Livall BH51M Neo
Vijf vragende gezichten en een mompelende fietshelm: De Livall "BH51M Neo" in de telefoontest
Deze stadshelm heeft niet alleen zwaailichten en andere veiligheidsvoorzieningen, het is ook een soort mediacentrum met handsfree functie. Toch kan ik je niet aanraden om in te bellen in een teamgesprek met de Livall "BH51M Neo".
Ik ben er absoluut voor dat een helm meer kan doen dan alleen het hoofd beschermen. Dat is de plicht. Maar steeds meer modellen beheersen ook de kür. Ze schitteren met verlichting, ingebouwde richtingaanwijzers of valdetectie. Ik heb echter nog nooit zo'n lange lijst met functies gehad als bij de Livall "BH51M Neo": achterlicht, richtingaanwijzer, handsfree functie, stereogeluid met twee 0,5 watt, navigatie, SOS-alarm, portofoon, verlieswaarschuwing, remlicht en afstandsbediening. Mijn auto kan minder. Althans op papier.
Maar terwijl ik optimistisch onze dagelijkse teamvergadering inbel met de helm op zonder aankondiging, ben ik teleurgesteld. Je kunt het opzwepende resultaat zien en horen in de video hierboven. Nog niet afgeschrikt omdat je, net als ik, niet echt wilt bellen op de fiets? Dan volgt hier het hele verhaal over de Livall BH51M Neo, die ook goede eigenschappen en slimme functies heeft. Laten we het doen. Of pak het uit. Want aan het begin is er vrede in de doos en is de redacteur nog hoopvol.
Uitpakken en een achtbaan van emoties
Uit een stijlvolle verpakking versierd met vele prijzen komt een matzwarte helm, die eerst indruk op me maakt met zijn achterkant. De LED-balk van de richtingaanwijzer, die taps toeloopt naar pijlen links en rechts, maakt nogal indruk en hoeft zich niet te verstoppen in het verkeer tussen Teslas, Audi's en BMW's.
Ik ben lang niet zo onder de indruk van de voorkant: een hard plastic kort vizier, daarboven een gegrilde luchtinlaat en tenslotte de dwarse ventilatieopeningen die de helm de elegantie geven van een vijf keer gesneden brood. Er is niet veel licht aan de voorkant - de twee "positielichten" zijn verborgen achter het ventilatierooster.
Aan de andere kant lijkt me de afstandsbediening nog een hoogtepunt. Compact en met veel gemakkelijk te vinden knoppen past het bij het multimediale vuurwerk aan functies dat de helm belooft. Daar kom ik later op, eerst behandelen we de klassieke helmvragen.
Een helm, meer niet
Alle technologie zit in een vrij normale helm die 490 gram weegt. Hij heeft de gebruikelijke harde plastic buitenkant, gebonden aan de gebruikelijke dempende EPS schaal eronder. In mijn geval niet erg goed aan de rechterkant van de helm, er zit een spleet tussen de twee lagen.
Aan de andere kant maakt de vulling aan de binnenkant een goede indruk en kan de Livall BH51M Neo comfortabel worden vastgezet met het gebruikelijke draaimechanisme. Er zijn geen andere aanpassingsmogelijkheden. Uiteraard voldoet de helm aan de voorgeschreven norm EN 1078. De bijbehorende test omvat een botsing met 19,5 km/h op het vlakke en met 16,5 km/h op een zogenaamd "dakvormig doel", d.w.z. een rand. Bij echte botsingen treden echter vaak sterke rotatiekrachten op, die veel fabrikanten tegengaan met systemen als MIPS of WaveCel. Mijn testhelm van Livall biedt deze functie niet, wat voor mij belangrijk is.
Opladen en koppelen met de app
Het wordt weer fancy met de oplaadkabel, die magnetisch gedockt kan worden zoals op de MacBook. Aan de ene kant is dit leuk, maar aan de andere kant ben je aangewezen op deze ene oplaadkabel. Als je het verliest, moet je een nieuwe bestellen. Ik ben blij dat mijn Lumos Ultra, waar de helm van Livall mee moet concurreren, een stinkende USB-C kabel heeft. Het is niet helemaal zo sjiek, maar ik heb liever het latente risico van breuk dan een kabel die ik onder geen beding mag misplaatsen.
Voor de eerste rit moet de Livall stroom tanken. De "vriendelijke herinnering" onder het oplaadstopcontact maakt me lichtelijk agressief. Een sticker die je eraan herinnert om op te laden en te koppelen en die helaas niet verwijderd kan worden zonder een ongeluk te veroorzaken. Aan de bovenkant het magnetische dock en de mooi geïntegreerde lampjes, aan de onderkant een witte doorn in het oog. Grrrrr.
Als de helm vol is, zou de batterij ongeveer vijf uur meegaan. Ik schrijf met opzet "zouden moeten", omdat dit natuurlijk kan variëren afhankelijk van de temperatuur en het gebruiksgedrag. Sommige gebruikers zijn in de productrecensies teleurgesteld over de levensduur van de batterij. In de Livall app kan de helm zonder problemen worden gekoppeld en geconfigureerd, en ook de batterijstatus is hier zichtbaar. Ik heb ook gemerkt dat het snel kan veranderen: Bij elke knipperende manoeuvre verliest de laadbalk tijdelijk een streepje, dat daarna weer verschijnt. Deze hoofdfunctie lijkt veel stroom op te zuigen. Positief is dat de app de energiereserve bijna in real time berekent.
De afstandsbediening met knoopcelvoeding is ook snel geïntegreerd en geeft zijn gegevens door. De app is oké, maar de instelmogelijkheden zijn beperkt. Livall heeft geen continu licht, wat de levensduur van de batterij waarschijnlijk aanzienlijk zou verkorten. Ik heb de keuze tussen knipperen, wat meer een flits is, "standaard licht", wat normaal knipperen is, en "vloeiend" knipperen. Dan verspreidt het licht zich vanuit het centrum naar beide kanten. Het interval kan niet worden ingesteld, het knipperen gebeurt ongeveer elke drie seconden. Ik zou hier graag meer inspraak in hebben. In ruil daarvoor zou ik het doen zonder groepen, community feed en route tracking.
De Livall BH51M Neo doet een paar dingen heel goed: Het rode remlicht brandt betrouwbaar. De helm kan de helderheid van de omgeving waarnemen en knipperen bij weinig licht. Hij kan automatisch uitschakelen na een paar minuten stilstaan en een waarschuwing geven als ik me van de helm verwijder of mijn (gekoppelde) smartphone verlies. In het algemeen heeft het een grote behoefte aan communicatie.
Laten we in het verkeer springen
"Power on!", laat de helm telkens weten, om meteen daarna aan te kondigen dat hij de afstandsbediening heeft gevonden: "verbonden!" Dit zijn momenten waarop hij op mijn zenuwen werkt. Omdat het ook knippert als het verbinding maakt, zou licht voor mij voldoende zijn als informatie over de huidige relatiestatus met de afstandsbediening en mijn mobiele telefoon. Aan de andere kant zijn de stereoluidsprekers en het indicatorgeluid, dat ik discreet op het oor van mijn richtingskeuze hoor, prima. Muziek luisteren is niet zo leuk vanwege de geluidskwaliteit, maar dat wil ik toch niet doen in het verkeer. Ik laat me liever navigeren of telefoneren, wat niet lukt door de luidsprekers maar door de microfoon. Het eindigt in de hierboven gedocumenteerde orgie van lawaai. Zelfs als de microfoon niet aan de wind wordt blootgesteld, blijft de stemkwaliteit gedempt. Voor mij als bestuurder is het positieve dat de oren vrij blijven en niets het verkeerslawaai dempt. Aan mijn kant zijn alle gesprekken duidelijk te verstaan, aan de andere helaas alleen bij stilstand.
De afstandsbediening: meer dan een richtingaanwijzer
Als je in een groep met andere Livall gebruikers rijdt, kun je met hen praten via een radioknop op de afstandsbediening. Ik heb dit niet kunnen uitproberen, maar het zal vergelijkbaar klinken met telefoneren. Hoewel ik gemakkelijk zonder deze en de fotofunctie zou kunnen, vind ik de afstandsbediening erg goed. Hij is compact genoeg om elke knop met je duim te bereiken. De knoppen zijn zo goed van elkaar gescheiden dat ze te bedienen zijn zonder te kijken en ik kan gemakkelijk het volume regelen of muzieknummers selecteren. Helaas kunnen de knoppen niet individueel worden toegewezen, en ook hier zou de app meer opties kunnen bieden.
Conclusie: Slim licht, slechte microfoon
Hoewel hij comfortabel is en enkele slimme functies heeft, overtuigt de Livall BH51M Neo mij slechts selectief. Ik erger me niet zo aan de slechte telefoonkwaliteit. Ik had graag een versie gehad met MIPS en volledige beslissingsbevoegdheid over de afstandsbediening en de lichtinstellingen. Mijn Lumos Ultra biedt me in dit opzicht meer vrijheid zonder dat de batterij meteen leeg gaat. Het heeft ook het voordeel wat betreft de bouwkwaliteit. Jammer eigenlijk, want ik vind het achterlicht en het remlicht van de Livall top. Helaas lijkt het niet tot het einde toe doordacht.
Sportwetenschapper, high performance vader en telewerker voor Hare Majesteit de Schildpad.