15 jaar Android - tijd voor een throwback
Android wordt 15 jaar oud. Daarmee is het besturingssysteem nog steeds een tiener - maar we halen toch herinneringen op.
Op 21 oktober 2008 deed Android officieel zijn intrede. Een dag later ging de eerste Android smartphone in de verkoop. De HTC Dream (afgebeeld in de headerafbeelding) werd ook bekend onder de naam T-Mobile G1. Europa kreeg het toestel echter pas enkele maanden later in handen.
Het wachten op de iPhone killer is voorbij
Laten we bij het begin beginnen: in januari 2007 introduceerde Apple de iPhone, waarmee de wereld van de mobiele telefoons op zijn kop werd gezet. Daarom was de hamvraag in het najaar van 2008 nog steeds: "Wie zal het bedrijf zijn dat de iPhone killer uitbrengt?" Of in minder extreme bewoordingen, op zijn minst een apparaat dat de iPhone kan bijbenen?
Vorige pogingen - Samsung en HTC met Windows Mobile, Blackberry met Palm OS en Nokia met S30 of S40 - konden zeker niet tippen aan iOS. De verwachtingen voor Android waren dus hooggespannen. Sinds november 2007 werkte Google hier niet meer alleen aan, maar verzamelde 33 andere bedrijven onder de Open Handset Alliance. Een klein jaar later zagen we de eerste vruchten van de samenwerking.
15 jaar later heeft Android de iPhone nog steeds niet verdrongen. Het is echter nog steeds het enige smartphone OS dat serieus kan concurreren met iOS.
Android was geen direct antwoord op de iPhone
Het werk aan Android begon niet als reactie op de lancering van de iPhone. In 2003 richtte Andy Rubin een gelijknamig bedrijf op om software voor mobiele telefoons te maken. Klinkt de naam bekend? Dat komt omdat in 2017 probeerde Rubin met Essential een nieuw smartphonemerk neer te zetten. In 2021 werd het echter verkocht aan Nothing, en de knowhow verwerkt in de Phone (1).
Rubin had bijna 15 jaar eerder al een bedrijf verkocht. In 2005 nam Google Android over. Dat jaar introduceerde Steve Jobs de Motorola ROKR E1 met iTunes. Dit gaf een nieuwe impuls aan speculaties over een mobiele telefoon van Apple.
Terwijl vertrouwde Google er vanaf het begin op dat andere fabrikanten voor Android zouden kiezen. Pas in 2010 bracht Google zijn eigen smartphone uit, de Nexus One.
Jan: vervaagde herinneringen aan de T-Mobile G1
2010 markeerde ook het begin van mijn persoonlijke reis als Android-gebruiker. Ik kocht de Samsung Galaxy S.
Vanaf 2008 was ik vrijwilliger bij Netzwelt. Nu behoorden mobiele telefoons niet tot mijn vakgebied. Maar op de redactie kon ik toch een blik werpen op de iPhone, vermeende iPhone-killers en de vroegste Android-toestellen. Ik heb de T-Mobile G1 voor het eerst vastgehouden in januari 2009. Mijn herinnering eraan is echter erg vaag. Met zijn touchscreen en toetsenbord - dat je benaderde door het scherm naar buiten te schuiven - was het iets totaal nieuws. En toen kwam Android! Ook al deed het veel minder dan tegenwoordig en had het ook veel minder apps om uit te kiezen bij de lancering.
Martin: liefde op het eerste gezicht
In de zomer van 2009 kreeg ik een oogje op mijn allereerste smartphone: een HTC Magic met Android 1.6. Met 119 gram was het een vedergewicht vergeleken met de telefoons van tegenwoordig. En hij had een speciale functie die ik tot op de dag van vandaag mis: naast aanraken kon hij ook worden bediend met een kleine trackball onder het scherm. Dat was geweldig om mee te scrollen, veel gemakkelijker. Oh, en het balletje lichtte op een supercoole manier op telkens als de telefoon ging.
Bron: Vodafone
Het smartphonetijdperk heeft me vanaf het allereerste begin geboeid. Maar in mijn ogen was het niet een nieuwe wereld die me fascineerde, maar de samensmelting van twee soorten apparaten. Vóór de HTC Magic bestond mijn dagelijkse gezelschap uit een mobiele telefoon en een Pocket PC. In 2003 kwam ik in het bezit van een HP iPAQ, die alles kon wat de eerste Android telefoons konden, behalve bellen. Dankzij Tom Tom Navigator en een GPS-ontvanger heb ik mijn Pocket PC een half decennium lang gebruikt om door Europa te navigeren. Maar dat is nu voorbij; twee werelden zijn samengesmolten. Het is magisch.
Philipp: doei, iPod
Ik heb lang geflirt met smartphones. De HTC Hero was een van de eerste toestellen waar ik mijn oog op liet vallen om mijn Sony Ericsson W800 te vervangen. Maar Android leek nog niet helemaal volwassen. Het was voor mij ook cruciaal dat de telefoon minstens 32 GB geheugen had, zodat ik mijn hele muziekcollectie van mijn iPod kon overzetten. Op die manier kon ik er maar één meenemen in plaats van twee apparaten.
Ik kocht uiteindelijk de Motorola Droid in 2009. In een test in de krant Tages-Anzeiger stond dat Android een concurrent was voor de iPhone. Dus reed ik dezelfde dag nog naar Wohlen in Aargau en haalde het apparaat op bij de Digitec winkel. Helaas was het alleen compatibel met een microSD-kaart van 16 GB, maar ondersteuning voor groter geheugen zou later worden toegevoegd. Zelfs toen was ik al een ongeduldige jongen.
Ik vond het uitschuifbare toetsenbord van de telefoon geweldig. Het was veel beter om op te typen dan het touchscreen. In al mijn enthousiasme overschreed ik de datalimiet van mijn mobiele abonnement tijdens de treinreis terug naar huis. De wereld van Android was zo fascinerend. Ik moest surfen op het web, naar muziek luisteren en natuurlijk apps downloaden van de Android Market. Het was een spannende tijd waar ik met plezier op terugkijk.
Flo: MP3-speler en internet in één apparaat! Wauw!
Toen de eerste massasmartphones naar Zwitserland kwamen, wist ik zeker dat ze zouden floppen. Er waren immers nauwelijks bruikbare of betaalbare mobiele data-abonnementen. Om nog maar te zwijgen over het feit dat de iPhone 3G niet eens Bluetooth of mms ondersteunde. LOL. In 2009 begon ik met Android met de LG GM730. Hij was geschikt voor MP3, had een scherm van drie inch en een batterij van 1000 mAh. Zelfs met de 3G optie uitgeschakeld, ging de batterij maar 6 uur mee.
Bron: LG
Ik verlangde bijna terug naar mijn oude Sony Ericsson. Mijn LG telefoon ging maar een jaar mee. Hij heeft mijn vakantie in Boedapest niet overleefd. Ongelukje of onbewuste bedoeling? Wie zal het zeggen! Gelukkig voor mij had Samsung net de Galaxy S geïntroduceerd, die de opvolger werd van mijn LG.
Lorenz: opwinding voor de eerste Google-telefoon
Wat een opwinding was het begin van 2010 op mijn werkplek! We hadden net onze eerste app voor de iPhone gelanceerd, toen een tweede grote naam zijn intrede deed op smartphonegebied: Google's Nexus One, gemaakt door HTC.
Omdat hij niet officieel verkrijgbaar was in Zwitserland, kreeg ik de opdracht hem te importeren. Ik moest verschillende van deze telefoons organiseren; iedereen wilde meedoen aan de hype. Ik kreeg zelfs een testtoestel, betaald door het mediabedrijf waarvoor ik werkte. De verzendkosten en de kosten voor de tussenpersoon in de VS kostten ons meer dan 100 franc, maar dat was geen probleem.
Bron: Google
Het enthousiasme nam echter snel af. De mysterieuze software van Android was niet echt beter dan die van Apple. En ik kan me nog steeds de vervelende trackball navigatie herinneren, waar ik op laptops al een hekel aan had. Wat ik wel leuk vond, waren de widgets en het uiterlijk van de software. Het paste goed bij het toenmalige geavanceerde apparaatontwerp met een iets groter scherm.
Kevin: smartphone wat?
Ik snap de smartphone-hype niet. Ik kan het enthousiasme van mijn collega's niet bevatten. Een gewaagde uitspraak voor een techredacteur, ik weet het. Maar het is niet omdat je geïnteresseerd bent in auto's dat je automatisch ook geïnteresseerd bent in motoren. Ik kan me dan ook niets herinneren van mijn eerste kennismaking met Android. In ieder geval geen specifieke. Ik moet diggeren om referentiepunten te vinden.
Mijn eerste telefoon met touchscreen was nog een niet-Android model. Volgens Google moet het een Samsung Omnia SGH-I900 uit 2008 zijn geweest. Daarna ben ik overgestapt van Windows Mobile naar een iPhone 4 en pas in 2014 ben ik op de Android-bandwagon gesprongen. Tenminste, dat is wat ik denk. Als ik het me goed herinner, was het een Sony Xperia Z2. Toen was de overstap snel gemaakt en miste ik niets van iOS. En dat is dat.
David: fietsnavigatie
Het eerste Android-toestel dat ik had was de Yotaphone 2 in 2015. Deze specifieke smartphone had een e-ink scherm op de achterkant, wat ik handig vond voor mijn fietstocht van twee weken. Het scherm was goed leesbaar in zonlicht en verbruikte nauwelijks stroom. Hierdoor kon ik de navigatie de hele dag aan laten staan.
Bron: David Lee
Ik ben nog steeds fan van het e-ink scherm. Maar ik heb de Yotaphone 2 na mijn fietstocht verkocht. Op dat moment dacht ik dat ik beter af was zonder smartphone. Bovendien was de camera een teleurstelling.
Wat was uw eerste Android-apparaat? Was jouw eerste ontmoeting een bijzonder moment? Deel je herinneringen met ons in de comments!
Headerafbeelding: Mr.Mikla/Shutterstock.com39 mensen vinden dit artikel leuk
Als leerling op de basisschool zat ik met veel klasgenoten in de woonkamer van een vriend om de Super NES te spelen. Nu krijg ik de nieuwste technologie in handen en test ik het voor je. De afgelopen jaren bij Curved, Computer Bild en Netzwelt, nu bij Digitec en Galaxus.
