Expo 2020: Duurzaamheid en mobiliteit in de woestijn
14/1/2022
Vertaling: machinaal vertaald
De woestijnstad Dubai in de Verenigde Arabische Emiraten is gastheer van Expo 2020. Ik onderbrak mijn vakantie in de Golf voor de Wereldtentoonstelling en legde voor je vast wat de meeste indruk op me maakte.
Duurzaamheid en mobiliteit zijn twee onderwerpen die me erg interesseren. Het zijn ook gebieden waarin ik nog veel kan leren. Deze gedachten staan ook tijdens mijn vakantie in Dubai niet stil. Toen ik las dat juist deze gebieden tot de kernthema's van de Wereldtentoonstelling behoren, was het voor mij duidelijk: daar wil ik heen.
Wereldbeurzen bestaan al sinds 1851, en het thema van deze editie in Dubai is "Connecting minds, shaping the future" en loopt tot 11 maart 2022. Het zou oorspronkelijk lopen van oktober 2020 tot april 2021, maar werd uitgesteld vanwege de Coronapandemie. Het is de eerste Wereldtentoonstelling die in een Arabisch land wordt gehouden.
Het hele duurzaamheidsgedoe is nogal absurd, vooral in Dubai. Hier is uit het woestijnzand een 438 hectare grote stad gebouwd voor zeven miljard frank. Ik ben verbaasd over de grootte van de parkeerplaats: het lijkt wel de grootte van het kanton Uri, alleen minder bergachtig. De taxistandplaats is een kilometer lang. Vandaar loop ik naar een vierkante metalen poort zo hoog als een huis naar de ingang. Daar krijg ik onverwacht mijn eerste glimlach van een oranje robot. Het is Opti, de mascotte van de Expo.
Nederlands paviljoen: water, energie en voedsel
Van buiten ziet het Nederlands Paviljoen er onverwacht uit. Soort tweedehands, verrassend weinig franje. Ik vind dat leuk en het wekt mijn nieuwsgierigheid. Het dragende raamwerk en de vaste elementen zijn gemaakt van gerecycled staal. Binnen is een enorme biotoop. Een windvangschoorsteen op het dak onttrekt vocht aan de woestijnlucht en maakt er water van in het paviljoen. Het kleurrijke dak, bedekt met zonnecellen, is ontworpen door Marjan van Aubel Studio. De zonnecellen zijn gemaakt van een organisch transparant materiaal. Het heeft twee toepassingen: Ten eerste absorberen de panelen energie van de zon. Ten tweede, omdat het semi-transparant is, laat het licht doorschijnen. Het gefilterde licht heeft het juiste spectrum om de eetbare planten op de kegel te laten groeien.
De vloertegels zijn gemaakt van mycelium, de draadvormige cel van schimmels. De schoorsteenachtige structuur helpt de temperatuur en vochtigheid in de kegel te regelen. Dit maakt het ook mogelijk dat in het binnenste vochtige deel oesterzwammen groeien en aan de buitenkant eetbare planten gedijen. Een goed doordacht concept. Ik hou van de vereniging van water, energie en voedsel.
Spanje Paviljoen: Zelero's Hyperloop
Het entreegebied geeft informatie over de geschiedenis en prestaties van Spanje. Binnen het paviljoen loop ik in een cirkel rond een enorm kunstwerk van LED-strips naar beneden. In donkere kamers worden verschillende energiemodellen en toekomstvisies gepresenteerd. Daarnaast ontdek ik de Hyperloop van Zeleros. Het Europese antwoord op Richard Branson's Virgin Hyperloop.
De trein van de toekomst! Het idee: een capsule glijdt door een buizensysteem in een vacuüm met snelheden tot 1000 kilometer per uur. Deze trein rijdt autonoom en zonder uitstoot. Er is plaats voor 50 tot 200 mensen in de verschillende capsules. De actieve magneetzweeftrein met elektrische aandrijving moet de reis van Madrid naar Parijs - hemelsbreed 1050 kilometer - op een dag in 90 minuten afleggen. De EU Commissie heeft de Hyperloop opgenomen in haar strategie voor duurzaamheid en mobiliteit. Een test met mensen is gepland voor 2030.
Ik ben zelf dol op reizen en vind het project fascinerend. Ik ben benieuwd of de Hyperloop echt in 2050 van start gaat zoals nu gepland. Stop! Dan ben ik 63 jaar oud, heb ik een chip in mijn achterhoofd en tier ik over de jeugd. Maar ja, ik wil snel en duurzaam van de ene stad naar de andere.
Toekomstig huis
Door een achteringang kom ik binnen in het Future Haus, het huis van de toekomst. Bijna elk meubelstuk hier denkt voor zichzelf. Iemand gebruikt spraakbesturing om de kleur van de LED-lampjes te veranderen. Afgezien daarvan ziet alles er eenvoudig, wit en indrukwekkend uit. De muur tussen de woonkamer en het kantoor kan verplaatst worden. De TV kan 180 graden gedraaid worden van de woonkamer naar het kantoor. De luidsprekers zijn al in de muur geïntegreerd. Een dakluik is klaar voor toekomstige pakketleveringen per drone. Zonnepanelen zijn natuurlijk ook inbegrepen.
In de keuken gaat de rit naar de veelbelovende technologische toekomst verder. Een groot wit gorillaglas dient als kookplaat. Hier konden tot tien pannen en potten tegelijk gekookt worden. Het maakt niet uit waar ze op de plank staan. Want het oppervlak warmt alleen op waar een pan staat. Als ik mijn hand erop leg, blijft de plaat koel. Een virtueel venster hierboven bestaat uit beeldschermen. Recepten kunnen worden weergegeven, Netflix-series kunnen worden opgeroepen of wat je maar wilt bekijken tijdens het koken.
In de slaapkamer kom ik iets ouds en vertrouwds tegen, het opklapbed. Het schijnt in Zwitserland weer meer in de mode te zijn dan vroeger. Hier gaat het echter om een elektrisch opklapbed met slaapsensoren en ingebouwde verwarmingselementen. Ernaast in de spiegel staat een scherm. Hier kan ik mijn kleren uitstallen of passende combinaties laten voorstellen als ik ooit zin heb in iets anders dan een hoodie.
De badkamer heeft het allemaal. De watertemperatuur kan worden geregeld met handbewegingen. Mijn lengte wordt herkend en de hoogte van de lavabo past zich automatisch aan. Het toilet doet hetzelfde. Hij reinigt zichzelf ook en gebruikt 90 procent minder water. Dat komt omdat het water van de lavabo en de douche wordt hergebruikt. Displays zijn ook toegestaan in de spiegel en het doucheglas en bieden entertainment.
De huisonderdelen, cartridges genoemd, worden allemaal geprefabriceerd in een fabriek. De productiemethoden zijn geïndustrialiseerd, zodat montage ter plaatse slechts ongeveer een week duurt. Joe Wheeler van de Virginia Tech Universiteit zei in een interview met NBC dat zo'n huis 100.000 dollar kan kosten. Goedkoop onroerend goed is nog steeds schaars - vooral in Zwitserland. Maar dat ligt minder aan de bouwkosten dan aan de prijs van de bouwgrond waarop het huis komt te staan.
Al-Wasl koepel
Wanneer ik over het terrein wandel, zie ik de Al-Wasl koepel al van verre. Hoe donkerder het wordt, hoe spectaculairder het gloeit. Het is het middelpunt van de Expo. De koepel werd ontworpen door Adrian Smith en Gordon Gill. Al Wasl betekent "verbinding" in het Arabisch, en daarom is de koepel het centrum van de drie hoofdgebieden "mogelijkheid", "mobiliteit" en "duurzaamheid". 252 laserbeamers projecteren beelden, video's en duizenden kleuren op de koepel. Een spektakel. Ik kan mijn blik nauwelijks afwenden, zo fascinerend zijn de beelden begeleid door muziek. Onder de koepel zijn ook fonteinen, kleine parken, podia, bars en restaurants te vinden. Je kunt alle andere paviljoens vindenhier
.
Naast deze gebieden kon ik tijdens mijn bezoek aan Expo 2020 nog andere spectaculaire momenten vastleggen
.
Thomas Kunz
Photographer
thomas.kunz@digitecgalaxus.chAls fotograaf, persoon en vader vertel ik verhalen zo dicht mogelijk bij het leven. Met al hun hoeken, emoties en uniciteit.
