Starfield brengt die oude Bethesda-magie terug
Starfield zal het genre niet revolutioneren. Het is "slechts" een Bethesda-game die zich afspeelt in de ruimte. Een teleurstelling voor veel fans, een reden tot vreugde voor mij. Het voelt goed om na zo'n lange tijd weer in de wondere wereld van Bethesda te duiken.
De meningen over Starfield lopen bij de lancering sterk uiteen. Zelfs Phil is niet helemaal overtuigd van het spel in zijn gedetailleerde recensie. Een van de grootste punten van kritiek betreft het gebrek aan iets revolutionairs in het spel. Het is geen volwaardige ruimtesim met naadloze werelden zoals No Man's Sky of Star Citizen. In plaats daarvan is Starfield gewoon Skyrim of Fallout in de ruimte.
Persoonlijk zie ik dit niet als een negatief punt, maar als een reden om blij te zijn. Als Bethesda-fan ben ik gewoon blij dat de cultstudio zijn weg terugvindt naar de oude RPG-sterkte na jaren van middelmatigheid.
Bron: Domagoj Belancic
Bethesda's afdaling naar middelmatigheid
Vóór de lancering van Starfield was er een lange droogte voor fans van Bethesda-games. De laatste grote singleplayer RPG van Todd Howard's spelsmederij, Fallout 4, kwam uit in 2015. Daarna was er de rampzalige multiplayer spin-off Fallout 76, VR ports van oude games en een mobiele Elder Scrolls game.
Deze periode van hongersnood zonder echt goede Bethesda-content doet nog meer pijn als je terugdenkt aan de gloriejaren tussen 2006 en 2011. In deze periode bracht Bethesda Game Studios Oblivion, Fallout 3 en Skyrim uit. Drie iconische games die tot op de dag van vandaag een grote, actieve fanbase hebben.
Elk spel had die onmiskenbare Bethesda-magie. Nee, ik bedoel niet de talloze bugs die bij de lancering aanwezig waren. Ik heb het over dat onbeschrijfelijke gevoel wanneer je in Skyrim een grot ontdekt en plotseling vast komt te zitten in een epische, urenlange side quest. Dat gevoel wanneer je besluit om een hele stad te vernietigen met een atoombom in Fallout 3. Dat gevoel van complete vrijheid en verkenning dat die uitgestrekte Bethesda-werelden teweegbrengen. Magie, puur en simpel.
Bron: ACiiDzFTW/YouTube
Deze energie was voor mij al minder aanwezig in Fallout 4. In plaats van magische momenten voelde ik steeds meer een dof gevoel van déjà vu. Ja, alles was groter en mooier. Maar de vonk sloeg niet echt over, de game leek te veel op zijn voorganger.
Ik heb de multiplayer ramp Fallout 76 niet eens aangeraakt. Dat deel had sowieso weinig te maken met de spellen uit de hoofdserie. De wereld was leeg, de quests oninteressant en de bugs waren nog verwoestender dan gewoonlijk. Zelfs zonder het gespeeld te hebben, maakten de eindeloze recensies en video's het overduidelijk: Bethesda's magie was verdwenen.
Bron: Bethesda
Starfield, of Bethesda met de snelheid van het licht
Voruit naar 2023. Acht jaar na Fallout 4 is Starfield eindelijk geland. Ik begin het spel met gemengde gevoelens. Ik weet niet echt wat ik kan verwachten. Ik heb zeker geen hoop dat ik de oude Bethesda-magie zal herontdekken. De vele tegenstrijdige meningen en discussies op Twitter brengen me ook van mijn stuk. Maar ik ben zeker nieuwsgierig.
In eerste instantie ben ik teleurgesteld over het spel. In tegenstelling tot eerdere Bethesda-games biedt Starfield geen grote kaart waar ik gewoon rond kan rennen en dingen kan ontdekken. In plaats daarvan moet ik door menu's klikken en veel snel reizen met mijn ruimteschip. Ik kan niet handmatig van planeet naar planeet vliegen of hele planeten verkennen zonder onderbreking.
Ik vraag me af of de oude Bethesda-magie wel kan worden nagebootst met zo'n zwaar gepartitioneerde spelwereld en constante laadschermen.
Bron: Domagoj Belancic
Maar na ongeveer 30 uur spelen heb ik een antwoord: ja! Bethesda's universum lijkt niet zo samenhangend als de open werelden in eerdere games, maar Starfield overtuigt met een enorme diversiteit en hoeveelheid content.
Niet alles wat ik ontdek in de uitgestrektheid van de ruimte is echt spannend. Maar dat is niet erg, want Starfield is een gigantisch spel en geeft me nog meer vrijheid dan Fallout of Skyrim. Als een quest line of een procedureel gegenereerde planeet me verveelt, ben ik maar een paar klikken en een snelle trip verwijderd van het volgende avontuur.
Na verloop van tijd leer ik het banale van het belangrijke te scheiden. Ik raak verwikkeld in een maalstroom van spannende queesten en stuiter als een bezetene heen en weer tussen tientallen planeten. Het aantal verschillende locaties, personages en gebeurtenissen dat ik tegenkom in één speelsessie is duizelingwekkend. Binnen een uur verken ik dinosaurusaliens, neem ik een pauze in een kuuroord in de ruimte, verken ik gewichtloos een verlaten casinoruimteschip en beslis ik uiteindelijk over het lot van een hele ruimtekolonie. Wauw! Bethesda-magie met de snelheid van het licht.
Bron: Domagoj Belancic
Geen gesimuleerde ruimte? Who cares!
De hele discussie over ruimtesimulaties en naadloze spelwerelden zoals in No Man's Sky lijkt me steeds zinlozer naarmate ik langer speel. Starfield is er niet op gericht om de vaak saaie realiteit van ruimtereizen te simuleren of om een samenhangend "ruimtegevoel" te creëren. Handmatig reizen is te zeldzaam en snel reizen te alomtegenwoordig om er echt iets toe te doen. In plaats daarvan biedt het spel je een breed scala aan RPG-nietjes die je op elk moment met een paar klikken kunt openen. Van klassieke quest lines die zo uit Skyrim of Fallout zouden kunnen komen tot compleet gestoorde ruimteactiviteiten, het is er allemaal. Als je jezelf toestaat om volledig op te gaan in deze specifieke spelstructuur, zul je de magie van oude Bethesda-games herontdekken.
Naast de magie komen helaas ook de oude vertrouwde fouten van deze studio. Levenloze NPC-gezichten, rare animaties en vervelend voorraadbeheer maken ook deel uit van het dagelijkse leven in Starfield. Maar ik moet toegeven dat niets van dit alles me echt stoort. Integendeel, deze kleine ongemakken wekken een aangenaam nostalgisch gevoel op en vormen een perfecte aanvulling op de nieuw leven ingeblazen Bethesda-magie.
Het voelt weer als vroeger. Het is goed om weer thuis te zijn. Raar, ik weet het. Maar ik ben gewoon blij dat ik weer een echt goed Bethesda-spel kan spelen.
Bron: Domagoj Belancic
We kunnen alleen maar hopen dat Bethesda op het pad der deugd blijft met hun volgende project en geen ongeïnspireerde opvolger of zelfs een ramp aflevert. Ik huiver bij de gedachte aan een Starfield 76. Het volgende grote spel van de studio wordt waarschijnlijk sowieso geen ruimteavontuur. Volgens Bethesda-baas Pete Hines is The Elder Scrolls VI actief in ontwikkeling. Het spel zal echter niet voor 2028 uitkomen. Na Starfield ben ik echter vol goede moed en vol vertrouwen dat het lange wachten op de volgende magische Bethesda-wereld de moeite waard zal zijn.
Lees Phil's gedetailleerde recensie van Starfield hier:
Of bekijk onze videorecensie van Starfield hier (in het Duits):
Spel (Download)
Microsoft Xbox Starfield Premium Editie COMBO Downloadcode
Xbox serie X, Xbox serie S, PC
Domagoj Belancic
Senior Editor
Domagoj.Belancic@digitecgalaxus.chMijn liefde voor videospelletjes ontstond op vijfjarige leeftijd met de originele Gameboy en is in de loop der jaren met sprongen gegroeid.
