Canon daagt de top dog uit: EOS R6 Mark II in test

Samuel Buchmann

1/1/2023

Vertaling: machinaal vertaald

De Canon EOS R6 Mark II is een volwassen hybride camera die de concurrentie aankan. Het is een van de topcamera's in zijn prijsklasse.

24 megapixels, 40 beelden per seconde en video-opname in 4K 60p zonder crop: de specificaties van Canon's nieuwe full-frame camera EOS R6 Mark II klinken goed, zeker voor de vanafprijs van 2629 frank. Hij concurreert onder andere met de Sony Alpha 7 IV, de topper in dit belangrijke prijssegment. Net als de Sony wil de nieuwe Canon een "eierlegende Wollmilchsau" zijn - even geschikt voor fotografen en videografen. Een mini-R3, zogezegd. Het lukt, de R6 MK II vertoont nauwelijks zwakke punten. Op sommige gebieden komt hij net te kort ten opzichte van de A7 IV, maar op andere gebieden overtreft hij de concurrentie.

Ontwerp en specificaties: Nog steeds met FSI sensor

Ik hou van de vorm van de huidige Canons. De body van de R6 MK II vormt daarop geen uitzondering. Hij omhelst mijn handen beter dan camera's van andere fabrikanten, omdat hij ronder is en inkepingen heeft op precies de juiste plaatsen. De R6 MK II is minder compact en een paar gram zwaarder dan zijn grootste concurrent, de Sony A7 IV. Dat vind ik niet erg. Maar als je kleine handen hebt of elke kubieke centimeter volume in je bagage telt, kan het een nadeel zijn.

Definitief een nadeel is de koppigheid van Canon als het gaat om verbindingen: Er is nog steeds alleen de uiterst kwetsbare micro-HDMI in plaats van een volwaardige. Waarom, Canon? Waarom?

Er zijn in de R6 MK II daarvoor enkele veranderingen aangebracht. De CMOS-sensor met een resolutie van 24 megapixels is nieuw, hoewel hij nog steeds frontaal verlicht is (FSI). Concurrent Sony gebruikt al een tijdje back-side illuminated (BSI) sensoren, die een groter dynamisch bereik beloven. Dergelijke Sony sensoren worden ook gebruikt in de huidige Nikons. De vlaggenschepen Sony A1 en Nikon Z9 gebruiken zelfs gestapelde sensoren die het beeld ook sneller kunnen uitlezen. Dit zorgt voor minder rolling shutter en een betere autofocus. Canon gebruikt ook voor het eerst een gestapelde sensor in de grote R3 - maar de technologie is blijkbaar nog te duur voor de goedkope R6-lijn.

De continue opnamesnelheid is met de elektronische sluiter verdubbeld van 20 naar een waanzinnige 40 beelden per seconde (FPS). Mechanisch is het nog steeds 12 FPS. Er zijn ook verbeteringen in video: de R6 MK II neemt nu op tot 4K bij 60 FPS, volledig zonder bijsnijden - met oversampling en zonder beperking van de cliplengte. Dit maakt het filmen minder ingewikkeld. Net als de uitstekende batterijduur: tijdens mijn tests raakte de batterij niet leeg, zelfs niet na een hele dag van meer dan 1000 foto's en talrijke video-opnamen. Daarmee zijn we eindelijk terug op het niveau van spiegelreflexcamera's die nog geen elektronische zoeker hoefden te bedienen.

Hier zijn de belangrijkste specificaties in vergelijking met de voorganger en de Sony A7 IV:

Werking, beeldscherm en zoeker: alles ok

De EOS R6 Mark II werkt als alle andere Canons, de menunavigatie is logisch opgebouwd. Ik mis alleen de 4-weg schakelaar op de duimknop zoals ik die ken van Sony. De navigatie met de duimjoystick bevalt me minder. Maar dat is een kwestie van wennen - net als het snelmenu, waarin ik niet direct van links naar rechts kan springen, maar door alle opties afzonderlijk moet scrollen.

Ik hou van de nieuwe positie van de aan/uit-schakelaar. Het zit nu rechts, waar ik er gemakkelijk met mijn wijsvinger bij kan. Ik kan me echter voorstellen dat die-hard Canon fans zich beginnen te ergeren, omdat ze bij elke nieuwe camera van gedachten moeten veranderen. Waar eerst de schakelaar zat, zit nu een speciale schakelaar om te schakelen tussen foto- en videomodus. Dat vind ik heel nuttig. Ik ben minder gecharmeerd van de opnameknop aan de bovenkant. Het is erg verzonken en heeft helemaal geen merkbaar drukpunt. Ik weet dus vaak niet zeker of ik er echt op gedrukt heb. De rest van de knoppen daarentegen voelen allemaal goed aan.

De elektronische zoeker is dezelfde als op het vorige model. Met 3,68 miljoen pixels en een vergroting van 0,76 is het niets bijzonders, maar ook niet slecht. De beeldsnelheid kan worden ingesteld op 60 of 120 hertz. Met 60 bespaar je batterij, met 120 is het beeld vloeiender. Op de achterkant van de camera heeft Canon opnieuw een uitklapbaar en draaibaar touch display aangebracht. Persoonlijk denk ik dat dit de beste oplossing is, omdat die het meest flexibel is. Het scherm heeft een goede resolutie van 1,62 miljoen pixels en is mooi helder.

Autofocus: Zeer goed, maar niet perfect in video's

De enorm hoge continu-opnamesnelheid en goede videofuncties van de R6 MK II zijn alleen de moeite waard als de autofocus het kan bijbenen. In de fotomodus kan dat wel, de afkeuringen zijn klein, zelfs bij continu schieten en snelle voorwerpen zoals auto's. Voor portretten pakt de autofocus betrouwbaar het rechteroog. De nauwkeurigheid is uitstekend, de snelheid is ook goed voor een FSI-sensor - maar hij kan niet concurreren met gestapelde sensoren zoals de R3. Ik vind de automatische objectkeuze praktisch. De Canon detecteert dan automatisch of het onderwerp een persoon, een dier of een voertuig is.

De situatie is niet helemaal perfect met video's. Ook hier is de R6 MK II heel nauwkeurig als hij eenmaal een gezicht herkend heeft. Maar het gebeurt zelden dat het tussendoor personen kwijtraakt. Dan richt het zich op iets anders of de achtergrond in plaats daarvan. De fout is snel hersteld, maar dan is het kwaad al geschied, in tegenstelling tot bij foto's. Helaas heb ik de grootste concurrent, de Sony A7 IV, niet bij de hand voor een directe vergelijking. In plaats daarvan moet ik mijn A1 gebruiken, die in een hogere prijscategorie valt. Het is nog steeds mijn referentie voor een vrijwel foutloos autofocussysteem. In deze testopname verliest geen van beide camera's me, maar de Canon lijkt iets trager. Op beide is de gevoeligheid ingesteld op de middelste waarde.

Het volgen van handmatig geselecteerde objecten laat in mijn tests te wensen over. De autofocus lijkt vaak overweldigd, vooral in situaties met tegenlicht, en de camera verlegt soms willekeurig de focus terug naar mijn oog of ergens anders. Dit verbetert in minder veeleisende lichtsituaties. Over het geheel genomen vind ik de autofocus van de R6 MK II daarom nog steeds erg goed - maar niet feilloos.

Beeldkwaliteit: gemiddelde resolutie, geweldige kleuren

Zoals hierboven vermeld, weigert Canon standvastig over te schakelen op BSI-sensoren. De vraag is: betekent dit dat de fabrikant het aflegt tegen de concurrentie? Nee. De R6 MK II laat zien hoeveel Canon uit zijn FSI-sensortechnologie kan persen. Zijn 24 megapixels blijven wat achter bij de 33 van de Sony A7 IV. Maar of dat wat uitmaakt hangt af van je toepassing. Als je een sport-, reportage- of trouwfotograaf bent, die duizenden beelden per dag schiet, zijn de kleinere datasets waarschijnlijk eerder een zegen dan een vloek.

In deze toepassingen zul je blij zijn met de goede ruisprestaties van de R6 MK II - hoewel ik dat tegenwoordig over elke full-frame camera kan schrijven. Waar de Canon opvalt is in de kleuren. Dit is uiteindelijk een kwestie van smaak, maar in mijn ogen zien huidtinten er gewoon beter uit dan bij andere fabrikanten. Met mijn Sony, bijvoorbeeld, moet ik vaak flink ingrijpen in de afzonderlijke kleurkanalen totdat neutrale kleuren geen zweem meer hebben en tegelijkertijd de huid er natuurlijk uitziet. Dat is geen ramp, maar het vreet tijd die ik met de Canon bespaar. Alleen qua dynamisch bereik heb ik de indruk dat de beelden van concurrerende modellen meer in zich hebben. Maar ik heb geen metriek om dat te kwantificeren.

Video: Geen compromis over hoge framerates

4K oversampled met een full-frame sensor, geen crop, geen maximale cliplengte - en dat alles van 24 tot 60 FPS. Dat is geweldig voor een camera in de prijsklasse van de R6 MK II. Het klinkt afgezaagd dat de videokwaliteit hetzelfde blijft als je bijvoorbeeld van 25 naar 50 FPS overschakelt. Maar bij veel andere camera's kan de processor de oversampling bij hoge beeldsnelheden niet aan. Dan worden compromissen als een cropfactor of een overgang naar de slechtere line-skipping methode noodzakelijk. Dit is ook het geval met de Sony A7 IV, die bij meer dan 30 FPS overschakelt op APS-gewas. Bij de R6 MK II is dat niet het geval en wordt de keuze van de beeldsnelheid een puur creatieve beslissing. De scherpte van de Canon is over het algemeen uitstekend dankzij oversampling en overtreft mijn Sony A1 in 4K formaten. Alleen de geschaalde 8K van de A1 brengt nog meer naar voren.

Canon heeft de temperaturen goed in de hand. Ik liet de camera filmen bij kamertemperatuur in 60 FPS. Hij raakte pas na 44 minuten aan een stuk oververhit. Ook de rollende sluiter is goed onder controle. Natuurlijk is de snelheid waarmee de sensor wordt uitgelezen niet zo hoog als bij dure gestapelde sensoren. Maar voor een normale sensor is de R6 MK II opmerkelijk snel - en beter dan de Sony A7 IV, de Panasonic S5 of de Nikon Z6 II.

Ik vond slechts drie haren in de videosoep van de R6 MK II. De eerste, zoals hierboven beschreven, is de minder dan vlekkeloze autofocus. Het tweede is, net als bij foto's, het dynamisch bereik: bij tegenlicht zijn overbelichte of onderbelichte delen gemiddeld minder goed te redden dan bij andere camera's. Youtuber Gerald Undone speculeert dat dit enerzijds komt door een meer verliesgevende interne beeldverwerking en anderzijds door het kleurprofiel. Bij de R6 Mark II is alleen C-Log 3 beschikbaar en niet het nog vlakkere C-Log 2. Dit lijkt me een kunstmatig gegenereerd argument voor duurdere camera's. Ik kan tenminste het Log profiel gebruiken, zelfs bij 1080p in 180 FPS. Ik vind de kleuren erg mooi met C-Log 3 en een normale kleurtransformatie in DaVinci Resolve.

Het derde haar is het "wobble" effect waar Canon's R-camera's al jaren last van hebben: Als de beeldstabilisator is geactiveerd en de camera iets beweegt, lijkt de achtergrond wel van rubber, terwijl de voorgrond stabiel blijft. Het verschijnsel doet zich vooral voor bij groothoeklenzen - en is een echte ergernis voor vloggers. Canon heeft geprobeerd het probleem onder controle te krijgen met firmware-updates. Dit heeft voor de helft gewerkt. In de R6 MK II is het effect lang niet zo uitgesproken als in de oude R serie. Maar het is niet weg:

Conclusie: speelt helemaal bovenaan

De Canon EOS R6 Mark II is een sterk antwoord op de Sony Alpha 7 IV: een opmerkelijk goed afgeronde full-frame hybride camera. Ter vergelijking: soms beslist Canon, soms Sony de verschillende testcategorieën in zijn voordeel
.
Ik vind de nieuwe R6 MK II perfect geschikt voor toepassingen als reportage-, trouw- of sportfotografie. Hij heeft een absurd hoge continu-opnamesnelheid, zeer goede geluidsprestaties en verreweg de beste batterijduur in zijn klasse. De autofocus doet het ook heel goed bij foto's, plus de camera ligt heerlijk in de hand en is weerbestendig. De 24 megapixels zijn een goed compromis tussen resolutie en bestandsgrootte. Voor zaken als landschapsfotografie biedt de Sony A7 IV iets meer resolutie en dynamisch bereik voor een vergelijkbare prijs.

In video scoort de nieuwe Canon punten met zijn zeer goede beeldkwaliteit dankzij oversampling. En dat over alle beeldsnelheden heen. Terwijl alle andere full-frame camera's in dit prijssegment een uitsnede in 4K bij meer dan 30 FPS vereisen, gebruikt de R6 MK II de volledige sensor zelfs bij 60 FPS. Hij heeft ook een betere controle over de rollende sluiter dan de concurrentie. Aan de andere kant is de autofocus niet altijd helemaal betrouwbaar en is het dynamisch bereik wat kleiner dan bij Sony of Panasonic. En waarom Canon 2022 nog steeds een micro-HDMI aansluiting heeft, zal ik nooit begrijpen.

Deze kleine punten van kritiek zijn klagen op hoog niveau. Al met al is de Canon EOS R6 Mark II een zeer goede camera voor een redelijke prijs. Natuurlijk is het niet de moeite waard om van systeem te veranderen. Maar als je al hebt geïnvesteerd in het Canon systeem en op zoek bent naar een nieuwe allrounder body, dan kun je deze zonder aarzelen kopen. En als je nieuw bent in de spiegelloze wereld met een gemiddeld budget, is de R6 MK II een van de camera's die ik als eerste zou aanraden - maar alleen als je de voorkeur geeft aan native lenzen. Lenzen van andere fabrikanten worden nog steeds niet ondersteund door Canon's R-systeem.

Samuel Buchmann

Senior Editor

Samuel.Buchmann@digitecgalaxus.ch

Mijn vingerafdruk verandert vaak zo drastisch dat mijn MacBook hem niet meer herkent. De reden? Als ik me niet vastklamp aan een beeldscherm of camera, dan klamp ik me waarschijnlijk aan mijn vingertoppen vast aan een rotswand.

Deze artikelen kunnen je ook interesseren