Project Halve Marathon: Bedankt voor de kou, Duitsland!
10/5/2024
Vertaling: machinaal vertaald
Iedereen die dacht dat ik mijn hardlooptraining vanaf dag één niet zou doorzetten, had gelijk. Regenachtig weer en de zoete schappen van een Duitse supermarkt dwarsboomden mijn plannen. Maar ik vocht me terug.
Alles wat nieuw is in mei! Toen Hermann Adam deze zin zo'n twee eeuwen geleden schreef, had hij waarschijnlijk niet gedacht dat het de leidraad zou worden voor een 40-plusser in de jaren 2020. Maar laten we bij het begin beginnen ...
Ruwweg een maand geleden deelde ik hier mijn eerste en tot nu toe laatste update over mijn persoonlijke "Weg naar Greifenseelauf" met jullie.
En sindsdien is er veel gebeurd - maar niet op de atletiekbaan.
Het begon allemaal met de retraite van ons redactieteam, die mijn collega's en ik half april drie dagen naar Duitsland bracht. Mijn plan om drie keer per week een gemakkelijke tot matig intensieve duurloop te doen, werd abrupt gedwarsboomd door ons verblijf in het buitenland. En ik laat deze verklaring precies zoals hij is, ook al verwed ik er een maandsalaris om dat mijn collega en medeloper Oliver Fischer dubbel zal liggen van het lachen als hij deze zin leest.
Excuses en snoepjes
Om eerlijk te zijn had ik zowel de tijd als de gelegenheid gehad om tijdens de retraite een stukje te gaan hardlopen - net als Oliver. Maar nee, ik liet me beïnvloeden door de weerapp, die regenachtige dagen in Duitsland voorspelde, en liet mijn trainingskleren thuis. Alsof een paar regendruppels een echt obstakel zijn voor iemand die zich wil voorbereiden op een halve marathon... Maar dat is het hem nou juist. Op dit punt wil ik hulde brengen aan jou, Olla. Genadeloos doorgezet.
Als ik mijn kont het huis of hotel niet uit wil krijgen, kan ik tegenwoordig toch op zijn minst een beetje op mijn voeding letten? Dat kon ik dus. Dat had ik dus kunnen doen. Als er niet op een steenworp afstand van het hotel een Edeka was geweest. Iedereen die wel eens in een filiaal van de Duitse supermarktketen is geweest, weet dat ze alles, echt alles, hebben wat je snackende hartje begeert. En hoe graag ik me ook wilde inhouden, de mix van honger en schoolreisjesflair leidde tot verschillende uitstapjes naar het snoepschap. En daar lagen helaas heel veel zoete lekkernijen met pindakaas. Dat was voor mij de druppel ...
In combinatie met de teammaaltijden, die ook nogal uitgebreid waren, zou mijn dagelijkse calorie-inname waarschijnlijk genoeg zijn geweest voor twee tot drie personen. En dan tel ik het slaapmutsje nog niet eens mee.
"Weelderig" was slechts de eerste naam voor deze maaltijden - laten we ze eerlijk gezegd feestmaaltijden noemen.
Zwijg, ga door!
Nu is het tijd om de culinaire escapades van de retraite achter je te laten en weer in je hardloopschoenen te stappen. Het enige juiste idee, ware het niet dat ik een regelrechte verkoudheid heb opgelopen tijdens ons verblijf in Duitsland. Dagenlang werd hoofdpijn afgewisseld met koorts en pijnlijke ledematen, waardoor ik alles wilde doen behalve sporten. Wat - voor - een - whisked - je kent de rest ... Dus de volgende twee weken hield ik me vooral bezig met mezelf gezond houden met thee, citroenwater en inhaleren. Mijn kinderen mochten trouwens ook meedoen, want die hadden ook koorts en dergelijke. Gelukkig heb ik een inhalator in huis die even geschikt is voor kinderen als voor volwassenen.
Maar terug naar het hardlopen: ik ben nu sinds een week min of meer weer op de rails en heb al weer twee hardlooptrainingen achter de rug. Gelukkig verdween mijn post-verkoudheidsangst dat ik weer van voren af aan zou moeten beginnen na de eerste paar stappen. Ik concentreerde me gewoon op mijn hartslag en genoot van de frisse lucht en de rust van het platteland. En zie, hardlopen voelde geweldig. Alsof de pauze van bijna twee weken nooit had plaatsgevonden. Dus mijn motivatie is (terug) en ik kijk ernaar uit om nu door te zetten. Hopelijk zonder verkoudheid en zeker zonder weer-gerelateerde excuses.
Ik heb trouwens besloten om me de komende weken te richten op wat krachttraining, omdat ik naast het hardlopen ook een paar oefeningen wil doen om mijn gewichtsverlies tegen te gaan. En om dit te doen, ga ik de ijzeren hoorn gebruiken die ik in de dekvloer heb geïnstalleerd. Zoals je ziet heb ik in het verleden kosten noch moeite gespaard om sportactiviteiten zo laagdrempelig mogelijk te maken in mijn leven. Maar nu is het tijd om goed gebruik te maken van de bestaande infrastructuur.
Je komt er zeker achter hoe ik het doe op de machine. Als "Eisenhorn" geen belletje doet rinkelen: we hebben al eerder over het apparaat bericht.
Zo, nu wens ik mezelf een goede gezondheid, veel succes en vooral doorzettingsvermogen voor alle trainingen die in het verschiet liggen. Natuurlijk neem ik een aantal lessen van de afgelopen weken met me mee:
- Je kunt hardlopen in (bijna) elk weer
- Ik ben een complete beginner - wat zijn drie dagen zonder training?
- Ik moet het thema snoep zo snel mogelijk aanpakken
Wat me trouwens interesseert: Wat is jouw bewegings- en fitnessroutine? Vertel me in de comments hoe jij jezelf lichamelijk (en natuurlijk geestelijk) fit houdt
Wil je samen met Oliver en mij op weg naar de halve marathon? Hier zijn wat inzichten in onze (verdere) stappen
Omslagfoto: Claudio Candinas
Claudio Candinas
Content Innovation Manager
Claudio.Candinas@digitecgalaxus.chIk ben een fan van ideeën waar je in eerste instantie je hoofd bij schudt. En van koffie.