De stop-motion stijl is het beste aan "Spirit of the Samurai".

"Spirit of the Samurai" roept gemengde gevoelens bij me op. Aan de ene kant ben ik gefascineerd door de geweldige kunststijl en de duistere sfeer. Stop-motion animatie is allesbehalve de norm in videogames - waarschijnlijk vanwege tijd- en budgetbeperkingen. Aan de andere kant lijkt de stijl moeizaam voor een actiespel. Af en toe lijken de bewegingen van held Takeshi meerdere frames over te slaan. Maar het grootste probleem van het spel is de gameplay.

Zwart-wit geschiedenis

Het verhaal van het spel wordt verteld door de geest van een vos. Het gaat over de legendarische krijger Takeshi, die zijn dorp moet beschermen tegen een aanval van demonen.

Een groot deel van het verhaal wordt verteld in CG cutscenes. Deze zien er prachtig uit en de Engelse en Japanse voice-overs zijn goed. Het is een klassiek goed tegen kwaad verhaal. Het is ook doorzichtig en er zijn geen grote verrassingen. Het verhaal is ook niet bijzonder bijzonder en heeft last van pacingproblemen.

De ontwikkelaars hebben duidelijk de tijd genomen voor de stop-motion animaties. Dit heeft zijn vruchten afgeworpen. De presentatie is het beste aspect van het spel waardoor ik "Spirit of the Samurai" überhaupt wilde spelen. Helaas lijden bepaalde aspecten van de levenskwaliteit hieronder.

Nauwelijks zijmissies

Aan het begin van het spel verzamel ik twee zijmissies. Ten eerste moet ik wat spijkers halen. Die vind ik in het huis ernaast. De tweede side quest is ook een klassieke fetch quest. En dat is het min of meer voor de zijmissies. Omdat ze niet bijzonder fantasierijk zijn en zelden voorkomen, hadden de ontwikkelaars ze helemaal achterwege kunnen laten. Iets wat ik vaak bij mezelf dacht terwijl ik het spel speelde.

Het gevechtssysteem is oké, maar oneerlijk

Ik maak kennis met het gevechtssysteem tijdens een vriendschappelijke sparringsessie met een andere samoerai. Takeshi kan combo's uitvoeren met de katana, ontwijken, blokkeren, pareren en pijlen afschieten met de boog. Dat is het voor de mogelijkheden, er worden er niet meer toegevoegd in de loop van het spel. Het gevechtssysteem zelf is oké, maar biedt weinig variatie. Als ik eenmaal heb uitgevonden wat werkt tegen de specifieke vijanden, is dat alles wat ik doe. Het helpt ook niet dat de selectie vijanden niet bepaald enorm is.

Daarnaast is het gezichtsveld niet bijzonder groot, vooral in gesloten ruimtes. Bepaalde kamers zijn ook verduisterd en ik kan alleen zien wat erin staat als ik ze binnenga - zelfs als ik er al eerder ben geweest. Dus als ik tegen een tegenstander vecht en de kamer verlaat, wordt het weer donker en weet ik niet wat mijn tegenstander aan het doen is.

Extra frustrerend zijn boogschutters die uit het zicht schieten en wiens pijlen ik alleen kan ontwijken door te rollen. Al met al voelt het alsof ik niet word geraakt door een gebrek aan vaardigheden, maar omdat de mechanica gewoonweg oneerlijk is.

Overbodige RPG-elementen

Het speciale systeem waarmee ik combo's kan aanpassen zorgt voor wat afwisseling. Ik leer nieuwe moves door in level te stijgen of door voorwerpen te vinden. Deze kan ik dan toevoegen aan mijn combo-repertoire. Als ik bijvoorbeeld even snelle moves nodig heb voor snelle tegenstanders, stel ik mijn combo's zo samen. Dat is tenminste de theorie. Maar het menu hiervoor is verwarrend. Ik weet nooit of ik de zet goed heb geselecteerd en uiteindelijk past er niets. Dit frustreert me zo erg dat ik nooit veel experimenteer met de instelmogelijkheden.

De RPG-elementen zijn dus niet erg goed doordacht. Ik kan ook mijn statuswaarden verbeteren door te levelen. Maar het is niet duidelijk wat ik precies verbeter en ik kan het niet ongedaan maken.

Onbegrepen ideeën

Veel andere dingen lijken ook ondoordacht. Bijvoorbeeld het oppakken van voorwerpen. Ik moet op een knop drukken om Takeshi te laten bukken en de buit op te laten pakken. De animatie is echter traag en als ik per ongeluk op de knop druk terwijl er nog vijanden in de buurt zijn, vallen ze me aan. Ik maak dus eerst de kamers vrij van vijanden en ren dan overal weer doorheen op zoek naar de buit. Ik hamer op de opraapknop omdat ik er maar kort om word gevraagd en ik meestal te ver ren en dan weer terug moet. Het zou makkelijker zijn als Takeshi de voorwerpen automatisch opraapte - het is onnodig ingewikkeld op deze manier.

Verder lijken bepaalde mechanieken onvolwassen. De voorwerpen die ik verzamel zijn bijvoorbeeld bessen die ik kan aanbieden bij heiligdommen. In ruil daarvoor ontvang ik wierook, de valuta van het spel. Maar meer ook niet. De ontwikkelaars moeten hier een soort knutselsysteem hebben gepland, dat het niet heeft gehaald in het voltooide spel. Ik krijg tenslotte ook wierook als ik kratten plunder of vijanden versla. Waarom ik bessen of iets dergelijks zou moeten offeren voor meer wierook, slaat nergens op.

Zelfs de andere speelbare personages kunnen de gameplay niet redden

Naast Takeshi speel ik op bepaalde momenten de kat Chisai of de boomgeest Kodama. Als kat kan ik niet vechten en moet ik me verstoppen of vluchten. Dit is waar de stop-motion animaties vervelend blijken te zijn. Soms moet ik met frameprecisie wegspurten als ik niet bij het laatste checkpoint wil eindigen. Dat is niet eenvoudig met de stop-motion animaties. Net als bij de gevechten heb ik het gevoel dat het de oneerlijkheid van het spel is en niet mijn gebrek aan vaardigheid als ik in het stof bijt.

Als Kodama kan ik mezelf tenminste verdedigen. Maar de scènes zijn allesbehalve revolutionair. Bovendien is het tempo van het spel vervelend, omdat ik in het midden van het spel in hun vacht glijd of waar de geesten ook van gemaakt zijn. Dus na de inleidende scène ben ik weg bij Takeshi - voor ongeveer een derde van het spel.

De platformelementen zijn vervelend

Ik zou met al deze kritiek kunnen leven. Maar de ontwikkelaars hebben nog een element toegevoegd dat niet volledig is uitgewerkt - erger nog: het past niet bij de stop-motion animaties. Namelijk de platformelementen. Ik ga veel te vaak dood omdat Takeshi gewoon niet op tijd reageert op mijn input, bijvoorbeeld als ik over een gat met dodelijke palen wil springen. Stop-motion en "van platform naar platform springen" gaan gewoon niet samen in "Spirit of the Samurai".

Uitgever Kwalee adverteert het spel ook met Metroidvania-elementen. Ik vind echter noch een grote, samenhangende wereld noch een open spelervaring. "Spirit of the Samurai" is lineair en heeft een level-gebaseerd spelontwerp. Er is geen sprake van vrije verkenning en ik open ook geen nieuwe gebieden door vaardigheden te verwerven. Het spel is een klassieke sidescroller met actie.

"Spirit of the Samurai" is uitgebracht op 12 december 2024 voor pc, PlayStation 5, Xbox Series, Xbox One. Het spel is mij ter beschikking gesteld door Digital Mind Games voor testdoeleinden op pc.