Bose Smart Ultra Soundbar: High-end uiterlijk, maar hoe klinkt het echt?

Bose nam in 2024 een pauze van de soundbar-markt. Maar in de herfst van 2023 lanceerden ze de Smart Ultra Soundbar, een apparaat dat visueel indrukwekkend is. Het vlaggenschip van Bose is zwaar, robuust en heeft een hoogwaardige afwerking - precies wat je zou verwachten in deze prijsklasse. Hij wordt echter geleverd zonder subwoofer. Wie dacht dat Bose het ontwerp fundamenteel had herzien, heeft het mis: De soundbar heeft het elegante, hoekige en platte uiterlijk van zijn voorganger behouden, inclusief de glanzende glazen afwerking en ovale openingen.

Ik vind dit echt mooi - ik hou van duidelijke randen en vormen die niet te speels zijn. Het heeft ook duidelijke voordelen, afhankelijk van het ontwerp van de tv en de standaard: Je kunt hem tussen de standaards plaatsen, omdat hij daar slank genoeg voor is, of je kunt hem voor de standaards en onder de tv plaatsen. Omdat hij relatief laag is, belemmert hij het gezichtsveld van de tv niet. Iets wat bij de 8,7 centimeter hoge Sonos Arc bijvoorbeeld wel eens gebeurt - hier in de test - als je heel laag in je fauteuil zit. De Bose daarentegen is slechts 5,8 centimeter hoog (en 105 centimeter lang).

De Smart Ultra, die verkrijgbaar is in "Arctic White" en zwart, heeft ook een uitsparing aan de achterkant voor de aansluitingen. Hierdoor kun je stroom- en HDMI-kabels discreet onder de tv laten lopen, zodat ze niet zichtbaar zijn vanaf de voorkant. Er zijn ook knoppen voor Amazon Alexa en microfoon dempen aan de bovenkant. Er is ook een LED-balk die de huidige status weergeeft - van Bluetooth tot telefoongesprekken.

Een kijkje onder de motorkap

Keyword "inner values": Met negen drivers heeft de soundbar genoeg kracht. Drie tweeters, één aan elke kant en één in het midden, en in totaal zes breedbanddrivers, waarvan er twee naar boven zijn gericht (upfiring). Zo produceert de bar 3D-geluid.

Er zijn ook genoeg aansluitingen in de eerder genoemde uitsparing: een HDMI eARC, optische ingang (ToS-Link), ethernet en zelfs een aansluiting voor de Adaptiq headset - dit is een eigen Bose systeem dat de ruimte meet en het geluid aanpast. Er is ook een USB-C poort. De poorten zitten niet alleen allemaal aan de achterkant, ze zijn ook zo geplaatst dat de kabels elkaar niet kruisen. Wat Bose niet doet is HDMI passthrough. Logisch, want er is maar één HDMI-poort. Andere soundbars in dezelfde prijsklasse bieden twee aansluitingen (inclusief passthrough) - bijvoorbeeld de Bravia Theatre Bar 8 van Sony

Naast de Bluetooth verbindingsoptie zijn AirPlay2 en Chromecast ook virtuele interfaces. Hiermee kun je inhoud naar de bar streamen.

Adaptiq en Bose app

Het Adaptiq-systeem zorgt ervoor dat het geluid wordt aangepast aan je kamer. Hiervoor zet je de meegeleverde headset op en start je de Adaptiq meting in de app. Vervolgens ga je op vijf verschillende plekken in de kamer zitten en stuurt de soundbar geluiden door de kamer.

Deze zijn wat onaangenaam - ze doen denken aan een mengeling van synthesizer of walvisgezang. Hoe raar het ook klinkt, het werkt verrassend goed. Met andere apparaten - bijvoorbeeld de Live Beam 3 van JBL, hier in de test - vond ik de kalibratie veel minder effectief. Met de Smart Ultra daarentegen, merk ik meteen in de geteste voor-en-na test hoe de lage tonen een beetje zijn afgezwakt en de hoge tonen niet meer zo schel zijn. Hierover later meer.

De app biedt ook verschillende slimme functies: Er is bijvoorbeeld directe ondersteuning voor Spotify, Deezer en Amazon Music. Het is alleen jammer dat Tidal Connect ontbreekt - een minpunt, vooral voor hifi-fans. Je moet de klassieke Bluetooth methode gebruiken.

Je kunt ook AirPlay en Chromecast bedienen en het geluid naar wens aanpassen met een equalizer. Last but not least: als de app je niet bevalt, heb je bij Bose ook nog een ouderwetse afstandsbediening.

Geluid: een beetje oud, maar als de prijs goed is ...

Ik spring meteen naar mijn audiohoogtepunt: de AI-gebaseerde dialoogfunctie. Deze benadrukt stemmen - dat wil zeggen gesproken dialoog. De AI zorgt ervoor dat de soundbar gesproken taal in realtime herkent en versterkt. Bijvoorbeeld wanneer dialoog moeilijk te verstaan is door harde achtergrondgeluiden, explosies of ander gedoe. Vooral plosieve en sibilante geluiden worden dan benadrukt. Hetzelfde geldt voor scènes waarin mensen mompelen.

Dit werkt eigenlijk goed! Dus ik was blij dat ik in de kogelregen in "Blood and Gold" of het straalgeluid van "Maverick" een klein hulpje had om de dialoog te begrijpen. Bij studiopraat - in mijn geval het sportpanorama - of bij het luisteren naar muziek kunnen de stemmen onaangenaam snijdend klinken en de instrumenten wat onevenwichtig als de dialoogfunctie ingeschakeld blijft. Het hangt er natuurlijk vanaf waar je van houdt. Ik zet hem altijd uit.

In eerste instantie heb ik de Bose Smart Ultra direct uit de doos gebruikt, dus zonder Adaptiq kalibratie. Ik deed dit omdat ik wilde weten hoe hoorbaar de verbetering in het geluid eigenlijk was na de kalibratie. Het systeem verlaagde de bas effectief een beetje en nam de bijzonder schrille geluiden op de koop toe.

Met betrekking tot mijn kale betonnen muren en de harde, afgedichte houten vloer vond ik dit nog steeds prettig, omdat de bijzonder hoge frequenties wat verkleurd en schelder klonken dan eigenlijk de bedoeling was zonder de aanpassing.

Je hoeft echter niet te denken dat de soundbar mat overkomt. Integendeel: het volume en de nog steeds krachtige bas doen me het ontbreken van een externe subwoofer vergeten. Zelfs gecomprimeerde audiocontent - van Bluetooth spelers of gewoon van middelmatige kwaliteit - klinkt goed.

Na het testen van de film, luisterde ik naar een live concert. Hier kon ik ook duidelijk lokaliseren uit welke richting de afzonderlijke instrumenten kwamen. Met surround sound geeft de Bose Smart Ultra zijn grenzen aan, zij het subtiel. Ik had niet altijd het gevoel dat het geluid me echt van de zijkanten bereikte. Er kwam ook heel weinig van achteren. Een echt 3D geluidseffect kwam alleen hier en daar tot uiting.