Design made in Switzerland: 5 Zwitserse cultproducten die spelen met de kleur rood
Rood wordt gezien als bedreigend en onrustbarend. Toch heeft de kleur zijn weg gevonden naar veel Zwitserse ontwerpen. Productontwerpster en curator Gabriela Chicherio legt me uit waar het allemaal om draait.
Gabriela Chicherio uit Zürich wilde zich nooit op één ding concentreren. Daarom heeft ze sinds het afronden van haar studie productontwerp aan ECAL verschillende doelen nagestreefd. Ze ontwierp meubels onder haar eigen naam, voor Beat Karrer of merken als Ligne Roset, assisteerde bij industrieel ontwerp bij ZHdK en was medeoprichtster van de Design Biennale met Andreas Saxer. Hoewel ze altijd al geïnteresseerd was geweest in internationaal design, groeide haar nieuwsgierigheid met elk nieuw station, vooral om Zwitsers design te communiceren. Dit bracht haar op het idee om wandelingen door Zürich aan te bieden om mensen te informeren over design in de openbare ruimte dat in Zwitserland wordt gemaakt. Tegelijkertijd lanceerde ze het hoorspelproject "Design-Storyphone", waarin ze geïnteresseerden de verhalen vertelt over hoe bekende alledaagse producten zoals de Victorinox economy dunschiller "Rex", smaakmakers of de Omega punaise. Het verbazingwekkende is: Veel van de genoemde Zwitserse bedrijven spelen al sinds hun oprichting met de kleur rood in hun ontwerpen. Ze lijken het te gebruiken om de ontwerpkwaliteit te benadrukken. En dat ondanks het feit dat het vaak wordt gebruikt om gevaar of zelfs woede uit te drukken.
Waarom hyp je uitgerekend alledaagse voorwerpen?
**Gabriela Chicherio, productontwerper:**Ik wil graag het vermoeden weerleggen dat design een luxe is. Veel mensen denken dat het iets elitairs is. Toch zijn we bewust of onbewust voortdurend in dialoog met design. Bij het inrichten van onze huizen, het kiezen van leer-apps of mobiele telefoonspelletjes.
Zelfs het Caran d'Ache potlood, dat elk schoolkind in Zwitserland lijkt te gebruiken, is design.
De schrijfwarenfabrikant uit Genève lijkt de kleur rood vanaf het begin te hebben gevierd in zijn logo en producten. Waar is het merk zo bekend om geworden?
Caran d'Ache was en is bijzonder innovatief. Het was het eerste bedrijf dat het metalen vulpotlood met tangmechanisme Fixpencil introduceerde in 1929 en het aquarelpotlood Prismalo in 1931. De Neocolor waspastels werden gebruikt door Miro en Picasso en de rode potloden door de meeste kinderen in Zwitserland. Het bedrijf zet zich ook in om een steeds groter deel van zijn potloden van gecertificeerd Zwitsers hout te maken.
Hoe wordt het potlood gemaakt?
Het wordt gemaakt van grafiet en hout in het kanton Genève. Eerst wordt het lood gemaakt van een mengsel van grafietstof, klei en water. Daarna wordt het tot een dunne staaf geperst, gebakken en afgewerkt met was of een mengsel van verschillende wassoorten voor beter glijden. De stiften worden ter bescherming in twee precies gesneden houten planken gelijmd. De afzonderlijke potloden worden vervolgens van elkaar gescheiden met een frees, waardoor de zeshoekige dwarsdoorsnede ontstaat. Dit voorkomt dat het potlood wegrolt op een ongelijk oppervlak. Als Caran d'Ache de potloden van zijn dagelijkse productie in de lengte zou leggen, zou het van Genève naar Rome reiken - bijna 700 kilometer.
Het lang gevestigde bedrijf PB Swiss Tools bestaat al sinds 1878 en gebruikt ook een rood handvat voor zijn schroevendraaiers. Wat zit erachter
Hun rode handvat is gemaakt van cellulose aceto-butyraat (CAB). Het plastic wordt gemaakt door een chemische reactie van cellulose met een mengsel van azijnzuur en boterzuur, wat meestal een onaangename geur veroorzaakt. Om dit tegen te gaan voegt PB Swiss Tools een subtiele vanillegeur toe aan de handgrepen om de geur te neutraliseren. Of het rood bedoeld is om de Swissness te benadrukken of gewoon een goede contrasterende kleur is, kan ik niet beoordelen.
Hoe is de schroevendraaier gegoten?
Hoewel de handgrepen worden gegoten volgens het gestandaardiseerde spuitgietproces, wordt het metaal gemaakt van een extra slijtvaste speciale legering op basis van verenstaal, die wordt geproduceerd volgens een speciaal recept van PB Swiss Tool. Het bijzondere aan dit bedrijf is dat het ontwerp altijd direct is afgeleid van de ergonomie en de toepassing. Net als bij het principe "vorm volgt functie" zijn er geen puur decoratieve elementen.
Welke merken vieren ook rood in hun ontwerp?
Rood was het belangrijkste element van de verpakking van de Omega-blikken. Het rode deksel speelt ook een prominente rol bij Aromat. Het Duitse bedrijf Knorr breidde in 1907 uit naar Zwitserland en richtte zich na de Tweede Wereldoorlog uitsluitend op de Zwitserse markt en smaak. Aromat werd in 1953 gelanceerd. Om het snel populair te maken, verdeelde Knorr 30.000 mandjes met kruiden onder Zwitserse restaurants. Maar ook de rode, groene en gele afbeeldingen vielen op in elk schap. Het verpakkingsontwerp werd gemaakt door Armando Rutelli, een opgeleide grafisch ontwerper van textiel en reclame. In de jaren 60 werd de Knorrli toegevoegd door grafisch ontwerper Hans Tomamichel uit Ticino. De kleine kabouter werd de merkambassadeur en populaire figuur voor het hele Zwitserse assortiment Knorr.
Wat maakt de verpakking speciaal
? Aanvankelijk had de tinnen shaker een opening aan de onderkant om bij te vullen. De strooigaten maakten deel uit van het blik en werden afgesloten met een extra deksel. Tegenwoordig is de verpakking geoptimaliseerd voor de productie. Alle functionele elementen zijn gecombineerd in het plastic deksel, dat een scharnier heeft om te openen. Hierdoor kon één onderdeel worden uitgespaard.
Rood hoort ook bij de Trauffer koe. Welke marketing- of ontwerpaanwijzingen zijn hierin gecombineerd?
De abstracte houten koe komt uit het Berner Oberland, dat bekend staat om toerisme en houtsnijwerk. Het wordt beschouwd als een typisch souvenir en is gezaagd, gesneden en beschilderd uit blokken hout. De oren zijn uit leer gestanst. Veel van de stappen zijn met de hand gedaan, maar naar mijn mening zijn de rode vlekken het meest geslaagd. Omdat ze rood zijn, wordt de koe, die eigenlijk geen echte koe wil zijn, een icoon.
De signaalkleur rood wordt beschouwd als tactisch onverstandig en commercieel minder succesvol in productontwerp, dus waarom hebben deze dingen desondanks een cultstatus bereikt?Ik zou niet zeggen dat rood tactisch onverstandig is. Rood is opvallend, luid, karakteristiek, helder en staat ook symbool voor Zwitserland. Ze hebben cultstatus omdat ze goed ontworpen en functioneel zijn. Veel van de producten waar we het over hebben gehad belanden ook in de kast of zijn erg klein, dus veel mensen geven niets om de kleur. Als het daarentegen gaat om grotere woonaccessoires en meubels, zijn veel mensen bang dat iets roods snel zal slijten. Dit komt door de angst om een fout te maken en spijt te krijgen van de beslissing. Dus kiezen mensen liever een neutrale, "eenvoudige" kleur omdat ze niet genoeg vertrouwen hebben in hun eigen smaak.
Heb je wel eens iets roods ontworpen?
Niet iets dat expliciet rood is. Maar ik heb wel eens een bijzettafel in het rood gehad. Helaas ging het slecht met deze kleur. Daarom heb ik er nu een in huis. Het werd beter ontvangen in een lichte citroengele of lichtgroene kleur. Wit en antraciet gingen natuurlijk het beste.
Is het misschien omdat rood binnenshuis een onrustige kleur is? Volgens de kleurenpsychologie is het de meest stressvolle van alle kleuren...
Ik denk dat er wel wat in zit als het om ziekenhuizen of gevangenissen gaat. Daar zou ik ook voorzichtig zijn. Maar waarom zou een woonkamer of badkamer thuis niet verkwikkend kunnen zijn? Bij twijfel verf ik liever een muur rood of kies ik voor rode meubels of accessoires. Het is nooit te gewaagd, alleen te saai.
Dit artikel is gemaakt als onderdeel van onze speciale week met als thema "Rood". Zeven dagen, zeven artikelen. Meer informatie en alle tot nu toe gepubliceerde artikelen vind je hier:
"Er zijn maar twee manieren om je leven te leiden: de ene is te doen alsof niets een wonder is, de andere is te doen alsof alles een wonder is. Ik geloof in het laatste."
- Albert Einstein