De galactische bijbel herschrijven met Star Wars: Rebellion
Met dit bordspel voor twee spelers kun je het verhaal van Star Wars stap voor stap herschrijven. In een galactisch kat-en-muisspel tussen de Rebellen en het Keizerrijk gaan uren voorbij in wat aanvoelt als minuten. Let op: affiniteit met Star Wars is een must.
Mijn collega Luca, die zijn grondtroepen oproept, overrompelt de slecht verdedigde thuisplaneet van de Wookies Kashyyyk. Mijn twee Rebelse eskaders zijn geen partij voor de macht van het Keizerrijk. Voor de keizerlijke troepen is het een regelrechte overwinning.
Mijn plan heeft gewerkt.
Wat Luca niet weet is dat het de bedoeling was dat Kashyyyk zou vallen. Ik had de planeet, die rijk was aan grondstoffen, expres met weinig bescherming achtergelaten, zodat ik de kans had om een staatsgreep te plegen. Met Chewbacca in de aanslag voer ik uit wat later in de herziene Star Wars geschiedenisboeken zal staan als "De Wookie Opstand". De opstand is een succes. Met één vernietigende klap - en een beetje hulp van Luke Skywalker - verdrijf ik de indringers van Kashyyyk en neem ik de planeet terug. De wanhopige poging van mijn tegenstander om de verliezen binnen de perken te houden en de opstand met de hulp van kolonel Yularen te voorkomen, mislukt. Ik weet zeker dat dit het is - de beslissende overwinning die het tij zal doen keren in deze oorlog over een sterrenstelsel ver, ver weg.
Alas, mijn vreugde is van korte duur...
Bron: Simon Balissat
"Doen. Of doe het niet. Er is geen proberen."
Het duurt niet lang om het idee achter Star Wars: Rebellion uit te leggen. Het komt erop neer dat het Keizerrijk in actie is gekomen om de basis van de Rebellen te vinden. Om hen daarbij te helpen hebben de kwaadaardige despoten een arsenaal aan ruimteschepen en grondtroepen tot hun beschikking. De basis is verborgen op een van de 32 planeten op het bord. De Rebellen zijn in de minderheid en proberen verborgen te blijven door gerichte verstoringen te gebruiken om de ondergang van het Keizerrijk te bewerkstelligen. Naast Star Destroyers, AT-AT's, X-Wings en Corelliaanse vloten spelen personages uit de originele trilogie een cruciale rol. Toch heeft elke kant maar een handjevol helden. Luke Skywalker, Darth Vader en andere personages kunnen vloten over het bord verplaatsen, worden opgeroepen voor ondersteuning of missies voltooien. Als je ze in één ronde inzet, kun je ze niet meer gebruiken voor andere missies. Het zijn dit soort beslissingen die het spel zo aantrekkelijk maken. Elke beurt is er wel iets waardoor ik tekort kom. Als ik bijvoorbeeld meerdere eskaders verplaats en twee missies voltooi, heb ik geen stukken meer over om de aanvallen of missies van mijn tegenstander te counteren. Een dergelijke situatie wordt mijn ondergang na de Wookie-opstand.
Bron: Simon Balissat
Dit komt omdat Luca, terwijl ik al mijn aandacht op Kashyyyk heb gericht, zijn premiejager Boba Fett ongehinderd het naburige Saleucami-stelsel in heeft gestuurd. Zonder veel weerstand weet Fett niemand minder dan Mon Mothma te ontvoeren. Hierdoor kom ik een zwaargewicht tekort die eerder met haar onderhandelingsvaardigheden verschillende planeten voor de zaak van de Rebel Alliance had gewonnen. Nu wordt het nog erger voor de Rebellie. Met de hulp van de Keizer zelf is Fett in staat om Mon Mothma naar de duistere kant van de Force te trekken en zo controle over haar te krijgen. Zelfs de inderhaast opgeroepen Lando Calrissian staat machteloos tegenover de aantrekkingskracht van de Keizer. Mon Mothma geeft toe en doet de rest van het spel het werk van het keizerrijk.
"Vertel me nooit de kansen!"
Vertelling is de grootste kracht van Star Wars: Rebellion. Beide partijen bouwen een leger op en van tijd tot tijd breken er kleine schermutselingen uit, maar het is bijna belangrijker om je helden slim in te zetten om je doelen te bereiken en zo het Star Wars-verhaal te herschrijven. Door gebruik te maken van het eliminatieproces in de vorm van sonde droid kaarten, kan het Keizerrijk steeds weer planeten schrappen van de lijst met plaatsen waar de Rebellen zich zouden kunnen verstoppen. Op hun beurt bereiken de Rebellen geheime doelen die het spel sneller tot een einde brengen. Het Rijk heeft overigens niet voor eeuwig de tijd. Als de melkweg ervan overtuigd is dat de duistere dictatuur moet worden uitgeroeid voordat Darth Vader en zijn soortgenoten de Rebellenbasis hebben opgespoord, wint de Rebellie. Dit is allemaal ingebed in de verhaallijn van het Star Wars universum. Meestal is er pas een groot gevecht aan het einde van het spel, wanneer het Keizerrijk de Rebellenbasis heeft gevonden en er geen vooruitzicht is op ontsnapping.
Bron: Simon Balissat
Dit is precies waar ons spel op neerkomt. Eerst roept Luca de hulp in van overloper Mon Mothma om de planeet Mon Calamari, waar een van de belangrijkste scheepswerven van de Rebel Alliance is gevestigd, onder de tirannie van het Keizerrijk te brengen. Daarna mislukken mijn kleinschalige Star Destroyer aanvallen boven Geonosis ook. En tot overmaat van ramp vermoedt Luca dat mijn Rebellenbasis zich op Dantooine bevindt.
Ik moet mijn tactiek veranderen.
Ik verplaats de paar eenheden die ik op de een of andere manier nog kan verzamelen naar mijn Rebellenbasis, zodat ik klaar ben voor de eindstrijd. Ik heb tenslotte nog een troef achter de hand. Met een missiekaart kan ik Luke Skywalker naar Dagobah sturen, waar Yoda hem gaat opleiden tot Jedi - vlak voor het eindgevecht. Luca wil dit plan dwarsbomen, maar faalt. Betekent dit de overwinning voor de Rebellen, geleid door hun messias met een groen lichtzwaard?
Bron: Simon Balissat
"In mijn ervaring bestaat geluk niet."
De slimme spelmechanismen zijn gevarieerd, maar niet overdreven ingewikkeld. Missies bestaan uit kaarten, terwijl gevechten meestal worden beslecht met dobbelstenen. Omdat beide facties vier vaste missies hebben die in beide rondes moeten worden uitgevoerd, is er minder willekeur en is het spel beter beheersbaar. Er ontstaat een perfecte balans tussen de tactische aanpak en geluk, waardoor bijna elk spel een goede afloop heeft. Het feit dat je het Star Wars-verhaal herschrijft is een ander betoverend aspect.
Na alles heeft Luca nog een troef achter de hand. Ik wilde eigenlijk de steun van meester Luke Skywalker verzamelen in de cruciale slag om Dantooine. Ik had echter geen rekening gehouden met een oude bekende van vroeger - de doorzetter Boba Fett. Op het laatste moment weet hij Luke op te sporen op Dagobah en hem daar een ronde vast te houden - een ronde te veel. Mijn rebellen hebben geen schijn van kans tegen tientallen Stormtroopers en AT-ST's. Hoewel ik met behulp van een klein eskader nog steeds het volledig onbeheerde thuisland van Coruscant van Luca's Empire kan innemen (voor hem hangt alles ook van één kaart af - ik had de ronde gewonnen als ik hem had overleefd), moet ik mijn nederlaag toegeven. Het Rijk vernietigt de Rebellenbasis. De duistere kant heeft gewonnen.
Het oordeel
Star Wars: Rebellion is een absolute must voor Star Wars fans. Het is zeldzaam dat een bordspel erin slaagt om bij elk spel compleet nieuwe verhalen te vertellen en spannend te blijven. De zorgvuldig ontworpen spelcomponenten brengen je meteen in de stemming. Het is belangrijk om op te merken dat er weliswaar versies van Rebellion zijn voor drie spelers en voor vier spelers, maar dat de versie voor twee spelers het leukst is. Uiteindelijk wordt het Rijk niet geregeerd door twee keizers. Toegegeven, het vergt wat oefening en een paar rondes voordat de pracht van het complexe spel zich ontvouwt. Een beginnersvriendelijke versie maakt de eerste spelletjes, die wel vijf uur kunnen duren, gemakkelijker. Als je eenmaal geoefend hebt, kun je het spel in één avond uitspelen. De complexe spelmechanismen en de vele beslissingen maken van Rebellion een intense ervaring die veel mentale inspanning en concentratie vereist. Als je de voorkeur geeft aan eenvoudigere spellen zoals UNO of Frustration en niet zo van Star Wars houdt, moet je Rebellion links laten liggen. Alle anderen kunnen het zonder aarzeling kopen.
Moge de Kracht met je zijn. Altijd.
Simon Balissat
Teamleader Editorial
Simon.Balissat@digitecgalaxus.chToen ik ruim 15 jaar geleden het familienest invloog, moest ik plotseling voor mezelf koken. Maar het duurde niet lang of deze noodzaak werd een deugd. Vandaag de dag is het rammelen met die potten en pannen een fundamenteel onderdeel van mijn leven. Ik ben een echte foodie en verslind alles, van junkfood tot met sterren bekroonde gerechten. Letterlijk. Ik eet veel te snel.
