Gespeeld "Reka": Ik steel het huis van Baba Jaga's heks
De indiegame "Reka" neemt me mee naar de Slavische mythen van Oost-Europa. Mijn huis kan lopen en ik praat met bosgeesten. Ondanks de sombere sfeer geeft het spel me een warm gevoel.
Ik zit in mijn vogel-skelet fauteuil voor de kachel. De stoel is mijn pilotenstoel. Ik spreek tegen mezelf: "Hut, hut, ga waar ik zeg". Een diep, kakelend gekakel klinkt om me heen en mijn nederige hut stijgt de lucht in. Nu kan ik mijn huisje besturen. Ik laat het op twee stevige kippenpoten door het bos sjokken en geniet van het uitzicht van hoog boven de bomen.
Klinkt dat vreemd? Maar dat is het ook. "Reka" neemt me mee op reis naar de bossen van Oost-Europa. De legende van Baba Jaga, een heks in het bos, is daar wijdverbreid. Baba Jaga zou in een huis op kippenpoten wonen en mensen eten. Gelukkig staan die niet op het menu in "Reka". "Reka" is uitgebracht in Early Access op 12 september 2024 en ik heb het spel ongeveer zes uur gespeeld.
Tovenaarsleerling in harmonie met het bos
Ik kruip in de huid van het meisje Reka, die in het bos een oude vrouw ontmoet, dezelfde Baba Jaga. Ze dreigt me in de soep te gooien als ik haar niet help met het uitvoeren van een duister ritueel om haar al lang overleden kippenheks huis nieuw leven in te blazen. En omdat ik blijkbaar zo'n belangrijke rol speel in het ritueel, luistert het huis voortaan naar mij in plaats van naar Baba Jaga. Ik verban de oude krabber naar een schommelstoel bij de open haard en ga aan de slag om het huis te renoveren volgens mijn eigen ideeën.
Een samenhangend achtergrondverhaal is nog niet te vinden in de eerste paar uur van het spel. Ik weet niet wie Reka is en waarom ze in het bos ronddwaalt. Baba Jaga heeft duidelijk lang op mijn komst gewacht en geeft me zelfs haar raaf als hulpje. Ze geeft me ook een stapel hout als startkapitaal. Daarmee kan ik de eerste muren, deuren en ramen bouwen op mijn fahrbarmobiele basis.
Om aan meer hout te komen, moet ik echter eerst de kapvergunning van de boswachter zien te krijgen. Dit is een hertengeest die het bos en zijn bewoners beschermt tegen mensen. Om dit te doen, sjok ik naar de rand van de kaart met mijn huis en ga ik een nieuw deel van het bos in. Ik trek de aandacht van de beschermer door dieren en andere boswezens te helpen. Herten krijgen frambozen, bosgeesten een vers gebakken pannenkoek. Als ik in niemandsland een kooi met een gevangen haas zie, bevrijd ik het dier met de hulp van mijn raaf - en zie, de boswachter verschijnt en vertelt me dat ik mijn waarde heb bewezen. De haas op mijn arm is ook blij.
Maar ik moet nog steeds beslissen of ik overijverige houthakkers straf voor het kappen in naam van de wachter of dat ik ze laat gaan. Ik ben barmhartig, ze moeten op de een of andere manier overleven. Ik krijg nog steeds de vergunning om te kappen. Het feit dat de boswachter in een achthoek springt van woede vanwege boomdodende houthakkers en dan meteen toestaat dat ik hetzelfde doe - dat zie ik door de vingers.
Nieuw beroep als binnenhuisarchitect
In ieder geval kan ik nu ongestraft bomen omhakken en het hout gebruiken om mijn hut nog mooier te maken. Het krijgt nieuwe vloeren en een mooi dak. Er zijn nauwelijks grenzen aan mijn fantasie als het op bouwen aankomt en hoe hoekiger het huis wordt, hoe heksachtiger het eruit ziet. Ik heb al wat meubels en decoratieve voorwerpen verzameld op mijn zwerftochten door het bos. Daar horen ook geredde dieren bij: Ik heb een kat en een vogeltje gevonden, die zich nu thuis voelen in mijn heksenhuisje.
Een huis bouwen en het vooral gezellig maken is een fundamenteel onderdeel van het spel. Ik kan alle oppervlakken vullen met boeken, vazen, schedels, kaarsen, borden en zelfs eten. Het is dus geen probleem om boeken op elkaar te stapelen en er een schedel en een kaars op te zetten.
Als aankomende heks roer ik niet in toverdrankketels, maar ik gebruik mijn oven om te koken en te bakken. Hiervoor combineer ik drie ingrediënten tegelijk, die, als ze samengaan, resulteren in een nieuw recept in mijn dagboek. De oven heeft brandhout nodig om het gerecht te maken.
Ik hoef het eten niet voor mezelf: "Reka" is geen overlevingsspel en mijn personage heeft geen honger. Maar ik kan de gerechten mooi op tafel zetten. Of ik kan koken om het eten te verkopen en mezelf trakteren op meer meubels van de reizende koopman. Soms zijn ze ook nodig voor quests. De opdrachten die de dorpelingen me geven zijn trouwens vrij eenvoudig: Haal de honingraten uit drie bijenkorven, help pompoenen verzamelen of vind een weggelopen geit. Dat laatste is echt heel schattig - de geit was net de hoek van het huis omgelopen en ik volgde gewoon het rinkelen van het belletje aan zijn halsband. Toen kon ik het geitje in mijn armen nemen en terugdragen. Hartverwarmend!
Donker en mooi - maar technisch voor verbetering vatbaar
De bossen en moerassen waarin ik reis zien er wild en bedreigend uit - maar ook prachtig. De ondergaande zon werpt ingewikkelde schaduwen op de grond en haar licht glinstert in het water, nevel dwarrelt over de grond. Soms vind ik oude begraafplaatsen of mystieke cirkels in het bos waar iets te ontdekken valt. De achtergrondmuziek past ook heel goed bij de sfeer. Ja, "Reka" is zeker iets bijzonders.
Ik vind de winkelinteractie met de reizende verkoper ook leuk: ik neem wat ik wil van zijn verkooptafel en betaal er vervolgens voor. Om te verkopen open ik de weegschaal op de tafel en leg daar mijn spullen te koop neer. De verkoper vertelt me dan de prijs. Dit heeft een meeslepender effect dan een eenvoudig handelsmenu, dat zelfs AAA-titels zichzelf keer op keer gemakkelijk maken.
Het feit dat de texturen van meubels er van dichtbij nogal grof uitzien en sommige bomen er van een afstandje zo plat als een pannenkoek uitzien - geen probleem. Het is een indiegame en Early Access is nog maar net begonnen. De vroege staat van het spel is ook terug te zien in de menu's en de onhandige bouwmodus. Hoewel het journaal aan de randen mooi is aangekleed, moet de weergave van de menu-items erin nog worden verbeterd. De lettertypes zijn soms veel te klein en de icoontjes zijn niet makkelijk te herkennen.
De bouwmodus werkt grotendeels goed, maar er is nog ruimte voor verbetering. Muursegmenten zijn bijvoorbeeld vaak niet direct uitgelijnd met bestaande segmenten, maar ik moet ze handmatig roteren. Dit werkt ook niet met het muiswiel, maar door te slepen met de muisknop ingedrukt, wat vaak niet erg precies gaat. De symbolen in het constructiemenu en de constructiecategorieën zijn ook erg rudimentair. Alles lijkt een beetje ongepolijst en soms omslachtig.
Mijn oordeel over "Reka"
Indie ontwikkelstudio's komen altijd met interessante ideeën en dit is geen uitzondering. Ik hou van de mix van huizen bouwen en inrichten en van verkennen en rollenspel. "Reka" liet me achter met een ontspannen gevoel: Er zijn geen vijanden en ik ben ook geen wrede heks, ik probeer goed te doen. Ondanks de soms wat simpele graphics laat het spel zien dat er liefde in zit.
Voor de toekomst zou ik graag zien dat er een overkoepelend verhaal wordt geïmplementeerd dat me beter bij de les houdt, vooral in het begin, en mijn heksencarrière een diepere betekenis geeft. Het spel zou ook baat hebben bij wat verfijning van de menu's en pictogrammen.
"Reka" is op 12 september 2024 uitgebracht in Early Access op Steam. Het spel is mij ter beschikking gesteld door Fireshine Games voor testdoeleinden.
Voelt zich net zo thuis voor de spelcomputer als in de hangmat in de tuin. Houdt onder andere van het Romeinse Rijk, containerschepen en sciencefictionboeken. Bovenal speurt hij naar news uit de IT-sector en slimme dingen.