Snel, luid en extreem spannend: Waarom ik muteer van voetbalfan naar handbalfan
Mijn dochter speelt sinds kort handbal. Voor "studiedoeleinden" gingen we laatst naar een wedstrijd van de nationale competitie A voor mannen kijken. En er was veel aan de hand.
Handbal is voor mij als voormalig jeugdvoetballer een vreemde sport geweest. Wie zou het in zijn hoofd halen om een bal met de handen te gooien in plaats van te schoppen? Bovendien zijn de regels mij niet helemaal duidelijk. Soms wordt een actie in de zaal afgefloten, soms zwijgen de fluiten van de twee scheidsrechters in een identieke situatie. Soms is het twee minuten, soms zeven meter. Ik ben ook in de war door de vele lijnen op de zaalvloer, die een betekenis hebben voor floorball, volleybal of basketbal, maar niet voor handbal. En omgekeerd. Kortom: ik heb verstand van voetbal, maar niet van handbal. Misschien helpt Wikipedia.
Maar wat je op het kennisplatform kunt lezen is niet echt verhelderend. Integendeel, het heeft de neiging me nog meer te verwarren. Het zou niet erg zijn als mijn dochter niet onlangs was toegetreden tot het U14-team van de plaatselijke handbalclub in ons dorp. En daarom wil ik het spel beter begrijpen.
weinig publiek, veel sfeer
Scèneverandering. Een zaterdagavond in de sporthal van Birsfelden. Onder andere het heren 1e elftal van RTV Basel spelen hier hun thuiswedstrijden. Vandaag is het tegen hun tafelburen BSV Bern. Twee traditionele Zwitserse clubs die allebei betere handbaltijden hebben meegemaakt. Beide teams staan in de topdivisie in de kelder, dus een overwinning is navenant belangrijk om nog kans te maken op de play-offs. Mijn dochter en ik laten dat niet aan ons voorbijgaan.
De Berners beginnen beter aan de wedstrijd en gaan uiteindelijk met een voorsprong van vier doelpunten de rust in. Vooral het laatste doelpunt seconden voor de sirene verraadt de grote zwakte van Basel vandaag: ze verdedigen niet consequent genoeg. "Daar word ik boos van," wordt mijn dochter tijdens haar pauzethee. "De RTV-spelers verdedigen niet goed. Alleen nummer 11 doet het zoals het hoort." Haar ogen twinkelen.
Er zijn vanavond misschien drie- of vierhonderd toeschouwers in de zaal. Eigenlijk te weinig voor een wedstrijd in de top Zwitserse Handbal Liga. Hoe zeg je dat? Een marginale sport. De sfeer is daardoor des te indrukwekkender. Vooral de meegereisde Bernse supporters lieten hun stem horen. Elk doelpunt en elke succesvolle actie wordt uitzinnig toegejuicht. In het algemeen viel me op hoe luid handbal is. Als de bal bijvoorbeeld de lat of de doelpaal raakt, maakt hij een hels kabaal. Ik denk dat ik de volgende keer wat oordopjes inpak.
Na een kwartier wordt het spel hervat en komt Basel beter uit de kleedkamer. Hun coach lijkt de juiste woorden te hebben gevonden. Ze verdedigen beter achterin en maken voorin consistenter af. In het midden van de tweede helft staat RTV nog steeds één doelpunt achter en lijkt het veelgeroemde momentum aan zijn zijde.
Dit spel heeft hand en voet en een gebroken arm
Maar dan raakt de keeper van RTV Basel geblesseerd. Tijdens een redding slaat hij zijn linkerbovenarm tegen de paal en moet na een korte verzorging worden vervangen. Ik ben geen dokter, maar van buitenaf lijkt het erg op een gebroken arm. In ieder geval wensen mijn dochter en ik hem een spoedig herstel toe.
En deze vermeende gebroken arm betekent ook een breuk in het spel van Basel. Plotseling lukt er weinig, zowel voor als achter, en trekken de Berners weer weg. Het thuispubliek, dat in de tweede helft uit zijn lethargie was ontwaakt en de Berners nu qua sfeer kon bijbenen, viel geleidelijk stil. Uiteindelijk domineren de rood-witte fans de zaal weer met hun "Be, Äs, Fou" en wint BSV 36:30.
Zo gaan mijn dochter en ik met veel nieuwe indrukken op weg naar huis. Wat blijft er over? Ik was onder de indruk van de sfeer. Maar dat kwam vooral door de bezoekende fans. Bovendien werd het me weer eens pijnlijk duidelijk hoe vervelend het eeuwige gemekker van bepaalde voetballers eigenlijk is. Handbal is een echt spel. Het spel is uiterst fysiek, maar toch is er geen simulatie. Zelfs de geblesseerde keeper van RTV wilde aanvankelijk verder spelen. Ik vond het leuk en het handbal kreeg er een nieuwe fan bij.
En mijn dochter? Ze ergert zich na afloop van de wedstrijd nog steeds aan de verdediging van RTV: "Het team van Basel verdedigde vandaag echt niet goed. Dat is gewoon geen manier om een wedstrijd te winnen."
Er valt niets meer toe te voegen aan deze expertise.
Duiken in vreemde (sport)werelden
Het draaien van je eigen bubbel en het aangaan van nieuwe ervaringen. Is swingen ouderwets, honkbal saai en boksen meer show dan sport? Met onregelmatige tussenpozen doorgrond ik deze en soortgelijke vragen. Eerder gepubliceerd over dit onderwerp:
25 mensen vinden dit artikel leuk
Patrick Bardelli
Senior Editor
Patrick.Bardelli@digitecgalaxus.chVan radiojournalist tot producttester en verhalenverteller. Van joggers tot beginners op de gravelbike en fitnessliefhebbers met halters en halters. Ik ben opgewonden om te zien waar de reis ons vervolgens naartoe zal brengen.
