Weet je het nog? "Xenogears"
"Xenogears" had net zo goed "Final Fantasy VII" of "Chrono Cross" kunnen heten. Het spel verscheen in 1998 in de gouden eeuw van Squaresoft en is nog steeds mijn favoriete JRPG - hoewel het niet echt af is.
In de serie "Weet je nog?" halen leden van de redactie herinneringen op aan juweeltjes uit het verleden.
Van "Final Fantasy 7" tot "Parasite Eve" en van "Chrono Cross" tot "Final Fantasy 10" - in de jaren 1997 tot 2001 heeft Squaresoft - nu Square Enix - een aantal briljante spellen uitgebracht. Daarom wordt deze periode ook wel de gouden eeuw van de fabrikant genoemd.
De parel "Xenogears" wordt altijd vergeten. Waarschijnlijk ook omdat het hier in Europa nooit officieel is uitgebracht. Het verhaal van Tetsuya Takahashi en Soraya Saga had "Final Fantasy 7" kunnen heten. Takahashi legde zijn script voor aan de mensen die verantwoordelijk waren voor de legendarische Squaresoft-titel indertijd. Ze vonden het verhaal over een soldaat met geheugenverlies en meerdere persoonlijkheden in een sci-fi scenario echter te duister en complex voor een "Final Fantasy" spel. Klinkt dat bekend? Dat is zo, want het uitgangspunt en de setting lijken erg op elkaar in "Xenogears" en "Final Fantasy 7"
.
Waarom hebben de verantwoordelijken er toch van afgezien? Daarover kunnen we alleen maar speculeren. Misschien was het verhaal, dat ideeën opneemt van Friedrich Nietzsche, Sigmund Freud, Jacques Lacan en Carl Jung, te volwassen voor een "Final Fantasy" titel. Misschien kwam het ook door de vertelstijl, die ongebruikelijk was voor die tijd: In plaats van het verhaal bepalen de personages de plot.
Gelukkig herkenden de verantwoordelijken bij Squaresoft het potentieel van "Xenogears". Aanvankelijk bedacht als opvolger van "Chrono Trigger", liet Squaresoft Takahashi een nieuw spel ontwikkelen.
Waar "Xenogears"
over gaat.
Het verhaal draait om Fei Fong Wong, die lijdt aan geheugenverlies. Zijn herinneringen gaan maar drie jaar terug. Tegenwoordig woont hij in het rustige dorpje Lahan. Maar de vrede duurt niet lang. Tijdens een incident bestijgt hij een Gear, een uit mecha anime bekende oversized robot. Daarbij verliest hij de controle en vernietigt het dorp. Hij wordt verbannen.
Na deze ramp wil Fei niet meer vechten. Al snel ontmoet hij echter anderen die beweren zijn verleden te kennen. Hij maakt vrienden en zomaar raakt de groep betrokken bij een oorlog. Op twee speelbare personages na - Rico en Chu-Chu - krijgen alle personages ruim de tijd om hun persoonlijke geschiedenis en ontwikkeling te laten zien. Hun gedrag wordt steeds op een begrijpelijke manier verteld. In de loop van de ongeveer 50 uur gameplay wordt duidelijk dat het verhaal zich steeds herhaalt en dat de groep betrokken is bij wereldomspannende gebeurtenissen.
Als je geïnteresseerd bent in het verhaal van "Xenogears" in detail, kun je het beste deze video bekijken:
"Xenogears" gebruikt veel rollenspelelementen die typisch zijn voor Squaresoft-titels uit die tijd. Het Active Time Battle systeem voegt een frisse wind toe aan turn-based gevechten. "Xenogears" voegt echter enkele kenmerken toe die uniek zijn voor vechtsporten. Het gevechtssysteem als mens of in Gear verschilt enigszins en voegt wat afwisseling toe.
Het spel bevat volledig geanimeerde cutscenes. Xenogears" wijkt ook op andere punten af van andere titels uit die tijd. In plaats van voorgerenderde achtergronden en polygonale personages, vertrouwt de titel op polygonale achtergronden en voorgerenderde personages. Met andere woorden, precies de tegenovergestelde aanpak als in "Final Fantasy 7", dat tegelijkertijd werd ontwikkeld. In het spel kan de camera 360 graden gedraaid worden. Dit is niet altijd optimaal en veroorzaakt veel frustratie in bepaalde delen van het spel.
Geïnspireerd door "Star Wars"
Veel fans van het spel geloven dat de anime "Neon Genesis Evangelion" de inspiratie was voor "Xenogears". Fei's aanvankelijke onwil om te vechten en de problemen met zijn vader wijzen daar wel op. Maar co-schrijfster Soraya Saga heeft ontkend de invloed meerdere malen.
De twee hebben vooral gedeelde verwijzingen naar Joodse mystiek, religieuze symboliek. In "Evangelion" is religie meer een stijlmiddel in de vertelling, "Xenogears" staat kritisch tegenover religie. "Evangelion" is duidelijk deconstructief en een kritiek op het mecha-anime genre en zijn fans. In "Xenogears" staan de mecha's voor eenheid, typisch voor het genre, in "Evangelion" staan ze voor isolatie.
De aandacht voor psychologische aspecten is ook in beide werken aanwezig. In "Evangelion" is het echter een commentaar op het genre en zijn fans, het politieke klimaat in Japan in die tijd. Voor de auteur was "Evangelion" ook een uitlaatklep voor depressie en isolement. In "Xenogears" daarentegen ligt de nadruk op religie, ideologieën en de relatie van het individu tot de samenleving. In de kern gaat het over wat het betekent om mens te zijn.
Een duidelijke inspiratiebron was de originele "Star Wars" trilogie van George Lucas. Het personage Grahf met zijn helm is duidelijk een hommage aan Darth Vader. Er zijn andere voorbeelden, zoals wanneer Fei wordt ingevroren analoog aan Han Solo of het verhaal, dat voor meerdere afleveringen wordt neergelegd. Afgezien van deze toespelingen zijn de stijl en de thema's in "Xenogears" echter complexer en volwassener dan in het sprookje van George Lucas.
Het spel laat zien wat er psychologisch met mensen gebeurt als ze door hun moeder worden gemarteld of als ze als kind seksueel worden misbruikt door religieuze leiders. Dit laatste feit bracht de Amerikaanse lokalisatie ertoe om de kerk niet als zodanig aan te duiden, maar als een ethos. De verantwoordelijken waren bang dat het spel geboycot zou worden door religieuze kringen. Dat de meeste onderwerpen toch behandeld worden zoals in het Japanse origineel is te danken aan de vertaler, die bepaalde zaken zorgvuldig anders heeft geformuleerd. Anders zou "Xenogears" waarschijnlijk niet in de VS zijn uitgegeven.
Niet helemaal af
Maar niet alleen de Amerikaanse release stond op scherp. Dat "Xenogears" ook maar iets van een einde heeft, is te danken aan Takahashi. Planningsproblemen, nieuw en vooral onervaren personeel, een laag budget en het steeds groter wordende verhaal vormden een enorm probleem bij de ontwikkeling van "Xenogears"
.
Takahashi zelf zei dat vooral het jonge team, dat tot overmaat van ramp voor het eerst een spel in 3D ontwikkelde, overweldigd werd door de taak. Daardoor zouden ze de deadline voor het spel niet hebben kunnen halen in de vorm die Takahashi voor ogen had.
De verantwoordelijken bij Squaresoft hebben de deadline voor het spel niet verlengd. Hun suggestie: Takahashi zou het spel moeten laten eindigen na de eerste CD-ROM. Dit zou het spel hebben beëindigd met een enorme cliffhanger. Omdat het niet zeker was dat hij een tweede deel zou kunnen maken, besloot Takahashi tot een dramatische stap: hij stopte veel meer verhaal op de tweede cd dan de bedoeling was.
In plaats van een spel in de ware zin, is de tweede cd een soort tekst JPRG. De personages zitten op een stoel voor een voornamelijk zwarte achtergrond met foto's eroverheen en vertellen het verhaal verder. Er is dus verdomd veel te lezen. Tussendoor volgt een eindbaasgevecht of een kerker. Takahashi was tenminste in staat om het verhaal op die manier te voltooien.
Met Fei en zijn mede-castleden zou "Xenogears" echter nog lang niet afgelopen zijn. In de loop van de ontwikkeling bedacht Takahashi het verhaal uit drie delen. De eerste speelt zich 15 000 jaar voor de gebeurtenissen in het spel af. De tweede is het spel zelf en de derde gaat over wat daarna komt.
Het tweede deel kan weer verdeeld worden in vier subepisodes. Op de aftiteling van Xenogears staat dat dit de vijfde aflevering was. Takahashi was oorspronkelijk van plan afleveringen twee tot en met vier in verschillende vormen uit te brengen, zoals romans of andere spellen. Dit is echter nooit gebeurd. Daarom integreerde hij ze in aflevering vijf als flashbacks - daarom was Takahashi's besluit om de tweede cd vrijwel geheel als tekst-JRPG op te vatten, achteraf gezien de juiste. Er zijn dus tenminste fragmenten van aflevering twee tot en met vier aanwezig. Ook al heeft de verhaalrijke tweede schijf veel spelers afgeschrikt, verhaaltechnisch is het een meesterwerk voor zijn tijd.
"Xenogears" zou daarom geen eenvoudig verhaal zijn gebleven over een soldaat met meerdere persoonlijkheden op een of andere planeet. Het zou een allesomvattende ruimteopera zijn geworden. Helaas is het nooit zover gekomen. Na het eerste deel was het afgelopen.
Takahashi verliet Squaresoft na het spel en richtte Monolith Soft op. Hier creëerde hij spellen als de driedelige "Xenosaga" serie en "Xenoblade Chronicles", waarvan het derde deel vorige maand uitkwam.
Als je het spel wilt voltooien, doe dat dan hier.
Als je het complete verhaal van "Xenogears" wilt zien, kun je dat doen met deze afspeellijst, waarin alle cutscenes aan elkaar zijn geknipt.
.
23 mensen vinden dit artikel leuk
Kevin Hofer
Senior Editor
kevin.hofer@digitecgalaxus.chTechnologie en maatschappij fascineren me. Beide combineren en vanuit verschillende perspectieven observeren is mijn passie.
