Lumix S5II in test: Eindelijk een Panasonic met goede autofocus

Samuel Buchmann

4/1/2023

Vertaling: machinaal vertaald

Dankzij de nieuwe fase-autofocus is Panasonic's Lumix S5II een echt alternatief voor de modellen van Sony, Canon en Nikon. De scherpstelling is niet zo gepolijst als bij de concurrentie - maar de camera heeft andere sterke punten.

Panasonic camera's hebben tot nu toe een nichebestaan opgebouwd. Ze scoorden altijd "goed" in testrapporten. Uiteindelijk was het echter nooit genoeg om de heilige drie-eenheid van full-frame fabrikanten te evenaren: De modellen van Sony, Canon en Nikon vertonen vrijwel geen zwakke punten, terwijl bij Panasonic de autofocus een achilleshiel was. Met de Lumix S5II is dit verbeterd en is de camera eindelijk een echte aanbeveling waard. Vooral in de videosector biedt het goede prestaties voor een eerlijke prijs en meer pro-functies dan de concurrentie.

Camera

EUR1899,–

Panasonic Lumix DC-S5M2E

24.20 Mpx, Volledig formaat

24

Camera

EUR2149,67

Panasonic Lumix S5II Kit

20 - 60 mm, 24.20 Mpx, Volledig formaat

24

Ontwerp en specificaties: Goed verbeterd

De S5II ziet er vrijwel hetzelfde uit als het vorige model, de vorm van de magnesium behuizing is niet veranderd. Ik vind hem een beetje te hoekig, de huidige modellen van Sony en vooral Canon voelen beter aan in mijn hand. Qua formaat en gewicht sluit de Panasonic zich aan bij de rest van de compacte full-frame modellen. De afwerking is degelijk - Panasonic zegt dat de camera "bestand is tegen stof en spatwater". In mijn geval overleefde het een val in verse sneeuw, die vervolgens op de camera smolt. Ik maakte me een beetje zorgen over de nieuwe ventilatiesleuven links en rechts van de zoeker. Maar ik weet niet zeker of het water daar doorheen kan dringen naar de elektronica.

In de camera zit nog steeds een back-illuminated CMOS-sensor met een resolutie van 24,2 megapixels, gestabiliseerd op vijf assen. Wat wel nieuw is, is het autofocussysteem: Panasonic gebruikt eindelijk een combinatie van contrast- en fase-autofocus. De continue opnamesnelheid is toegenomen. Het gaat nu tot 30 beelden per seconde (FPS) met de elektronische sluiter en 9 FPS met de mechanische.
.
Panasonic heeft ook de aansluitingen verbeterd. De S5 MKII heeft nu een volwaardige HDMI-uitgang in plaats van de foutgevoelige mini-HDMI van zijn voorganger. Dit zou videografen die externe schermen gebruiken moeten bevallen. Voor hen is de nieuwe Panasonic interessant omdat hij filmt met een resolutie tot 6K bij 30 FPS. Dit leidt tot hogere datasnelheden. Gelukkig ondersteunen beide SD-kaartsleuven nu de UHS-II standaard. De kappen van de poorten zijn iets kleiner geworden en zitten nu minder in de weg van het uitgeklapte beeldscherm.

Hier volgt een overzicht van alle belangrijke specificaties:

Bediening: logisch en intuïtief

De werking van de S5II bevalt me buitengewoon goed. Ik heb zelden Panasonic camera's in mijn handen en kan toch meteen goed overweg met de nieuwe Lumix. De menu's zijn helder, logisch opgebouwd en duidelijk gelabeld. Na een korte gewenningsperiode vind ik snel alle instellingen die ik zoek. Er zijn aparte knoppen voor de belangrijkste dingen. De Q-knop op de achterkant geeft me direct toegang tot de belangrijkste beeldinstellingen.

De duimjoystick voor het selecteren van het scherpstelveld is groter geworden en werkt nu in acht richtingen in plaats van slechts vier zoals bij de voorganger. Een zeer welkome verbetering, want het is voor mij een van de meest gebruikte bedieningselementen. Met de linker draaiknop bovenaan kan ik schakelen tussen enkelvoudige en continue opnamen - en nu direct in de hoge-resolutie modus. De rode opnameknop voor video-opnamen zit ook bovenaan. Deze gemakkelijk toegankelijke positie is praktisch als ik mezelf wil filmen. Het enige wat ik suboptimaal vind is de AF-ON knop. Hij zit precies in de rustpositie van de duim en voelt knisperend aan. Maar dat is de enige vlieg in de zalf.

Display en zoeker: het kan beter

Ik ben een beetje teleurgesteld over de elektronische zoeker. Met 3,68 miljoen pixels en 0,78x vergroting is dat beter dan op de S5. Toch lijkt het me niet bijzonder helder of scherp. Ik ben gewend aan het levensechte beeld van de Sony A1, waarvan de zoeker 9,44 miljoen pixels heeft. Natuurlijk is dit een oneerlijke vergelijking, de S5II speelt in een andere prijsklasse. Maar zelfs daar zien zoekers van andere fabrikanten er beter uit: Scherpte en belichting kan ik beter beoordelen met de Canon EOS R6 Mark II.

De zoeker van de S5II is minder leuk om mee te fotograferen, ook al heeft het geen directe invloed op de beeldkwaliteit. Toch zou Panasonic weten hoe het beter kan. De S1 was in 2019 de eerste camera ooit met een OLED zoeker met 5,76 miljoen pixels. Natuurlijk zou zo'n display de nieuwe S5II iets duurder hebben gemaakt. Maar de extra kosten waren het waard geweest. Zo wordt de zoeker een zwak punt van de verder zeer goed uitgebalanceerde camera.

Als je voornamelijk films maakt, zou je hier niet zoveel last van moeten hebben. Het scherm aan de achterkant is goed: 1,85 miljoen pixels op een drie-inch "flippy screen" - dat wil zeggen, een display dat kan worden uitgeklapt en gedraaid.

Autofocus: eindelijk een hybride systeem

Zeer verheugend is de ontwikkeling op het gebied van autofocus. De Lumix S5 MKII is de eerste Panasonic met een hybride systeem dat fase- en contrastautofocus combineert. Dit is al lang standaard bij alle andere fabrikanten, maar Panasonic houdt koppig vast aan zijn puur op contrast gebaseerde DFD technologie ("Depth from Defocus"). Dit was prima voor fotografie in de meeste situaties, maar veel te inconsistent en onbetrouwbaar voor video. En iedereen die filmt weet dat alles behalve een zeer betrouwbaar autofocussysteem nutteloos is. Terwijl Panasonic gebruikers worstelden met de beperkingen van de DFD, werden de toch al superieure systemen van Sony, Canon en Nikon nog beter. Inmiddels kunnen ze ogen, gezichten, dieren of vrij te selecteren objecten vrijwel feilloos volgen.

Zo haalt de Lumix S5II eindelijk de concurrentie in? Niet helemaal, maar het komt heel dichtbij, waarschijnlijk zelfs beter dan Nikon. Tijdens mijn tests legt de camera betrouwbaar mijn gezicht vast en houdt de focus vast als ik beweeg. Maar als ik in het kader stap, duurt het even voor de Lumix me vindt. Als ik naar buiten stap, blijft de focus soms nog twee seconden staan voordat hij naar de achtergrond verschuift. Eens wordt het ook overweldigd als ik mijn rug naar de camera toekeer en wegloop. Mijn Sony A1 is sneller, betrouwbaarder en vooral soepeler - de Panasonic verschuift het scherpstelvlak nogal schokkerig. Hier is een vergelijkingsvideo:

De vergelijking kan ook worden toegepast op andere huidige Sony camera's, waarvan de autofocus even feilloos is. Ze hebben ook uitstekende tracking voor vrij te kiezen objecten, wat ontbreekt bij de Panasonic. Ook het systeem van de nieuwe Canon EOS R6 Mark II lijkt meer gepolijst. Toch is de S5II in vergelijking met zijn voorganger werelds beter. De oude S5 wordt volledig overweldigd door mensen in beweging. De directe vergelijking illustreert de enorme vooruitgang:

Panasonic staat bekend om uitgebreide firmware-updates. Op mijn testapparaat staat nog niet de definitieve versie. Er is dus hoop dat zaken als subjectdetectie en tracking aan de softwarekant verder worden verbeterd. Zelfs in zijn huidige staat is de autofocus van de Lumix S5II een kwantumsprong voor Panasonic. Het hybride systeem is niet zo onfeilbaar als dat van Sony - maar het is ook geen spelbreker meer voor videotoepassingen. In de meeste situaties zou ik genoeg vertrouwen hebben in de autofocus om hem het scherpstellen te laten doen.

Beeldkwaliteit: Goed dynamisch bereik en hoge resolutie modus

Gelukkig kan ik de RAW-bestanden van de nieuwe Panasonic op het moment van testen nog niet openen. Ze zullen alleen worden ondersteund door Lightroom of Panasonic's eigen converter na de releasedatum. De directe beoordeling van de beeldkwaliteit heeft daarom betrekking op JPG's. Maar dat is niet zo erg, want de S5II lijkt precies dezelfde foto's te maken als zijn voorganger. Dit betekent: het dynamisch bereik is volgens testgrafiek van DPReview minstens zo goed als - zo niet beter dan - de huidige rivalen Sony Alpha 7 IV, Canon EOS R6 Mark II en Nikon Z6 II.

Ruisprestaties en detailresolutie staan ook op een hoog niveau. Of 24 megapixels genoeg zijn, moet je zelf beslissen. Persoonlijk geef ik de voorkeur aan hogere resoluties, de grotere hoeveelheden gegevens vind ik niet erg. Maar voor veel fotografen vindt de S5II waarschijnlijk de juiste balans tussen detail en bestandsgrootte.

De Panasonic heeft ook een truc achter de hand om de resolutie te verhogen: De High-Resolution modus maakt vier verschillende foto's met de sensor iets verschoven. De S5II combineert deze direct in de camera tot één beeld met 96 megapixel resolutie - naar keuze in JPG of RAW formaat. De interne verwerking houdt de workflow eenvoudig, wat ik super vind. De beelden die op deze manier gemaakt worden bieden aanzienlijk meer detail dan in de standaard resolutie. Maar om deze hoge-resolutie modus te laten werken, moet je fotograferen vanaf een statief. Het is daarom alleen geschikt voor zaken als landschaps- of architectuurfotografie.

Video: Uitstekende kwaliteit en pro functies

In video speelt de Panasonic Lumix S5II een klasse hoger dan zijn prijs doet vermoeden. Hij schiet in 6K met maximaal 30 beelden per seconde (FPS) in 10 bit 4:2:0, en in 4K resolutie kan hij tot 60 FPS met 10 bit 4:2:2. Bij meer dan 30 beelden per seconde wordt het beeld van de Panasonic echter bijgesneden met een factor 1,56, dus tot APS-C formaat. De nieuwe Canon EOS R6 Mark II doet dit beter en gebruikt de volledige sensor in een oversampling proces, zelfs bij 60 FPS. Naast het klassieke 16:9 biedt de S5II ook het 17:9 formaat. De opnamelimiet van de voorganger van maximaal 30 minuten per keer geldt niet meer en ook oververhitting zou geen probleem meer zijn.

Uit de test blijkt: De kwaliteit van de opnamen met de S5 MKII is uitstekend. Het V-Log/V-Gamut kleurprofiel heeft een hoog dynamisch bereik dat beter aanvoelt dan dat van de Canon R6 MK II. Panasonic spreekt van "14+" niveaus, wat ongeveer zou overeenkomen met de Sony A7 IV. Ik kan dit niet precies verifiëren. Ik film echter een tegenlichtsituatie in mijn tests en cijfer die in DaVinci Resolve. Terwijl in de autofocus testvideo's hierboven in dit artikel de lucht volledig uitbrandt in het standaardprofiel, gebeurt dit niet met V-Log. Ondanks het extreem hoge contrast blijven de details intact in zowel de donkere als de lichte delen - ook al is er wat ruis merkbaar als de schaduwen worden verlicht. Wat ik ook mooi vind aan het logprofiel van Panasonic zijn de kleuren. Zelfs na een gewone kleurruimtetransformatie zien huidtinten er heel natuurlijk uit.

In 24, 25 of 30 FPS klopt de scherpte ook. 4K opnamen zijn ongeveer gelijk aan die van andere full-frame camera's, waarbij de Canon R6 MK II er iets beter uitziet. Dit verandert als ik de resolutie van de Panasonic verhoog naar 6K en vervolgens downsample naar 4K. Dan neemt de kwaliteit merkbaar toe. Alleen de geschaalde 8K van de Sony A1 ziet er nog beter uit. Bij de hogere beeldsnelheden wint de Canon weer duidelijk dankzij oversampling. Let wel, al deze verschillen zijn in de praktijk uiterst klein en worden pas duidelijk als je tijdens het bewerken digitaal wilt inzoomen op video's.

De Lumix vertoont geen zwakke punten bij hoge ISO-waarden. Net als zijn voorganger heeft de S5 MII twee native ISO-waarden - 100 en 640 in normaal kleurprofiel, 640 en 4000 in V-Log. Het ruisgedrag komt overeen met dat van concurrerende camera's. De rollende sluiter is redelijk onder controle, hoewel niet zo goed als op de Canon R6 MK II, de nieuwe benchmark in de prijsklasse.

Naast de beeldkwaliteit, ook lovenswaardig: de S5 MKII bevat veel pro-functies. De directe instelling van de sluiterhoek, de golfvorm- en vectordiagrammen en de ondersteuning van anamorfe lenzen onderscheiden hem van andere modellen in dit prijssegment. Aangepaste LUT's kunnen ook op de camera worden geladen.

Conclusie: Een aanbeveling zonder mitsen en maren

De Lumix S5II is een echt alternatief voor de gebruikelijke hybride verdachten Canon EOS R6 Mark II en Sony Alpha 7 IV. Zijn beeldkwaliteit ligt minstens op hetzelfde niveau, en qua dynamisch bereik overtreft hij de concurrentie zelfs net. Daarnaast zijn er goed geïmplementeerde functies zoals de hoge-resolutiemodus en de intuïtieve bediening. De enige minpunten voor mij zijn de ondermaatse elektronische zoeker en de hoekige behuizing. Het lenzenassortiment van Panasonic is nog niet bijzonder groot, maar de kwaliteit is goed. De L-mount staat ook open voor lenzen van andere fabrikanten.

Ik vind de S5II echt sterk in video. De kwaliteit in framerates tot 30 FPS is boven het niveau dat ik verwacht op dit prijsniveau - de gemiddeld geschaalde 6K overtreft ook de oversampling 4K van de Canon 6D MK II. Alleen als je liever fotografeert in 48 tot 60 FPS is de Canon de betere keuze. Daar schakelt de Panasonic over op APS crop. Anderzijds is het de enige camera in zijn klasse die professionele hulpmiddelen biedt zoals een golfvormweergave of native ondersteuning voor anamorfe lenzen. Het V-Log profiel van Panasonic is ook erg handig om te rangschikken.

Gelukkig speelt de autofocus eindelijk mee: Het nieuwe hybride systeem wordt niet langer overweldigd door bewegende gezichten en houdt ook de scherpstelling in video's goed bij. Natuurlijk: Sony camera's stellen nog betrouwbaarder, sneller en vloeiender scherp. De S5II mist ook het volgen van algemene voorwerpen. Maar ik heb goede hoop dat Panasonic met nieuwe firmwares de autofocus verder zal verbeteren. De fabrikant staat bekend om uitgebreide updates van bestaande camera's. En al in zijn huidige staat is de autofocus goed genoeg dat het al het andere niet meer verpest.

Al met al zet ik de Panasonic Lumix S5II daarom op één lijn met zijn concurrenten. Welke camera voor jou geschikt is, hangt af van persoonlijke voorkeur. Wil je de allerbeste autofocus en wat meer fotoresolutie? De Sony A7 IV is beter. Perfecte ergonomie en geen crop met 60 FPS video's? De Canon R6 Mark II is beter. In plaats daarvan heeft de Lumix S5II het beste dynamische bereik en de scherpste video's tot 30 FPS - tegen een eerlijke prijs.

Samuel Buchmann

Senior Editor

Samuel.Buchmann@digitecgalaxus.ch

Mijn vingerafdruk verandert vaak zo drastisch dat mijn MacBook hem niet meer herkent. De reden? Als ik me niet vastklamp aan een beeldscherm of camera, dan klamp ik me waarschijnlijk aan mijn vingertoppen vast aan een rotswand.

Deze artikelen kunnen je ook interesseren