Tijdens haar zoektocht naar literatuur over haar autistische waarneming besloot Maria Zimmermann zelf een boek hierover te schrijven en te ontwerpen. In het proces leerde ze hoeveel de taal die we gebruiken om over iets te praten onze relatie ermee vormgeeft. Ze spreekt van ontdekking, niet van diagnose; eigenschap, niet van symptoom; autistisch zijn, niet autisme hebben; op het spectrum, niet buiten het spectrum; sensorische gevoeligheid, niet sensorische verwerkingsstoornis; eigenaardigheid, niet moeilijkheid; anders, niet verkeerd.