Recht op reparatie: nieuwe TÜV gaat de repareerbaarheid van goederen testen

Het recht op reparatie komt eraan: Dit is een nieuwe EU-wet die klanten het recht geeft om kapotte goederen te laten repareren - boven op de wettelijke garantieverplichting voor producten. Dit is nu besloten door het Europees Parlement en de Raad.

Dit betekent dat iedereen die een defect ontdekt nadat de garantieperiode is verstreken, voortaan kan eisen dat de verkoper het defect repareert. Parallel aan dit besluit hebben de EU-lidstaten overeenstemming bereikt over de nieuwe ecodesignverordening voor duurzame producten. Deze vereist van fabrikanten dat ze ervoor zorgen dat veel consumentenproducten fundamenteel repareerbaar zijn. Deze innovaties hebben betrekking op producten die technisch gezien in hun oorspronkelijke staat kunnen worden teruggebracht, legt René Repasi uit, de Belgische voorzitter van de Raad en hoofdonderhandelaar van het Europees Parlement. Hieronder vallen grote huishoudelijke apparaten zoals wasmachines en alledaagse producten zoals smartphones.

Een index om repareerbaarheid aan te tonen

Om bedrijven en fabrikanten in staat te stellen aan te geven hoe goed hun assortiment hersteld kan worden, is er nu een nieuwe dienst gelanceerd door TÜV Rheinland: Het biedt fabrikanten de mogelijkheid om een reparatie-index te bepalen voor de producten die zij in hun bezit hebben.

Toen ik vroeg hoe fabrikanten van deze service profiteren, antwoordde Stephan Scheuer, hoofd bedrijfsontwikkeling en productduurzaamheid bij TÜV Rheinland: "Dit geeft fabrikanten een snelle, onafhankelijke, technische verklaring over waar ze staan in termen van de repareerbaarheid van het productontwerp. Hierdoor kunnen ze zich in een vroeg stadium aanpassen aan de nieuwe toekomstige eisen en hun producten - waar nodig - optimaliseren en de repareerbaarheid verbeteren." Onervaren fabrikanten kunnen zo gebruikmaken van de middelen en expertise van TÜV en ook adverteren met een geverifieerde verklaring over de hernieuwbaarheid.

Het is duidelijk dat de bedrijven zich bewust zijn van dit voordeel: volgens de duurzaamheidsexpert is TÜV Rheinland door de bedrijven actief benaderd als technische dienstverlener en gevraagd om ondersteuning. Zo ontstond het idee van de reparatie-index. TÜV is echter niet alleen in gesprek met de fabrikanten, maar ook met de regelgevende instanties die hebben gestemd over het recht op reparatie: "Het is onze bedoeling om als neutrale instantie direct contact te leggen tussen de regelgevende instanties, het Europees Parlement en de industrie. En om dialogen te bevorderen voor een beter begrip voor alle betrokken partijen - met een hoge mate van transparantie," vertelt Scheuer.

Hoewel het recht op reparatie alleen geldt voor de EU, is de in de sale aangeboden dienst ook interessant voor niet-EU-landen zoals Zwitserland. Deze landen oriënteren zich immers vaak op de regelgeving van EU-landen om handelsbelemmeringen of een stagnatie in de goederenstroom te voorkomen. De herstelbaarheidsanalyse is daarom landonafhankelijk en wordt door TÜV wereldwijd aangeboden aan alle fabrikanten.

Om de index te bepalen analyseren medewerkers van TÜV Rheinland verschillende aspecten, zoals de productdocumentatie. En welke onderdelen belangrijk zijn voor de functie van een product om het weer werkend te krijgen. Het artikel wordt ook gedemonteerd. Het doel is om te controleren of en hoe het betreffende product weer in de oorspronkelijke staat kan worden teruggebracht.

Wat er nog meer samengaat met het recht op reparatie

Naast de basisrepareerbaarheid staan de volgende vernieuwingen in de richtlijn:

• De wettelijke garantieperiode wordt met een jaar verlengd als de goederen tijdens deze periode kapot gaan en de consument besluit ze te laten repareren.
• Als de garantieperiode is verstreken, kunnen consumenten eenvoudiger en goedkoper een reparatie van defecten aan technische apparaten aanvragen.
• Fabrikanten worden verplicht om openbare informatie over hun producten te verstrekken met betrekking tot reparaties: Daarbij gaat het overigens niet alleen om de vraag hoe goed ze kunnen worden hersteld, maar ook om informatie over reparatiediensten, de (geschatte) kosten daarvan en de benodigde reserveonderdelen.
• De EU-lidstaten moeten reparaties stimuleren met ten minste één maatregel, zoals vouchers voor reparaties, fondsen voor reparaties of steun voor lokale reparatie-initiatieven. Deze stimulansen zullen waarschijnlijk worden ondersteund met EU-fondsen.
• Er wordt een Europees reparatieplatform opgezet om het makkelijker te maken voor consumenten om geschikte reparatiewerkplaatsen te vinden. De werkplaatsen kunnen op hun beurt hun diensten aanbieden via het portaal. Het doel is niet alleen om consumenten te helpen, maar ook om kleine en middelgrote reparatiebedrijven te ondersteunen.

Verantwoordelijk voor consumentenbescherming en milieu

Het repareren van goederen zou makkelijker en goedkoper moeten zijn dan het kopen van nieuwe. Volgens een landelijke Ipsos-enquête van medio 2023 vindt 79 procent van de 1.000 respondenten het recht op reparatie zinvol. Geschat wordt dat consumenten jaarlijks twaalf miljard euro verliezen omdat ze niet weten waar en voor welke prijs ze een reparatieservice kunnen krijgen en het artikel weggooien in plaats van het te laten vervangen. Volgens berekeningen levert dit 35 miljoen ton afval per jaar op.

De resolutie zal consumenten helpen om in de toekomst duurzamere consumptiekeuzes te maken. Het doel is om minder afval te produceren en hulpbronnen te sparen. "Versterking van de circulaire economie" is de technische term hiervoor.

Deze verandering zou ten goede komen aan de klimaat- en milieudoelstellingen van de zogenaamde "Green Deal". Dit is een pakket maatregelen met een reeks politieke initiatieven ten gunste van milieuvriendelijkheid. Het overkoepelende doel is om Europa in 2050 het eerste klimaatneutrale continent te maken.

Als je meer wilt weten, kun je een goede samenvatting van de Green Deal vinden in deze video:

Wat nu

Het Europees Parlement en de Raad moeten het voorstel nog formeel goedkeuren. Daarna verschijnt het in het Publicatieblad van de Europese Unie. 20 dagen na de bekendmaking treedt het recht op reparatie dan automatisch in werking.