Patrick Mayer: Ondernemer in een rolstoel in plaats van snowboardpro

Patrick Bardelli

13/3/2023

Vertaling: machinaal vertaald

Patrick Mayer wilde professioneel snowboarder worden, maar na een ongeluk zat hij 23 jaar in een rolstoel met een onvolledige dwarslaesie. Tegenwoordig produceert de 43-jarige producten voor mensen met een handicap. Een verhaal over een speling van het lot en de vechtlust van een atleet.

Aan het eind van de dag zal hij de auto voor hem aan de voet van de Julierpas sportief hebben ingehaald en twee bochten later uit mijn gezichtsveld zijn verdwenen. Vijf uur eerder staat Patrick Mayer naast zijn minibus op een parkeerplaats in Champfèr in het Oberengadin, haalt de rolstoel uit de kofferbak en begroet me met een brede glimlach op zijn gezicht: "Hallo Patrick."

Als het lot twee keer toeslaat

Flashback. Patrick groeit op in een sportminnend gezin in Tübingen, Baden-Württemberg. Zijn moeder is sportlerares, zijn vader ingenieur en skileraar. De Mayers brengen hun wintervakantie vaak door in Zwitserland. Op negenjarige leeftijd stond Patrick op de halfpipe op de Jakobshorn in Davos en wist: "Ik wil professioneel snowboarder worden. In 1996, op 17-jarige leeftijd, zette hij een grote stap in de richting van het verwezenlijken van zijn droom toen hij werd aangenomen op het sportinternaat in Ftan.

Toen sloeg het noodlot toe. Op 31 maart 1999 stierf zijn broer onder tragische omstandigheden. Een jaar later, op 1 april 2000, kwam er een abrupt einde aan Patricks carrière als professioneel snowboarder nog voor die echt begonnen was, tijdens een boardercrosswedstrijd. De diagnose: incomplete dwarslaesie.

Een fout met fatale gevolgen

Terug in het hier en nu, we staan bij het bevroren Silvaplana meer en praten over Patricks ongeluk 23 jaar geleden. Ja, we staan allebei, want de man met de biceps van een bodybuilder is bij ons op voorraad. Maar daarover later meer.

Waar gebeurde het ongeluk eigenlijk?
**Patrick Mayer:**Na vier jaar in Ftan zat ik in het team van Santa Cruz met Gian Simmen. De "Local Hero" boardercrosswedstrijd vond plaats in Scuol op 1 april. Een relatief klein evenement.

En wat gebeurde er toen precies?
Ik reed op hoge snelheid naar rechts in een compressie, toen kwam er een kicker. Op de een of andere manier was ik niet gefocust, had ik de bocht niet afgemaakt en vloog ik er ongecontroleerd vandoor. Terwijl ik nog in de lucht was, dacht ik "shit, shit, shit" en wist dat dit echt fout zou gaan. Ik vloog bruut ver en landde op mijn rug als een kanonskogel op kaal ijs.

Je had een rugbeschermer maar droeg die niet tijdens de wedstrijd. Waarom?Hij lag op me te wachten in een sportwinkel in Scuol. Ik had de rugbeschermer speciaal voor de wedstrijd geleend, maar ik kwam te laat en besloot rechtstreeks van Ftan naar het circuit te rijden. Zoals ik al zei, was het een klein evenement en ik snowboardde al elf jaar. Ik dacht dat ik de rugbeschermer niet nodig had. Ik had het mis.

En toen?
De klap duwde mijn ruggengraat in mijn longen. Je moet het je voorstellen alsof iemand een bowlingbal in je rug schiet. Ik was een paar minuten bewusteloos. Toen ik weer bijkwam, zag ik veel gezichten op me neerkijken. Ik probeerde op te staan en realiseerde me dat mijn benen niet meer werkten. Ik besefte meteen wat er gebeurde. Paraplegie stond op dat moment als een geest voor me. Daarna bracht de helikopter me naar het universiteitsziekenhuis van Innsbruck, waar mijn ruggengraat in een spoedoperatie werd rechtgezet en gefixeerd.

Wat was de uiteindelijke diagnose?
Incomplete dwarslaesie. Dit betekent dat mijn ruggenmerg niet was doorgesneden, maar wel ernstig gekneusd en verwond bij het ongeluk. In het begin had ik geen gevoel vanaf mijn navel en zat ik vast in een rolstoel. In een periode van drie of vier jaar heb ik bepaalde functies teruggewonnen, zodat ik nu beetje bij beetje mijn benen weer kan gebruiken met de juiste loophulpmiddelen. Dit is echter erg inspannend en daarom ben ik nog steeds afhankelijk van een rolstoel. Deze toestand zal niet veranderen, maar dat vind ik prima.

Een gesprek vol humor over zijn of niet zijn

In de weken na zijn ongeluk staat de jonge atleet voor een existentiële vraag: verder leven of niet, en zo ja, hoe? Patrick kiest voor het leven. Revalidatie in Tübingen volgt. Na de eerste schok realiseert hij zich dat hij geluk heeft gehad met zijn ongeluk. Hij ziet zwaargewonde quadriplegiërs die hun rolstoel met hun kin besturen en beseft dat het ongeluk nog veel erger had kunnen aflopen.

Acht maanden na het ongeluk staat Patrick Mayer weer op de piste. Niet langer als freestyler op een snowboard, maar als lid van het Duitse Paralympische skiteam. En dan vertelt hij me lachend hoe dwarslaesiepersoneel in het team soms naar hem verwees als een "hobby gehandicapte" of "luxe kreupele". Zijn lach is aanstekelijk en ik kan niet anders dan met hem mee lachen.

Je kunt niet zonder humor, zegt Patrick. Het is een belangrijke uitlaatklep en een manier om de tragedie tegen te gaan.

Ondernemer in plaats van beroepssporter

Vandaag is de vader van een vijfjarig zoontje en zijn bedrijf Nicon-Tec, ontwikkelt hij producten voor mensen met een handicap, die hij op de markt brengt onder de merknaam Wheelblades en Safety Foot, die hij ook verkoopt via Galaxus.

Patrick, hoe en waarom ben je ondernemer geworden?
Een paar jaar na het ongeluk was ik regelmatig in Arosa met mijn toenmalige partner. We wilden gaan wandelen en een vriend van ons duwde me in mijn rolstoel als een handkar door de sneeuw. Het had iets vernederends, want ik ben geen zak aardappelen of een krat bier, ik ben Patrick. En ik wilde me zelfstandig kunnen verplaatsen. Zelfs in de sneeuw of op het strand in de zomer, bijvoorbeeld.
En toen kreeg ik het gevoel dat ik niet meer kon lopen.En toen begon je zonder omhaal met het ontwikkelen van loopwagens voor rolstoelen? Het kan toch niet zo zijn dat we robots naar Mars schieten, hogeresolutiebeelden naar de aarde sturen, maar dat mensen in rolstoelen hier nog steeds falen vanwege de kleinste barrières. Ik ben niet iemand die zeurt. Ik denk dat we gewoon slimme technologie moeten gebruiken. Bijvoorbeeld lopers voor rolstoelen.Jij bent het schoolvoorbeeld van een self-made man. Na het ongeluk heb je psychologie gestudeerd en daarna ben je als het ware "on the job" ondernemer geworden. Ik heb psychologie gestudeerd omdat ik mensen wilde helpen die net als ik door een speling van het lot uit koers waren geraakt. Ik wilde ze helpen weer op het juiste spoor te komen. Dat was mijn plan. Op een gegeven moment realiseerde ik me echter dat ik meer zou bereiken als ik een product zou ontwikkelen dat bijvoorbeeld door duizenden rolstoelgebruikers gebruikt zou kunnen worden om een zelfstandig leven te leiden. Mijn producten zijn ontworpen om mensen met een handicap te verlossen van een deel van de last die het gebonden zijn aan hun eigen lichaam met zich meebrengt. Misschien vervangt de loper op de rolstoel wel een of twee sessies bij een psycholoog.[[image:74930787 "De rolstoel van Patrick werkt ook in de sneeuw dankzij de wielbladen." "Oliver Fischer"]]Omslagfoto: Oliver Fischer

Patrick Bardelli

Senior Editor

Patrick.Bardelli@digitecgalaxus.ch

Van radiojournalist tot producttester en verhalenverteller. Van joggers tot beginners op de gravelbike en fitnessliefhebbers met halters en halters. Ik ben opgewonden om te zien waar de reis ons vervolgens naartoe zal brengen.

Deze artikelen kunnen je ook interesseren