Apple's Vision Pro is gewoon niet visionair
De kat is uit de zak - Apple heeft zijn eerste augmented reality headset aangekondigd. Het is technisch indrukwekkend, maar lijkt me doelloos.
Waarom? Dat vraag ik me telkens af als ik met virtual reality in aanraking kom. Ik hoopte dat Apple eindelijk een antwoord kon geven - het bedrijf dat talloze klanten ervan overtuigde waarom ze een pc moesten kopen. Of smartphone. Of tablet. Of een horloge met een scherm.
Ik hoopte dat Apple net zo eye-opening zou geven over waarom ik Virtual (VR) of Augmented Reality (AR) nodig heb in mijn leven. CEO Tim Cook is er al tijden enthousiast over. Gisteren, op de World Wide Developers Conference, presenteerde hij eindelijk Apple's toetreding tot de futuristische productcategorie. De Vision Pro is de eerste headset van de Californiër.
Technisch is het apparaat in alle opzichten een meesterwerk: krachtig en met een vele malen hogere pixeldichtheid dan andere headsets. Daarnaast heeft Apple ook aan andere belangrijke ontwerpfactoren gedacht, zoals individuele pasvorm en goede oplossingen voor brillen. Geweldig. De prijs is dan ook astronomisch. 3500 dollar. Geeft niet, baanbrekende producten kunnen duur zijn.
Een nieuw soort scherm - dus?
Het ontbreekt gewoon aan visie. Welk probleem lost zo'n apparaat op? Aan het eind van de dag hebben Tim Cook en zijn Vice Presidents of Whatever mij geen bevredigend antwoord gegeven. Ik vraag het nogmaals: waarom? De meeste gebruikssituaties kwamen op hetzelfde neer - de Vision Pro projecteert een groot scherm in mijn kamer. Gaaf, maar ik heb al iets vergelijkbaars. Dat heet een monitor of een tv.
Of ik me nu moet vergapen aan panoramafoto's, films moet kijken of erop moet werken, dat kan ik tegenwoordig allemaal al. Gebarenbesturing à la Minority Report is zeker elegant en goed geïmplementeerd - maar muizen, toetsenborden en afstandsbedieningen zullen in veel gevallen effectiever blijven. Het maakt ook niet uit hoe goed Apple de Vision Pro dempt en aanpast aan mijn gezicht. Nogmaals, het is iets dat ik op mijn hoofd zal moeten dragen. Dat beperkt mijn fysieke vrijheid.
Ik hoop dat ik het mis heb
Om dit te accepteren, heb ik duidelijk aanwijsbare voordelen nodig. In een professionele omgeving kan dat digitale inhoud zijn op bouwplaatsen, in ingenieursbureaus of op universiteiten. Als thuisgebruiker zie ik geen voordeel. Disney CEO Bob Iger kwam het dichtst bij het prikkelen van mijn nieuwsgierigheid met vage beloften over meeslepende 3D content. Games met dergelijke functies zijn al de enige reden waarom ik ooit een VR-headset opzet. Over games gesproken: degenen die, net als ik, hoopten op Apple's briljante entree in VR-games werden teleurgesteld. Er kwam geen enkele concrete titel uit Cupertino.
.
Apple heeft een goede AR-headset gepresenteerd. Niets meer, niets minder. De eerste hands-on rapporten bevestigen dat hij technisch superieur is aan de concurrentie. Maar het is en blijft een AR-headset, of Tim Cook het nu een "ruimtelijke computer" noemt of niet. Het doet hetzelfde als wat een Meta Quest Pro kan. Alleen veel beter.
Is dit echt genoeg? Ik betwijfel het. Ik hoop dat ik het mis heb. Ik hoop dat er uit het niets een meeslepende visie ontstaat zodra Apple ontwikkelaars loslaat op het nieuwe platform. Ik hoop op een gloeilamp-moment als ik voor het eerst een Vision Pro opzet. En vooral dat het niet na de eerste sensatie stof gaat verzamelen in een hoekje. Daar is hij te duur voor.
Mijn vingerafdruk verandert vaak zo drastisch dat mijn MacBook hem niet meer herkent. De reden? Als ik me niet vastklamp aan een beeldscherm of camera, dan klamp ik me waarschijnlijk aan mijn vingertoppen vast aan een rotswand.