"Shapez 2" gespeeld: geweldig automatiseringsspel, maar niet voor mij

Als je me vorige week had gevraagd wat een automatiseringsspel maakt, had ik zonder aarzelen "lopende banden" geantwoord. Maar dankzij "Shapez 2" kwam ik erachter dat er voor mij meer achter zit. Het spel werd op 15 augustus 2024 in Early Access uitgebracht en kreeg 98 procent aanbevelingen met ongeveer 5000 beoordelingen op Steam. De trailer wekte echt mijn honger naar het spel en ik dacht dat het niet mis kon gaan. En toch weet het me niet te boeien zoals andere automatiseringsgames, zoals "Dyson Sphere Programme" en "Satisfactory".

Zoals de naam al zegt, draait "Shapez 2" om tweedimensionale vormen die ik manipuleer en combineer met andere vormen. Ik doe dit door ze op lopende banden van machine naar machine te sturen. "Shapez 2" brengt het principe van automatisering terug tot dit ene aspect: het efficiënt aan elkaar koppelen van complexe productieprocessen. Er is geen verhaal, geen spelwereld, geen bestuurbaar personage, geen extra infrastructuur zoals elektriciteit en geen vijanden.

In het begin was de cirkel

In "Shapez 2" heb ik een onbeperkt aantal lopende banden en machines tot mijn beschikking. Ik bouw alles op zoals ik wil en breek het weer af. Dit is eigenlijk een droom voor het optimaliseren van complexe systemen. De taak in "Shapez 2" is ook eenvoudig. Ik moet een bepaalde hoeveelheid van bepaalde vormen in de draaikolk gooien met behulp van transportbanden. De vortex is een grote draaikolk op een platform in het midden van een lege ruimte. Ik weet niet waar de vormen naartoe verdwijnen, maar dat is niet belangrijk. Het belangrijkste is dat de vortex blij is.

Er zijn eerst 300 halve cirkels nodig. Het spel laat me een platform zien waarop ik cirkelvormen kan vinden. Je kunt het zien als ertsafzettingen in andere spellen, behalve dat ik geen ijzererts of kolen op de lopende band laad, maar in eerste instantie alleen cirkels en vierkanten.

Dus ik bouw extractors op de cirkelafzettingen en voer de cirkels via een transportband naar een snijmachine. Deze machine vernietigt de ene helft van de geleverde vorm en voert de rest - in dit geval halve cirkels - aan de andere kant uit. Deze stuur ik via de lopende band naar de vortex. Zodra het genoeg halve cirkels heeft ontvangen, beloont het me met onderzoekspunten en een nieuwe opdracht. Als ik genoeg onderzoekspunten heb verzameld, kan ik ze gebruiken om verbeteringen vrij te spelen, zoals snellere transportbanden of nieuwe machines.

Elke bewerkingsstap is zichtbaar

Een speciale functie van "Shapez 2" is dat ik kan zien hoe de producten worden verwerkt. In andere automatiseringsspellen zijn verwerkingsmachines net toverdozen: Ik voer er een beginproduct in en aan de andere kant komt er een product uit dat onder mysterieuze omstandigheden in elkaar is geflanst. In "Shapez 2" daarentegen is alles zichtbaar. De afzonderlijke werkstappen zijn niet bijzonder complex, maar het is bevredigend om te zien hoe vormen worden verknipt, gedraaid, gekleurd of op elkaar gestapeld.

En dit is allemaal nodig, omdat eenvoudige halve cirkels niet lang meegaan. Elke basisvorm bestaat uit maximaal vier kwarten, die ik kan losmaken en elders kan gebruiken. Later moet ik echt nadenken over de beste machines om twee diagonale kwarten uit een cirkel te snijden, een kwart vierkant in te kleuren en in de cirkel in te voegen.

"Shapez 2" biedt geen echte spelwereld die ik kan verkennen. In plaats daarvan bevind ik me in een soort pseudo-ruimte met wervelende nevels op de achtergrond. Verder weg van mijn startplatform met de draaikolk zweven andere platforms rond, waarop ik meer vormen en de eerder genoemde vloeistoffen ontgin. Ik verbind de platforms met elkaar met brede "ruimtetransportbanden" die het materiaal van vier normale transportbanden kunnen transporteren.

Het is erg leuk om te zien hoe robotarmpjes de vormen manipuleren op ontspannende, sferische geluiden en een subtiel achtergrondgeluid. Er is bijna een zekere scharrelfactor.

Een kunstmatige bonus voor motivatie op de lange termijn

Sommige taken worden gedefinieerd als mijlpalen. Na het voltooien van mijlpalen is het zinvol om door te gaan met het leveren van het gevraagde product aan de Vortex. Hierdoor kan ik mijn "operator level" verhogen en verdere beloningen ontvangen. Deze truc is bedoeld om ervoor te zorgen dat ik niet stop met de noodzakelijke productie na het bereiken van een doel, maar in plaats daarvan complexe fabrieken bouw met zoveel mogelijk producten van de Vortex. De eindproducten hebben geen ander doel.

Het voltooien van een mijlpaal kan behoorlijk lang duren. Al na een paar uur spelen moet ik 14.000 "schaakbordvierkantjes met een kruisbloem erop" afleveren. Hoewel ik al alle voorkomens van de ruwe vormen in mijn ruimtekwadrant gebruik, duurt het lang. Ik kan het spel niet sneller laten lopen. Tijdens de wachttijd zorg ik voor kleine neventaken waarvan ik de productielijnen na voltooiing weer afbraak. Of ik controleer welke mijlpaalmallen de volgende keer nodig zijn.

Normaal ga ik altijd in de pauzestand als ik de computer even verlaat - maar bij "Shapez 2" laat ik het spel expres lopen terwijl ik iets te eten pak. Geen goed teken: Ik begin me te vervelen.

De besturing zit, past, wiebelt en heeft lucht

Opbouwen en afbreken is onderdeel van het spel in "Shapez 2". En de besturing speelt mee. Transportbanden over verschillende hoeken en niveaus naar hun bestemming leiden werkt perfect. Na korte tijd heb ik me de sneltoetsen eigen gemaakt, die ik ook gebruik om langere systemen te selecteren en af te breken. Kopiëren, knippen en plakken met de bekende sneltoetsen CTRL C, X en V werkt ook. Zo kun je gemakkelijk hele complexen kopiëren en gespiegeld of een niveau hoger plakken.

Na korte tijd heb ik ook toegang tot een bouwplatenboek. Hiermee kan ik elk gebied van mijn fabriek opslaan als bouwplan en het later opnieuw invoegen. Dit maakt het steeds opnieuw bouwen van dezelfde fabrieksgebieden overbodig.

Ik kan individuele gebouwen en transportbanden verwijderen, kopiëren en plakken in de normale bouwweergave, maar in de platformweergave gaat het om het grote geheel. Hier selecteer en kopieer ik hele perrons met al hun inhoud. Het is daarom zinvol om grotere bewerkingsstappen te concentreren op één perron en het dan op te slaan als bouwplan. Om bijvoorbeeld een kwart uit een mal te verwijderen, kan ik dit platform gewoon toevoegen aan het bouwplan. Met andere woorden, mijn fabriek wordt modulair.

Waarom ik nog steeds niet helemaal warm loop voor "Shapez 2"

"Shapez 2" is grotendeels frustratievrij. Er ontbreekt niets en grotere productielijnen kunnen in een mum van tijd worden gebouwd. Dus niets staat het sleutelen aan automatisering in de weg. Maar deze gameplay motiveert me ook niet bijzonder. Nadat ik het spel zo'n tien uur had gespeeld, moest ik even nadenken over wat me dwars zat. Ik mis de emotionele achtbaan van frustratie en vreugde die ik ken van "Dyson Sphere Programme", "Satisfactory" & Co. Frustratie als ik me in de wildernis realiseer dat ik belangrijke materialen niet bij me heb en terug moet naar bij ons op voorraad. Vreugde als ik eindelijk een verbetering heb of genoeg grondstoffen om een knelpunt op te lossen. In "Shapez 2" is er noch veel frustratie, noch veel vreugde voor mij.

Terwijl ik in andere fabrieksbouwspellen prikkelende doelen voor me heb liggen die bestaande problemen oplossen of gewoon plezier beloven, ontbreekt dit in "Shapez 2". Er zijn altijd nieuwe taken, maar het voltooien van een taak geeft weinig voldoening. Bovendien vervullen de vormen die worden geproduceerd geen ander doel dan een doel op zich. In andere spellen kan ik eindproducten maken die een doel hebben. In "Shapez 2" krijg ik alleen vormen die ik in het beste geval kan gebruiken om meer vormen te maken.

Ik kan ook maar niet wennen aan modulair bouwen. Natuurlijk is modulair bouwen geen must, maar ik realiseer me dat ik uit luiheid steeds hele platforms kopieer en opnieuw combineer zonder precies te weten hoe ik de eigenlijke problemen heb opgelost.

"Shapez 2": Mooi gepresenteerd, maar niet voor mij

Mijn kritiek is geen fout van het spel, maar een probleem van mijn verwachtingen, die gebaseerd zijn op andere spellen. In een blogpost beschrijft ontwikkelaar Tobias Springer hoe deze gameplaybeslissingen tot stand zijn gekomen: "De ontwikkeling van 'Shapez 2' vond heel nauw plaats met de 'Shapez 1' community. Oneindige grondstoffen, abstracte vormen, eenvoudige graphics en ontspannende gameplay zonder vijanden zijn de dingen die het belangrijkst waren voor de fans van de voorganger. Deze kenmerken zijn behouden in "Shapez 2" en de gameplay is uitgebreid met veel functies die door de community zijn gevraagd.

"Shapez 2" is perfect als je graag efficiënte producties bouwt en geen verdere motivatie nodig hebt. Het spel is uitmuntend qua vakmanschap: makkelijk in gebruik, mooi vormgegeven en met passende muziek en een aangename soundscape. Als je echter liever een echte spelwereld vult met je fabriek en niet alleen met abstracte producten werkt, is "Shapez 2" niet het juiste spel voor jou. <p