wanneer de monitor op 240 hertz draait. Dit is niet het geval bij mijn proefmonster.
Als ik VRR niet heb ingeschakeld, kan inverse ghosting optreden. Dit lijkt op een witte gloed achter bewegende voorwerpen. Door de overdrive instellingen op standaard te zetten, kan ik dit verzachten. Het zijn de snellere instellingen die Inverse Ghosting veroorzaken.
Gemeten beeldkwaliteit
Met de i1Display Pro Plus meet ik hoe gelijkmatig het paneel wordt verlicht in SDR. Het apparaat geeft me de volgende waarden:
Met een gemiddelde van 402 nits is het scherm 52 nits helderder dan Samsung beweert. De verlichting zou gelijkmatiger moeten zijn. Het verschil is maximaal 42 nits, ofwel ongeveer tien procent. Met het blote oog zie ik dit verschil alleen op een witte achtergrond, als ik heel goed kijk.
Dankzij de heldere verlichting is de monitor ook geschikt voor gamen en werken in kamers die overspoeld worden door licht, zoals mijn thuiskantoorruimte onder het dakraam. Een speciale coating vermindert reflecties en zo kan ik ongestoord werken op zonnige dagen of slaande tegenstanders.
.
Ik kan de 1000 nits die nodig zijn voor de HDR10+ onderscheiding niet meten met mijn middelen, omdat dit slechts een fractie van een seconde wordt bereikt. In normaal bedrijf bereik ik met HDR de volgende waarden:
Het verschil in HDR is maximaal 31 nits of ongeveer tien procent, dus vergelijkbaar met SDR.
Verder meet ik de dekking van de kleurruimte in SDR. De dekking is zeer goed voor een gaming monitor:
- sRGB: 99,8 procent
- Adobe RGB: 83,2 procent
- DCI P3: 90 procent
sRGB wordt nauwkeurig weergegeven. De dekking van de Adobe RGB kleurruimte is echter onvoldoende voor degenen die ermee werken. Bijvoorbeeld grafisch ontwerpers die materiaal klaarmaken voor drukwerk. De DCI-P3 dekking, die belangrijk is voor digitale filmproductie, is met 90 procent goed. Toch halen mijn metingen niet de door Samsung beloofde 95 procent.
In HDR zijn de waarden niet zo goed als in SDR, maar nog steeds respectabel voor een gaming monitor:
- sRGB: 99,2 procent
- Adobe RGB: 79,3
- DCI P3: 86,5 procent
Conclusie: Voldoet niet aan mijn verwachtingen voor de prijs
De Samsung Neo G8 is eigenlijk een heel goede gaming monitor. Dankzij de verversingssnelheid van 240 hertz bij een resolutie van 2160p is hij klaar voor de toekomst. De beeldkwaliteit is zeer goed, met uitzondering van de black crush, waar details in donkere gebieden worden opgeslokt. Qua afwerking is de wiebelige standaard voor mij een no-go.
Zonder deze kritiekpunten zou de Neo G8 voor mij de perfecte gaming monitor zijn. Gezien de hoge prijs wegen ze voor mij echter te zwaar. Een monitor die ongeveer 1400 francs (1500 euro) kost zou zulke gebreken niet moeten hebben. Als dat je niet stoort en je bereid bent zoveel geld uit te geven aan een monitor, kan ik je toch de Neo G8 aanbevelen.
Kevin Hofer
Senior Editor
kevin.hofer@digitecgalaxus.chTechnologie en maatschappij fascineren me. Beide combineren en vanuit verschillende perspectieven observeren is mijn passie.
