Waarom ik mijn zoon de Kodak WPZ2 gaf als zijn eerste camera
11/8/2023
Vertaling: machinaal vertaald
De Kodak WPZ2 is eigenlijk een onderwatercamera. Ik heb hem aan mijn zoon gegeven als kindercamera. Een goede beslissing, zoals de test laat zien.
Mijn zoon wil een camera voor zijn zesde verjaardag. Als amateurfotograaf ben ik het daar meteen mee eens. Maar ik wil geen kindercamera voor hem kopen. Die bieden meestal een belabberde beeldkwaliteit en vertrouwen op effecten zoals konijnenoren en dergelijke. Met zijn eerste camera wil ik hem het plezier van foto's maken laten ontdekken - zonder toeters en bellen. Na lang zoeken is mijn keuze gevallen op de Kodak Pixpro WPZ2.
Na een zomervakantie aan zee kan ik zeggen dat de camera zeer geschikt is voor kinderhanden - en niet alleen vanwege het formaat. Omdat hij waterdicht, schokbestendig en stofdicht is, kan hij echt tegen een stootje. De beeldkwaliteit laat echter te wensen over.
De camera en moeilijke onderwerpen
De camera is kleiner dan een smartphone (10,3 × 6,6 × 5,2 centimeter). Hierdoor past hij perfect in de handen van mijn zoon. Het scherm is met 6,9 centimeter diagonaal klein. Helaas is het ook niet het helderste. Dit is dubbel vervelend omdat de WPZ2 geen zoeker heeft. Helaas zijn onderwerpen moeilijk te herkennen in fel zonlicht. De camera kan in ieder geval via Wi-Fi worden verbonden met een smartphone. Dit betekent dat je je foto's of die van je kind ook op een groter scherm kunt bekijken als je onderweg bent.
De camera biedt een brandpuntsafstand van 4,9 tot 19,6 mm, wat overeenkomt met 27 tot 108 mm op volledig formaat met de 1/2,3-inch sensor. Het diafragma loopt van f/3 tot f/6.6, dus de lens is niet bijzonder snel, wat een merkbaar effect heeft op de kwaliteit van de beelden.
Zoals mijn zoon me na aankoop van de camera vertelt, wil hij vooral foto's van dieren maken. Hij stort zich dus meteen op de discipline, waarvoor veel geduld nodig is. Dat is niet bepaald de deugd van een zesjarige. De technische specificaties van de camera maken het nog moeilijker: de maximale brandpuntsafstand van 108 mm in combinatie met een diafragma van f/6.6 zijn niet de specificaties die een aspirant wildlife fotograaf wil hebben.
Om hem niet meteen te demotiveren heb ik een briljant idee: op Corsica - onze vakantiebestemming - is er het schildpaddenpark "A Cupulatta". De gepantserde dieren zijn gekooid en langzaam. Perfect voor je eerste stappen met de camera.
Bron: Hofer Junior
Dierenfotografie in de stad van de schildpadden
Met de camera in de hand gingen we op weg naar de "Stad van de Schildpadden". Ik stelde de automatische programmamodus in op "P" voor mijn zoon. De WPZ2 biedt talloze andere opnamestanden zoals "Onderwater", "Portret" of "Strand". Je kunt de sluitertijd, het diafragma en de lichtgevoeligheid ook handmatig instellen. Voor mijn zoon is de automatische programmamodus voorlopig voldoende. Ik wil hem niet overdonderen, maar hem aanmoedigen om plezier te hebben in het maken van foto's. De rest komt met de tijd wel. Al het andere komt met de tijd.
Het lukt hem om een paar goede kiekjes te maken. Ik ben echter niet overtuigd van de kwaliteit. De foto's zien er onscherp uit en de kleuren zijn niet nauwkeurig. Voor mij zijn ze vergelijkbaar met smartphones uit 2017, maar mijn zoon geeft niets om de kwaliteit. Hij vindt het geweldig dat hij eindelijk zijn eigen foto's kan maken.
Bron: Hofer Junior
De meeste tijd staan de behuizingen in de weg voor mijn zoon - hij is nog te klein om erboven foto's te maken. Of hij zoomt te dichtbij in, waardoor de foto's onscherp worden. Dit laat de zwakte van de camera zien. Met een diafragma van f/6.6 bij maximale optische zoom is het moeilijk om onscherpe foto's te maken, zelfs met een vaste hand. Dit geldt des te meer binnenshuis met slechte lichtomstandigheden. Maar Hofer Junior geniet van het fotograferen en dat is wat telt.
Bron: Hofer Junior
Mijn zoon test in het begin uitgebreid of de camera gemaakt is voor het terrein. Als hij hem niet rondslingert en mij of de reling raakt, sleept hij hem over de grond. Ik moet hem duidelijk maken dat dit niet de juiste behandeling is voor camera's. Meestal onthoudt hij dat ook. En ik weet nu dat de camera tegen een stootje kan. De aangegeven schokbestendigheid vanaf twee meter is waarschijnlijk ongeveer juist. Verrassend genoeg heeft de camera na de vakantie nauwelijks krassen, ondanks de ruwe behandeling.
Video
Video's met een resolutie tot 1080p en 30 beelden per seconde zijn ook mogelijk. Dat is laag, maar het voldoet prima voor de korte clips die de kleine maakt. Nogmaals, een zesjarige heeft andere eisen. Hij wil clips maken en ervan genieten. En dat is precies wat mijn zoon heeft.
Handling
De WPZ2 biedt niet veel instelmogelijkheden. Wat voor volwassenen een minpunt zou zijn, is perfect voor kinderen. Mijn zoon leert snel - zelfs zelf - welke knop goed is voor wat. Hij kan in een handomdraai foto's bekijken en verwijderen, de flitser uitschakelen, inzoomen of video's terugspoelen.
Bron: Kevin Hofer
Water is het element
De WPZ2 is naar verluidt waterdicht tot een diepte van 15 meter. Een strandvakantie op Corsica is hier perfect voor. Voordat ik het water in ga, controleer ik of het klepje dat de oplaadaansluiting en MicroSD-sleuf beschermt, dicht is. Het wordt beschermd door twee vergrendelingen: één om te openen en één om te vergrendelen als kinderslot. Mijn zoon opent het echter altijd zelf om de camera op te laden. Als hij eenmaal open is, is hij niet meer waterdicht.
Bron: Junior Hofer
Van tevoren was ik bang dat de slechte beeldkwaliteit nog slechter zou worden in het water. In feite is het water in het voordeel van de camera. De kleuren van de duikbril op de foto hierboven zien eruit alsof ze met het blote oog zijn gezien. De WPZ2 profiteert waarschijnlijk van het feit dat het tijdens het snorkelen helderder is dan in "A Cupulatta", dat in de schaduw ligt van bomen. Ik heb ook de indruk dat de beelden scherper zijn dan voorheen. Dit kan ook komen doordat mijn zoon minder inzoomt in het water vanwege het vergrootglaseffect.
Bron: Hofer Junior
Zelfs na verschillende snorkeltochten blijft de camera verzegeld. Natuurlijk heeft mijn zoon dit niet getest op dieptes tot 15 meter - de snorkel is momenteel het hoogste van het gevoel. In ieder geval schittert de camera in het water.
De macromodus biedt aangename variatie
De WPZ2 biedt ook een macromodus. Deze verkleint de scherpstelafstand van dichtbij van 60 naar 5 centimeter. Op een regenachtige augustusdag gingen we op weg naar de Häftli bij Büren an der Aare - een natuurgebied. Naast vogels zijn daar ook kleine dieren die niet kunnen wegvliegen. Hier komen we een graskikker tegen. Mijn zoon kan er nog geen vijf centimeter bij, maar het lukt hem in ieder geval om de kikker, die maar ongeveer drie centimeter lang is, vast te leggen - met zijn camera, niet met zijn hand.
Bron: Hofer Junior
Deze foto is ook niet perfect. Maar als je bedenkt dat een kikker snel genomen moet worden en de foto is gemaakt door een zesjarige, is de kwaliteit goed.
Conclusie: Niet perfect, maar nog steeds heel goed voor kinderen
Is de Kodak WPZ2 de perfecte eerste camera voor kinderen? Nee, daarvoor is de lens te zwak. Kinderen zijn onrustig als ze foto's maken en hebben daarom een snelle lens nodig. In mijn zoektocht ben ik zoiets niet tegengekomen en daarom is de WPZ2 een goede keuze. Voor de rest heeft de camera veel te bieden voor kinderen: formaat, water- en schokbestendigheid en gebruiksgemak.
Bron: Hofer Junior
Mijn zoon vindt het leuk om te experimenteren en wilde foto's te maken. Voldoen de foto's aan mijn idee van "goed"? Nee. Maar dat maakt niet uit. Met de eerste eigen camera van mijn zoon ligt de focus op het ontwikkelen van zijn liefde voor fotografie. En de WPZ2 heeft deze liefde gewekt. Hij blijft me vragen of we uitstapjes gaan maken zodat hij foto's kan maken. "Echte" fotografie komt over een paar jaar wel.
Coverfoto: Kevin Hofer
Kevin Hofer
Senior Editor
kevin.hofer@digitecgalaxus.chTechnologie en maatschappij fascineren me. Beide combineren en vanuit verschillende perspectieven observeren is mijn passie.
