"Black Adam"? Morgen ben ik het vergeten

Luca Fontana

20/10/2022

Vertaling: machinaal vertaald

"Black Adam" heeft Dwayne Johnson en daarmee Hollywoods garantie voor volle box offices. Maar verder levert de film eigenlijk weinig op. Maar het was niet zo vreselijk als het klinkt.

Eén ding vooraf: In deze recensie staan **geen spoilers.**Je leest alleen informatie die bekend is uit de trailers die al zijn uitgebracht.

"Black Adam" is een van Dwayne Johnsons projecten met een groot hart. De voormalige worstelster vecht immers al sinds 2007 voor de realisatie ervan. Om precies te zijn, nadat hij zijn fans had gevraagd of hij liever de superheld Shazam of de superschurk Black Adam moest spelen in een DC comic-verfilming. De fans kozen voor het laatste. Johnson ging ermee door. Onvermoeibaar. Totdat het Black Adam project in 2017 eindelijk officieel werd aangekondigd.

Tegenvalliger dat het lange wachten - en Johnson's aandringen bij Hollywood studiobazen - ons geen superheldenfilm heeft opgeleverd die al te veel aandacht verdient. Te eentonig is de omgeving. De actie te repetitief. En te inconsequent alle personages in de film die niet Black Adam zijn.

Daarover gaat "Black Adam"

Voor 5000 jaar heeft Black Adam (Dwayne Johnson) geslapen. Maar als hij uit zijn graf wordt bevrijd, herkent hij niet langer de Midden-Oosterse Kahndaq die hij ooit bevrijdde van de boze koning en zijn slavernij. Vooral omdat Kahndaq opnieuw belegerd wordt: Deze keer zijn het huurlingen die het volk en hun land uitbuiten op zoek naar de meest waardevolle van alle grondstoffen: Eternium.

Opnieuw gaat Black Adam de strijd aan om blinde woede en pure vernietiging over zijn vijanden te brengen. Dat is precies wat de Justice Society in actie roept: een organisatie onder leiding van Amanda Waller (Viola Davis) die superhelden gebruikt om schurken op te jagen en op te sluiten in het diepste hol. Want Black Adams bijna onbetwiste krachten en immorele methoden vormen een gevaar voor de hele mensheid.

Zacht vermaak in voor- en tegenspoed

Nee, "Black Adam" is niet slecht in dezelfde categorie als bijvoorbeeld Sony's onuitsprekelijke "Morbius". Daaraan afgemeten is "Black Adam" ijzersterk. Niet in de laatste plaats omdat Dwayne Johnsons actiekraker het simpel houdt en zich niet eens blootstelt aan dezelfde valkuil als de vampier-pijpenkraker.

Morbius moet bijvoorbeeld worstelen met het morele dilemma dat hij andermans bloed moet drinken om te overleven - of de drang moet weerstaan en sterven. Zwarte Adam daarentegen is gewoon boos. Altijd. Er zijn geen echte dilemma's, hoewel andere personages in de film voortdurend blaten dat Adam een held is, maar ook een gevaar voor de hele mensheid en daarom opgesloten zou moeten worden. Als kijkers krijgen we dit nooit echt te voelen. Voor het grootste deel slacht Black Adam gewoon gevaarlijk dicht bij de rand van FSK-16 clearance door naamloze, anonieme huurlingenlegers. Dat is niet erg als Hollywood zijn zin krijgt. Huurlingen lijken sowieso het uitschot van de mensheid, die niets beters verdienen - nog een les trouwens die "Morbius" ons al probeerde te leren.

Je kunt het zo doen, denk ik. Vooral als Johnson's en de makers vanaf het begin de ambitie hadden om niets meer te bieden dan oppervlakkig vermaak dat geen seconde in herinnering blijft nadat je de bioscoop hebt verlaten. Ook omdat niets wat het script Black Adam in de weg legt in de verste verte uitdagend is. Zoals fastfood, wel te verstaan. Geil op het moment. Maar niemand denkt langer na over de geplette uienringen of de liefdeloos samengepakte hamburgers van een McDonald's dan het duurt om ze op te eten.

Gore actie ontmoet geestdodende sets

Dus popcorn cinema op zijn best. Geen wonder, de film wordt gedragen door Dwayne Johnsons massieve schouders en charisma (en nekspieren, mijn god, die delen zijn enorm). Zijn optreden is leuk. Zijn borderline absurdistische gepieker doet me voortdurend denken aan Vin Diesel's "Riddick". Van alle dingen. Sinds de gezamenlijke zesde "Fast and the Furious" aflevering staan de twee letterlijke acteerzwaargewichten zo op gespannen voet met elkaar dat ze hun scènes niet tegelijkertijd op de set konden opnemen. Als Johnson ooit had gezegd dat hij die woede in zijn buik meenam naar de set van "Black Adam" om zich beter in zijn rol te nestelen, had ik hem in een hartslag geloofd.

De rest van de cast valt buiten de boot. Aldis Hodges is bijvoorbeeld een norse Hawkman. Quintessa Swindell's speelse Cycloon. Of Noah Centineo's Atom Smasher, die op zijn best een goedkope kopie is van Deadpool. Alleen Pierce Brosnan's Dr. Fate slaagt erin zijn rol als ouder wordende superheld enige gravitas mee te geven. Samen vormen de vier de Spear of Justice Society, aantoonbaar de S.H.I.E.L.D. van het DC-universum, belast met het blussen van haardvuren over de hele wereld voordat ze ontaarden in complete bosbranden.

In "Black Adam" zijn zij het - samen met collateral damage in de vorm van irrelevante en waardeloze huurlingen - die als antagonisten moeten dienen voor Black Adam. Gaap - hoewel ik me sinds "Batman v Superman" uiterlijk niet eens meer erger aan vermeende geforceerde conflicten (praat gewoon met elkaar juist!). Het echte probleem is sowieso een ander: we kennen de leden van de Justice Society nog niet. Noch uit eerdere films, noch uit series. Volgens het motto: eerst de heldinnen en hun krachten, dan hun afkomst en motivaties. Als personages maakt dit hen ongeveer even interessant als lavendelzeep. Er is nooit enige spanning. Geen enkele seconde. Waarom zou ik me hun lot aantrekken als ik ze maar 13 minuten van de film ken?

Het helpt niet dat het grootste deel van de film 124 minuten lang bestaat uit constante CGI-destructie zonder volledige stop. Slechts heel zelden komt het verhaal even op adem. Te weinig naar mijn smaak. Vooral als er niet eens een grote verandering van omgeving is bij de actie, die opzwepend begint maar later eentonig en repetitief wordt; de hele film speelt zich af in de vervallen straten van Kahndaq, die doen denken aan het huidige Caïro. Dit draagt ook bij aan de indruk dat de film nauwelijks van de plek komt, noch inhoudelijk, noch visueel.

Conclusie: Niet bijzonder goed, maar ook niet bijzonder slecht

Als ik aan "Black Adam" denk, denk ik geenszins aan een film die me spijt doet krijgen van de tijd die ik ermee in de bioscoop heb doorgebracht. Laat ik hier duidelijk zijn: "Black Adam" heeft zijn momenten, zijn geslaagde actiepassages, zijn opvallende lijnen - en vooral zijn Dwayne Johnson. Hij verbetert sowieso alles waar hij in zit, ook al is het bronmateriaal nog zo afgezaagd (en speelt het zich niet af in een jungle, haha).

Aan de andere kant is "Black Adam" ongelooflijk eentonig. Zowel in zijn actie als in zijn esthetiek. Na twee uur kon ik nauwelijks vertellen welke specifiek geslaagde scène wanneer plaatsvond. Of welke personages ik naast Black Adam graag terug zou zien. "Black Adam" is gewoon een action one-size-fits-all die niet teleurstelt, maar ook geen eigen unieke smaak heeft.

Solid stuff, dat is alles. Niets meer. Niets minder.

"Black Adam" draait vanaf 20 oktober in de bioscopen. Looptijd: 124 minuten. Vrijgelaten van 12 jaar.

Luca Fontana

Senior Editor

Luca.Fontana@digitecgalaxus.ch

Avonturen beleven en sporten in de natuur en mezelf pushen tot mijn hartslag mijn ritme wordt - dat is mijn comfortzone. Ik geniet ook van rustige momenten met een goed boek over gevaarlijke complotten en koningsmoordenaars. Soms raak ik meerdere minuten opgewonden van filmmuziek. Dit komt zeker door mijn passie voor cinema. Wat ik altijd al heb willen zeggen: "Mijn naam is Groot." meer

Deze artikelen kunnen je ook interesseren