Badkamer smaak: Als de toiletbril zelfs te lelijk is voor het toilet
11/4/2025
Vertaling: machinaal vertaald
Foto's: Reto Hunziker
Onlangs heb ik de miskoop van mijn leven gedaan: een veel te opzichtige wc-bril. Wat nu? Terugsturen? Dat is niet zo gemakkelijk voor een overdenker en people pleaser zoals ik. Daarom koos ik voor de ingewikkelde optie.
Crap, wat heb ik gedaan? Dat waren mijn eerste gedachten toen ik de verpakking opende. En zelfs toen het item op de schaal was gemonteerd (het kan zijn dat alles in de tussentijd was veranderd), dacht ik alleen maar: Wow! Crap!
Toen lag de nieuwe toiletbril glimmend op mijn toiletpot. Iets tussen fel turquoise en snoepgroen in. En opeens besefte ik dat het te veel was - te veel wansmaak. Maar dat was eigenlijk het idee erachter.
Ik zal het uitleggen: ik ben iets meer dan een jaar geleden verhuisd. Net als de keuken heeft de badkamer in de nieuwe flat een jaren 60 of 70 tintje met zijn ouderwetse tegels. Ik vind dat mooi, het heeft voor mij een bepaalde charme. De tegels in de badkamer zijn bruin en ik vond dat het wel wat kleur kon gebruiken. Dus kocht ik een douchegordijn - in pastelgroen. Het leek me dat het zou passen bij de donkere retro look en mijn badkamer zou veranderen in een badkamer met stijl (waarom zou dat niet werken?!). In de zin van: als old school, dan echt old school.
Maar nu was het nog maar een enkel, kleurrijk contrapunt. Ik wilde er een ensemble van maken. Waarom zou ik het niet combineren met de toiletpot? Vooral omdat de toiletbril van de vorige huurder wel goed was, maar ook een beetje raar omdat er een batterijhouder in zat en een ingebouwd lampje, dat al heel snel niet meer werkte. Ik had echter geen behoefte aan een toiletbril zonder licht (zelfs niet met licht, eigenlijk), en ik zit sowieso graag op mezelf.
Mijn motto: Het past
Ik moet zeggen: ik ben geen hardline visionair en ook geen "interieur" freak of esthetiek ultra, maar denk eerder functioneel. Ik werk meestal met wat ik heb of wat ik krijg en improviseer een beetje. Het douchegordijn gaat bijvoorbeeld niet "om de hoek", maar bedekt alleen de lengte van de badkuip. Het reikt ook maar net over de rand van de badkuip (je hebt er niets aan als er zoveel van in de badkuip blijft hangen). Niet ideaal, niet super stijlvol, maar het werkt.
Daarnaast is klagen te veel moeite voor mij (al People Pleaser). Ik moet me echt ongemakkelijk voelen om iets te ruilen. Maar toen ik nu de opzichtige wc-deksel, die online zo goed bij de kleur van het douchegordijn had gepast, in de totale context van de badknop-badkamer zag, kreeg ik een kriebelend gevoel. Net als toen ik een kind was en per ongeluk de vaas van mijn moeder met een tennisbal van zijn sokkel stootte.
Of toen ik een plank die ik net had gekocht en die ik speciaal had opgemeten (of in ieder geval dacht dat ik dat had gedaan) op mijn kledingkast wilde hijsen en hem niet helemaal onder het plafond kreeg. De plank kwam toen ergens anders terecht.
Maar toiletbrillen kunnen nergens anders heen, die horen uitsluitend op het toilet (hoewel ik graag alternatieven en suggesties voor herbestemming in overweging neem).
Van confirmation bias naar vermijdingstactieken
En veel ervan klopte - eigenlijk het meeste: de functie van de toiletbril was onbeperkt. Alleen de kleur! Zo excentriek, zo pretentieus. Het schreeuwt: "Wow, kijk mij nou! Ja, ik zie er expres zo uit. Mijn eigenaar heeft er veel aandacht aan besteed." En ik denk: "Wat dacht ik wel niet?"
In principe had ik het me moeten realiseren toen ik het uitpakte. Dan had ik het meteen terug kunnen sturen. Mijn eerste indruk was al: "Zag het er niet heel anders uit op mijn laptop?" Maar toen werd ik slachtoffer van mijn eigen confirmation bias: Dat moet wel passen. Ik kan me niet vergist hebben. Ik moet dit nu "in actie" zien
En toen ik het deksel eraf schroefde, sloeg de "sunk cost fallacy" toe: Nu heb ik het al besteld, betaald en gemonteerd. Als ik het terugstuur, moet ik het helemaal opnieuw doen. En ik heb er ook al op gezeten.
Geconfronteerd met dit dilemma heb ik de vermijdingstactiek aangenomen: ik wacht gewoon af. Misschien vind ik het leuker en past het beter. Misschien ga ik het na verloop van tijd steeds mooier vinden (ja, ik weet dat ik tegen mezelf lieg). Of misschien wordt de kleur lichter, wie weet. Misschien neemt de badkamer op magische wijze het deksel over en wordt alles harmonieus en goed.
Spoiler: Dat gebeurde niet. Dagen en weken gingen voorbij. De wc-bril deed wat hij moest doen. Maar elke keer als ik de badkamerdeur opende, herinnerde dit opzichtige stuk me eraan dat het niet op zijn plaats was - alleen al qua kleur. Om precies te zijn: op zichzelf is de toiletbril qua kleur erg misplaatst. Maar in combinatie met het douchegordijn was er weinig voor nodig geweest om het passend te maken.
Of was het gewoon mijn perceptie? Op het scherm had ik me immers al voorgesteld dat het een geweldige combinatie zou zijn. Ik vroeg om second opinions en hoopte op wat aanmoediging. "Oh, ik denk niet dat het zo slecht is" - zoiets. In plaats daarvan kreeg ik de vernietigende bevestiging: "Helemaal niet" - zomaar.
Te koop: werkende toiletbril
Dus ik zei tegen mezelf "Fuck it!" - in de waarste zin van het woord (nou ja, ik fuck it niet direct, maar ik fuck it wel) - liet hem een tijdje zitten tot ik er echt niet meer tegen kon - en bestelde een beige toiletbril van hetzelfde merk (functioneel valt er niets op aan te merken). Nu heb ik een werkende toiletbril van hetzelfde merk.
Nu heb ik wat ik beschouw als een harmonieuze ouderwetse badkamer met een onopvallend toiletdeksel - en een extra toiletbril op speed (ik denk dat als toiletbrillen tegen drugs konden, de mijne waarschijnlijk op speed zou staan), die ik niet langer nodig heb. En omdat ik daar allesbehalve blij mee ben en het hier heb rondgebazuind, wil ik deze wc-brillen een gepast afscheidscadeau geven - en ze met veel tamtam weggeven.
Daarom: roep maar!
Als je mijn opzichtig pretentieuze toiletbril, weinig gebruikt, bijna nieuw, zeer functioneel en netjes schoongemaakt wilt hebben, neem dan contact met me op. Het zou leuk zijn als je me een mini-motivatiebrief schrijft (één of twee zinnen volstaan) waarin je uitlegt waarom uitgerekend jij deze toiletbril nodig hebt en hem een harmonieus thuis kunt geven. Want dit is belangrijk voor mij: mijn toiletbril, die een lans in mijn oog is geweest maar me trouw heeft gediend, moet een mooi thuis krijgen - mooier dan het mijne.
Omslagfoto: Reto Hunziker
Coach en freelance journalist, patchworkvader, sportamateur, natuurliefhebber, fan van koppeltekens.
18 opmerkingen
later