Wie koopt er eigenlijk gebruikte broeken en waarom?
Een versleten broek belandt niet bij iedereen in de wasmand. Sommigen verkopen ze door. Een bijzonder bedrijfsmodel in de psychologische schijnwerpers.
Het klinkt bijna te mooi om waar te zijn. Niet je eigen broek hoeven wassen, maar hem voor geld verkopen aan anonieme kopers online. Is dat niet de definitie van een win-win situatie? Maar iedereen die zich in het thema verdiept, realiseert zich al snel dat het niet zo eenvoudig is. Van de voorbereiding en de juiste verpakking tot de verzending, er zit veel werk achter het bedrijfsmodel. Bovendien moet je eerst uitzoeken welke platforms het beste zijn om je klanten te bereiken.
En dan is er nog de psychologische component, waar dit artikel zich op richt: Wie zijn eigenlijk de mensen die hun ondergoed voor geld aanbieden op internet en wie koopt ze? Sekstherapeute Dania Schiftan legt het uit in een interview - inclusief de emotionele uitdagingen en gevaren die zo'n zogenaamd onschuldige handel met zich meebrengt.
De meeste mensen die ik ken zouden walgen van de broeken die vreemden dragen. Wat beweegt mensen om er zelfs maar geld aan uit te geven?**Dania Schiftan, seksuologe en psychotherapeute: **Het is een soort fetisj, die in de meeste gevallen door mannen wordt beleefd. De geur en smaak van vrouwen wordt als bijzonder opwindend en opwindend ervaren. Een aspect dat meestal ook meespeelt is de gedachte: wie heeft dit kledingstuk gedragen, wanneer en in welke situatie? Dit creëert hele verhalen, beelden en werkelijkheden in de hoofden van mannen. Daarbij komt nog het idee: Ik bezit een deel van deze vrouw en kan ermee doen wat ik wil. Macht, dominantie en genot spelen hier dus een rol.
Kun je niet ook een kick krijgen van het dragen van een overhemd?
In onze maatschappij is het heel normaal om gedragen T-shirts, broeken, ondergoed, beha's enz. gewoon te verkopen, te ruilen of door te geven. We verkopen echter geen broeken om hygiënische redenen. Symbolisch gezien is het dus een uiterst persoonlijk, intiem voorwerp.
**Hoe openlijk kun je een broek verkopen?Hoe openlijk gaan mensen met deze fetisj om? Verborgenheid draagt aanzienlijk bij aan de opwinding. Dus à la: Uii, als iemand het maar wist. Het is een sociaal taboe. Iets wat verboden is.Laten we ons perspectief veranderen. Welke redenen heb ik als vrouw om mijn gedragen ondergoed überhaupt te koop aan te bieden? Voor vrouwen kunnen de redenen ook van seksuele aard zijn. Dit is echter eerder uitzondering dan regel. In de regel gaat het om geld verdienen. Ik merk dat dit niet alleen in mijn praktijk een thema is, maar ook in mama-groepen op Facebook. Vrouwen die hun financiële situatie willen verbeteren wisselen daar snel ideeën uit en geven elkaar tips. In elk van deze discussiethreads ontdek ik talloze reacties waarin wordt aangeraden om je eigen broek te verkopen. Is dit echt de manier om snel geld te verdienen? Het bedrijfsmodel werkt zeker als je eenmaal weet hoe je het moet aanpakken en waar je klanten kunt vinden. Maar wat vaak wordt onderschat is de emotionele component. Met andere woorden, wat het met je doet als je je broek naar vreemden stuurt.Dat zou zijn? Een gebruikte broek opsturen voor geld lijkt in eerste instantie een eenvoudige deal. En voor velen werkt het perfect. Maar er zijn ook vrouwen die na de verzending verdwalen in een carrousel van gedachten. De mentale bioscoop komt op gang. Deze vrouwen stellen zichzelf dan de vraag: Wat gebeurt er met mijn broek? Wie heeft hem gekocht en waar wordt hij voor gebruikt? Oh, daar had ik nog helemaal niet over nagedacht. En afhankelijk van hoe je als persoon in elkaar zit, kunnen deze gedachten en beelden die je verzint al snel bedreigend worden. De wetenschap dat een vreemde man nu een deel van mij bezit, triggert iets. Ik zou het waarschijnlijk niet aankunnen ... Dat is begrijpelijk. Iedereen voelt de behoefte om persoonlijke grenzen aan te geven. Zo'n bedreigende fantasie kan leiden tot een verschuiving in de perceptie van de eigen grenzen ten opzichte van deze vreemdeling. Met als gevolg dat de vrouwen zich daarna daadwerkelijk bedreigd voelen. Hetzelfde kan ook gebeuren met voetfoto's op Onlyfans. In eerste instantie denken de makers: "Het zijn gewoon mijn voeten." Maar achteraf hebben velen toch het gevoel dat ze een vorm van aanranding ervaren. Dus iedereen die erover denkt om op deze manier wat extra geld te verdienen, moet van tevoren goed nadenken.
Je kunt alle andere artikelen uit de serie hier vinden:
Als Disney-fan zie ik het leven altijd in roze, ik aanbid de serie uit de jaren 90 en zeemeerminnen maken deel uit van mijn religie. Als ik niet dans onder een douche van glitter, ben ik te vinden op logeerpartijtjes of voor de kapper. PS Spek is een van mijn favoriete voedingsmiddelen.