Gids
Kosmos De vroege vogel kan mijn kont kussen - de vogelgids voor laatkomers
Duits, Michael Schmolz, 2022
De vroege vogel vangt de worm, maar de nachtuil krijgt de muis
23/1/2025
Vertaling: machinaal vertaald
Pennsuse, ochtendmopper, slome: laatopstaaners hebben veel bijnamen - en geen enkele is vleiend. Maar ze zijn niet lui, ze zijn gewoon later productief. Een ode aan iedereen die 's avonds doorwerkt.
Als late vogel vind ik ze steeds vermoeiender worden: de eindeloze commentaren van mensen die 's ochtends al een half boek hebben geschreven, de was hebben opgehangen en twee rondjes hebben gejogd.
Early risers houden ervan om late vogels te laten zien hoe actief, productief en innovatief ze 's ochtends zijn. Dat zij als vroege vogels - of leeuweriken - de worm vangen. Wat ze verzuimen te vertellen is dat 's avonds, als uilen de vette muizen vangen, ze weer in het nest ploffen.
Genetica vs. de economie
En dit brengt ons bij het centrale verschil tussen vroege vogels en late slapers: ze hebben een ander - voornamelijk genetisch bepaald - slaap-waakritme. Late vogels slapen niet langer, maar op een ander tijdstip. Alleen kortslapers (ongeveer één procent van de bevolking) kunnen toe met minder dan zes uur slaap. Dus 's ochtends wakker en alert zijn is niet meer een bijzondere prestatie dan 's avonds laat rondfladderen. Het is gewoon een biologische aanleg.
"Maar mensen die laat opstaan zijn minder gezond en minder succesvol," hoor ik de leeuweriken al krijsend uit de bomen schallen. Ja, dat is waar. Volgens recente studies hebben late vogels een hoger risico op hart- en vaatziekten en minder carrièrekansen. Dit is echter ook te wijten aan het feit dat de economie en het dagelijkse werkleven in ons deel van de wereld gericht zijn op vroege vogels. Als degenen die laat opstaan niet in het korset van de vroege vogels gedwongen zouden worden, zouden ze veel gezonder leven.
Bron: TetianaKtv/Shutterstock
De onzichtbare agenten
Stel je het omgekeerde geval voor. Een leeuwerik heeft 's avonds net haar ogen gesloten. De wekker wekt haar om 23.00 uur uit haar dromen. Slaperig worstelt ze zich naar de badkamer. De uil is daar en huilt: "Oooh, lig je al in bed? De dag is nog jong. Ik heb net de vaatwasser geleegd, deelgenomen aan een pilatesles en de vloer gedweild. Schiet eens op!"
Onrealistisch? Slechts in één opzicht: de uilen die ik ken houden hun prestaties niet voortdurend voor aan de slaperige ogen van de ochtendvogels. Ze werken onopgemerkt en rustig voor zichzelf. In de stille, donkere uren, wanneer niemand stoort hen stoort. En zo blijven hun prestaties vaak verborgen.
Flexibiliteit en voldoende slaap
Mekaar op de kast jagen bereikt uiteindelijk niets. Het zou beter zijn om onze werktijden - waar mogelijk - nog meer af te stemmen op het individuele slaap-waakritme. Dat zou ook minder files, forenzenchaos en kortere rijen bij de winkels betekenen.
Het is een onuitsprekelijke slechte gewoonte om de rare werkvogels te prijzen die als eerste op de steel zitten en als laatste opstijgen. We zouden degenen moeten eren die waarde hechten aan voldoende slaap, pauzes en gezonde grenzen. Want één ding geldt net zo goed voor nachtvogels als voor ochtendvogels: met verzwakte vleugels kunnen ze zo lang flapperen als ze willen. Ze komen niet van de grond - en vroeg of laat vallen ze van de tak.
Ben jij een vroege vogel of een late vogel? Schrijf het in de comments.
Omslagfoto: photomaster/Shutterstock
Darina Schweizer
Senior Editor
Darina.Schweizer@digitecgalaxus.chStadskind dat van het platteland is teruggekeerd naar het stedelijke rijk en haar zolderflat heeft omgetoverd tot een strandhuis van aloë's en vuurtorens. Dierenliefhebster die geïnteresseerd is in psychologie met een ongevaarlijke uitstraling, zwarte humor en een criminele smaak in boeken.