Vijf tips om nader tot elkaar te komen in conflicten - eerlijk argumenteren

Wie ruzie maakt, komt dichterbij. In het heetst van de strijd is het moeilijk om een verbale klap te vermijden. En daarom is het waar: ruzie maken is kwetsbaar en soms oneerlijk. Dingen die al lang verleden tijd zijn, komen weer op tafel, beschuldigingen vliegen je om de oren en misschien borrelen alle negatieve gevoelens wel explosief op omdat je het conflict zo lang uit de weg bent gegaan. Eerlijk blijven in een ruzie is waarschijnlijk de hoogste discipline van succesvolle relaties - zowel in een partnerschap als op het werk.

"Een geschil moet je helpen iets te leren," zegt conflictbemiddelaar en trainer Irena Zweifel. Zij lanceerde 24 jaar geleden het "Chili" project - een programma van het Zwitserse Rode Kruis voor geweldpreventie en conflictoplossing. Ze legt uit: "Bij een ruzie moet de focus niet liggen op het vinden van een oplossing, maar op het in het reine komen met jezelf en de ander." De expert legt uit hoe je eerlijk kunt blijven in een ruzie, waarom een pauze nemen zo belangrijk is en wanneer het oké is om tegen elkaar te schreeuwen.

Eerlijkheid in een ruzie: Heb je altijd de ik-boodschap nodig?

In ruzies worden vaak dingen gezegd waar je later spijt van krijgt. Dit is volkomen normaal: je bent een mens met ruwe randjes en geen machine met geprogrammeerde ik-boodschappen (waarover dadelijk meer). En dat is waar ruziemaken om draait: jezelf overleveren aan de ander en meedogenloos je eigen behoeften uitspreken. Goede relaties zijn hiertegen bestand.

Uit een representatief onderzoek van de datingapp Parship en het marktonderzoeksinstituut Innofact blijkt dat hier veel ruzie wordt gemaakt: Bij 63 procent van de Duitse stellen vliegen de vonken minstens één keer per maand over, bij 14 procent van de respondenten zelfs wekelijks. Het gaat ook goed in Zwitserland, waar echtparen met kinderen bijzonder vaak ruzie maken, volgens het Familierapport 2021 dat is gepubliceerd door het Federale Bureau voor de Statistiek.

Geen wonder: met elk gedeeld levensgebied neemt de hoeveelheid gedeelde wrijving toe. Huishouden, kinderen opvoeden, gezamenlijk geïnvesteerd geld - dit zijn de toponderwerpen van onenigheid onder Zwitserse stellen, volgens Statista.

Dat brengt me bij de ik-boodschap: Formuleer je zorgen in zinnen in de eerste persoon in plaats van de ander te overladen met beschuldigingen in de eerste persoon. Dit is de nummer één tip voor een eerlijke ruzie. De expert beperkt het gebruik echter als volgt: "De ik-boodschap is zinvol - voor zeer belangrijke thema's waarbij mijn eigen behoeften op het spel staan," zegt Zweifel. "Hoe belangrijker het thema, hoe beter ik het moet voorbereiden - soms met 'ik'-berichten. Maar in het dagelijks leven, met elke kleine inconsistentie, komen ze al snel star, stijf en inauthentiek over." Dus als de vaatwasser weer eens niet is geleegd, kun je de dingen noemen wat ze zijn: vervelend - en niet alleen jouw behoefte, maar een taak die als stel gedeeld moet worden.

Waarom je hard kunt praten tijdens een ruzie

En er is nog een goede reden waarom de "ik"-boodschap niet in elk conflict gebruikt hoeft te worden - net als alle andere rationele suggesties: Blijf objectief, geef geen directe kritiek, gebruik een zachte toon - dit is om te voorkomen dat je de ander beledigt. Volgens expert Zweifel is dit echter vaak precies waar een conflict om draait - het beledigen:

"Objectiviteit kan nuttig zijn als ik een probleem wil oplossen. Als ik punten wil benoemen en ze rustig wil bespreken. Maar als ik een conflict op gang wil brengen dat op de achtergrond suddert, helpt het om luid en direct te zijn." Je eigen ongemak duidelijk en luid uiten heeft ook een sterk effect: "Het laat de ander zien dat je mijn grenzen overschrijdt. Het lost het conflict niet op, maar het zorgt er wel voor dat mensen gaan zitten en opletten."

Daarnaast is het niet gezond voor jou of de relatie om frustratie constant te onderdrukken. Een kookpot onder hoge druk met het deksel erop zal op een gegeven moment exploderen. Net zoals de pan de grenzen van de natuurkunde bereikt, zul jij uiteindelijk de grenzen van je veerkracht bereiken. Een studie uitgevoerd door de Universiteit van Frankfurt am Main met medewerkers van callcenters toonde aan dat de bloeddruk sterker steeg bij deelnemers die vriendelijk moesten blijven aan de telefoon dan bij degenen die terug mochten schreeuwen.

[Een Amerikaans onderzoek](https://www.cmu.edu/news/stories/archives/2014/may/may28_cohensneed.html toonde een paar jaar later aan dat stressvolle interpersoonlijke relaties het risico op hartaanvallen verhogen. En onderdrukte emoties zijn ook schadelijk voor de gezondheid op de werkplek. Dit was het resultaat van een langdurig onderzoek door de Universiteit van Stockholm: Medewerkers die zich oneerlijk behandeld voelden, maar hun ongenoegen niet mochten uiten, hadden een grotere kans op hartaandoeningen.

Zelfs als het niet zo voelt: Soms is het meest constructieve wat je voor jezelf en je relatie kunt doen om alles eruit te laten en tegen de ander te schreeuwen.

Ruzie op het werk en met kinderen: Hoe hard kan ik schreeuwen?

Conflictsituaties kunnen zich op alle gebieden van het leven voordoen. Aan de gezinstafel en op het werk. Helaas is het kantoor geen goede plek voor driftbuien en geschreeuw. "Je moet onderscheid maken tussen privé en professionele omgevingen," zegt Zweifel. "Ik kan ook grenzen stellen op het werk, maar ik moet over het algemeen objectiever blijven." De reden: werkrelaties zijn meestal minder stabiel. "Als het misgaat in een werksituatie, kan dat blijvende schade toebrengen aan de werkrelatie. Privérelaties kunnen hier beter mee omgaan."

Vrienden, partners, ouders of broers en zussen: al deze relaties zijn bestand tegen eerlijke woorden en actieve conflicten. En hoe zit het met ruzies met kinderen? Net als op de werkvloer moet je ook hier je emoties niet de vrije loop laten, maar je behoeften rustig communiceren.

Maar: kinderen moeten wel tegen een stootje kunnen.

Maar: Kinderen moeten zeker leren om ruzie te maken, zegt de expert. Maar dit wordt in gezinnen vaak voorkomen omdat: "We zijn veel te snel geneigd om de verantwoordelijkheid voor de ruzie bij kinderen weg te nemen en ze direct de oplossing aan te reiken hoe ze de ruzie onderling zo snel mogelijk kunnen oplossen."

En toch zijn ruzies goed voor kinderen: ze versterken hun zelfvertrouwen en hun gevoel van self-efficacy - namelijk het gevoel dat ze een conflict zelf kunnen oplossen. "Niemand is blij als kinderen ruzie maken. Maar ouders en verzorgers zouden hier anders over moeten denken: als kinderen ruzie maken, leren ze voor het leven."

Eerlijk ruzie maken: Hoe je conflicten op ooghoogte kunt beheersen

Als je je afvraagt hoe je "eerlijk" ruzie kunt maken, dan is hier een gedachte van expert Zweifel: "Een conflict is een proces dat tijd kost. Uiteindelijk is er of een oplossing - of een begrip van waarom een oplossing niet mogelijk is." Een eerlijk geschil leidt niet altijd tot een snelle oplossing. Vijf tips voor een eerlijke ruzie plus een paar no-goes

1. de innerlijke scheidsrechter

Als je eerlijk wilt blijven in een ruzie, moet je jezelf observeren. Irena Zweifel noemt dit de innerlijke scheidsrechter: "Luister altijd naar je innerlijke stem in een ruzie. Ook om je eigen grenzen te beschermen." Stel jezelf vragen als: Moet ik me even terugtrekken? Heb ik een pauze nodig? Is mijn manier van argumenteren op dit moment oké of overschrijd ik de grenzen van mijn tegenstander? "Zelfreflectie is essentieel voor een eerlijk argument," zegt Zweifel. Even afstand nemen en nadenken over je eigen gedrag in een argument kan je helpen om een gemeenschappelijk doel te bereiken.

2. de juiste setting voor een argument

Natuurlijk kun je je niet altijd voorbereiden op een ruzie. Sterker nog, het kan twee mensen vaak overweldigen. Maar om een eerlijke ruzie te hebben, is het raadzaam om voorbereid te zijn en in ieder geval een geschikte setting te vinden. "Maak geen ruzie op stressvolle momenten," adviseert Zweifel. "Het is beter om een gezamenlijke datum te vinden en wat langer te wachten. Dit geeft je de tijd om na te denken, af te koelen en na te denken over het perspectief van de ander."

Als je eenmaal een gemeenschappelijke datum hebt gevonden, is de locatie cruciaal. Een rustige sfeer zonder publiek is ideaal om met een conflict om te gaan: "Ik vind het altijd geweldig als stellen samen een boswandeling maken] en moeilijke thema's bespreken," zegt de conflictcoach. Voor een eerlijk argument moet het duidelijk zijn: In deze setting kan ik alles zeggen en hoef ik me niet in te houden omdat ik op dat moment bijvoorbeeld in het openbaar ben.

3. Conflicten oplossen: De juiste strategie kiezen

Iedereen gedraagt zich anders in een ruzie. En afhankelijk van het onderwerp van de ruzie en je stemming op de dag zelf, zul je ook verschillende conflictstijlen gebruiken. Maar één ding is altijd zinvol: maak voor jezelf duidelijk hoe belangrijk het thema voor je is - en in hoeverre je van je standpunt kunt afwijken.

Expert Zweifel verwijst naar de vijf conflictstijlen volgens Thomas Kilmann. Ze heeft deze stijlen gevisualiseerd als dieren voor haar werk op scholen: "Ik heb altijd meer dan één manier om te reageren in een ruzie. In het beste geval heb ik een strategie waar ik steeds weer over na kan denken."

• **Haaienstrategie (bewering): **Dit is de aangewezen strategie voor niet-onderhandelbare kwesties. Als een thema zo belangrijk voor je is dat je nauwelijks van je standpunt wilt afwijken. Hier vecht je en kom je op voor je standpunt - dat kost veel energie.
• **Slappe strategie (toegeven): **Het tegenovergestelde is hier het geval. Met de luiaardstrategie geef je snel toe, pas je je aan en verlaat je de discussie met veel compromissen van jouw kant. Deze strategie is geschikt voor kwesties die minder belangrijk voor je zijn of als je geen energie hebt om te discussiëren.
• **Schildpadstrategie (vermijden): **Hierbij ontwijk je vaak, vermijd je het conflict of heb je vaker behoefte aan een pauze. Deze strategie wordt gebruikt als je erg emotioneel geladen bent en bepaalde thema's en situaties liever vermijdt.
• **Vos strategie (onderhandelen): **Deze strategie is gericht op een compromis. Het houdt in dat je onderhandelt en discussieert totdat er een gezamenlijke oplossing is gevonden. Je neemt er je toevlucht toe als de relatie belangrijk is - maar het kost ook tijd, geduld en veel kracht.
• **Owl-strategie (samenwerken): **Dit is waar je advies en ondersteuning van buitenaf krijgt.

4. time-out: neem pauzes voor een betere ruziecultuur

Je leeft ook in een meritocratie als het op ruzie maken aankomt: de cultuur van ruzie maken wordt gekenmerkt door snelle reacties, explosieve uitbarstingen en de wens om snel tot een oplossing te komen om het geschil weer te laten rusten. Helaas werkt dit zelden.

"Het is een grote fout om niet de tijd te nemen en snel conflicten te voeren onder druk om te slagen," zegt Zweifel. Het is beter om vaker een pauze te nemen in conflictsituaties: onderbreek de ruzie op het juiste moment, denk na, kalmeer en heroverweeg misschien je eigen strategie. "Er zijn momenten dat je gewoon in een tunnel zit en niet verder komt. Een ruzie moet vele gesprekken doorlopen. Elke keer boek je samen vooruitgang."

5. Ken je eigen frustratiemanagement

Ruzie is stressvol en frustrerend. Daarom is het des te belangrijker om strategieën bij de hand te hebben om met je eigen frustratie om te gaan en gevoelens van spanning van de ruzie af te buigen. Dit helpt je om te reflecteren en de ruzie op een eerlijke manier voort te zetten - misschien op een ander moment. Omgaan met je eigen emotionele frustratie is cruciaal: wat helpt je als je alleen maar boos en gefrustreerd bent, alleen maar toegeeft en negatieve gevoelens opbouwt? "Sommige mensen nemen een slok water, anderen gaan de frisse lucht in," zegt de expert, eraan toevoegend dat de sleutel is om je focus weg te halen van je emoties. Dit kun je ook bereiken met heel kleine activiteiten. Goed omgaan met frustraties is goed voor jezelf - en voor je relatie.

No-go's bij een ruzie

Al deze tips helpen je om een eerlijke conflictcultuur aan te leren en weer dichter bij elkaar te komen. Bij ruzie worden vaak grenzen overschreden en gevoelens gekwetst - dit is vaak onvermijdelijk. Toch zijn er een paar no-gos:

• De ander in zijn kern willen veranderen
• Te weinig tijd nemen voor het conflict
• Niet klaar zijn voor een verandering van perspectief.

En als het gaat om ruzies tussen partners, moet je je bewust zijn van de bevindingen van het Amerikaanse psychologenechtpaar John Gottman en Julie Schwartz Gottman van de Universiteit van Washington. Op basis van langetermijnstudies hebben zij vier "apocalyptische ruiters" voor partnerschapsconflicten gedefinieerd:

• Kritiek op de persoon (kritiek op de persoonlijkheid van de partner in plaats van op een specifiek incident)
• Minachting (cynische opmerkingen, oogrollen of respectloze humor)
• rechtvaardiging (zorgen worden zonder reflectie teruggekoppeld naar de ander)

• De muur (terugtrekken uit het conflict)

  Volgens de Gottmans zijn er, als twee mensen in deze conflictspiraal terechtkomen, nauwelijks mogelijkheden om zich weer naar elkaar toe te keren. Dus: blijf eerlijk - en neem bovenstaande tips ter harte. <p