Kindvrije zones in vliegtuigen:
Wat vind je daarvan?
- Goed idee! Ik zou het zeker boeken.49%
- Niets. Ik zou nooit boeken.28%
- Het idee is leuk, maar de prijs zou voor mij te hoog zijn.24%
De wedstrijd is afgelopen.
Op en weg: luchtvaartmaatschappij introduceert kindervrije zone
Ravotige, luidruchtige kinderen zijn vervelend op langeafstandsvluchten. Daarom heeft een Europese luchtvaartmaatschappij als eerste een gedeelte voor alleen volwassenen geïntroduceerd op vluchten naar het Caribisch gebied. Is het een zegen? Ik zou niet zeggen dat het alleen het ticket is.
Je hebt je net geïnstalleerd in je stoel, de vliegtuigmodus aangezet en je scrollt vol verwachting door het schijnbaar eindeloze aanbod aan entertainmentopties. Een vlucht van tien uur ligt voor je. Tien uur rust waarin niemand iets van je wil. Hooguit de stewardess die vraagt of je bruisend of plat mineraalwater wilt en of ze je de veggie of carnivore maaltijd kunnen geven. Geweldig.
En dan gebeurt het. Twee rijen achter je hoor je een kind janken. Eerst zachtjes, maar het gaat al snel over in luid gehuil. En zelfs een half uur later is de situatie nog niet gekalmeerd. Gefeliciteerd, je bent in de buurt van een krijsende kleine overlast beland. Daarmee is je rust voorbij. Maar we wensen je een prettige vlucht.
Kun je je inleven? Ik wel. En toch zou het nooit in me opkomen om een stoel in de kindervrije zone te boeken. Dat is precies wat je vanaf november kunt doen bij een Turks-Nederlandse luchtvaartmaatschappij.
Maar liefst 100 euro premie voor wat meer rust
Vorige week kondigde luchtvaartmaatschappij Corendon in een persbericht aan dat de kindervrije zone in november wordt getest. En sindsdien heeft het internationaal de krantenkoppen gehaald. Op de vlucht van Amsterdam naar Curaçao in het Caribisch gebied kunnen reizigers van 16 jaar en ouder een stoel reserveren in de zone voor volwassenen. Tegen een extra vergoeding natuurlijk: 45 euro voor een normale stoel, 100 euro voor een XL-stoel. Het voorste gedeelte van de Airbus A350 is ervoor gereserveerd. En ook niet zomaar een klein beetje. Bijna een kwart van de stoelen - 102 van de in totaal 432 - is afgeschermd met wanden en gordijnen.
Hoewel, dit idee is niet nieuw. Malaysia Airlines introduceerde tien jaar geleden al een kindervrije zone op het bovendek van haar Airbus A380, volgens luchtvaartportaal Aerotelegraph.com (site in het Duits). Kort daarna volgde Air Asia X dit voorbeeld. Beide maatschappijen zijn echter al lang gestopt met hun concept voor alleen volwassenen, omdat het niet aansloeg. En dat zal waarschijnlijk ook niet gebeuren met de eerste Europese luchtvaartmaatschappij die in haar voetsporen treedt. Tenminste, dat is wat ik voorspel en hoop.
Vliegen is geen spa-ervaring
Op de eerste plaats is het praktisch onmogelijk om kinderlawaai in een vliegtuig volledig af te schermen. De ruimte voor alleen volwassenen is immers niet afgesloten met (kinder)geluidsdichte muren. Als ik een flinke premie ga betalen, wil ik geen halfstille sectie. Zelfs de Amerikaanse reisblogger Brett Snyder, die in principe in dit model gelooft, heeft zijn twijfels: "Het is net als vroeger, toen je op de laatste rij van het niet-rokersgedeelte zat en toch die rook kon proeven," vertelde hij aan persbureau AP.
Over smaak gesproken, de tweede kwestie is: hoe zit het met stinkende passagiers die geen deodorant of tandenborstel in hun handbagage hebben? Hoe zit het met schimpende jongeren die direct na een avondje feesten in het vliegtuig stappen? Of de seat kickers: het soort dat minstens 700 keer je rugleuning van de stoel achter je wegduwt? Ook met deze - volwassen - medereizigers moet ik kunnen opschieten. En het is niet zo dat ik daar een extra zone voor eis. Ik boek tenslotte een vlucht, geen kuurreis.
In hetzelfde vliegtuig en dezelfde boot
Vergelijk ik appels met peren? Misschien wel. Maar geloof me, ik vind schreeuwende kinderen ook heel vervelend. Ook of vooral als het mijn eigen kinderen zijn. Maar ik erger me nog meer aan mensen die mij als moeder onmiskenbaar duidelijk maken dat ze last hebben van mijn kind. In plaats van mij verbitterde blikken te geven terwijl ik gestrest mijn kroost probeer te kalmeren met vliegtuiggeschikte spelletjes of boeken, zou een beetje medeleven meer helpen.
Kinderboeken
Ravensburger Mijn wereld van voertuigen: op het vliegveld
Duits, Susanne Gernhäuser, Wolfgang Metzger
Corendon beweert dat de zone voor alleen volwassenen mij precies die vervelende blikken zou besparen. Volgens het persbericht gelooft het bedrijf ook dat de nieuwe zone een positief effect zal hebben op ouders: "Ze hoeven zich minder zorgen te maken over mogelijke reacties van medereizigers als hun kind wat energieker is of begint te huilen." Klinkt als win-win. Maar ik denk nog steeds niet dat het de juiste aanpak is.
Kom op, we hebben het over kinderen. Of ze nu schreeuwen of niet. En of je het leuk vindt of niet, ze horen ook in het vliegtuig. Net als in treinen en restaurants, net als stinkende volwassenen en blaffende honden. Als het erop aankomt, zitten we allemaal in hetzelfde schuitje.
Je kunt je stoelbuurman niet kiezen. Net als op school. En terecht. Je kunt tegenwoordig immers noise-cancelling koptelefoons gebruiken. Je betaalt er ongeveer 100 euro of meer voor, maar het zijn eenmalige kosten. Zo hoef je geen stoel in de kindervrije zone te reserveren.
Headerafbeelding: Shutterstock/Mariaprovector
22 mensen vinden dit artikel leuk
Katja Fischer
Senior Editor
Katja.Fischer@digitecgalaxus.chMoeder van Anna en Elsa, aperitief expert, groepsfitness fanaat, aspirant danseres en roddel liefhebber. Vaak een multitasker en iemand die alles wil, soms een chocolade kok en koningin van de bank.
