Andi be free Concert 1
60 h, Draadloze
Zwitserse koptelefoons zijn zeldzaam. Toch heeft een start-up uit het kanton Schwyz de sprong gewaagd. Ik sprak met de mededirecteur en bekeek de Concert 1.
Wanneer je op de aan/uit-knop van de Concert 1 hoofdtelefoon drukt, begroet een vrouwenstem je met een vriendelijk "Grüezi". Een duidelijke aanwijzing dat dit een Zwitsers product is: De Concert 1 is de eerste ANC-hoofdtelefoon van het Zwitserse startende bedrijf Tecflower uit Siebnen. Hij verschijnt onder het merk Andi be free. Ik maakte van de gelegenheid gebruik om met de makers achter de Concert 1 te praten. En om hun eerste hoofdtelefoon te testen.
Jonas Wohler, mede-directeur van Andi be free, legt me uit: "Met de Concert 1 willen we vooral forenzen aanspreken." Woon-werkverkeer, de Zwitserse nationale sport, wordt beoefend met het plaatselijke openbaar vervoer. Daarom hadden Jonas en zijn team al snel door dat de Concert 1 een grote accu nodig had. Het team slaagde erin om dit te bereiken in de ontwikkelingstijd van iets meer dan een jaar.
Het Andi be free team heeft de expertise om hoofdtelefoons te bouwen uit een ander gebied. Het bedrijf uit het kanton Schwyz is een expert op het gebied van draadloze oplaadtechnologie. De expertise op het gebied van draadloze energieoverdracht komt ook van pas bij het bouwen van koptelefoons.
De Concert 1 is - net als bijna alle elektrische apparaten - geproduceerd in China. "We hebben bij de Concert 1 nauw samengewerkt met de productie in China," legt Jonas uit. Volgens Wohler waren er elf mensen van het Zwitserse bedrijf betrokken bij de ontwikkeling van de hoofdtelefoon, waaronder een medewerker die de chip in China ontwikkelde.
Laten we het bij opladen houden: met de Concert kun je 60 uur naar muziek luisteren op één lading. Dat is veel vergeleken met de concurrentie: de AirPods Max van Apple gaan 20 uur mee. De Bose QuietComfort 45 gaan met 24 uur maar iets langer mee. Alleen de duurdere Momentum 4 van Sennheiser biedt ook een batterijduur van 60 uur.
Als je elke dag twee uur naar je werk pendelt en de Concert 1 nog eens vier uur op kantoor draagt, gaat de batterij gemiddeld tien dagen mee - dat is indrukwekkend.
Het feit dat de Concert 1 niet gericht is op een audiofiele doelgroep wordt al snel duidelijk als je voor het eerst naar muziek luistert. De bas is dreunend. Daardoor worden de middentonen - bijvoorbeeld zang of gitaren - wat overstemd.
Het baszware ontwerp van de Concert 1 is echter in lijn met de trend, aangezien veel nieuwere hoofdtelefoonmodellen zich richten op de lage frequenties. Jonas bevestigt ook dat ze bewust voor een zwaar basgeluidsprofiel hebben gekozen. "We gaan ervan uit dat een uitgesproken bas staat voor kwaliteit. Uitgebalanceerde frequenties daarentegen minder."
De optie met zware bas had ook de voorkeur van de speciale testgroep van klassieke consumenten. De testpersonen gaven er de voorkeur aan boven andere geluidsprofielen, legt Jonas uit. En: de Concert 1 is het meest geschikt voor het luisteren naar hiphop en R'n'B tracks.
Als het geluid van een hoofdtelefoon je niet bevalt, kun je dat meestal veranderen met een equalizer in de mobiele telefoon app. Maar de Concert 1 heeft er geen. "We zijn ons bewust van het probleem," legt Jonas uit. Het ontwikkelen van een app is erg tijdrovend en duur. Toch wordt er een gepland, maar de tijdshorizon is nog onduidelijk.
De Concert 1 is uitgerust met ANC - active noise cancellation. Een complexe technologie die omgevingsgeluid vermindert door middel van tegengeluid. Het team installeerde hiervoor voorgemonteerde chips in de hoofdtelefoon, die ze gemakkelijk konden aanpassen.
Vergeleken met gevestigde ANC-hoofdtelefoons zoals die van Bose en Sony, is de ruisonderdrukking van de Concert 1 nogal zwak. In de trein hoor ik nog steeds het gerommel in de wagon. En op kantoor hoor ik het geklets van mijn medewerkers te duidelijk. Jonas is zich hier ook van bewust: "De ANC is nog niet geoptimaliseerd voor spraak."
In tegenstelling tot veel nieuwere, saaie hoofdtelefoons heeft de Concert 1 zijn eigen unieke ontwerp. Terwijl Sennheiser bijvoorbeeld is afgestapt van metalen oorstukken en heeft gekozen voor een gestandaardiseerd zwart ontwerp, heeft de hoofdtelefoon van Tecflower een paar zilveren details. Het Andi-be-free logo staat op beide zijden van de hoofdtelefoon. Dit ontwerp doet me denken aan de hoofdtelefoons van Beats.
Jonas ziet het anders: "Met het opvallende ontwerp van de Concert 1 willen we een herkenbare waarde voor ons merk creëren. De Zwitsers houden meer van discrete ontwerpen, maar wij willen opvallen."
Naast het zilveren ontwerp valt de bekleding van de Concert 1 op. Hij is volumineus en erg zacht. Hoewel de bekleding comfort biedt, zal het geen designprijzen winnen. Het Tecflower team is zich hiervan bewust: "Het feit dat de hoofdtelefoon comfortabel is en lang gedragen kan worden, was belangrijker voor ons dan de uiterlijke indruk." De bekleding is een eigen ontwikkeling van Siebnen en is een van de onderdelen van de hoofdtelefoon die het team zelf heeft ontwikkeld.
Echter zo'n overdadige vulling - samen met de andere componenten - voegt gewicht toe. Met 288 gram is de Concert 1 behoorlijk zwaar. Ter vergelijking: de QuietComfort 45 van Bose weegt 48 gram minder. En de Sony WH-1000XM5 weegt ook 250 gram minder. Alleen de AirPods Max - bekend als zware koptelefoons - zijn nog zwaarder.
Als je de Concert 1 eenmaal op je hoofd hebt gezet om naar muziek te luisteren, bedien je hem met de zilveren knoppen op de koptelefoon - het team heeft afgezien van aanraakbediening. Ik moet hier een punt aftrekken: hoewel ik van knopbediening houd, ben ik niet overtuigd door die op de Concert 1. De knoppen klikken hard als je ze indrukt en de zilverkleurige knoppen zien er goedkoop uit.
Je kunt de knoppen gebruiken om de hoofdtelefoon aan en uit te zetten, ANC te activeren en het volume aan te passen. Het is echter niet mogelijk om het nummer te veranderen met de bediening van de hoofdtelefoon, omdat daar geen knoppen voor zijn. In plaats daarvan is er een knop die de microfoon bedient - maar door het ontbreken van een app of andere feedback weet ik niet of ik hem net aan of uit heb gezet.
Dit zijn allemaal zwakke punten van het besturingssysteem, waar Jonas en zijn team zich ook bewust van zijn, zoals hij eerlijk toegeeft in het interview.
De Concert 1 is verbonden via Bluetooth 5.0, wat een oudere standaard is. Maar de kwaliteit van het gesprek is goed: de ander verstaat me duidelijk en helder, ik klink niet hakkerig of blikkerig - zoals zo vaak het geval is met koptelefoons.
In het interview verduidelijkt Jonas: "We wilden een goede hoofdtelefoon bouwen, maar we moesten veel compromissen sluiten."Deze zijn merkbaar: de hoofdtelefoon is op sommige gebieden nog niet uitontwikkeld: de app ontbreekt, de ANC zou verbeterd kunnen worden, het geluid is erg baszwaar en de bediening zou geavanceerder kunnen.
Als dit een recensie zou zijn, zou ik de Concert 1 slechts beperkt aanbevelen. Naar mijn mening is hij alleen de moeite waard voor mensen die het idee van een Zwitserse hoofdtelefoon willen steunen - en daar wat zwakke punten voor terug willen hebben. De Concert 1 scoort wel punten met zijn batterijduur van 60 uur en zachte vulling - wat praktisch is voor woon-werkverkeer, maar niet genoeg voor de hoge prijs.
"De Concert 1 is een eerste versie," legt Jonas uit. De hoofdtelefoon is nog niet waar hij moet zijn. Hij legt bijvoorbeeld uit dat ze de actieve ruisonderdrukking nog sterk willen verbeteren.
In tegenstelling tot gevestigde spelers als Sony, Bose en Apple heeft Tecflower geen marketingteams en hordes ontwikkelaars tot zijn beschikking. In plaats daarvan hechten Jonas en zijn team veel waarde aan feedback van klanten. Voor de tweede versie van de Concert nemen ze de wensen van hun klanten serieus. Dit wordt weer een hoofdtelefoon voor de Zwitserse markt - volgens Jonas moet die eind 2024 klaar zijn.
Hoewel de Concert 1 nog een paar gebreken heeft, vind ik het idee van een hoofdtelefoon die in Zwitserland is ontworpen wel goed. Iedereen die het als kleine fabrikant opneemt tegen de gevestigde merken zoals Tell gegen Gessler heeft moed nodig, petje af! En de Zwitsersheid blijft tot het einde: als je de hoofdtelefoon na het beluisteren van muziek uitschakelt met lang indrukken, neemt de vrouwenstem afscheid van je met een mooi "Adieu".
Coverfoto: Livia GamperExperimenteren en nieuwe dingen ontdekken is een van mijn passies. Soms gaat iets niet zoals het hoort en in het ergste geval gaat er iets kapot. Voor de rest ben ik serieverslaafd en kan ik niet zonder Netflix. In de zomer kun je me echter buiten in de zon vinden - aan het meer of op een muziekfestival.