"Cave Noire": De Game Boy RPG die ik niet kende maar tegenwoordig geweldig vind

Martin Jud

6/5/2022

Vertaling: machinaal vertaald

"Cave Noire" is een Japans Game Boy rollenspel - een roguelike - uit 1991, waarin je je steeds dieper een weg vecht in procedureel gegenereerde kerkers. Hoewel confrontatie niet altijd de beste oplossing is.

Zwaar gehavend van het gevecht tegen een akelig skelet probeer ik mijn avonturiersleerling Hützel in veiligheid te brengen. Helaas struikel ik twee kamers verder in de muffe kerker achteloos het donker in - en merk te laat dat er overal om me heen gekropen wordt. Een enorme duizendpoot stapelt zich voor me op. Even later heeft het monster een volle mond en heeft Hützel een stuk arm minder. Hij kreunt en struikelt als het beest zijn voorste paar poten optilt. Een giftige klauw komt eronder vandaan en ramt even later in Hützels kuit.
.

Ik rol ook met mijn ogen en kreun. Seconden later ben ik echter blij dat ik een paar minuten geleden een tegengif in mijn rugzak heb opgeborgen. Hützel drinkt het reflexmatig op en trekt zich terug in de vorige kamer.

Dat mijn hoofdpersoon op het juiste moment het juiste drankje bij zich heeft is niet vanzelfsprekend met een inventaris die beperkt is tot acht plaatsen. Het feit dat ik een lichtspreuk een dungeonlevel boven me heb laten liggen is een enorme pijn, ondanks het plezier van het tegengif. Daarmee had mijn personage de kamer kunnen verlichten en het gevaar beter kunnen inschatten.

Het spel Cave Noire (カーブノア) werd in 1991 door Konami uitgebracht voor de Nintendo Game Boy. Een goed jaar geleden werd het me door een vriend aanbevolen. Ik was op zoek naar een "nieuwe", eenvoudige retro dungeon crawler die ook goed was voor een kort rondje tussendoor. Een spel dat in de richting gaat van Jeff Lait's "Powder" zou het moeten zijn. Even later is Cave Noire me tot op de dag van vandaag bijgebleven. Het vergde meer van mijn tijd dan ik ooit had gedacht. Daarom deel ik deze retro tip met je.

Japanse RPG met Engelse mod

Hoewel het spel meedogenloos kan zijn, is er geen haast als je speelt. Het rollenspel is turn-based - als je personage een actie uitvoert, doen alle monsters dat ook. Ze bewegen echter niet door de kamer en velen hebben hun eigen vaste bewegingspad. Alleen bepaalde monsters volgen je in dezelfde kamer of op één scherm. Andere kun je zo nodig gewoon omzeilen.

Cave Noire heeft een snel te leren spelprincipe en is ook gericht op beginnende rollenspelers. Of aan vrienden van het puzzelen, want het komt erop neer dat in de grotten lastige hersenkrakers op je wachten. Als je op zoek bent naar een klassieke RPG, ben je hier aan het verkeerde adres.

Ik was stout en deed waarschijnlijk iets verbodens; bestelde een Engels aangepaste versie van Cave Noire op een Game Boy spelmodule. De verkoper uit de VS werd kort na de bestelling geblokkeerd op het verkoopplatform, maar de module kwam wel aan. Konami bracht het rollenspel in het Japans uit op 19 april 1991. Een patch met Engelse taal werd geleverd door Aeon Genesis op 14 februari 2012. Over het project schrijft het ROM-hackerscollectief in de patchgeschiedenis:

Dankjewel, Aeon Genesis!

Na het kopen - of was het "kopen"? - van de gemodificeerde versie plaagde mijn geweten me. Niet alleen tegenover Konami en Nintendo, maar ook tegenover de vertalers, die net zo weinig verdienen aan het product. Daarom heb ik me ook een origineel van het spel aangeschaft. De verzending vanuit Japan duurde twee weken. Ik betaalde in totaal 39,99 US dollar. Het Engelse exemplaar kostte, inclusief verzending, slechts 13,98 US dollar.
.
Maar wat biedt Cave Noire eigenlijk, en waarom fascineert het me zo dat ik het al een jaar lang af en aan speel op verschillende Game Boys en Anbernic handhelds?

De gameplay: wanneer monster-bashen niet alles is

Cave Noire behoort tot de role-playing subgroep van roguelikes. Een roguelike is een RPG die de gameplay volgt van het spel Rogue uit 1980. In tegenstelling tot Rogue heeft Cave Noire elf jaar later al echte graphics, ter vervanging van een op tekstsymbolen gebaseerde wereld.

Net als bij Rogue speel je een turn-based dungeon crawler die meerdere levels beslaat. Het levelontwerp is procedureel gegenereerd. Dus elke keer dat je speelt, krijg je een andere wereld die je opnieuw uitdaagt. Er is ook permadeath; als je sterft, moet je helemaal opnieuw beginnen. Je kunt dus niet opslaan in een kerker. Maar dat is niet zo tragisch, want Cave Noire bestaat uit vele quests en elke opdracht leidt naar een nieuwe kerker. Je quest level wordt opgeslagen na succesvolle voltooiing.

In Cave Noire kun je op avontuur als held of heldin. Omdat ik mijn digitale exemplaar wil spelen, kies ik de mannelijke en typ de naam Huetzel in. Eigenlijk zou zijn naam Hützelbrützel moeten zijn, maar het spel laat maar acht letters toe.

Dan komt het verhaal op gang. Hoewel, zoals typisch is voor het subgenre, het verhaal karig is en niet de hoofdzaak. Wat telt in een roguelike is de gameplay.

Je verhaal begint.

Jouw verhaal begint in het dorp Karuzu. Je hebt gehoord dat daar vier kerkers zijn en veel leerling-avonturiers. Ze streven ernaar hun vaardigheden dag en nacht te verbeteren in de ondergrondse labyrinten. Zij streven naar wat jij ook nastreeft: de titel "Avonturier" van het plaatselijke gilde behalen.

Vier(tal) kerkers, vier missies: Feeën redden, Monster doden, Goud verzamelen en Orbs vinden

Om het avonturiersgilde je de titel te kunnen geven, moet je vier kerkers binnengaan en in elke kerker een andere taak volbrengen. Bovendien moet je elke taak voltooien in zes progressief moeilijkere playthroughs of levels. Dit betekent niet dat het spel daarna voorbij is. Na de 24 hoofdmissies kun je nog moeilijkere levels aangaan. Er zijn in totaal negen niveaus en een masterniveau per kerker - dat zijn er veertig.

De vier in te vullen taken omvatten:

• Monster quest - dood een bepaald aantal vijanden

• Gouden zoektocht - verzamel een bepaalde hoeveelheid goud

• Orb quest - vind een bepaald aantal orbs die op bokalen lijken

• Fairy quest - zoek sleutels en feeën die gevangen zitten in kooien en bevrijd een bepaald aantal

Het lastige is dat je bij de Orb quest voor elke orb een inventory slot nodig hebt. Dit betekent dat je op quest level 6 bijvoorbeeld zes slots nodig hebt voor de quest items alleen - op level 10 heb je ze alle acht nodig. Goud daarentegen kun je zoveel bij je dragen als je wilt. De sleutels van de feeënzoektocht hebben daar ook ruimte voor nodig, al is het maar tijdelijk.
.

Wanneer je een kerker hebt gekozen, bid je eerst voor een boom - de bosgod - en in ruil daarvoor ontvang je vier voorwerpen die je naast je zwaard van nut kunnen zijn. Dan moet je, voordat je naar binnen gaat, bedenken dat het doden van monsters niet voor elke opdracht de juiste tactiek is - in feite alleen voor de monsterzoektocht. Dit is belangrijk, want alleen de eerste paar quest levels zullen je grote blunders vergeven. Daarna stijgt de moeilijkheidsgraad sterk - vooral vanaf level 7 vind ik sommige rondes bruut als de pest. Op een gegeven moment word je geacht een uitdagende 79 goud te verzamelen of twintig monsters te doden op niveau 9 - op quest level 1 waren het slechts drie vijanden.

Als je het doel van een queeste hebt bereikt, verschijnt er een deur in de buurt. Als je die betreedt, word je teruggevoerd naar het dorp.

De spelwereld: geheime doorgangen, spreuken en monsters

In pijn leer je belangrijke dingen. Als je uitroeptekens ziet in een gedachtenballon boven je personage, kan het volgende moment de grond onder je voeten vandaan vallen. Als je een ronde wacht en niet verder gaat, val je in de ondergrondse. Hierdoor loop je schade op en kom je in een nieuw gebied.

Waar je nooit op moet gaan staan is lava. Zeker, dat weet elk kind. Op dezelfde manier is de kwestie van een diagonale beweging voor mij niet aan de orde. Pas bij het schrijven van deze regels besef ik dat ik het normaal vind om me slechts in vier richtingen te kunnen bewegen.

Naast de bovengenoemde probleemgebieden zijn er ook gaten die al bestaan bij het betreden van een ruimte. In zeldzame situaties kan een val in het lagere niveau je weliswaar schade berokkenen, maar deze kunnen ook helpen. Een berekenbaar risico als het alternatief een door een cycloop bewaakte trap is. Hij heeft maar één oog, maar kan ongeveer net zoveel verdragen als jij en slaat net zo goed.

Heb ik al gezegd dat trappen altijd naar beneden leiden? Als je de bodem hebt bereikt, zijn er geen trappen die naar boven leiden op het nieuwe niveau. Waar is het gebleven?

Egal.

Het tij kan ook keren in andere uitzichtloze situaties met schijnbaar afgesneden vluchtwegen. Als je naast een muur staat en er verschijnen vraagtekens in een gedachtewolkje, dan wijzen die op een geheime doorgang. Om het te openen ren je tegen de muur, wat pijnlijk klinkt en eruit ziet, maar je geen kwaad doet. Dat staat zelfs in de handleiding. Er staat ook dat je moet uitkijken voor wezens die over gaten kunnen lopen. Evenzo zal, als je naast een onzichtbaar veld staat, een gedachteballon verschijnen om dit aan te geven. Dus verzamel je moed en loop eroverheen.

Goede velden trouwens, zijn alle anderen die nog niet genoemd zijn. Een beetje ondergrondse stroom is geen probleem - gewoon doorlopen en doorgaan.

Van attributen, kisten, buit en het gevecht

In Cave Noire krijg je permanente attribuutverhogingen als je bepaalde quest levels bereikt. Dit gebeurt automatisch, maar het effect is zo minimaal dat ze niet meeschalen met toenemende moeilijkheidsgraad. Evenzo zijn vaardigheden geen punt - je hebt ze niet, hebt ze niet nodig, wint er geen, en gaat niet vooruit in levels.
.

Je kunt slaan met je zwaard, bewegen, voorwerpen oppakken, voorwerpen gebruiken of laten vallen, met je hoofd tegen muren knallen, teleporteren over een geschikt warpveld, de trap naar beneden gebruiken, naar beneden vallen, sissen in lava of talloze andere sterfgevallen. Of je kunt gewoon een ronde wachten. Omdat de vijanden zich door de kamers bewegen, kan dit de moeite waard zijn. Je wacht in veiligheid in de voorkamer tot de spin verder is geslopen in de verkende doelkamer. Sluip er dan langs.

Er zijn voorwerpen te vinden in de kamers.

Items zijn relatief schaars in Cave Noire. De meeste zijn te vinden in kratten - monsters brengen geen ervaringspunten of buit. Het karige artikelaanbod past bij de ultrakleine en bijna altijd volle inventaris. Waar andere RPG's een groot arsenaal aan wapens bieden, zijn er hier bijvoorbeeld slechts vier zwaarden en schilden per stuk - zoals een vlammend zwaard dat plus twee op de aanval geeft.

Als je een beter zwaard of schild vindt, is er geen speciale plaats waar je het uitrust. Ze nemen inventarisruimte in, in tegenstelling tot het "startzwaard". Slechte uitrusting laten vallen is daarom verplicht.

Als je besluit een beter zwaard of schild te gebruiken, is er geen speciale plaats waar je het kunt neerzetten.

Als je besluit te vechten, moet je eerst twee dingen controleren: Druk op de Select-toets, die de HP van de tegenstander weergeeft. Als je hem op grond van je ervaring of hitpoints als een vrij sterke brok inschat, controleer dan eerst je inventaris - bij twijfel kun je beter een vliegspreuk gebruiken die je naar een willekeurig ander veld brengt. Of je kunt de schurk neerhalen met een vlamspreuk. Als er daarna iets beweegt, zwaai dan met je mes en hoop dat de tegenaanval uitblijft.

Als je ooit verdwaalt, kun je met de startknop je kamp oproepen, waar je niet alleen een karakteroverzicht vindt, maar ook een kaart. Helaas is het niet mogelijk om in het kamp te rusten en jezelf te genezen of spreuken te leren. Geen leveling, geen slaaptijd - je bent dag en nacht in de kerker. Wat niet verkeerd is, want een minotaurus kan je verrassen terwijl je slaapt. Of erger...

Conclusie: voor blijvend RPG-plezier zijn eenvoudige graphics voldoende

In termen van moeilijkheidsgraad is Cave Noire uitdagend. Het is echter niet te veeleisend - ik voel me noch gepest noch gefrustreerd door het spel. Voor wie van Dark Souls-spellen houdt, zou het spel een wandeling in het park moeten zijn - voor mij is het precies goed. Als casual gamer lukt het me, mede dankzij de snel te leren mechaniek van het spel. Als je van hersenkrakers en rollenspellen houdt, laat Cave Noire je waarschijnlijk niet los. Wat ook komt door de procedureel gegenereerde wereld, de steeds opnieuw ingerichte kamers, monsters en kisten. Als je kunt accepteren dat de dood deel uitmaakt van het leerproces, zullen jij en je ontluikende held als gevierde avonturiers uit de kerkers tevoorschijn komen.

Cave Noire biedt met zijn retro graphics een prachtig contrast met de hedendaagse titels. Zelfs na meer dan dertig jaar - of pas na dertig jaar, zoals in mijn geval - is het een bevredigende rollenspelervaring waarvan je de hoofdopdrachten met een beetje inspanning en denkkracht in minder dan twee uur kunt voltooien. Maar dat hoeft niet, want de geslaagde quest runs worden opgeslagen, in tegenstelling tot het lopende spel.

Martin Jud

Senior Editor

martin.jud@digitecgalaxus.ch

De dagelijkse kus van de muze stimuleert mijn creativiteit. Als ze me vergeet, probeer ik mijn creativiteit terug te winnen door te dromen, zodat het leven mijn dromen niet verslindt.

Deze artikelen kunnen je ook interesseren