Speltip voor het weekend: "Momodora: Afscheid bij maanlicht".

Wat doet deze zwarte kat in het bos waar het wemelt van de monsters? En wat is er mis met haar geblinddoekte oog? Momo, hogepriesteres van het dorp Koho en mijn personage in het spel, vraagt zich hetzelfde af. Als ik het haar hardop vraag, verandert de kat in een vrouw en valt me aan. Er breekt een intens gevecht uit. Het eerste in meer dan een (van de tien) uur gameplay die me enigszins uitdaagt.

Zo snel als het gevecht begon, zo snel is het ook weer voorbij. De mysterieuze vrouw vertrekt zonder mijn vragen te beantwoorden. Wat is hier aan de hand? In ieder geval: na het gevecht krijg ik de double jump ability, waarmee ik nog een sprong in de lucht kan maken.

Beproefde Metroidvania-formule

"Momodora: Moonlit Farewell" is door en door een Metroidvania. Na verloop van tijd leert Momo nieuwe vaardigheden, waardoor ik voorheen ontoegankelijke plekken in de grote open wereld kan verkennen. Ik speel tegel na tegel van de kaart vrij en ontdek de geheimen ervan. Over geheimen gesproken: In tegenstelling tot andere Metroidvanias vertelt het spel me waar er nog voorwerpen te vinden zijn. Dit wordt aangegeven met een vraagteken op de kaart. Verkennen is leuk en zelfs als het spel me niet precies vertelt waar ik heen moet, raak ik nooit gefrustreerd. En 111 procent van de kaart verkennen heeft zo zijn eigen charme.

De verschillende gebieden in "Moonlit Farewell" komen allemaal in prachtige en soms groteske pixelpracht. Qua presentatie heeft het spel niets te verbergen van andere Metroidvania's. In tegenstelling tot "Blasphemous 2" of "Ender Lilies: Quietus of the Knights" is de kaart klein. Dit stoort me echter niet omdat ik graag kortere spellen speel.

Het ontwerp van de eindbazen is over het algemeen geslaagd. Slechts één grote vijand stelde me teleur qua ontwerp. De variatie aan vijanden is niet enorm, maar door de kortheid van het spel heb ik niet het gevoel dat ik steeds dezelfde tegenstanders tegenkom.

Mijn vaardigheden maken het verschil tussen overwinning en nederlaag

Zoals typisch is voor het genre, is ontwijken net zo belangrijk als aanvallen. Ik kan zelfs een voordeel behalen met perfecte ontwijkingen. Momo voert melee aanvallen uit met de Magic Leaf. Door herhaaldelijk op de aanvalsknop te drukken, voert ze een combo uit aan het einde waarvan ze het blad gooit en op grotere afstand toeslaat. Momo heeft een boog voor afstandsaanvallen. Ik kan deze en het magische blad verbeteren met zogenaamde sigils. Met één sigil kan ik sneller pijlen schieten, terwijl een andere sigil magische zwaarden oproept die mijn melee aanvallen ondersteunen. Ik kan de sigils op elk moment verwisselen. In het begin kan ik er maar twee activeren, maar naarmate het spel vordert, speel ik meer slots vrij voor zegels.

Het gevechtssysteem is niet bijzonder complex, maar toch leuk. Bovenal bepaalt mijn vaardigheid of ik win of verlies. Ik heb echter één punt van kritiek op de gameplay: het spel is tot halverwege te makkelijk - en dat op de hoogste moeilijkheidsgraad. Ik heb de eerste vier of vijf eindbazen in één keer verslagen. De normale vijanden bieden weinig uitdaging, behalve in de gevechtsarena's af en toe. Hier kom ik iets sterkere versies van de normale vijanden tegen.

De "Momodora"-serie

"Moonlit Farewell" is het vijfde deel in de indie-gameserie van Studio Bombservice. Zelfs als je de vorige titels nog niet hebt gespeeld, kun je genieten van het nieuwste deel. Je kunt desgewenst het achtergrondverhaal in het menu lezen. Dit geeft je ook een beter begrip van de rol van de ondersteunende personages. Maar je kunt het plot ook volgen zonder deze kennis. Als je geïnteresseerd bent in de evolutie van de gamereeks, raad ik je de volgende video van Aaron Wigwam aan.

Het nieuwste deel speelt zich vijf jaar na het derde af. Momo gaat op pad om haar dorp te redden van demonen. Ze zijn opgeroepen door het luiden van een mysterieuze bel. Meer wil ik niet verklappen over het verhaal. Het heeft een paar wendingen en verrassingen, maar over het algemeen is het niets bijzonders. Desondanks heb ik ervan genoten en de eindes zijn bevredigend.

Conclusie: Perfecte titel voor een regenachtig weekend

Lief je Metroidvanias en wil je na "Prince of Persia: The Lost Crown" weer eens een kortere genrevertegenwoordiger spelen? Dan kan ik je "Momodora: Moonlit Farewell" van harte aanbevelen.

De game biedt goede gameplay en prachtige 2D retro graphics. Voor minder dan 20 frank / euro bij Steam krijg je zes tot tien uur gameplay, afhankelijk van de moeilijkheidsgraad en je vaardigheden. Het is zeker de moeite waard om uit te vinden wat de zwarte kat allemaal doet.

"Momodora: Moonlit Farewell" is sinds 11 januari 2024 verkrijgbaar op Steam. Ik heb het spel zelf gekocht om te testen.