
Gids
5 stijlvolle Adidas sportschoenen die nog niet iedereen draagt
van Stephanie Vinzens
Kinderen dragen vaak te krappe schoenen. Ik heb ook het moment gemist dat er nieuwe moesten komen. Maar je kunt niet op veel vertrouwen als je schoenen koopt - vooral niet op de maatinformatie van de fabrikant.
"Ze zitten te strak."
Als mijn zoon het gesprek over het kopen van nieuwe schoenen aanzwengelt, reageer ik met een mengeling van woede (nauwelijks gedragen 😤) en een slecht geweten (te laat beseft 😱).
Zou het echt zo zijn dat de schoen weer knelt, of dringt een modebehoefte zich op? Helaas leek het een mengeling van beide. De schoen van de overtreding, optisch bijna nieuw en voor zover ik me herinner nog in de doos, was ongemerkt weer te klein geworden.
En kinderen in te kleine schoenen zijn geen uitzondering, maar eerder regel. Dat had ik me pas in deze mate gerealiseerd toen ik me in het thema verdiepte. Meer dan elk tweede kind loopt rond in schoenen waar ze uit gegroeid zijn - of die nooit gepast hebben.
Voetgroei van ongeveer 1,5 millimeter per maand in de eerste drie levensjaren kan vertragen tot één millimeter per maand en verder afnemen op schoolleeftijd. In theorie. In de praktijk zijn er groeispurten, voeten van verschillende grootte - en schoenmaten waar niemand op kan vertrouwen. Bovendien hebben kinderen vaak niet eens door wanneer hun schoenen al veel te klein zijn geworden.
Als de voet geen ruimte heeft, zal hij zich aanpassen en in een vorm gedwongen worden die op de lange termijn schadelijk kan zijn voor het kind. Dat wil ik niet, dat wil jij niet, dat wil niemand. Misschien moet een aantal van de bekende schoenkoopwijsheden (bij voorkeur 's avonds een duimbreedte ruimte) eens op de proef worden gesteld en aangevuld met verdere tips.
Op kinderfuesse.com publiceert het onderzoeksteam "Kindervoeten - kinderschoenen" onder leiding van dr. Wieland Kinz zijn bevindingen op basis van duizenden gemeten voeten en schoenen.
De EU-maat zegt dus niet zoveel, want er is geen bindende norm op het normminnende continent die dit regelt. Wie online schoenen koopt, moet daarom op de website van de fabrikant naar een maattabel zoeken en de informatie in centimeters of millimeters bestuderen.
Ik bestel meestal alleen schoenen als ik het model al ken en de volgende maat nodig heb. Ik wil retourzendingen voorkomen. Maar zelfs in de winkel zit ik altijd met de vraag wat echt past. Vanuit het oogpunt van een kind is de zaak meestal duidelijk: wat er goed uitziet is de meest comfortabele schoen.
Dan begint het testspel, waarbij je naar de mening van het kind moet luisteren, maar er niet te veel gewicht aan moet toekennen. Het team "Kindervoeten" heeft regelmatig gemerkt dat zowel jongens als meisjes te krappe modellen als geschikt bestempelen - zelfs als ze meerdere maten te klein zijn. Het is ook belangrijk om beide voeten te controleren. Soms verschillen de maten aanzienlijk.
We hebben allemaal wel eens de goede oude duimtest gedaan. Ik kniel, zeg "ga rechtop staan", druk op de teen van de schoen om te controleren en volg dan meestal op met een langdradig "Hmmmmm". Niet zo gemakkelijk om te beoordelen.
Om er zeker van te zijn dat de tenen echt gestrekt in de schoen zitten en niet terugtrekken door de druk, moet je met je andere hand van bovenaf op de tenen drukken. Ik heb dit nog niet gedaan.
Een andere populaire methode is ook misleidend. Vooral bij laarzen of schoenen met teenkappen die moeilijk te voelen zijn, halen mensen graag de binnenzool eruit. De redenering: Als de voet er nog ruimte op heeft, dan past hij ook in de schoen. Dat zou fijn zijn.
Als je op de binnenzool gaat staan om hem te testen, kun je voor een onaangename verrassing komen te staan. Dit komt omdat de binnenzool zelden op maat is gemaakt voor de schoen; soms komt hij van een andere fabrikant. De verrassing is nog groter als je je hiel niet een centimeter van de achterrand houdt - want die rust ook niet op de rand van de schoen, maar ongeveer die centimeter verder naar voren.
Om relatief eenvoudig de juiste binnenlengte te bepalen, is het de moeite waard om een kartonnen sjabloon te maken. Teken hiervoor de omtrek van de voet na en knip er dan een strook uit. Het achterste eindpunt wordt gemarkeerd door de hiel (rond uitgeknipt), aan de voorkant verleng je de strook voor nieuwe kinderschoenen met 17 millimeter.
Als dit sjabloon in de schoen past, zou er de komende maanden genoeg ruimte voor de tenen moeten zijn. Als je je bestaande schoenen controleert, moet de strip 12 millimeter langer zijn dan de voet en er nog steeds ongebogen in passen. Als dit niet meer het geval is, kun je langzaam op zoek gaan naar een vervanging.
Het is grappig: de groei van kinderen wordt meestal liefdevol gemeten en genoteerd als het gaat om lichaamslengte. Voeten daarentegen worden vaak verwaarloosd. Het is de moeite waard om je schoenencollectie regelmatig te controleren. Ik heb het plus12 meetapparaat van het team "Kinderfüsse" besteld, waarmee je de voet- en binnenlengte van de schoen kunt bepalen.
In de toekomst wil ik vaker meten - en ook mijn eigen schoenen controleren. Want zelfs veel volwassenen vinden dat de schoenen die ze dagelijks dragen eigenlijk te klein zijn en ik vrees dat dit ook het geval zal zijn met een of twee van mijn schoenen. Per slot van rekening rent mijn zoon nu rond in zijn favoriete sneakers die hopelijk nog lang zullen passen. Liever elke paar maanden een kneepje in zijn portemonnee dan op zijn grote teen.
Eenvoudige schrijver, vader van twee kinderen. Is graag in beweging, beweegt zich door het dagelijkse gezinsleven, jongleert met verschillende ballen en laat af en toe iets vallen. Een bal. Of een opmerking. Of allebei.