Achtergrond
Wat zit er in mijn tas: het overzicht
van Florian Bodoky
In deze serie laten de leden van de redactie je zien wat ze in hun tas stoppen als ze het huis verlaten - voor zaken of voor plezier. Met Flo: muziek, muziek, muziek.
Ik reis veel. Bijvoorbeeld naar tech-evenementen zoals IFA of andere gelegenheden. Maar ik reis ook vaak privé, vooral met de trein. Dan verdrijf ik de tijd met muziek, gamen of video's. Bijvoorbeeld als ik ongeveer zes uur in de trein zit van Winterthur naar Franken - dat doe ik om de paar maanden om vrienden te bezoeken.
Wat gebruik ik om al mijn apparatuur te vervoeren? Verschillende dingen. Ik heb verschillende tassen. Sommige zien er niet slecht uit. Maar iets praktisch is meestal beter. Daarom heb ik mijn Puma Buzz. Het heeft drie compartimenten - het grootste compartiment heeft zelfs twee "vakken". Het heeft ook kleine netten aan de linker- en rechterkant voor bijvoorbeeld drankjes of een portemonnee.
Zoals je aan het bandje rechts kunt zien, is het niet meer bedauwd - maar ik heb er ook veel mee gedaan. Ik heb hem pas een hele week mee op vakantie genomen. Tot nu toe heeft hij zich goed gehouden - zelfs na acht jaar. Mocht dat ooit veranderen, dan zou ik hetzelfde model weer kopen.
Ik begin met het pronkstuk van mijn mobiele uitrusting. Zonder mijn smartphone - in mijn geval de iPhone 15 Plus - zou ik verloren zijn. Het is mijn nummer één communicatiemiddel, vaak ook mijn nummer één camera, om nog maar te zwijgen over de muziek. Ik heb voor de Plus-versie gekozen omdat ik ook van een groot scherm op mijn smartphone houd. Ik ben er geen fan van om met mijn worstenvingertjes op een 5-inch scherm te moeten "bladeren".
Mijn belangrijkste werkinstrument komt ook uit Cupertino, Californië. Ik begeef me al zo'n vier jaar in het Apple-universum. Wat me fascineert: Het feit dat een laptop die al bijna vier jaar dagelijks wordt gebruikt nog steeds werkt zoals op dag één. Of misschien wel als de tweede. De batterij gaat met gemak een hele werkdag mee en de laptop is nog snel ook.
Ik weet dat andere fabrikanten ook enorme verbeteringen hebben doorgevoerd. Maar mijn ervaring is dat laptops met zo'n intensief gebruik voor mij na vijf jaar "end of life" zijn - de batterij verzwakt en de SSD is ook een puinhoop. Met mijn apparaat (M1, 16 GB RAM, 256 GB SSD) heb ik het gevoel dat ik het nog wel vijf jaar kan volhouden. En dat ondanks het feit dat het prijsverschil met een vergelijkbaar Windows-apparaat niet zo groot is als veel mensen altijd beweren.
Ik pak mijn Nikon D3300 als ik weet dat ik goede foto's nodig heb op mijn bestemming en genoeg tijd heb om ze te maken. Een ouder model dat ik van mijn collega Michelle Brändle heb gekregen.
Het is gemakkelijk te gebruiken en het menu spreekt voor zich. Dat zeg ik niet zomaar. Ik ben een groentje op het gebied van fotografie. Dankzij een cursus Adobe Lightroom van mijn collega Samuel Buchmann, kan ik veel aspecten van mijn fotografisch geklungel bedekken. Toch is de smartphone meestal mijn eerste keuze als het gaat om het maken van foto's.
De MacBook heeft een geweldig, groot trackpad dat zijn werk uitstekend doet. Maar soms, vooral voor fotobewerking, is een muis prettig. Nu kan ik geen gigantische muis meenemen voor in de trein. Mijn rode, bedrade Saitek minimuis doet al sinds Windows 7 zijn werk. Hij is niet kapot te krijgen. Hoe hij destijds precies in mijn verzameling terecht is gekomen, begrijp ik niet meer.
Het enige probleem is dat ik altijd een adapter nodig heb, omdat USB-A geen thema meer is met de MacBook Air.
Zoals je misschien weet, schrijf ik vaak over audioapparatuur. Dat komt ook omdat ik privé veel muziek luister. Sterker nog, buiten mijn eigen vier muren zie je me bijna alleen maar met een koptelefoon op.
Maar ik heb gezelschap. Mijn favoriete over-ear is de XM5 van Sony. Sinds de XM 3 hebben de koptelefoons van Sony indruk op me gemaakt met hun geluid, ruisonderdrukking en batterijduur.
Hoe goed ik de Sony hoofdtelefoon ook vind, soms moet ik licht reizen. Dan stop ik in plaats daarvan een in-ear hoofdtelefoon in mijn bagage. Ik ben hier flexibel in omdat ik veel apparaten getest heb. Op dit moment reis ik met de AIR+ 3 van Libratone. Hij zit comfortabel, is licht van gewicht en maakt behoorlijk goede muziek.
Nee, het is niet beter dan mijn over-ear, maar wel draagbaarder. Trouwens, wie wil er nou zo'n grote koptelefoon op in de zomerhitte...
Ik ben geen megagamer. Ik heb thuis een PS5, maar behalve Cyberpunk 2077 heb ik er op dit moment alleen EAFC 2024 op staan. Maar als ik weet dat ik een lange treinreis ga maken, dan de Switch moet mee. Ik ben een liefhebber van het Mario-universum. "Odyssey", "Wonder", "Mario Kart" - alles is er te vinden. Mijn evergreen is echter "Smash Bros.". Mijn Switch is rood met blauw. Deze kleurencombinatie is onvermijdelijk voor voetbalfans zoals ik.
Ze hebben niet het prestige van een smartphone of een camera. Toch zou ik verloren zijn zonder deze kleine helpers. Neem bijvoorbeeld mijn 100-watt stroomadapter van OnePlus. Hij heeft een USB-A en een USB-C poort en de bijbehorende kabel is uitgevoerd in de iconische rode kleur van OnePlus. Hij ondersteunt vrijwel alle gangbare oplaadprotocollen: PD, QC, (Super)Vooc, PPS. Mijn duizendpoot. Hij is nog steeds verkrijgbaar met 160 watt. Maar geen van mijn gadgets ondersteunt 160 watt.
Altijd ernaast staan mijn 10 000 mAh powerbank van Samsung, mijn Apple Multiport.>Apple Multiport met USB-C, USB-A en HDMI-poort en mijn nu vijf Apple AirTags in de tas. Deze zijn bevestigd aan mijn sleutels, portemonnee, rugzak en al het andere dat ik bezit - anders zou ik misschien niet eens meer apparaten hebben om over te schrijven.
Een overzicht van alle "Wat zit er in mijn tas" artikelen:
Sinds ik ontdekt heb hoe ik beide telefoonkanalen op de ISDN kaart kan activeren voor meer bandbreedte, ben ik aan het knutselen met digitale netwerken. Ik knutsel al met analoge netwerken sinds ik kan praten. Winterthur door keuze met een rood-blauw hart. En koffie - voor, na, tussendoor en tijdens.