Waarom ik de Apple Watch Ultra mooi vind en nog steeds niet nodig heb
Ik heb de titanium smartwatch van Apple getest tijdens het wandelen en klimmen. Het kuste vaak de rots. Na twee maanden maak ik de balans op.
Geen enkele horlogecategorie heeft me tot nu toe kunnen overtuigen: ik hoef geen klassiek uurwerk als een Swatch. Ik hou niet van sporthorloges zoals die van Garmin en ze hebben te weinig alledaagse functies. Met gewone smartwatches zoals de Series 8 van Apple vind ik de batterijduur te slecht en de dingen zijn voor mij te fragiel. Ik ben een klimmer, waardoor vooral het laatste punt een absolute no-go is.
Dus ik ben het perfecte reclameslachtoffer voor de nieuwe Apple Watch Ultra. Hij kost 850 frank of 1000 euro en kan alles wat een gewone Apple Watch kan. Tegelijkertijd moet het voldoende batterijduur en speciale functies hebben voor ultrarunners, bergbeklimmers of duikers en zeer robuust zijn. Reclamespots tonen het horloge als een onmisbaar hulpmiddel in ruwe extreme situaties. Klinkt geweldig - maar waar is de Ultra in de praktijk goed voor? En heb ik het überhaupt wel nodig? Tijd om de reclamebeloften aan een reality check te onderwerpen.
Ontwerp: een mock-up
Ik heb al gerapporteerd over vakmanschap en materialen in mijn hands-on test. De Apple Watch Ultra is goed gemaakt en comfortabel. Toch vind ik de grootte ervan soms vervelend. Het horloge is zo dik dat het voortdurend blijft haken aan jassen. Dit is een ergernis in de koude seizoenen. In bed irriteert de brij op mijn pols me ook - dus doe ik hem 's nachts af. Maar dat maakt de slaaptrackingfunctie nutteloos. Omdat hij zo lomp is, staat de Ultra alleen goed bij sportieve kleding. Het past niet goed bij een elegante outfit. Vergeleken met sporthorloges vind ik het nog steeds werelden mooier.
Het formaat heeft ook zijn goede punten: Het display is gemakkelijk te bedienen als touchscreen. Hij is ook helder, met 2000 nits, en ik kan hem zelfs in de middagzon gemakkelijk lezen dankzij het hoge contrast. In het donker ben ik fan van de nachtstand, die de wijzerplaat rood kleurt. Zo is het horloge veel minder verblindend. Als ik de zaklampfunctie activeer, gloeit het display wit op volle sterkte. Dat vervangt geen hoofdlamp, maar het is wel handig om 's nachts de uitgang van de tent of iets dergelijks te vinden.
Hardheidstest: saffierglas tegen gneis
Om de promotievideo's van Apple op de proef te stellen, droeg ik de Ultra tijdens verschillende indoor- en rotsklimsessies. Dit zijn ruwe omstandigheden voor een horloge: soms schraapt het langs een muur, af en toe belandt de hele linkerarm in een spleet. De kast en het glas maken talloze kennis met het gesteente - waaronder Ticino gneis, dat bijzonder hard is.
Het resultaat na twee maanden meedogenloos gebruik: de titanium kast heeft een paar krassen en schaafwonden opgelopen. Omdat het metaal niet gelakt is, verschijnt er geen andere kleur op de beschadigde plekken. De gebruikssporen vallen dus minder op. De balans op het saffierglas is uitstekend. Het ziet er nog net zo uit als op de eerste dag - ook al had het display ondanks de beschermende lip direct contact met rotsen. Zelfs als ik het horloge tegen het licht houd, zie ik niet de minste kras in het glas. De knoppen werken ondanks de klappen nog perfect. Met dit resultaat verdient de Apple Watch Ultra zeker de titel "robuust". Vooral omdat maar weinig mensen het zo zullen misbruiken als ik deed.
Klimmen: Weinig toegevoegde waarde
Een robuust apparaat voegt voor mij alleen waarde toe als het nuttig is. Ik ga in deze recensie niet in op het gebruik van de Ultra als gewone smartwatch. Het kan alles wat de gewone Apple Watch kan. De laatste generatie ervan werd getest door mijn collega Coya Vallejo in januari. Ik twijfel of ik de slimme functies echt nodig heb. Ze harmoniëren perfect met mijn iPhone, maar ik mis het horloge niet in het dagelijks leven als ik het af doe.
Ik doe iets soortgelijks als ik aan het klimmen ben. Ik gebruik met name drie functies: Ik vind de statistieken over hartslag en verbrande calorieën interessant. Ik log ook mijn routes met een speciale app. Ik kan topos - grafische overzichten van klimgebieden - fotograferen met mijn iPhone en ze vervolgens oproepen op de Apple Watch. Dit is vooral praktisch voor multi-pitch routes - hoge wanden die in verschillende etappes worden beklommen. Daar waardeer ik ook de LTE-verbinding van de Ultra. Zo kon ik in geval van nood mijn klimpartner of Rega bellen, zelfs als de iPhone buiten bereik was.
Ik zie het laatste punt als echte meerwaarde. Al het andere is leuk, maar eerder een gimmick. Het nadeel: het formaat van de Ultra kan soms hinderlijk zijn bij het klimmen - vooral als de linkerhand in een spleet moet. Het komt erop neer dat het horloge alleen op multi-pitch routes een vaste plaats aan mijn pols krijgt.
Wandelen: Goede navigatie met extra apps
De situatie is beter voor wandelen, maar alleen met apps van derden. Ik ben niet overtuigd door Apple's eigen scala aan navigatiefuncties: ik kan waypoints instellen, maar ik weet niet waarom ik die nodig heb. Vooral omdat ze niet op een kaart verschijnen. In plaats daarvan toont het kompas me eenvoudigweg de richting en afstand tot het gekozen punt. Ik ben ook ten einde raad met de backtracking functie. De functie registreert de afgelegde afstand. Daarna kan ik de stappen herleiden - dit werkt heel nauwkeurig, maar ik heb er niets aan.
In plaats daarvan wil ik zien waar ik ben en waar ik naartoe ga. Dat kan op de Apple Maps app, die ik alleen in de stad nuttig vind. Gelukkig zijn er betaalde apps met topografische kaarten. Ik probeerde WorkOutDoors, dat eenmalig zes frank kost. Het biedt goede kaarten met daarop terrein en paden aangegeven. Je kunt ook routes importeren in GPX formaat. De nauwkeurigheid van de GPS van de Apple Watch Ultra is goed.
"Kan je smartphone dat ook niet?", hoor ik je vragen. Ja, dat kan, en het heeft een groter scherm. In de praktijk vind ik het echter prettiger om tijdens het wandelen af en toe op mijn horloge te kijken in plaats van mijn mobieltje tevoorschijn te halen. Het ontlast ook de batterij van mijn iPhone als de Apple Watch de navigatie overneemt. Dat speelt alleen een rol bij meerdaagse trektochten zonder stroomvoorziening. In alle andere gevallen is de Ultra geen essentieel hulpmiddel, maar het is in ieder geval een nuttige gadget.
Een toepassing die ik niet had verwacht: op korte verkenningstochten of wandelingen kan de Ultra de telefoon volledig vervangen. Dankzij de mobiele telefoonverbinding stream ik muziek of podcasts naar mijn koptelefoon. Telefoongesprekken werken ook verbazingwekkend goed, zelfs met de interne microfoons en luidsprekers. Ik kan een bericht typen op het grote scherm, hoewel apps van derden zoals WhatsApp alleen werken met een aangesloten iPhone. De Ultra heeft ook geen sociale media-apps of een browser. Het is een soort Digitale Detox voor lafaards als ik de telefoon thuis laat - minder afleiding, maar toch toegankelijk.
Batterijduur: twaalf tot honderd uur
Is 36 uur batterijduur goed of "stenen tijdperk"? Je debatteerde hierover in de commentaren op mijn praktijktest. De verschillende meningen zijn het resultaat van verschillende referentiepunten: Zie je de Ultra vooral als een sporthorloge? Dan is de levensduur van de batterij slecht. Een Garmin gaat veel langer mee, een duikhorloge in elk geval. Sporthorloges zijn echter tegelijkertijd geen alledaagse smartwatches. Vergeleken met andere toestellen in deze categorie is de batterijduur van de Ultra uitstekend. Het verslaat de concurrentie van Samsung, Google en zelfs Apple's eigen Series 8 ruimschoots.
Wat betekent dat in de praktijk? Het antwoord varieert afhankelijk van de toepassing. Ik schets drie scenario's: normaal dagelijks gebruik, intensief gebruik voor sport en een zo zuinig mogelijk gebruik.
Als ik de Apple Series 8 gebruik, gebruik ik hem als mobiele telefoon.
Wanneer ik de Apple Watch Ultra draag voor dagelijks werk, laad ik hem om de avond op voordat ik naar bed ga. Op dat moment heeft hij meestal nog meer dan 20 procent batterij. Als ik de volle 100 procent looptijd gebruik, kom ik op meer dan 40 uur. Dit omvat vier uur wandelen, waarbij ik podcasts stream via LTE en de route vastleg via GPS. Gedurende deze tijd is er geen gekoppelde iPhone in de buurt en voer ik een paar korte telefoongesprekken via de Apple Watch. Tijdens het lopen activeer ik de gewone energiebesparende stand. De Ultra brengt de rest van de tijd door in de standaardmodus. 's Nachts blijft hij om mijn pols en registreert hij mijn slaap.
De batterij is sneller leeg als ik tijdens een dag klimmen voortdurend mijn training opneem. In de standaardmodus geeft Apple een looptijd van twaalf uur voor dergelijk gebruik, wat ongeveer overeenkomt met mijn ervaring. Als je de normale energiebesparingsmodus activeert, neemt de GPS-looptijd toe tot ongeveer 17 uur. De hartslag wordt nog steeds normaal geregistreerd. In plaats daarvan worden het always-on display, sommige achtergrondfuncties en de passieve mobiele verbinding uitgeschakeld zonder gekoppelde iPhone. Als je actief wilt bellen, werkt het nog steeds.
Sinds eind oktober is er ook de verbeterde energiebesparingsmodus. Het verlaagt de frequentie van de hartslagmeting van eenmaal per seconde naar eenmaal per minuut. De GPS-locatie wordt slechts eenmaal per twee minuten bijgewerkt in plaats van eenmaal per seconde. Zo zou de Apple Watch Ultra bij realistisch gebruik 60 uur meegaan. Dit lijkt zelfs een conservatieve schatting, want in mijn tests verliest de batterij slechts ongeveer één procent per uur in de uitgebreide energiebesparende modus. Bij minimaal gebruik zou tot 100 uur waarschijnlijk mogelijk zijn. Maar: de verminderde opnamefrequentie beperkt de nauwkeurigheid van het horloge. Als je een bochtige route op een pad loopt, kan het zijn dat de Apple Watch niet de hele afstand registreert. Voor tragere activiteiten zoals bergwandelen zal de fout kleiner zijn en de statistieken minder belangrijk.
Conclusie: goede uitvoering, individueel voordeel
De Apple Watch Ultra wil een smartwatch en sporthorloge in één zijn. Voor een bepaalde doelgroep wordt dat bereikt. In het dagelijks leven is de Ultra momenteel de beste smartwatch op de markt voor bezitters van een iPhone - zolang het formaat je niet stoort. Het biedt ook een schat aan sport-, wellness- en navigatiefuncties. Deze ontvouwen vaak pas hun volle effect met apps van derden. Gelukkig zijn die er genoeg in het WatchOS-universum van Apple.
De levensduur van de batterij varieert afhankelijk van het gebruik. Amateursporters zoals ik zouden zelden moeten worstelen met een lege batterij, vooral omdat de looptijd aanzienlijk kan worden verlengd met de twee verschillende energiebesparende standen. Toch moet je niet het uithoudingsvermogen van speciale sporthorloges verwachten. De afwerking en robuustheid zijn uitstekend. Te oordelen naar wat de titanium kast en het saffierglas op mijn pols moesten doorstaan, zien beide er nog steeds uitstekend uit. De prijs is hoog. Maar ik vind het niet overdreven als ik bedenk hoeveel ontwikkelingswerk, technologie en dure materialen in het horloge zijn gaan zitten.
Bij alle lof voor de uitvoering laat het concept van de Apple Watch Ultra mij achter met de vraag: wie heeft zo'n horloge nodig? Dat is heel moeilijk te beantwoorden. Ik waag een gedifferentieerde poging in bovenstaande beslisboom. Voor mijn persoonlijke toepassingsgebieden is het een leuke gadget. De toegevoegde waarde is echter klein. Zowel in het dagelijks leven als in mijn sport kan een smartphone bijna alles net zo goed. Ik kom daarom op het meest rechtse spoor in mijn diagram terecht.
Mijn vingerafdruk verandert vaak zo drastisch dat mijn MacBook hem niet meer herkent. De reden? Als ik me niet vastklamp aan een beeldscherm of camera, dan klamp ik me waarschijnlijk aan mijn vingertoppen vast aan een rotswand.